Tip:
Highlight text to annotate it
X
บัมบัตเตอร์รี ฟลิตฟลัทเตอรี
ดัม ดิดเดิ้ลอู้ว
บัม บัตเตอรี
บลูเบิร์ดร้องเพลงยู้ฮู
แดฟโฟดิลตื่นตาแตกกิ่งก้านสาขา
ผลิดอกเบ่งบานมวลดอกไม้นานา
ฤดูใบไม้ผลิอันแสนรื่นรมย์
"ภูติแคระตัวจิ๋ว"
ชิตแชตเตอรี ชิพมังค์ร้องเพลงเคลียคลอ
ฮึมฮัมคลอไปกับเพลงใบไม้
ช่วงเวลาแห่งการร้องเพลง
ฤดูใบไม้ผลิอันแสนรื่นรมย์
พวกเราเล่นกับกระต่ายในป่าตลอดวัน...
ผมเสียใจที่ต้องบอกว่า
นี่ไม่ใช่หนังที่คุณจะได้ชม
หนังที่คุณจะได้ชมนั้น
ไม่ใช่อะไรที่น่าดูสักนิด
ถ้าคุณอยากดูหนังเกี่ยวกับภูติแคระแสนสุข
คุณคงหาที่นั่งได้ถมเถในโรง 2
ถ้าคุณชอบเรื่องราว
ของเด็กกำพร้าฉลาดๆ
หน้าตาน่าเอ็นดู
เหตุไฟไหม้ที่มีเงื่อนงำ
ปลิงเพชฌฆาตจอมเขมือบ
อาหารอิตาเลียนและองค์กรลับล่ะก็
จงอยู่ต่อ
คุณจะได้ชมทุกย่างก้าวแห่งความทุกข์
ของเด็กๆโบดแลร์
ผมชื่อเลโมนี สนิกเก็ต
ผมมีหน้าที่อันแสนเศร้า
ในการเรียบเรียงเรื่องราวนี้
ไวโอเล็ต โบดแลร์ พี่คนโต
เป็นนักประดิษฐ์อายุ 14
ที่เก่งที่สุดในโลก
ทุกคนที่รู้จักไวโอเล็ต
ต่างรู้ว่าเมื่อเธอประดิษฐ์สิ่งของ
เธอจะเอาริบบิ้นมาผูกผมยาวๆของเธอไว้
ในโลกแห่งสิ่งของที่ถูกละเลย
ไวโอเล็ตรู้ว่ามันต้องมีบางอย่างเสมอ
เธอใช้มันทำอุปกรณ์ได้แทบทุกชนิด
ใช้งานในแทบทุกโอกาส
และไม่มีใครทดสอบมันได้ดีกว่า
น้องชายของเธอเอง
เคลาส์ โบดแลร์ ลูกคนกลาง
เขารักหนังสือ
รักสิ่งที่ได้เรียนรู้จากหนังสือ
พ่อแม่โบดแลร์
มีห้องสมุดขนาดยักษ์ในคฤหาสน์
หนังสือมากมายนับพันเล่ม
เกือบทุกสาขาวิชา
สำหรับเคลาส์แล้วไม่มีอะไรสุขใจเท่ากับ...
การได้อ่านความรู้ใส่สมองในยามบ่าย
และทุกสิ่งที่เขาอ่าน เขาจำได้หมด
"สิ่งมีชีวิตคลานได้จากทะเล"
ซันนี่ น้องนุชสุดท้อง
มีของชอบไม่เหมือนเคลาส์
เธอชอบกัดข้าวของด้วยฟันคมๆ 4 ซี่นั้น
มีของเพียงไม่กี่ชิ้นในโลก
ที่ซันนี่ไม่ชอบกัด
"กา"
ซันนี่อยู่ในวัยที่เด็กส่วนใหญ่
พูดอ้อแอ้ไม่เป็นภาษา
ตัวอย่างเช่น...
ซึ่งคงจะแปลว่า...
"ดูเงาลึกลับที่โผล่ออกมาจากหมอกนั่นสิ"
หรือไม่ก็...
"นายธนาคารอย่างมิสเตอร์โพเดินลุยทราย
มาหาพวกเราที่หาดไบรนี่ทำไม"
เด็กๆ ฉันมาแจ้งเหตุการณ์
ที่โชคร้ายอย่างยิ่งยวด
ฉันเสียใจที่ต้องบอกว่า
พ่อแม่เธอเสียชีวิตไปในกองเพลิง
ที่เผาบ้านทั้งหลัง
ถ้าคุณเคยสูญเสียคนสำคัญในชีวิตไป
คุณจะเข้าใจความรู้สึกพวกเขา
แต่ถ้าคุณไม่เคย...
...ให้นึกยังไงก็คงนึกไม่ออก
ไม่มีใครรู้สาเหตแท้จริงของเพลิงไหม้นี้
ผมกับเพื่อนร่วมงานสืบสวนคดีนี้สุดฝีมือ
เราพบเพียงว่าเปลวไฟ
ปะทุขึ้นมาในระยะไกล
จากการหักเหของแสง
กระทั่งเกิดการเผาไหม้
เพียงชั่วอึดใจ
ไฟก็เผาคฤหาสน์มอดทั้งหลัง
แต่สิ่งที่น่าฉงนไม่แพ้ต้นเพลิง
ก็คือเรื่องลึกลับอื่น
ที่ทยอยเกิดขึ้นกับเด็กๆ
ทุกครอบครัวต่างมีความลับ
มีเรื่องปิดงำไว้
ตอนนี้เคลาส์กลับพบว่า...
การค้นพบสิ่งเล็กน้อย
ทำให้คำถามผุดขึ้นในใจมากมาย
ทำไมโต๊ะพ่อมีกล้องส่องทางไกลซ่อนไว้
พ่อกับแม่มีความลับอะไร
ที่รอการเปิดเผยอยู่หรือไม่
คำถามซึ่งเขากลัวว่ามันอาจไม่มีคำตอบ
และแล้วจู่ๆ...
เด็กๆบ้านโบดแลร์ก็กลายเป็น
เด็กกำพร้าโบดแลร์
ผมเตือนคุณแล้วนะ
ตอนนี้เป็นโอกาสที่คุณ
จะเดินออกจากโรงหนัง
ห้องนั่งเล่น หรือเครื่องบิน
ซึ่งฉายเรื่องนี้อยู่
ยังไม่สายที่จะเปลี่ยนไปดู
หนังภูตแคระแสนสุข
ใช่ ตามฉันมานะ
ในฐานะผู้บริหารมัลทูอารี่ มาเนจเม้นท์
และผู้จัดการมรดก
ฉันมีหน้าที่ดูแลเงินไว้
จนกว่าเธอจะบรรลุนิติภาวะ
และให้เธอได้อยู่กับญาติใกล้ชิดที่สุด
ฉันจะพาเธอไปอยู่กับท่านเคานต์โอลาฟ
บ้านเขาอยู่ในเมือง
ห่างจากบ้านเธอ 37 ช่วงตึก
ผมว่านี่ไม่ใช่ความหมายของ
"ใกล้ชิดที่สุด"
- เราไม่รู้จักเคานต์โอลาฟ
- รู้สิ ทำไมจะไม่รู้
เขาเป็นเหลนลำดับสามรุ่นสี่
ไม่ก็ลำดับสี่รุ่นสาม
"มีคนสมองกลวงด้วยแฮะ"
เขาเป็นนักแสดงด้วย น่าตื่นเต้นใช่มั้ย
พวกเธอโชคดีมากรู้มั้ย
คนทำอาชีพนี้น้อยคนที่จะใจดีแบบเขา
มาถึงแล้ว บ้านใหม่พวกเธอ
น่าอยู่ใช่มั้ยล่ะเด็กๆ
หวัดดีจ้ะ
เธอคงเป็นเด็กๆโบดแลร์
เสียใจด้วยเรื่องอุบัติเหตุ
ฉันดีใจที่เธอจะมาอยู่ที่นี่
ขอต้อนรับ
ฉันผู้พิพากษาสเตราส์ประจำศาลสูง
หนูไวโอเล็ต นี่น้องหนู เคลาส์ และซันนี่
ผมโพ จากมัลทูอารี่ มาเนจเม้นท์
- สบายดีเหรอ
- ดีค่ะ
- บ้านคุณสวยมากเลย
- ขอบใจจ้ะ
ไม่ต้องเกรงใจนะ
แวะไปหาฉันได้ทุกเมื่อ
- ไปหาเหรอ
- คุณไม่ได้อยู่กับเคานต์โอลาฟเหรอ
อยู่กับเขา? กับเคานต์โอลาฟ? ไม่จ้ะ ไม่
เขาเป็นเพื่อนบ้านฉัน
"นอนข้างนอกเถอะ"
บุกเข้ามา!
อย่ามัวโอ้เอ้ รีบเข้าไป
ไง หวัดดี หวัดดี หวัดดี
ฉันคือท่านเคานต์โอลาฟที่รักของเธอ
ขอต้อนรับสู่บ้านที่น่ารักของฉัน
บ้านที่จะปลอบขวัญเธอ
ด้วยความรักและอบอุ่น
ประหนึ่งที่พักใจ
ดังคำกล่าวชาวกรีกโบราณว่าไว้
"อนุเคราะห์สถาน บ้านสุขสันต์ วันอันสดใส"
บันไดยาวกว่าคำพูดอีกแฮะ อะไรซักอย่างๆ
ดนตรีค่อยๆดังขึ้นตามลำดับ
แล้วมาหยุดตรงเท้าขวา
เก๊กท่าเก๋!
ไม่เหมือนที่ฉันคิดไว้
แต่เธอนึกภาพออกน่า
โอ้ แม่หนู...
"ไวโอเล็ต เคลาส์ อะไรก็ช่าง"
...ไวโอเล็ต
ยินดีที่รู้จัก
สวัสดีค่ะ
และนี่คงเป็นเคลาส์
หนุ่มน้อยเคลาส์
หน้าด้านซ้ายเธอดูดีนะ
เเละ...
นี่ตัวอะไร
"ฉันคือซันนี่"
ขอโทษนะหนู ฉันพูดภาษาลิงไม่เป็น
กล้วยน้ำว้า
"หนูไม่ใช่ลิงนะ"
ซันนี่เป็นน้องเรา
หน้าตาอมทุกข์ทุกคนเลย
ทำหน้ามู่ทู่ทำไม
พ่อแม่ของเราเพิ่งตาย
อ๋อจริงสิ ช่างน่าเศร้าซะจริงๆ
เดี๋ยว ขอซ่อมฉากเมื่อกี๊ใหม่ซิ
พูดอีกรอบ เร็ว เดี๋ยวลืม
พ่อแม่ของเราเพิ่ง...ตาย
"หมอนี่ติงต๊อง"
นี่ มิสเตอร์โพ...
