Tip:
Highlight text to annotate it
X
รู้มั้ยว่าเรามีอะไรกัน 113 ครั้งแล้วนะ
ผมใช้เครื่องคิดเลข
คำนวณเชียวนะ
การรู้จักใครคนนึง
ขนาดนั้นนับเป็นเรื่องดีนะ
สองก้อนนะ
ก้อนเดียวก็พอ
ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตัวคุณเลย
ผมไม่รู้ว่าคุณชอบนักแสดงคนไหน
ยี่ห้อน้ำหอมที่คุณใช้ประจำ
ผมก็ยังจำไม่ได้เลย
ตลกดีที่มันชื่อ
"บาปของฉัน"
ที่ผมรู้ก็คือตลอด 24 ปีที่ผ่านมา
ผมไม่เคยหยุดรักคุณ
ละครสนุกมั้ย
สนุกมากเลยคะ
เบน วอลช์เก่งมากเลย
ผมว่ามันตลกดี
ก็ละครตลกไม่ใช่เหรอ
ต้องยอมรับว่าไคลด์ แบนเนอร์ ชักอ้วนแล้ว
เขาไม่น่าหันด้านข้างเลยว่ามั้ย
ใครๆ ก็ไม่น่าหันด้านข้างทั้งนั้นล่ะ
คุณมัวแต่คิดอะไรอยู่คะ
ตอนไหน
เชิญครับ
เป็นไงมั่งลูก
ก็ดีครับ
ละครเป็นไงบ้างครับ
- นอนไม่หลับหรือเปล่า
- เปล่าครับ
แน่ใจนะ
ครับ
อ่านหนังสือเตรียมสอบเหรอ
ครับ
โอเค
ตัดสินใจเรื่องโทร.
ไปหาหมอได้หรือยัง
ยังครับ
นี่มันเดือนนึงแล้วนะ
แล้วที่วางแผนไว้ล่ะ
ตามแผนคือจะโทร.ไป "ถ้า" จำเป็นไงครับ
งั้นก็โอเค เอางั้นก็ได้
ลูกน่าจะนอนได้แล้ว
แล้วพ่อจะหาตั๋วทีมมิชิแกนให้ได้
ครับ
โทร.ไปหาพวกวอร์เรนหรือยัง
เขาบอกว่าน่าจะนัดกัน
สักวันเร็ว ๆ นี้ล่ะ
ดูคนพวกนี้สิ
โตมาด้วยกันกับผมแท้ ๆ...
ได้ดีกันหมดแล้ว
"โจอี้ จอร์เจลล่า
โค้ชฟุตบอลคนใหม่ของทรีนิตี้ "
แล้วเรื่องตั๋ว
ทีมมิชิแกนล่ะว่าไง
เจนบอกว่าจะคุยกับจอห์นให้ค่ะ
คอนราดไปไหนเนี่ย
เดี๋ยวอาหารก็เย็นหมดหรอก
คอน!
เอาสูทผมไปซักแห้งให้หรือยัง
กว่าจะได้ก็วันเสาร์แน่ะ
งั้นก็ไม่เป็นไร
คอนนี่!
คอนราด!
อีกแป๊บนึงครับ!
อ้าว..มาแล้ว
อรุณสวัสดิ์ครับ
อรุณสวัสดิ์
นอนหลับมั้ย
ครับ
หิวหรือเปล่า
ก็...หิวมั้งครับ
มีเฟรนช์โทสต์
ของโปรดของลูกไง
ครับ
ที่จริงผมยังไม่หิวหรอกครับ
มื้อเช้าสำคัญที่สุด ไอ้หนู
เป็นมื้อหลัก ให้พลังงานไง
ไม่หิวก็คือไม่หิว
เดี๋ยวสิ เดี๋ยวเขาก็กินเอง
คอน นี่เฟรนช์โทสต์นะ
หลังเลิกเรียน แม่เตรียมผลไม้ไว้ให้นะ
คุณทำอะไรของคุณน่ะเบ็ธ
ทิ้งไว้ก็ไม่อร่อยแล้ว
ฉันต้องไปแล้วค่ะ
คุณช่วยโทร.หาคุณเฮอร์แมน
เรื่องมู่ลี่ด้วยนะ ฉันขี้เกียจจะคุยกับเขาแล้ว
คุณต้องพูดกับเขาเพราะๆ
คุณพูดกับเขาดีหรือเปล่า
ลูกต้องกินนะ คอน
จะได้แข็งแรงไง
ผมไม่หิวครับพ่อ
เป็นไรหรือเปล่า
เปล่าครับ
ผมต้องไปแล้ว
เลเซนบี้จะแวะมารับ
เหรอ ดีจริง
ดียังไงครับ
ก็เดี๋ยวนี้ พ่อไม่ค่อยเจอ
เพื่อนๆ ลูกเลย
พ่อคิดถึงพวกเขา
ชวนเพื่อนมาที่บ้านบ้างสิ
ฟิล ดอน กับดิ๊คน่ะ
ชวนมาเล่นทัชบอลกันก็ได้
แล้วเจอกันครับ
คอน!
เขาเรียกว่าพิลึกไง
เร็วเข้า แจร์เร็ต สายแล้วนะ ไปกันได้แล้ว!
แจเร็ต เร็วสิ!
เราช้าเพราะรอแม่เจ้าดิ๊คกี้
ห่อข้าวกลางวันให้มันอยู่
เมื่อคืน ฉันอ่านหนังสือ
เตรียมสอบทั้งคืนเลย
อาจารย์จะให้
ทำบทวิเคราะห์ทั้งหมดเลยว่ะ
นายเข้าใจเรื่องแบบนี้ได้ไงวะ
ก็อ่านหนังสือสิ
เฮอะ ให้มันจริงเหอะ!
เราต้องว่ายน้ำ
จะเอาเวลาที่ไหนไปอ่าน
ฉันก็ว่าย ยังหาเวลาได้เลย
นายอ่านอะไรอยู่
ฮาร์ดี้
นายน่าจะลองทำสมาธินะ
ก็เหมือนนั่งคิดใช่มั้ย
นายเรียนวิชาของเกรด 11
หมดหรือยังปีนี้
ที่โรงเรียนไม่ให้ผ่านวิชาอะไรเลยเหรอ
วิชาอะไร
ก็ไม่ผ่านหรอก...
ถ้าไม่ได้สอบปลายภาคน่ะ
เฮ้ย ปิดวิทยุหน่อย
ฉันจะอ่านหนังสือ
ขอให้รถไฟขบวนนี้ยาวหน่อยเถอะ
ฉันต้องสอบตกแน่
เราไปสายแน่เลยว่ะ
ผมฉันดูทุเรศเปล่าวะ
เออ
ทุเรศสุดๆ
ขอบใจว่ะ
เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย!
เฮ้ย นั่นแพรตต์นี่
ให้ฉันลงหน่อย
อย่าทะลึ่งนะเว้ย
แพรตต์ ขาสวยจัง!
เฮ้ย แจร์เร็ต
สนเปล่าวะ
เฮ้ย เคลียรี่!
เคลียรี่!
มาคุยเรื่องความคิดเห็นกันดีกว่า
คอนราด เธอมีความเห็นว่าไง
เกี่ยวกับจู๊ด ฟอว์ลีย์
คอนราด
มีความเห็นยังไง
กับจู๊ด ฟอว์ลีย์
คิดว่าเขาไม่มีทางสู้จริง ๆ
ภายใต้สถานการณ์แบบนั้น...
หรือเขาน่าจะ
ต่อสู้มากกว่านี้
เอ้อ...ไม่มีทางสู้มั้งครับ
ผมว่าเขาคิดว่างั้น
เขางี่เง่าน่ะสิ
ถูกศีลธรรมกัดกินใจ
ไร้เหตุผลสิ้นดี
นั่นมันง่ายไปรึเปล่า โจล
พอลล่ะ เธอเห็นว่าไง
ผมว่าหนังสือเล่มนี้เข้าใจยาก ผมสรุปไม่ได้เลย
เร็วสิ!