ผมจะเลี้ยงเด็กๆพวกนี้
ให้เหมือนว่าพวกเขามีคนต้องการจริงๆ
ที่คุณพูดว่านี่เป็นภาระ เป็นการเสียสละ
คุณเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวง
คุณน่าจะละอายใจตัวเอง
คิดได้ไงเนี่ย?
ว่าแต่ว่า ให้เซ็นตรงไหน
เพื่อรับ "มรดก"...เอ๊ย เด็กๆ
คุณยังไม่ใช่ผู้ปกครอง
จนกว่าจะถึงการไต่สวน
อ้าวเหรอ แล้วตอนนี้ฉันควรทำยังไงกับเด็ก
อะไรนะครับ
ผมจะถามว่า...
คุณเล่นกล้ามเหรอ
หุ่นดีนะ ดูแข็งแรง
ผมกลับธนาคารก่อนนะ
ไม่อยู่ดื่มอะไรก่อนเหรอ
เหล้าพอร์ทสักแก้ว หรือกาแฟ
- ถ้างั้นผมอยู่
- งั้นไว้โอกาสหน้า
- เด็กๆ ถ้าต้องการอะไร โทรหาฉัน
- เราอยู่ได้
จะถามอะไรมั้ย...
ฉันรู้ว่าบ้านอันต่ำต้อยของฉัน...
คงไม่หรูหราเท่าคฤหาสน์โบดแลร์
แต่ฉันกำลังจะได้เงินก้อนโตเร็วๆนี้
ฉันว่ามันจะ...
...ดูดีมีระดับ เมื่อตกแต่งเสร็จแล้ว
ไปชมบ้านกันมั้ยล่ะ
ห้องนี้เป็นห้องนั่งเล่น
นี่ห้องครัว
ฉันรู้เธอคิดอะไร
"บ้านนี้ยังต้องปรับปรุงอีกบานตะไท"
ฉีดวัคซีนกันแล้วนะ บาดทะยัก โปลิโอ
ฝีดาษ ไทฟอยด์ มาลาเรีย
นี่เป็นห้องบันเทิง ห้องสังสรรค์
เพดานซ่อมได้ในพริบตา
เธอไม่กลัวความสูงใช่มั้ย
นึกแล้วขำ
ลิงอะไรกลัวความสูง
โรงละครของฉัน ทางนี้
บนนั้นอะไรครับ
หอคอยไง
ห้ามเธอเข้าไปเด็ดขาด
ไม่ว่าจะเวลาไหนก็ตาม
และนี่ห้องนอนเธอ นอนได้แล้ว ราตรีสวัสดิ์
- ยังไม่มืดเลยนะ
- ยังไม่มืดเลยนะ
ผมไม่รู้ว่าคุณเคยสังเกตมั้ย
แต่ความประทับใจแรก
มักไม่ตรงกับความจริง
เช่น ตอนซันนี่เกิด
เคลาส์ไม่ชอบน้องซะเลย
แต่พอน้องอายุ 6 อาทิตย์
ทั้งคู่ก็เป็นคู่ซี้กัน
เคลาส์ขว้างไม้ให้น้องงับเล่น
นานหลายชั่วโมง
ทว่าในกรณีเคาน์โอลาฟนั้น...
เด็กๆ!
...ตรงกับความจริง
ทุกๆเช้า เคานต์โอลาฟสั่งให้เด็กๆโบดแลร์...
...ออกแรงทำงานสารพัดอย่าง
สั่งแล้วเขาก็จะเดินเข้าไปในหอคอยลึกลับ
เด็กๆที่โชคร้ายหนักอยู่แล้ว
มันจะหนักขึ้นอีก
พอตื่นขึ้นมาในอ่างน้ำแข็งในบาฮา
ผมก็รู้ว่าสาวเจ้าเล่ห์ขโมยไตผม
คิดดูผมจะตกใจแค่ไหน
เด็กๆ นี่เพื่อนนักแสดงของฉัน
- เพื่อนๆ นี่เด็กกำพร้า
- ดูไม่รวยเลยนี่
ตัวเล็กน่าขยะแขยง
ทำไมยังไม่ไปเตรียมดินเนอร์ล่ะ
ดินเนอร์เหรอ
ภาษาฝรั่งเศสแปลว่าอาหารค่ำ
อยู่ด้านหลัง พลิกดูสิ
"172. เตรียมดินเนอร์"
เราจะกินตอนสองทุ่ม
ห้ามส่งเสียงรบกวน
ระหว่างที่เราซ้อมละคร
เราทำอาหารไม่เป็น
- ตอนนี้ทุ่มครึ่งแล้วด้วย
- สองทุ่ม!
พาสต้าแล้วกัน
โอเค เรามาคัดคนแสดงเรื่องนี้กัน
เอาละ...ใครควรรับบท...
ท่านเคานต์รูปหล่อที่สุดในโลก
ให้คุณเล่นได้มั้ยครับ
เอางั้นก็ได้
"พาสต้า พุททาเนสก้า"
ภาษาอิตาเลียนแปลว่าเครื่องปรุงน้อยอย่าง
เข้าท่านี่
ซันนี่ ช่วยหน่อยสิ
"เดี๋ยวจัดให้"
- เราต้องใช้หม้อต้ม
- ไม่มี
- แล้วก็กระชอน
- ไม่มีกระชอน
ขอบใจจ้ะ
"ของชอบเลย"
แล้วก็กระทะ
นี่เป็นการซ้อมเล็กๆที่เรียกว่า
"เก้าอี้ไฟฟ้า"
สงสัยต้องเร่งไฟให้แรงกว่านี้
ข้างนอกมีใครอยู่หรือเปล่า!!
นี่ไงกระชอน ใช้ได้เลย
ซันนี่ เจอหม้อหรือยัง
"โว้วล่า!"
ซันนี่ นั่นไม่ใช่หม้อ
นั่นเขาเรียกกระโถน
กระโถนที่ใช้รองก้--?
ล้างสองรอบละกัน
เป็นไง
อร่อยดี อร่อยมากเลย
กี่โมงแล้ว
เรามาย้อนกลับไปในยุคก่อนประวัติศาสตร์
ยุคที่ไดโนเสาร์ยึดครองโลก
เด็กกำพร้าโบดแลร์ เชิญที่เคาน์เตอร์ด่วน
เด็กกำพร้าโบดแลร์ เชิญที่เคาน์เตอร์ด่วน
ต้องการอะไร
ดินเนอร์พร้อมแล้ว
"พุททาเนสก้า"
เรียกฉันว่าไงนะ
ชื่อพาสต้าครับ พาสต้า "พุททาเนสก้า"
แล้วโรสต์บีฟล่ะ
โรสต์บีฟเหรอ
บีฟ... ใช่ โรสต์บีฟ
เป็นภาษาสวีเดนใช้เรียกเนื้อย่าง
คุณไม่ได้บอกว่าจะเอาเนื้อย่าง
โลกนี้เต็มไปด้วย
เด็กกำพร้าไร้ที่พึ่งมากมายที่ยอม
ว่ายน้ำข้ามทะเลแห่งขวากหนาม
เพื่อมาหลบอยู่ใต้ปีกเงา
ความสำเร็จยิ่งใหญ่ของฉัน
แต่ฉันไม่สนใจใคร
ฉันเลือกที่จะเปิดหัวใจของฉัน...
...ให้เธอ เด็กที่น่ารักสองคน
กับลิงน่าเกลียดอีกตัว
ฉันอยากให้เธอทำทุกสิ่ง
ที่ผุดขึ้นมาในหัวฉัน...
ขณะที่ฉันถลุงมรดกพ่อแม่เธอ
- ไม่นะ
- แกมันไอ้เด็ก--!
"ถอยไป ไอ้จมูกเบี้ยว"
"จะกัดสูงกว่านี้"
"อย่าแกล้งสิ"
"ว้าว เขาบ้าไปแล้ว"
ถึงเวลาแล้วที่เธอจะหัด
เคารพผู้ใหญ่ซะมั่ง
ปล่อยซันนี่นะ
แก...คนใจร้าย!
ทุกคนเป็นพยานนะ เด็กลื่นล้มเอง
คุณจะไม่ได้เงินจนกว่าไวโอเล็ตอายุ 18
อ๋อ งั้นเหรอ
- ใครว่าล่ะ?
- กฎหมายไง เปิดดูสิ
เราจะโทรไปบอกมิสเตอร์โพเดี๋ยวนี้เลย
ง้านเหรอ?
ฉันผิดหวังในตัวพวกเธอมาก
ถึงไหนแล้วนะ
- เธอไม่เป็นไรนะ
- เป็น
เคลาส์ นั่นเธอทำอะไร
- ผมจะไปแล้ว
- ไปที่ไหน
กลับบ้าน
ที่นี่เป็นบ้านเราตอนนี้
ที่นี่ไม่ใช่บ้าน
บ้านคือที่ที่พ่อแม่จะส่งเราเข้านอน
สอนเราขี่จักรยานหรือตื้นตันใจ
กับวันแรกที่เราไปโรงเรียน
ที่นี่ไม่ใช่บ้าน
เขาทำกับเราแบบนี้ได้ไง
พวกเขาเป็นคนไม่ดี
ไม่ใช่พวกนี้ พ่อกับแม่น่ะ
พี่ก็คิดเหมือนผมแหละ
พ่อแม่ทำได้ไง
ไม่เตรียมอะไรให้เราเลย
ท่านอาจเตรียมไว้ก็ได้
แบบนี้เหรอเรียกว่าเตรียม?
เธอจำได้มั้ยตอนที่พ่อกับแม่ไปยุโรป
เราคิดว่าพ่อแม่ทิ้งเราไป
เพราะไม่ส่งจม.มา
ต่อมาถึงรู้ว่าท่านเขียนยาวเหยียด
แต่ไปรษณีย์ทำหาย
จำได้มั้ยเรารู้สึกผิดแค่ไหนที่คิดไม่ดี
คราวนี้ก็เหมือนกัน
ไม่ ไม่เหมือน
ทำไมล่ะ
พ่อแม่ไม่ได้ไปยุโรป
พวกเขาจะไม่กลับมาอีก
พี่ว่าจะมีที่ไหนเหมือนบ้านเรามั้ย
"ที่หลบภัย" คำนี้แปลว่า
ที่เล็กๆปลอดภัยในโลกของความลำบาก
เหมือนโอเอซิสในทะเลทราย
เกาะกลางพายุ
เด็กๆสนุกสนานในที่หลบภัย
ซึ่งช่วยกันสร้างขึ้น
ในใจก็รู้ดีว่าโลกของความลำบาก
ยังรออยู่ข้างนอก
โลกซึ่งผมเศร้าใจที่อธิบายได้ด้วยคำๆนี้
คุณได้สิทธิ์เลี้ยงดู
"ใบรับรองการเป็นผู้ปกครอง"
ขอบคุณครับใต้เท้า
ยินดีที่ได้ทำธุรกิจด้วย
ฉันมาใคร่ครวญความสัมพันธ์ระหว่างเรา
ฉันเคร่งครัดกับพวกเธอเกินไป รู้จักมั้ย
คำนี้เป็นคำสำคัญหมายความว่า...