ฮัลโหล
ฮัลโหล
ดร.เบอร์เกอร์เหรอครับ
ใช่
สวัสดีครับ นี่คอนราด แจร์เร็ต
ใครนะ
คอนราด แจร์เร็ตครับ
ดร.ครอฟอร์ด ที่โรงพยาบาลฮิลส์โบโร
ให้เบอร์ผมมา
ตอนนี้ผมมีคนไข้อยู่
คุณโทร.มาอีกครั้งตอนสองโมงสิบห้าได้มั้ย
ตอนนั้นผมไม่ว่าง
งั้นเอาเบอร์คุณมา
เดี๋ยวคืนนี้ผมโทร.ไปเอง
ฮัลโหล
ไม่เป็นไรครับ
เดี๋ยวผมโทร.มาใหม่ ขอบคุณครับ
ไป!
เร็วเข้า
เร่งขึ้นหน่อย พวกนาย!
ไปเรื่อยๆ!
จ้วงเข้า!
ตีขาด้วย!
เลเซนบี้ ชักช้าอะไรอยู่!
แจร์เร็ต ก้มหัวไว้!
เร่งหน่อย!
เร็วเข้า!
ถีบตัวออกไป!
ก้มหัวไว้ แจร์เร็ต!
เร็วเข้า!
ไปเร็ว ๆ!
ว่ายเข้า!
เร็ว ๆ สิ!
กลับตัว แจร์เร็ต!
ถีบออกไปเลย!
มีแนวโน้มว่าเขาจะแพ้จริงเหรอ
ก็ในระดับภูมิภาคน่ะ
น่าเสียดาย
ผมว่า...
ไม่น่าเลยจริง ๆ
คิดดูสิ
ตอนนี้เขาไม่เหลืออะไรเลย
ปลาสุกไปมั้ยคะ
เปล่านี่
ที่ C&S มีช่างคนใหม่มาทำงาน
แล้วแฮรี่ไปไหนซะล่ะ
ไม่ทราบคะ
รู้สึกเขาจะไปได้งานที่สโกกี้นะ
เจ้าคนใหม่นี่ไม่ได้เรื่องเลย
นั่นเสื้อลูกขาดเหรอ
เดี๋ยวถอดไว้บนโต๊ะ
ที่โถงทางเดินละกัน
ผู้หญิงที่โรงพยาบาลคนนั้น
มาจากสโกกี้ไม่ใช่เหรอลูก
เธอชื่ออะไรนะ
แคเรนครับ
แคเรน
คอนราด
จะให้แม่ลงชื่อให้ลูกเล่นกีฬาที่คลับหรือเปล่า
ผมไม่ได้เล่นมาเป็นปีแล้ว
ก็น่าจะเริ่มซะตอนนี้ไง
อ้อ วันเสาร์นี้ เราต้องไปงานวันเกิด
คลาร์ก เมอร์เรย์กันนะ
ฉันซื้อหนังสือ
เรื่องไวน์ให้เขา
ไม่อยากไปเลย
ตัดเชือกสิ บัคกี้!
จะได้อยู่แล้วนี่!
ส่งมือมานี่!
บัคกี้!
บัคกี้
สบายดีเหรอครับ
ผมสบายดีครับ
ไม่เคยดีเท่านี้มาก่อน
เยี่ยมเลย
มาทางนี้เลย
ใครๆ ชอบคิดว่าเป็นห้องนั้นเรื่อย
แจร์เร็ตใช่มั้ย
เข้ามาสิ
นั่งก่อน
ขอฉันจัดการ.....
ตรงนี้......
นิดนึง
ขอโทษที นั่งสิ
ที่นี่มายากมั้ย
ก็ไม่นี่ครับ
แจร์เร็ตนะ
เธอออกจากโรงพยาบาล
มานานแค่ไหนแล้ว
ประมาณเดือนครึ่งครับ
รู้สึกหดหู่หรือเปล่า
เปล่าครับ
รู้สึกแปลกแยกมั้ย
อะไรนะครับ
คนเขาทำท่ากลัว...
หรือว่าทำเหมือน
ไม่อยากเข้าใกล้เธอหรือเปล่า
ก็ทำนองนั้นครับ
แล้วเธอน่ากลัวมั้ยล่ะ
ผมไม่รู้
เธออยู่โรงพยาบาล
นานแค่ไหน
สี่เดือนครับ
เธอทำอะไรนะ
ผมพยายามฆ่าตัวตายครับ
เขียนไว้ในนั้นแล้วไง
ในนี้ไม่ได้บอกว่า
เธอใช้วิธีไหนนี่
ผมใช้มีดโกนครับ
อ้อ
กลับบ้านแล้วเป็นไงบ้าง
ทุกคนดีใจมั้ยที่เธอกลับไป
ครับ
เพื่อนๆ ล่ะ
ก็ดีใจครับ
เธอกลับไปเรียนแล้วใช่มั้ย
ที่โรงเรียนเป็นไง พวกครูล่ะ
ก็ดีครับ
ไม่มีปัญหาเหรอ
ไม่ครับ
งั้นเธอมานี่ทำไม
เอ้อ...
ผมอยากอยู่ในการควบคุมมากกว่านี้
ทำไมล่ะ
ใครๆ จะได้
เลิกเป็นกังวลกับผมซะที
ใครเป็นกังวลกับเธอ
ส่วนใหญ่ก็พ่อผม
ที่มานี่ก็เพราะเขา
แล้วแม่เธอล่ะ
ไม่กังวลด้วยหรือไง
ไม่ทราบครับ
คุณก็คงเก่งนะ เพราะคุณเป็นเพื่อนกับ ดร.ครอฟอร์ด
แต่ผมจะพูดตรงๆ ก็แล้วกัน
ผมไม่ชอบที่ทำอยู่นี่เลย
ก็ดีที่เธอพูดตรงๆ
คุณมีข้อมูลอะไรเรื่องผมบ้าง
ได้คุยกับ ดร.ครอฟอร์ดหรือยังครับ
เขาโทร.มาหาฉันแล้ว
บอกว่าเธอชื่ออะไร
แล้วก็บอกให้ฉันช่วยดูเธอ
เขาบอกว่าเธอมี
พี่ชายที่เสียชีวิตไปแล้ว
อุบัติเหตุทางเรือใช่มั้ย
อยากเล่าให้ฉันฟังมั้ย
เธอคุยเรื่องนี้กับ ดร.ครอฟอร์ดไปแล้ว
ที่โรงพยาบาลสินะ
ครับ
แล้วเป็นยังไง
ก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไร
อะไรล่ะที่ต้องเปลี่ยน
ก็บอกแล้วไงว่าผมอยากอยู่ในการควบคุม
ทำไมล่ะ
ก็บอกแล้วไงว่าใครๆ จะได้เลิกเป็นกังวล
กับผมซะที
ถ้างั้น ฉันจะบอกอะไรให้
จะพูดตรงๆ เลยนะ
ฉันไม่ชอบใช้วิธีควบคุม
แต่มันก็เงินเธอนี่
ก็คงงั้น
ก็คงงั้น
โอเค
เอาเป็นวันอังคารได้มั้ย...