ชั่วร้ายสุดๆ
โหด แต่ยุติธรรม
เราเป็นครอบครัวเดียวกัน
ฉันจะชดเชยให้
ฉันจะเป็นสุดยอดคุณพ่อให้เธอ
รู้ล่ะ เราแวะกินหนมกันดีกว่า
น้ำอัดลม น้ำอัดลม กล้วยนะเธอ
"ไปให้พ้น"
ได้เลย
"โอกาสสุดท้าย"
"ไป / หยุด"
ไวโอเล็ต
ที่ล็อครถอยู่ไหน
"กฎหมายมรดกกับคุณ
พระราชบัญญัติชุมชน"
สวัสดี ผมกำลังขับรถไปเที่ยวชนบท
อย่างบริสุทธิ์ใจ
กับลูกๆที่ผมรัก
นาฬิกาเดินตรงรึเปล่า
นี่อะไร
ตารางเดินรถไฟ
มีน้ำกีวี่ผสมน้ำแตงโม ของโปรดเราเลย
รีบหนี!
เขาเอากุญแจไป
รีบหาทางเร็ว
ชิตแชตเตอรี ชิพมังค์ร้องเพลงเคลียคลอ
เคานต์โอลาฟ? หวัดดี ผมโพ
ผมโทรมาเรื่องการรับช่วงมรดกที่คุณถามไว้
- มิสเตอร์โพ ขอบคุณสวรรค์
- นั่นใครพูด
ไวโอเล็ต เราอยู่ในรถเคานต์โอลาฟ
หวัดดีไวโอเล็ต เคานต์โอลาฟอยู่ไหนล่ะ
- ตอนนี้เขาไม่อยู่ แต่...
- เธอขับรถคนเดียวเหรอ
ไม่ รถจอดอยู่บนทางรถไฟ
และรถไฟกำลังจะมา
ขอโทษนะ ไม่ได้ยิน รถฉันอยู่ข้างๆรถไฟ!
เรากำลังจะโดนรถไฟชน
ใช่ ฉันไม่ได้ยินเพราะเสียงรถไฟดังมาก
ถึงธนาคารแล้วฉันจะโทรไปใหม่ บ๊ายบาย
เคลาส์ เธอเคยอ่านเรื่องรถไฟ
เราต้องทำไง
"รถไฟ / รถจักร"
"ม้าเหล็ก / อุปกรณ์สลับราง"
คันโยกสลับราง
นั่นไง!
- มันอยู่ไกลเกินไป
- ไม่
ต้องมีอะไรที่ใช้ดึงได้
- ในนี้ไม่มี
- ต้องมีสักอย่าง
ซันนี่ กัดหัวภูติออกมาซิ
"ได้เลย"
เร็ว รีบดึงกลับมา
ฉันทำได้
ผมไม่ได้เร่งพี่นะ
- ยิงได้สวย
- ขอบใจ...ดึง
"ดราม่า-ล็อค / ลอน เชนีย์"
มิสเตอร์โพ
เรามาคุยกันแบบมีเหตุผลไม่ได้เหรอ
ผมเสียใจ เคานต์โอลาฟ
การให้เด็กอย่างซันนี่ขับรถ
ไม่ใช่ผู้ปกครองที่ดี
- เขาคิดจะฆ่าเรา
- อย่าตื่นตูม เคลาส์
รถไม่ได้ใส่เกียร์ด้วยซ้ำ
ผมขอ...
คุยกับเด็กๆตามลำพังได้มั้ย
ลาก่อนเด็กๆ
ฉันสนุกมาก
ฉันจะฆ่าแก
ไม่ว่าแกอยู่ไหน ทำอะไร
ฉันจะหาจนเจอ
พวกแกต้องตายแหงมๆ
รีบไป มิสเตอร์โพ
ก่อนที่ผมจะเศร้าไปกว่านี้
การเอาชนะผู้ร้ายสมองทึ่ม
อาจดูเป็นเรื่องง่าย
สำหรับเด็กฉลาด 3 คน
แต่เด็กๆก็ภาคภูมิใจ
ขณะเดินทางไปยังบ้านใหม่
สิ่งที่รออยู่ข้างหน้ายังไม่ชัดเจน
แต่เด็กๆโบดแลร์ก็มีความหวังว่า
ผู้ปกครองคนต่อไป
จะดีกว่าเคาน์โอลาฟ
อย่างน้อยก็ไม่คิดให้รถไฟทับพวกเขาตาย
เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ด้านไหนคะ
ไม่รู้สิ ฉันมัวแต่ยุ่ง
- ยังไม่มีเวลาคุยเลย
- สวัสดี
โอ้โห ไม่อยากจะเชื่อ
ดูพวกเธอสิ เธอคงเป็นไวโอเล็ต
หนูจำลุงได้มั้ย
ไม่ได้ซินะ ตอนนั้นหนูยังเล็ก
เคลาส์ เราไม่เคยเจอกันเลย สบายดีเหรอ
รัดแน่น...เหมือนงูหลามพม่า
ซันนี่
เธอหน้าตาเหมือนแม่ยังกับพิมพ์เดียวกัน
ขอบคุณ มิสเตอร์โพ เดี๋ยวผมจัดการเอง
- ผมควรเข้าไปข้างในด้วย
- อ๋อ เชิญเลย
คุณจะได้ช่วยผมเก็บพยาธิ
จากท้องงูเหลือมวิสกิด
เด็กๆ จำไว้นะ
ถ้าเธอต้องการอะไร
ก็โทรหรือแฟ็กซ์หาฉันนะ
ไปล่ะครับ
แจ๋ว เราไล่เขากลับไปสำเร็จ
ไปเร็ว
เรามีเวลาไม่มาก ต้องรีบเตรียมของ
เตรียมของ?
- เตรียมของเหรอ
- ใช่
เราต้องเตรียมเครื่องไม้เครื่องมือให้ครบ
แล้วก็ของจำเป็นอื่นๆ เช่น เสื้อผ้า
แล้วก็ติดป้ายให้งูทุกตัวที่ไปกับเรา
ไปไหนครับ
- ฉันบอกหรือยังว่าเราจะไปเปรู
- ยังค่ะ
ใช่ เราจะไปเปรูพรุ่งนี้เช้า
น่าตื่นเต้นมั้ยล่ะ
ทางนี้ทางไปห้องอสรพิษ
ขอต้อนรับสู่บ้านน้อยๆของฉัน
พวกเธอรู้อะไรเกี่ยวกับงูไหม
รู้แค่ที่อ่านในหนังสือครับ
ไม่ หนูไม่ค่อยรู้
ที่นี่อาจมีอะไรบางอย่างที่ไม่มีในหนังสือ
ฉันวางเจ้าเบิ้มลงนอนก่อน
แล้วจะแนะนำเพื่อนๆให้รู้จัก
เจ้าตัวนี้...
- นั่นมันงูเห่าสองหัวนี่
- ตาแหลมดีมาก
ตัวผู้หรือตัวเมียคะ
ไม่รู้เหมือนกัน
ถ้าถามมันคงเสียมารยาท
ส่วนเจ้าตัวนี้ คางคกสามตาจากทิเบต
มันสวดมนต์ตลอดเวลาเลย...โอม อ๊บอ๊บ!
เธอต้องมาดูสัตว์ที่ฉันเพิ่งค้นพบล่าสุด
ฉันเจอมันที่แทนซาเนีย
หายากมากๆ
งูพิษมรณะ
ฉันกับผู้ช่วยชื่อกุสตาฟ
อาจเป็นสองคนในโลกที่เคยเห็นมัน
โอ๊ะขอโทษครับ ผ้าหมึกติดพอดี
ขอผมขยับมันสักนิดนึง
เรียบร้อยแล้ว
เอาละ
ถึงไหนแล้วนะ
อ๋อใช่ การจู่โจมของงูพิษมรณะ
ไม่ต้องตกใจ เจ้าตัวเล็ก ไม่เป็นอะไรหรอก
มันทำอะไรเธอไม่ได้หรอก เข้าไปซะ
- งูพิษมรณะเนี่ยเหรอทำอะไรเธอไม่ได้
- ใช่ๆ
มันใจอ่อนจะตาย
มันแทบไม่มีพิษ
เป็นมิตรที่สุดในบรรดาสัตว์ทั้งปวง
เขาเรียกว่าตั้งชื่อขู่
ฉันตั้งชื่อแบบนี้เพื่อแกล้งพวกเฮี้ยบๆ
ที่สมาคมสัตว์เลื้อยคลาน
คุณลุงมอนตี้ เราจะไปเปรูทำไม
เมื่อเช้าฉันมาคิดดูว่า
เราจะไปไหนกันได้บ้าง
ฉันนึกถึง "เปรู"
ที่เปรูมีงูเยอะใช่มั้ย
ทำไมเราต้องออกนอกเมือง
เธอรู้มั้ยว่างูกลัวเธอ
มากกว่าเธอกลัวมันอีก
น้อยคนนักที่จะรู้
เมื่อถูกคุกคาม งูมักจะหนีไปที่
ที่เงียบสงบ ปลอดภัย ห่างไกล
มันไปที่หลบภัย
ไร้อันตรายสำหรับมัน
เราถึงจะไปเปรู
เอ๊ะ กล้องส่องทางไกล
ผมเคยเห็นที่โต๊ะพ่อ...
เรายังมีเวลาคุยอีกเยอะ
แต่ตอนนี้ฉันต้องการนักประดิษฐ์...
...นักอ่าน...
...แล้วก็นักกัด
พอรู้จักมั้ย
"ฟันฉันพร้อมบริการเสมอ"
ตั้งแต่เทือกเขาสูง จนถึงที่ราบลุ่ม
หนุ่มน้อยจอร์จ แคมพ์เบลล์
ขี่ม้าท่องเที่ยวไป
นั่งบนอาน มือกุมบังเหียน งามสง่าดูมีราศี
ม้าควบถึงบ้านตั้งนาน
แต่เขานั้นไม่ถึงซักที
เพทูเนีย ฉันบอกแล้วว่าอย่าทำแบบนี้
มันคิดว่าฉันเป็นต้นไม้
หนูรู้จักเพลงนี้
หนูว่าพ่อแม่เคยร้องให้เราฟัง
เธอเข้าใจถูกแล้ว ฉันก็ร้องให้ลูกฟัง
- คุณมีลูกเหรอคะ
- อ๋อมี
เมียก็มี บ้านก็มี
กระทั่งไฟไหม้
ไฟไหม้เหรอ
ฉันอาจรู้ดีกว่าใครๆ
ว่าเธอเศร้าเสียใจแค่ไหน
แต่ทุกอย่างจะดีขึ้น
เราจะไปอยู่กับคนที่เข้าใจเรา
คนที่เหมือนเรา
คนที่ชื่นชมเด็กเก่งๆ
ที่อ่านเก่ง ประดิษฐ์สิ่งของ...
...และกัดของได้
ลุงมอนตี้ ลุงทำเพื่อเราทำไมคะ
ก็เราครอบครัวเดียวกันไม่ใช่เหรอ
และแล้วเด็กกำพร้าโบดแลร์ก็ไปเปรู
ผจญภัยสนุกสนาน
กับผู้ปกครองคนใหม่ที่แสนดี
อวสาน
นี่คือคำที่ผมอยากพิมพ์ลงไปใจจะขาด
ผมยอมแลกทุกอย่าง
เพื่อจะบอกว่าเรื่องจบลงตรงนี้
ผมไม่มีหน้าที่มาเพ้อ
ถึงตอนจบแสนสุขซึ่งไม่ได้เกิดขึ้น
แต่ผมมาเล่าถึงเหตุการณ์จริง
ในชีวิตที่มีแต่โชคร้ายของเด็กๆโบดแลร์
ผมเองก็ปวดใจไม่น้อย
ที่ต้องบอกว่าปัญหา
ของพวกเขาเพิ่งเริ่มขึ้น
มันเริ่มขึ้นด้วยโน้ตดนตรีสองตัว
สวัสดี
ฉันมาหา
ดร. มอนต์โกเมอรี่ มอนต์โกเมอรี่
ฉันชื่อว่าสเตฟาโน่
เป็นชาวอิตาเลียน
ฉันตั้งใจมาช่วยท่าน
ทำวิจัยเต็มความสามารถ
และช่วยดูแลสังเกตรายละเอียดต่างๆ
คุณคือเคานต์โอลาฟ
ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นออกมาได้
ฉันไม่เคยเจอเคานต์โอลาฟมาก่อน
แต่...
ถึงจะเคยเจอ เขาก็คง
หน้าตาท่าทางไม่เหมือนฉันเลย
เคานต์โอลาฟ เราไม่ให้คุณเข้าบ้านหรอก
ฉันคิดว่าเธอควรตั้งสมมุติฐานใหม่
นี่ไงล่ะเหตุผลที่เธอไม่ควรถือมีดวิ่ง
เป็นคำแนะนำที่ดีมาก คุณสเตฟาโน่
โอ๊ะ คุณเห็นผมสอนเด็กๆจนได้
ผมดีใจจริงๆที่คุณมาเร็วขนาดนี้
ไม่เป็นไรๆ
ผู้ช่วยผมไม่สบาย
เพิ่งโทรมาลาไม่ถึงชั่วโมง
เขาคงยอมทำทุกอย่างเพื่อจะมาที่นี่
โชคดีจริงๆที่คุณมาได้
ผมชื่นชมผลงานคุณ
งานคุณมีอิทธิพลอย่างมาก
กับงานวิจัยของผม
ที่พิพิธภัณฑ์น้ำมอนเทอเรย์เบย์
เรื่องงูทะเล
- มันเป็นสัตว์ที่โมโหร้ายไม่เบาเลย
- บางที...
ผมโดนมันกัด 43...
700 ครั้งเห็นจะได้
ส่วนใหญ่โดนที่ใบหน้า
นี่ผมทำศัลยกรรมมาเยอะแล้ว
หมอฝีมือดีนะ
ถึงหนวดจะเอียงไปข้างก็เถอะ
"เชื่อไม่ลงเลยละ"
ให้เด็กๆช่วยผมขนกระเป๋าได้มั้ย
ลำตัวซีกซ้ายของผมประสาทไม่ค่อยดี
- ได้สิครับ
- คุณลุงมอนตี้
ไม่เอา
อย่าเสียมารยาทกับแขกสิ
ไปได้แล้ว
- เขามีแผนอะไรเนี่ย
- พี่ไม่รู้
ตอนไหนก็ไม่ดีทั้งนั้น
ถ้าผู้ร้ายใจโฉดโผล่มา
แต่การที่โอลาฟปรากฏตัวอีกครั้ง
ขณะเด็กๆกำลังจะรู้ความลับของ
ดร.มอนต์โกเมอรี่
ทำให้เคลาส์แทบทนไม่ได้
ไวโอเล็ต พี่ฟังผมนะ
กล้องของลุงมอนตี้
ผมเห็นกล้องแบบนี้ที่โต๊ะพ่อ
เคลาส์ มันแค่บังเอิญเท่านั้น
ไม่ ทุกอย่างต้องมีที่มาที่ไป
เด็กๆจะไปช่วยงานวิจัยหลายเรื่องในเปรู
คุณมีประสบการณ์กับเด็กๆมั้ย
ผมไม่คุ้นเคยกับเด็กๆเท่าไหร่
ผมไม่เคยเป็นเด็ก
ผมรู้ว่าพวกเขาเป็นส่วนสำคัญ
ของระบบนิเวศน์
เขาไม่ให้เราบอกลุงแน่
- เราต้องบอกลุงเป็นข้อความ
- ฉันจัดการเอง
ผมให้อาหารปลาไหลมอเร่ย์
แล้วผมก็เกิดอวดเก่ง
แค่นั้นเอง แค่ครั้งเดียวก็เสร็จมัน
แค่ครั้งเดียว
ผมคาบปลาเค็มไว้ในปาก เอาไปยื่นให้มัน
มีคณะถ่ายทำสารคดีอยู่ด้วย
ถ่ายเก็บไว้หมด
หลายคนยังไม่รู้เรื่องนี้
เกี่ยวกับปลาไหลมอเร่ย์
คุณอาจจะคิดว่ามันคงเป็นสัตว์ที่ไม่มีแรง
แน่นอน มันก็พอมีกำลังอยู่บ้าง
แต่มันจะดึงหน้าคนเข้าถ้ำได้ยังไง
ยังไงซะ สรุปสั้นๆได้ว่าผมแทบตาย
ต้องศัลยกรรมหน้าใหม่หมด
ใช่ จากที่ผมได้ยินมา
เปรูเป็นประเทศที่น่าไป
ทั้งชายหาด ทั้งผู้คน
กฎหมายคุ้มครองเด็ก
"ตัวปลอม"
กฎหมายคุ้มครองเด็กไม่เข้มงวด?
ผมพูดงั้นเหรอ
ประสาทจริงๆเลย
สเตฟาโน่ คุณมีพรสวรรค์ในการเล่าเรื่อง
เห็นด้วยมั้ยเด็กๆ
ผมวานช่วยรีดพิษเจ้าเพทูเนียให้ที
เพทูเนีย
คือเรื่องรีดเนี่ย...
ผมไม่...
ผมขอแค่...
ได้สิ ผมจะลองดูนะ
เพื่อนๆเรียกผมว่า
เฒ่าแม็คโดนัลด์มือรีดตัวฉมัง
เพราะผมเอาแต่รีดทั้งวัน
หัวนมเล็กจิ๋วๆ หายากชะมัดเลย
ผมว่าคุณรับไป แล้วก็...
รีดไปก่อนเลยไม่ต้องรอผม
ไม่รู้ผมเอาอุปกรณ์รีดมาหรือเปล่า
ผมจะไปดู
เขายังดูอยู่รึเปล่า
ดูค่ะ
อย่ามองลุงสิ แกล้งทำเป็นคุยกับเคลาส์
ลุงได้ข้อความแล้ว ไม่ต้องห่วง ลุงรู้
- ลุงรู้เหรอ
- รู้สิ
ปลาไหลมอเร่ย์ไม่กินปลาเค็ม
มันเค็มเกินไป
เห็นมั้ย เขาชอบแอบมองกระสอบ
เก็บพิษงูหายาก
พวกเธอพูดถูกแล้ว สเตฟาโน่ปลอมตัวมา
ค่ะ
สายลับที่สมาคมสัตว์เลื้อยคลาน
ส่งมาขโมยงูพิษมรณะ
ไม่ค่ะ ลุงมอนตี้
โธ่ เสร็จหมดแล้ว
ผมตั้งตารอรีดเลยนะ
ได้เวลาเด็กๆนอนแล้ว
จริงๆด้วย
พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า
ไปนอนซะ
ราตรีสวัสดิ์
ถ้าพวกเธอตื่นขึ้นมากลางดึกล่ะก็
ฉันอยู่ข้างล่างนี่นะ ฉันเป็นคนตื่นง่าย
ที่จริง ฉันแทบไม่หลับไม่นอนเลยล่ะ
นี่เธอมีบัตรผ่านรึเปล่า
ไม่มีสินะ
โอ เพทูเนีย ฉันคงคิดถึงแกมาก
แกเป็นเด็กดี ใช่มั้ย
แกสวยมากด้วยนะ
จริงๆ ใช่ แกสวย
อ๋อใช่ แกสวย
มันก็แปลกนะครับ เมื่อคนที่เรารักตาย...
ลุงมอนตี้
มันเหมือนเดินขึ้นบันได
ไปห้องนอนในความมืด
คุณคิดว่ายังมีบันไดอีกขั้นทั้งๆที่ไม่มี
เท้าคุณถลำสู่ความว่างเปล่า
เป็นความแปลกใจที่ไม่โสภาเลย
คุณลุงมอนตี้
เด็กๆไม่ได้เสียน้ำตาให้ลุงคนเดียว...
แต่ให้กับความหวังในการมีบ้านอีกครั้งด้วย
"ในความระลึกถึง ดร.มอนต์โกเมอรี่
เพื่อนที่แสนดี,
นักอสรพิษวิทยาผู้อุทิศตน, พ่อที่น่ารัก"
ความหวังซึ่งถูกผู้ร้ายจอมลวงโลก
ทำให้ลอยห่างไปอย่างช้าๆ
ผมรู้สึกมีส่วนผิดกับเรื่องเศร้าครั้งนี้
ผมน่าจะถือวิสาสะเตือนเขา
ว่างูพิษมรณะ
เป็นงูอันตรายที่สุดในระบบนิเวศน์
ผมรู้ดีล่ะ ผมค้นพบมันเอง
- อะไรนะ?
- คุณตำรวจคะ
นี่หนู ประตูกรงใหญ่เปิดอยู่
งูหายไป มีคนตาย
รู้มั้ยฉันคิดยังไง
มีคนปลุกฉัน 9 โมงเช้าเพราะเรื่องนี้
เพราะงูกัดแน่นอน ชัดเจนไร้ข้อสงสัย
เพราะงูกัดไร้ข้อกังขา ขอบคุณหมอ
คุณยังไม่เข้าใจ งูพิษมรณะฆ่าลุงไม่ได้
เพราะมันไม่มีพิษและเป็นมิตรมากที่สุด
ไม่ต้องออกเอกสารหรอก
ดีแล้วครับ
เด็กๆเพิ่งเจอเรื่องร้ายครั้งใหญ่
มันคงไม่ดีแน่ถ้าเปลี่ยนแผนพวกเขาตอนนี้
เรากำลังจะไปเปรูพรุ่งนี้เช้า
ตั๋วแลกคืนไม่ได้ด้วย
หมอคิดว่าไง
เป็นโอกาสเดียวที่จะสลัดความทุกข์ทิ้ง
งั้นเหรอ ขอบคุณครับ
"ฉันจัดการเอง"
จากการสัมภาษณ์พยานที่นั่นในวันนั้น
ผมจึงได้รู้แผนจับโกหกผู้ร้าย
ของน้องเล็กโบดแลร์
หนูซันนี่ผู้กล้าเดินจากตรงนี้
เข้าไปหางูพิษมรณะ
ด้วยจิตใจเด็ดเดี่ยว
ไม่ หมอคนนั้นสมรู้ร่วมคิดกับเคานต์โอลาฟ
เขาจะฆ่าเราด้วยรถไฟ
- เขาเอารถไฟมาจากไหน
- ฉันเอารถไฟมาจากไหน
พอ! เด็กๆ เลิกพูดเหลวไหลได้แล้ว
คุณสเตฟาโน่ไม่มีอะไรคล้าย
เคานต์โอลาฟเลย
เคานต์โอลาฟสุดหล่อที่เขาพูดถึงเป็นใครกัน
เขาเคยเป็นผู้ปกครองเด็กๆ
ที่ตัดสินใจผิดพลาด
พิสูจน์รอยสักก็ได้
เขามีรอยสักรูปดวงตาที่ข้อเท้า
เพื่อเด็กๆได้อยู่แล้ว
โว้วล่า! ขาวเนียนเรี่ยมเร้
เขาเป็นนักแสดง
เขาทาแป้งปิดไว้
หมอครับ ช่วยพาเด็กๆไปขึ้นรถทีสิครับ
- ไม่นะ มิสเตอร์โพ
- ไม่ มิสเตอร์โพ
มีอย่างนึงที่พยานทุกคนเห็นตรงกัน
เสียงที่ได้ยินนั้น
ทั้งน่าตกใจ น่าแปลกใจ
และตามหลอกหลอนพวกเขาตราบถึงวันนี้
หมดกัน! ตัวละครตัวนี้ดีซะด้วยสิ
วางใจได้
ทางการกำลังตามล่าตัวนายสเตฟาโน่
ตั้งแต่หน้าผากไร้ขนคิ้ว
ไปถึงข้อเท้าไร้รอยสัก
ไอ้โจรอิตาเลียน
ที่เบาะหลังรถนายธนาคารสุดทึ่ม
เด็กๆโบดแลร์ฉลอง
การฉีกหน้ากากเคานต์โอลาฟ
ขณะข้ามทะเลสาบระทมทุกข์
บนผิวน้ำเย็นเยียบ
แต่เคลาส์ไม่วางใจอะไรง่ายๆ
เขารู้ว่ามันต้องมีอะไร
ซ่อนอยู่ในเส้นทางนี้
แม้มีเบาะแสแค่กล้องส่องทางไกล
เหตุเพลิงไหม้ร้ายแรง
เเละคำสองคำบนกระดาษ
ป้าโจเซฟีน?
ไม่เคยได้ยินชื่อ
พี่ว่าไม่แปลกเหรอ
ญาติพวกนี้ไม่เกี่ยวดองกับเราเลย
ป้าโจเซฟีน
เด็กๆโบดแลร์?
- ตัวจริงเหรอ?
- ค่ะ
โอย โล่งอก
มาจ้ะ เข้าบ้าน
พายุกำลังจะพัดมาอยู่รอมร่อ
ไวโอเล็ต ดูหลานสิ
หวัดดี
มาเร็วๆ เข้าบ้าน เด็กๆ
- อะไรคะ
- อะไรครับ
อย่ารีบมากไป
เดี๋ยวสะดุดพรมหน้าบ้าน
คอขาดหัวหลุดล่ะแย่เลย
ฉะนั้นเร็วๆ
แต่ไม่ต้องรีบมาก เข้าใจนะ
ขอโทษนะที่บ้านเย็นแบบนี้
บางวันมันเย็นซะป้าทนแทบไม่ไหวแน่ะ
หนูเร่งเครื่องทำความร้อนให้มั้ยคะ
ไม่ ป้าไม่เคยเปิดมัน ป้ากลัวมันจะระเบิด
เด็กๆ ป้าขอนะจ๊ะ อย่าจับลูกบิดประตู
ผลักตรงเนื้อไม้
แล้วมันจะเปิดเอง
ทำไมครับ
ป้ากลัวว่าลูกบิดประตู
จะแตกออกเป็นล้านๆชิ้น
แล้วกระเด็นมาแทงตาป้าบอด
"บางคนเคยไปเมืองคนเพี้ยน"
"เดลโม่" ไม่ใช่คำพูดจ้ะ
สงสัยต้องจับมาสอนภาษาที่ถูกต้องซะแล้ว
ไวยากรณ์คือความสุขสูงสุดในชีวิต
เห็นด้วยมั้ย
- แน่นอนครับ
- หนูชอบไวยากรณ์
"เธอเป็นนายกเทศมนตรีเมืองคนเพี้ยน"
เหมาะเลย ทานซุปร้อนๆ
ไม่ใช่หรอก นี่เป็นซุปแตงกวาเย็น
ป้าไม่เคยทำอาหารร้อนหรอก
ป้ากลัวเตาระเบิดไฟลุก
- เคลาส์ไปไหนแล้ว
- ไปครัวค่ะ
เคลาส์? นั่นเธอทำอะไร
ผ้าเช็ดปาก
ผ้าอยู่นี่
ออกมาห่างๆ
ถ้าตู้เย็นล้มทับเธอล่ะ?
เอาละ ทุกๆคน
หนูอยากดูรูปถ่ายมั้ย
ระวังนะ เดี๋ยวกระดาษบาดมือ
นี่ไอค์เหรอคะ
เขาหล่อใช่มั้ยล่ะ
ป้าทำอะไรมาเยอะแยะเลยนะคะ
ฝึกสิงโตด้วยเหรอ
ป้าเป็นนักผจญภัยตัวยง
ตอนไอค์ยังอยู่
ป้ารู้จักคุณลุงมอนตี้เหรอ
อย่าดู รูปนั้นป้าไม่สวย
เดี๋ยว
- นั่นพ่อกับแม่ใช่มั้ย
- นี่ชมรมอะไรครับ
ทำไมทุกคนมีกล้องส่องทางไกล
ป้าไม่ชอบตัวเองในรูปนี้นะ
ไอค์โดนไฟคลอกตายใช่มั้ย
ไม่ๆๆๆ เธอเพ้อเจ้อแล้ว
เขาโดนปลิงดูดเลือดต่างหาก
มาจ้ะ ป้าจะให้ดู
ระวังโคมระย้านะ
มันจะหล่นมาเสียบเอาได้
ป้ากับไอค์สำรวจทุกแหลมทุกอ่าว
ของทะเลสาบระทมทุกข์
ตั้งแต่ท่าเรือตายใจ...
ตลอดทางไปถึงถ้ำสยองขวัญ
ซึ่งอยู่ตรงโน้น
ใกล้หินก้อนนั้นที่ปลิงกินเขาตาย
ปลิงระทมทุกข์มีฟันคมๆหกแถว
และจมูกไว
ตาบอด แต่ได้กลิ่นอาหาร
อย่างมนุษย์ไกลหลายไมล์
พอมันได้กลิ่นอาหาร มันก็กระดืบมา
ป้าบอก "ไอค์ คุณต้องรอสักชั่วโมง
ก่อนโดดลงน้ำ"
แต่...
เขากลับรอแค่ 45 นาที และ...
ป้าต้องขอโทษนะ เด็กๆ
เคลาส์! ห้ามเข้า นั่นเป็นห้องของไอค์
โอ๊ยตาย ป้าเกลียดที่นี่
ป้าโจเซฟีน
ป้าเคยคิดจะย้ายไปอยู่ที่อื่นมั้ย
ย้ายไปจากทะเลสาบระทมทุกข์
ป้าอาจดีขึ้น
ป้าไม่มีวัน...
ไม่มีวัน...ไม่มีวันขายบ้านนี้หรอก
ป้ากลัวพวกนายหน้าขายบ้าน
ความกลัวมี 2 แบบด้วยกัน
แบบมีเหตุผลและไม่มีเหตุผล
การกลัวนายหน้า
เป็นความกลัวที่ไม่มีเหตุผล
ไม่สะดวกเหรอคะ
เราอยู่บ้านนี้ไม่ได้แล้วล่ะ
ระวังลูกอาโวกาโด้
เม็ดมันอาจติดคอเราตาย
ระวังรถเข็นด้วย มันอาจไหลมาทับเราตาย
ไม่มีอะไรหรอก ป้าโจเซฟีน
ให้ฟ้าผ่าพระยะโฮวาห์ตายสิเอ้า!
กาฬโรคใช่มั้ย
ไม่ เป็นความผิดฉันเอง อย่าถือสา
ขอโทษด้วยที่เดินชนเธอ
กับพี่สาวเธอแบบนั้น
- ป้าโจเซฟีน
- นี่ สองคนพี่น้องสวยไม่แพ้กัน
โดยเฉพาะคนพี่
ป้าโจเซฟีน...
- ผมขออนุญาตแนะนำตัว
- ไม่ ให้เคลาส์กับหนูแนะนำเขาดีกว่า
ต้องพูดว่า "หนูกับเคลาส์"
- ไม่สำคัญหรอก เขา...
- ไม่สำคัญงั้นเหรอ
นี่เธอล้อเล่นใช่มั้ย
ขอล่ะ ฉันอาจพูดพล่ามประสาชาวประมง
ผมว่าไวยากรณ์เป็นสิ่งสำคัญ
อันดับหนึ่งในโลก
จริงเหรอ
"เธอหมดหนทางเหรอ"
มันเป็นแกนหลักของชีวิต
เป็นโลกทั้งใบก็ว่าได้
ถ้าไม่มีไวยากรณ์ที่ดี
โลกใบนี้คงไม่มีอะไรน่าพิสมัยสักนิด
คุณนี่เจ้าสำบัดสำนวน
สำบัดสำนวนและ"สำ" อื่นๆด้วย
แล้วแต่คุณจะบัญชาทุกประการ
กัปตันแชม...
ยินดีรับใช้
เขาโกหก เขาคือเคานต์โอลาฟ
อะไรนะ
เจ้าคนชั่วที่เธอเตือนป้าไว้ใช่มั้ย
- เขาอยู่ไหน
- คนตรงหน้าป้า
- หลังกัปตันแชมเหรอ
- ไม่
ผมจะสั่งสอนมันเอง
อัดมันให้น่วมเลย
กัปตันแชมคือเคานต์โอลาฟ
- ผมไม่ยอมเจอแบบนี้อีกแล้ว
- โอ๊ย
เจ้าเด็กนรกเอ๊ย
เคลาส์!
เธอทำเขาทำไม เขาน่าสงสารออก
ต้องขอโทษนะคะ
พรุ่งนี้เช้าระบมแน่เลย
ไม่เป็นไร ผมไม่ถือสาเด็ก
เขายังเด็กไม่รู้ประสีประสานัก
ผมต้องเจอแบบนี้บ่อยๆ
ตั้งแต่โดนปลิง 'ระทมทุกข์'
กินขาข้างนึง
ทำไมผมไม่รอสักชั่วโมงก่อนลงน้ำ
ทำไมๆๆ
- สามีฉันก็โดนปลิงฆ่าตาย
- พูดเป็นเล่นน่ะ
ไม่ ฉันพูดจริงๆ
ให้ตาย ปลิงพวกนั้น
ทำให้ผมสิ้นหวังในชีวิต
ถึงจะได้ที่จอดรถดีๆ...
แต่ใครจะรักผู้ชายขาด้วน หน้าตูดไก่
ผมโดดเดี่ยวเหมือนนกไร้รัง
โถ กัปตันแชม
เย็นนี้ไปดินเนอร์บ้านฉันมั้ยคะ
ไม่!
ผมว่าอย่าดีกว่ามั้ง
ขาปลอมผมครูดพื้นบ้านคุณ
เป็นรอยซะเปล่าๆ
ไม่ยาก ฉันจะปูหนังสือพิมพ์ที่พื้น
ไปนะคะ เด็กๆจะทำพาสต้า "พุททาเนสก้า"
มันเป็นอาหารที่ผมกิน
ก่อนปลิงเขมือบขาผม
อุ๊ยตายจริง
ป้าจะพากัปตันแชมกลับบ้าน
พวกเธออยู่ซื้อของไปทำอาหาร
ที่ไม่ใช่พุททาเนสก้า
- แต่...
- "แต่" ยังไม่ใช่ประโยคนะ เคลาส์
ป้าโจเซฟีน
เธอยังไม่ได้จ่ายเงิน!
เฮ้อ เด็กสมัยนี้!
"มีใครรู้ไหมว่าคุณจะไปทางนี้"
ป้าโจเซฟีน
ป้าโจเซฟีน
- อยู่มั้ยคะ
- ป้าโจ
ป้าอยู่มั้ย
ป้าโจเซฟีน
โอยไม่ ไม่นะ
เรามาช้าไป
เรามาช้าไป
มันเขียนว่าไง
จดหมายลาตาย
"ไวโอเล็ต เคลาส์ ซันนี่
เมื่อเธออ่านจดหมายนี้ ป้าคงจบชีวิตแล้ว"
"ใจป้าหนาวเย็นเหมือนถ้ำแข็ง
ชีวิตป้าเสินที่จะทนแล้ว"
- "เสิน"?
- อ่านต่อ
"ป้ารู้พวกหยูอาจไม่เข้าใจ
ชีวิตของหม้ายทรงเครื่ออง"
- เครื่องควรมี "อ" ตัวเดียว
- ช่างเถอะน่า อ่านต่อไป
"หรืออะไรที่นำพางให้ป้าขำสิ้นคิด"
ต้อง "ทำ"ซิ นี่จดหมายลาตาย
เธอจะเช็คตัวสะกดทำไม
ป้าว่าป้ารักไวยากรณ์
แล้วทำไมเขียนผิดเยอะ
ถ้าเธอจะโดดหน้าต่างตาย
เธอก็คงเขียนผิดเขียนถูก
"ขอให้รู้ว่าแบบนี้ป้ามีความสุขกว่า...
คำสั่งเสียและพินัยกรรม
ป้ายกเธอให้กัปตันแชม
ชวัยผู้ใจดีและมีศีญธรรม"
เเผนโอลาฟ
เขาบังคับป้าเขียนแล้วผลักตกหน้าต่าง
"รหัสลับ / การถอดรหัส"
"ถอดรหัสในสงครามโลก"
นี่ไม่ใช่จดหมายลาตาย
แต่เป็นรหัสลับ
ตรงนี้ไม่ใช่"ถ้ำ"แข็ง
ต้องเป็น"น้ำ"แข็ง
"เสิน" ต้องเป็น"เกิน"
"สยองขวัญ"
"ถ้ำสยองขวัญ"
ตลอดทางไปถึงถ้ำสยองขวัญ
ซึ่งอยู่ตรงโน้น
ป้ายังไม่ตาย ป้าหนีไปซ่อน
ถ้ำสยองขวัญเหรอ
ซันนี่!
"ไฟไหม้"
ลุงไอค์กำลังสืบสวนเรื่องไฟไหม้
เคลาส์ เราต้องไปแล้ว
- ออกไปห่างๆตู้เย็น
- อะไรนะ?
ถ้ามันล้ม มันทับเธอแบนแน่
ไม่นะ!
มันหมดหรือยัง
ไวโอเล็ต พี่รวบผมเดี๋ยวนี้เลย
ไวโอเล็ต มีไอเดียมั้ย
เอาถังดับเพลิงนั่นมานี่
ทำไม
เพราะเราต้องขยับสมอเรืออันนี้ไปตรงนั้น
- อะไรนะ
- ช่วยฉันเถอะน่ะ
นับสาม เราจะหักเสาอันนั้น
หักเหรอ
- ไม่มีเสาตรงนี้ก็จะล้ม
- ก็ล้มน่ะสิ
- แน่ใจเหรอว่าพี่รวบผมดีแล้ว
- นับสาม...
หนึ่ง...
สอง...
สาม...
รอก่อน
รอก่อน
รอก่อน
เกาะแน่นๆ ซันนี่ ไปเลย
ทีนี้จะเอาไงดี
ป้ายังไม่ตาย เราต้องไปแจ้งตำรวจก่อน
ไม่
- อะไรนะ
- เขาไม่เชื่อหรอก เขาไม่เคยเชื่อเรา
โอลาฟ เขาไม่ยอมเลิกรา
เราต้องหาป้าเอง
นี่ เด็กๆ ฉันกัปตันแชม
ผู้ปกครองของเธอ
อยู่ตรงนั้นอย่าไปไหน
เราจะขึ้นไปช่วย
เคยอ่านหนังสือแล่นเรือมั้ย
เคลาส์อ่านหนังสือแล่นเรือ 15 เล่ม
อุตุนิยมวิทยา 2 เล่ม
การแล่นเรือในทฤษฎีนั้น...
...แตกต่างจากการแล่นเรือจริงๆ
พวกเขาไม่พร้อมที่จะข้ามน้ำไปถ้ำสยองขวัญ
ภายใต้เงื้อมมือทะเลสาบอันแปรปรวนนี้
เมื่อพายุผ่านพ้น และคลื่นสงบลง
เด็กๆโบดแลร์อดไม่ได้ที่จะ
รู้สึกถึงความสำเร็จ
ความสุขใจที่หายากยิ่ง
ในชีวิตรันทดของพวกเขา
"ขาย"
พวกเขาทำสำเร็จ
ถ้าผู้ปกครองช่วยพวกเขาไม่ได้
พวกเขาก็จะไปช่วยผู้ปกครองเอง
ป้าโจเซฟีน
ป้าโจเซฟีน
ป้าโจเซฟีน
ป้าอยู่ในนี้มั้ย
ป้าโจเซฟีน
โอ เด็กๆ เธอทำสำเร็จ
เธอไขรหัสคำใบ้ในจดหมายป้าได้
เราดีใจที่ป้าปลอดภัย
มันเลวร้ายเกินบรรยาย
เคานต์โอลาฟบังคับให้ป้าเขียน
ป้าปวดใจแทบตาย
ที่เขียนไวยากรณ์ผิดๆ
- พวกเธอเอาของกินมามั้ย
- ของกินเหรอ
- เราเพิ่งแล่นเรือฝ่าพายุมา
- แล้วกัน!
เราจะอยู่ถ้ำได้ยังไงถ้าไม่มีอาหาร
อยู่ในถ้ำเหรอ
ไม่ ป้าต้องกลับไปกับเรา
ป้าเซ็นยกเราให้กัปตันแชม
ป้าเท่านั้นที่ยกเลิกได้
- ไม่ๆ มันอันตรายเกินไป เสียใจด้วยนะ
- อันตราย?
ป้าเป็นผู้ปกครอง ป้าควรดูแลเรา
อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกเลย
ป้ารู้มั้ย ถ้ำสยองขวัญติดป้ายขายแล้ว
แล้วไง
อีกไม่นานจะมีคนสนใจมาดู
ในจำนวนนั้นจะมีนายหน้า
ป้าโจเซฟีน นี่แปลว่าอะไรครับ
- เธอไปเอามาจากไหน
- ผมเจอในห้องของไอค์
ไฟไหม้
ทำไมเขาถึงสืบเรื่องไฟไหม้
ทุกคนสืบ ทั้งลุงมอนตี้, ไอค์ และ...
...พ่อแม่ของเรา
พวกเขาเป็นหัวหน้ากลุ่มเลย
เด็กๆจ๊ะ โลกนี้มีทั้งคนเลว
และคนดีอยู่รวมกัน
มีทั้งคนจุดไฟและคนดับไฟ
- เป็นฝีมือใคร
- โอลาฟใช่มั้ย
ป้าพูดมากเกินไปแล้ว
พ่อแม่เธอรู้คำตอบ แล้วดูสิพวกเขาเป็นไง
พ่อแม่เรา
พูดว่าไงคะ
เราไม่น่าออกจากถ้ำเลย
เรายังกลับลำทันนะ
ป้าเสี่ยงเจอนายหน้าดีกว่า
ป้าโจเซฟีน
พ่อแม่ของเราพูดว่าไง
พวกเราจะต้องตาย
อะไรนะ?
ฝูงปลิงอยู่ตรงโน้น
งั้นเราคงโชคดีที่มันไม่กินเราก่อนนี้
"เดาอีกที"
ป้าโจเซฟีน
ตายแน่ๆ เรือรั่วแล้ว!
เคลาส์ ทำยังไงดี
พวกมันเขมือบเรือเรา
เรากำลังจมลง...จมลง
- เคลาส์ รีบพายเร็ว
- ตาย ตาย ตาย
ป้าโจเซฟีน พูดไม่เป็นมงคลเลย
มีเรือมา ทางนี้! ทางนี้!
แม้ปลิงในทะเลสาบจะน่าขยะแขยงเพียงไร
สิ่งที่โผล่มาจากหมอก
น่าขยะแขยงกว่าหลายเท่า
หวัดดี หวัดดี หวัดดี
คิดถึงพวกเธอจัง
ดูเหมือนเธอต้องการคนช่วยนะนั่น
พอเรากลับเข้าเมือง
ป้าโจเซฟีนจะบอกความจริงกับทุกๆคน
ฉันถูกจับเข้าซังเต เธออยู่กับ
ผู้ปกครองใจดีมีความสุขชั่วนิรันดร์
ประดิษฐ์สิ่งของ อ่านหนังสือ
ลับฟันลิงคมๆ
ท้ายที่สุดความดีและกล้าหาญ
ก็เป็นฝ่ายมีชัย
โลกร้ายกาจแปรเปลี่ยน
เป็นโลกที่สงบปรองดอง
ทุกคนร้องเพลงเต้นรำ
หัวร่อร่าเหมือนภูติแคระ
จบอย่างมีความสุข
นั่นใช่มั้ยที่เธอคิดเอาไว้
ฉันว่าคงไม่มีใครเชื่อ
ผู้หญิงที่ตายแล้วเป็นแน่
ป้าโจเซฟีนจะเล่าความจริงให้ทุกคนฟัง
ฉันไม่บอกใครทั้งนั้น
อย่าโยนฉันให้ปลิงกินเลย
ฉันจะยกสมบัติและยกเด็กๆให้คุณ
- ได้โปรด
- ยินดีต้อนรับขึ้นเรือ
เอาเผือกร้อนไป
ฉันจะไปที่อื่น
ย้อมผมใหม่ เปลี่ยนชื่อใหม่
- แล้วพวกเราล่ะ?
- เงียบน่ะ ผู้ใหญ่กำลังคุยกัน
ถ้างั้นผมคงไม่ต้องฆ่าคุณ
มาคิดอีกที...อุบายที่คุณใช้ที่หน้าต่าง
คุณเป็นคนไว้ใจไม่ได้เท่าไหร่
แต่...
ผมจะเมตตาคุณก็แล้วกัน
โอ ไม่น่า
อะไร?
"คุณไว้ใจไม่ได้" ผิดไวยากรณ์
ต้องบอกว่า...
คุณเป็นคนไม่น่าไว้ใจเท่าไหร่
ขอบคุณที่แก้คำผิดให้ผม
ไม่เป็นไร
ไม่ ป้าโจเซฟีน ป้าโจเซฟีน!
ไม่ได้นะ---
โดด!
เอาละ คุณคงนึกภาพออก
ป้าโจเซฟีน
เอาละ พวกเราทำเต็มที่แล้ว
ทุกๆคน นิ่งไว้
เด็กๆ
- นั่นเธอใช่มั้ย
- มิสเตอร์โพ!
- เรากำลัง...
- จมน้ำ
ผมช่วยเขาไม่ให้โดนปลิงกิน
ลงน้ำไปซะ ไอ้พวกปลิงปีศาจ
วันนี้แกไม่ได้กินหัวเด็กคนนี้แน่
เคานต์โอลาฟ คุณมาทำอะไรที่นี่
ผมพูดเอง
เคานต์โอลาฟ คุณมาทำอะไรนี่
ผมรู้ ผมรู้ ผมไม่น่ามาเลย
แต่พอรู้ว่าเด็กๆมีอันตราย ผมต้องมา
ถึงผมไม่เหมาะเป็นผู้ปกครองก็เถอะ
ผมเข้าใจคุณผิด เคานต์โอลาฟ
คุณได้พิสูจน์แล้วว่า
มีคุณสมบัติของผู้ปกครอง
ผมคงละเลยหน้าที่
ถ้าไม่ให้เด็กๆไปอยู่กับคุณทันที
- นี่ถ้าไม่ได้คุณ เด็กๆ...
- อย่าพูดนะ!
ผมทนไม่ได้ที่จะสูญเสียสมบัติล้ำค่า
ถึงแม้มรดกมหาศาล
จะทำให้ผมปวดใจตลอดเวลาก็ตาม
คุณไม่ต้องกังวล
คุณจะไม่ได้มรดกโบดแลร์
- ถ้าเด็กๆเป็นอะไรไป
- อะไรนะ?
เว้นแต่คุณเป็นญาติทางสายเลือด
หรือคู่สมรส
จริงเหรอ
มิสเตอร์โพ ผมเล่าละครเรื่องใหม่
ให้คุณฟังหรือยัง
"เคานต์โอลาฟ"
"การแต่งงานมหัศจรรย์"
นักวิจารณ์!
นักวิจารณ์!
เสื้อคลุมครับ
ไม่ต้องมาประจบผมหรอก
เขามีแผนอะไร ทำไมให้เราแสดงละคร
เขาใช้ไอ้นี่เป็นเครื่องมือ
คน 2 คนแต่งงานกัน
แต่ละคนจะมีสิทธิ์ใช้เงิน...
- ...ของอีกฝ่าย
- นี่แค่ละคร
แต่งงานปลอมๆ เขาฮุบมรดกไม่ได้
ไม่ได้เหรอ เจ้าพวกกบฏ
ซีซ่าร์ต้องตายๆๆ
การแต่งงานที่สมบูรณ์ต้องดำเนินการ
โดย จนท.ศาล
มันบอกไว้ในนี้
ผู้พิพากษาสเตราส์
คุณพร้อมจะออกโรงหรือยัง
ดูเธอสิ ไวโอเล็ต
เธอสวยมากๆเลย
เธอเป็นเจ้าสาว
ฉันผู้พิพากษา ใครเป็นเจ้าบ่าว?
ไม่ค่ะ คุณยังไม่เข้าใจ
ละครเป็นเรื่องจริง
ใช่
มันต้องสมจริง ผมถึงเลือกคุณมาเล่น
นักแสดงคนอื่นๆ ยังขาด...
อะไรนะ?
- ผม?
- มือ?
ตอบตรงจังนะแก
อย่าลืมนะครับ ผู้พิพากษาสเตราส์
คุณต้องพูดทุกคำ
ให้เหมือนพิธีจริง เป๊ะๆ
ข้างนอกมีแมวมองดารา
ถ้าคุณแสดงดีรับรองรุ่ง
พูดให้ฉันประหม่าทำไม
- โอย ตื่นเต้น
- พาไปแต่งหน้าใหม่
เล่นให้ดี ใช้ความประหม่าให้เป็นประโยชน์
ทุเรศที่สุด
ไวโอเล็ตอายุ 14
แต่งงานไม่ได้
ได้สิ ถ้าได้รับอนุญาตจากผู้ปกครอง
ซึ่งคือใคร? อ๋อ ใช่...
ฉันไง!
ไปอ่านดูซะ หนอนหนังสือ
พอเธอพูด "รับค่ะ"
และลงชื่อในทะเบียนสมรส
เธอจะเป็นเจ้าสาวของฉัน
เธอจะถูบ้าน ทำกับข้าว นวดตาปลา
และตัดเล็บเท้าเหลืองๆให้ฉัน
การแต่งงานไม่ใช่ของง่าย
เธอต้องทำงานหนัก
ฉันจะไม่มีทางพูดว่า "รับค่ะ"
ฉันว่าเธอพูดนะ
ถ้าเธอมองขึ้นไปบนนั้น
ปล่อยน้องฉันนะ
ได้เลย ปล่อยเธอได้
- ไม่!
- หยุดไว้ตรงนั้นก่อน
ถ้าเธอไม่พูด
หรือถ้ามีอะไรขัดขวางละครวันนี้
แค่ฉันออกคำสั่งคำเดียว
เด็กนั่นจะตกลงมา
ทั้งเปลทั้งเด็ก โพล๊ะ แอ๊ะ!
คุณทำได้ไง แกยังเด็กอยู่เลย
โถ ไวโอเล็ต เธออายุ 14 แล้ว
น่าจะรู้ว่าคนเราไม่ได้ทุกอย่าง
ตามต้องการหรอก
เธออยากมีชีวิตแสนสุข มีหลังคาคุ้มหัว
มีบ้านเป็นของตัวเอง อะไรพวกนั้น
แล้วสิ่งที่ฉันอยากได้ล่ะ?
ฉันอยากได้ทรัพย์สมบัติมหาศาล
ฉันอยากให้การสืบสวนเกี่ยวกับฉันยุติลง
และเธอจะช่วยให้ฉันสมปรารถนา...
...คืนนี้
แฟนๆรอดูเรา
ท่านผู้มีเกียรติครับ กรุณาปรบมือ...
ละครเรื่อง... "การแต่งงานมหัศจรรย์"
ไม่นะ พี่จะแต่งงานกับเขาไม่ได้
- พี่ต้องทำ
- ไม่
มันต้องมีทางออก มันต้องมีทางเสมอ
ไม่ ไม่ใช่ครั้งนี้
- แต่...
- นายอูฐ ขึ้นเวที
ไปเถอะ เคลาส์
ไป!
ขยับโหนกมาขึ้นเวที นายอูฐ
ไม่มีสิ่งใดในโลกพราก
ท่านเคาน์ไปจากเจ้าสาว
ไม่มีสิ่งใดในโลกพราก
ท่านเคาน์ไปจากเจ้าสาว
ไม่มีสิ่งใดในโลก ไม่มีสิ่งใดในโลก
ไม่มี ไม่มี
วันนี้ช่างเหมาะจะจัดพิธีแต่งงาน
ถ้าเพียงแต่เคานต์รูปหล่อ
จะมารับเจ้าสาวที่นี่
ท่านเคานต์ผมดก มีความกล้าหาญเป็นเลิศ
เคานต์ผู้หาใครเปรียบไม่ได้
ไวโอเล็ตจะทำยังไง
- การออกรบที่ห้าวหาญทำให้เขามาถึงช้า
- ไวโอเล็ตจะทำยังไง
มันต้องมีทางออก มันต้องมีทางเสมอ
ช่างเสื้อหัวโล้นผู้เงียบขรึม
ก็ขโมยหัวใจเจ้าสาวไปเสียแล้ว
โอ อนิจจา
เจ้าบ่าวเป็นเพียงคนถ่อย
หน้าตาเทียบท่านเคานต์ไม่ได้สักนิด
ถ้าเพียงแต่...
ท่านเคานต์รูปหล่อจะปรากฏกายขึ้นมา
พิธีมงคลสมรสนี้ไม่มหัศจรรย์เอาซะเลย
แต่ช้าก่อน
นั่นอะไร
นั่นคือท่านเคานต์กับเฮลิคอปเตอร์คู่ใจ
ไม่ยักรู้ว่าเรื่องนี้ทุ่มทุนสูง
ใช่ ผมมาแล้ว ผมมาแต่งงานกับเจ้าสาว
และสำหรับคุณ
คุณโดนจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัว
คำเตือน-ฉากต่อไปอาจมีความรุนแรงบ้าง
ไปให้พ้น ไอ้คนถ่อย!
ไอ้โล้นหัวงู
นี่แน่ะ นี่แน่ะ
หย่อนเชือกอีกหน่อยซิ
เริ่มพิธีแต่งงานได้เลย
อย่ามองข้างล่าง
อย่ามองข้างล่าง
เเละ
ท่านเคานต์โอลาฟ ยินดีรับหญิงคนนี้
เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย
จะร่วมทุกข์ร่วมสุข จนตายจากกันหรือไม่
จนกว่าจะตาย...
ผมรับแน่นอนครับ
และเธอ ไวโอเล็ต โบดแลร์...
ยินดีรับเคานต์โอลาฟ
เป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย
จะร่วมทุกข์ร่วมสุข จนตายจากกันหรือไม่
ผู้พิพากษาสเตราส์...
หนู...รับค่ะ
- เธอไม่คู่ควรกับเขา
- ใช่เลย
- คุณก็คิดงั้นเหรอ
- ใช่ ไม่คู่ควร
เอาล่ะ ทีนี้ก็เหลือแต่...
การจดทะเบียนสมรสของคู่บ่าวสาว
เพื่อให้การสมรสครั้งนี้...
ถูกต้อง...
...ตามกฎหมาย
ซันนี่ กุญแจอยู่ไหน กุญแจเปิดล็อคน่ะ
"ดวงตา"
เซ็นด้วยมือขวา
เด็กๆ ฉันมาแจ้งให้พวกเธอทราบถึง...
เหตุการณ์โชคร้ายอย่างยิ่งยวด
พ่อแม่เธอเสียชีวิตไปในกองเพลิง
ที่เผาบ้านเธอ
มันไม่ได้เกิดขึ้นเองแน่
รีบเซ็นเร็วๆเข้าซี่
"ระวังข้างหลัง"
ดูสิ บ้านสวยๆพังหมดแล้ว
แกอย่าอยู่เลย
เจ้านาย
มีอะไร ตอนนี้ฉันกำลังยุ่ง
- เรามีปัญหาแล้ว
- แกอยู่ไหน
ข้างบน
หวัดดี
- และละครก็อวสานลงตรงนี้
- นี่ไม่ใช่ละคร
โอลาฟขู่จะฆ่าซันนี่ถ้าหนูไม่ยอม
พูดจาเหลวไหล
ทุกคนฟังหนูก่อน
เขาแต่งงานกับหนู
เพื่อหวังฮุบสมบัติโบดแลร์
อันที่จริงเธอก็พูดถูก
ผมกับไวโอเล็ตได้เป็นคู่สามีภรรยากันแล้ว
เพราะเราสองคน...
ได้เข้าพิธีสมรสกันอย่างเป็นทางการ
และกล่าวคำปฏิญาณตามกฎหมาย
ต่อหน้าท่านผู้พิพากษาผู้ทำพิธี
คุณพระช่วย ฉันทำอะไรไป
ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้
สิ่งแรกที่ผมตั้งใจจะทำ...
คือแยกสองคนน้อง
ไปให้คนอื่นเลี้ยงคนละที่
และส่งไปอยู่ไกลสุดปลายโลก
เด็กพวกนี้พออยู่ด้วยกันแล้วร้ายนัก
มิสเตอร์โพล.
- แกไอ้คนชั่วต่ำช้า
รีบจับเขา!
ข้อหาอะไร
- ข้อหาเป็นปีศาจโลภสมบัติ
- เร็วสิ
อ๋อ ผมเป็นปีศาจ
ผมน่ะเหรอปีศาจ
คุณต่างหากเป็นปีศาจ
เร็วสิ มาเร็ว
เด็กพวกนี้พยายามจะบอกคุณ
แต่คุณไม่ยอมฟัง
ไม่มีใครเคยฟังคำพูดเด็กเลย
- เร็วซี่ ติดเถอะ
- คุณคิดว่าคุณไม่ผิดเหรอ
คุณเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด
กระดาษใบนี้มอบสิทธิ์ให้ผมยึดสมบัติแล้ว
ติดซี่
พวกคุณไม่มีทางทำอะไรได้เลย
ฉันเล่นดีมั้ย ดูร้ายไปเหรอ
ไหนลองติชมมาซิ
การแต่งงานไม่ใช่ของง่าย
อ้อ อีกอย่างนะ คุณแสดงละครห่วยแตก
เดี๋ยวๆ
มาคุยกันดีๆเถอะน่ะ
ถ้าคุณทำอะไรผม
เท่ากับคุณลดตัวมาอยู่ระดับผม
แถมเป็นตัวอย่างไม่ดีให้เด็กๆอีกด้วย
มีความผิด
ผมดีใจที่จะบอกว่าเคานต์โอลาฟ
ถูกจับกุมด้วยข้อหาที่มากมาย
เกินกว่าจะกล่าวหมด
ก่อนถูกจองจำตลอดชีวิต
ศาลได้มีบัญชา
ให้โอลาฟชดใช้กรรม
และทนทุกข์เหมือนที่เขาทำกับเด็กๆ
ไปนะ ไปให้พ้น
โอยไม่!
เด็กๆโบดแลร์ทำสำเร็จ
นั่นคือฉีกหน้ากากมือวางเพลิงผู้โหดเหี้ยม
และไขปริศนาเพลิงไหม้บ้านโบดแลร์ได้
ถ้าโลกยุติธรรมแบบนี้คงดี
เคานต์โอลาฟหายตัวไปหลังจาก
คณะลูกขุนเพื่อนเขากลับคำตัดสินโทษ
สำหรับเด็กๆโบดแลร์
สิ่งที่อยู่เบื้องหน้ายังไม่ชัดเจน
แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเขารู้
ขณะปีนขึ้นเบาะหลังรถมิสเตอร์โพ
พวกเขาจะก้าวต่อไป
ไม่ต้องห่วงนะ เด็กๆ
อีกไม่นานตำรวจต้องจับเคานต์โอลาฟได้
ไม่มีวันที่เราจะเจอคนชั่วๆคนนั้นอีก
ก่อนไป...
เรายังมีเวลาแวะไปที่ๆหนึ่ง
"ไวโอเล็ต, เคลาส์และซันนี่"
จ่าหน้าถึงเรา
ดูตราไปรษณีย์สิ
มีทั้งอังกฤษ
โรม เคนย่า และไอซ์แลนด์
- ผมก็ไม่รู้ว่ามาจากไหน
- ใครส่งมาเหรอ
"คุณและคุณนายโบดแลร์"
พ่อกับแม่
จดหมายฉบับนั้น
จดหมายที่หายไปไง
ลูกๆที่รัก
ตั้งแต่ออกเดินทาง เราคิดถึงลูกมาก
มีเรื่องเกิดขึ้น เราจึงหายไปนานกว่าเดิม
สักวัน เมื่อลูกโตขึ้น...
ลูกจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับมิตร
และอันตรายที่ต้องเจอ
บางครั้งโลกก็ดูร้ายกาจและน่ากลัว
แต่เชื่อเถอะว่าโลกนี้มีสิ่งดีๆ
มากกว่าสิ่งเลวๆ
สิ่งที่ลูกต้องทำคือมองหามัน
สิ่งที่ดูจะเป็นโชคร้ายไม่จบไม่สิ้นนั้น...
จริงๆแล้ว อาจเป็นก้าวแรกของการเดินทาง
เราหวังจะได้กลับมากอดลูกเร็วๆนี้
หากจดหมายมาถึงก่อน
ขอให้รู้ว่าเรารักลูก
เราภูมิใจที่รู้ว่า
ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นในชีวิต
ลูกทั้งสามคนจะดูแลกัน
ด้วยความเมตตา กล้าหาญ
ไม่เห็นแก่ตัวเหมือนที่เป็นมาเสมอ
ขอให้ลูกจำไว้
และอย่าได้ลืมเป็นอันขาด
ไม่ว่าเราอยู่ที่ไหน
ตราบใดที่เรายังมีกันและกัน
นั่นคือเรามีครอบครัวและบ้านที่อบอุ่น
...รักจากพ่อกับแม่"
วิธีส่งมอบภารกิจนั้นมีหลากหลายรูปแบบ
แต่วิธีทีไม่ค่อยปรากฏ และน่าแปลกใจที่สุด
...คือการส่งต่อกล้องส่องทางไกล
คุณผู้ชมที่รัก มีบางคน
ที่ไม่รู้จักความทุกข์เศร้า
พวกเขาหาความสบายใจจากการดูหนัง...
"อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย
เล่มที่หนึ่ง"
ที่มีเสียงนกร้อง เสียงหัวเราะของภูติแคระ
มีบางคนรู้ว่าโลกนี้มีปริศนาให้ไขอยู่เสมอ
พวกเขาหาความสบายใจ
จากการค้นคว้าและจดบันทึกหลักฐาน
แต่หนังเรื่องนี้
ไม่ได้เกี่ยวกับคนเหล่านั้น
หนังเรื่องนี้เกี่ยวกับเด็กๆโบดแลร์
ซึ่งรู้ว่าโลกนี้มี "บางอย่าง" เสมอ
บางอย่างที่ต้องประดิษฐ์
บางอย่างที่ต้องอ่าน
บางอย่างที่ต้องกัด
บางอย่างที่ต้องทำ
เพื่อสร้างที่หลบภัย
ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหน
และคนประเภทนี้แหละที่ผมพูดได้ว่า...
...หาความสบายใจจากกันและกัน
"อวสาน"