แล้วก็วันศุกร์ เวลาเดียวกัน
อาทิตย์ละ 2 ครั้งเหรอครับ
ถ้าจะให้ได้ผลก็ต้องทำ
แต่ผมต้องซ้อมว่ายน้ำทุกคืน
งั้นก็เป็นปัญหาสินะ
ถ้างั้นเราจะทำไงกันดี
ผมก็คงต้องงดซ้อม
อาทิตย์ละ 2 วันเพื่อมาที่นี่
ก็แล้วแต่เธอ
ผมไม่ชอบที่นี่เลย
ไม่ชอบเลยจริง ๆ
ผมเจอมอร์ท สเวนด้วย
พี่สาวเขาตาย
คนที่มาจากไอดาโฮน่ะเหรอ
คนที่เป็นเจ้าของภัตตาคารน่ะ
เธอตายที่ไอดาโฮเหรอคะ
คงงั้นมั้ง
ถามทำไม
ก็คุณบอกว่าเธอเดินทางตลอด
ฉันก็สงสัยสิว่าเธอตายที่ไอดาโอหรือเปล่า
ไม่รู้เหมือนกัน
อาจจะเป็นที่ไอดาโฮก็ได้
ไม่ก็แคนซัสซิตี้
ผมไปพบ ดร.เบอร์เกอร์มาแล้วครับ
เหรอ
ครับ
ไม่เห็นบอกพ่อเลย ดีมากลูก!
ผมเพิ่งไปมาวันนี้
แม่ไม่ยักรู้
ว่าลูกนัดกับเขาไว้
แล้วเป็นไงบ้าง
ก็แพงน่ะครับ
ผมไม่อยากไปเลย มันไม่เห็นจะจำเป็นอะไร
ไม่เป็นไรหรอกลูก ไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน
ชั่วโมงละ 50 เหรียญ
อาทิตย์ละ 2 ครั้ง
ช่างมันเถอะ
มันจำเป็นนี่นา
แล้วลูกคุยเรื่องอะไรไปบ้าง
ก็ไม่มีอะไรครับ
แล้วเรื่องเวลาของลูกล่ะ จัดการได้ใช่มั้ย
ผมก็คงต้องงด
ซ้อมว่ายน้ำบ้าง
ออฟฟิศเขาอยู่ที่ไหน
ไฮแลนด์ พาร์คครับ
หน้าตรง!
ไม่ต้องให้เตือนกันทุกครั้งได้มั้ย
จะบอกอะไรให้นะ
เดี๋ยวนี้เธอดูง่วงตลอด
แถมยังมาสายอีก
ดูเหมือนเธอไม่สนุกเลย
เธอได้นอนพอหรือเปล่า
ครับ
ยังรู้สึกสนุกอยู่มั้ย
สนุกเหรอครับ
ถ้าไม่สนุก
แล้วจะทำไปทำไม
ก็คงงั้นครับ
คงงั้นเหรอ
เธอกินยาอยู่หรือเปล่า แจร์เร็ต
ยาระงับประสาท
หรือยาอื่น
เปล่าครับ
ฉันถามเธอหรือยัง
ว่าเขาช๊อตไฟฟ้าเธอหรือเปล่า
ครับ
ครับอะไร
โค้ชถามผมแล้ว
ใช่ครับ เขาช๊อตไฟฟ้าผม
ไม่ต้องมองเลย เลเซนบี้
ลงน้ำไปเร็ว ๆ เลย!
ถึงฉันจะไม่ใช่หมอนะ แจร์เร็ต
แต่ฉันไม่มีทางให้ใครเอา
ไฟฟ้ามาจิ้มหัวฉันแน่
โค้ชวุ่นวายจนฉันจะบ้าอยู่แล้ว!
ใครๆ ก็ทำให้นายบ้าทั้งนั้น
ดอนกับเฟนเนธทำเวลาได้ดีนะว่ามั้ย
ใช่ พวกเขาทำได้ดีมาก
โค้ชว่าอะไรนายหรือเปล่า
อยากซื้อแคลริเน็ตมั้ย
ไปขายแวน บูเรนไม่ดีกว่าเหรอ
ใครจะขาย
พี่ชายฉันเอง เขาอยากได้มอเตอร์ไซค์
เธอยืนข้างหลังฉัน
ตอนร้องเพลงในโบสถ์นี่
เหรอ
คุณเองน่ะเหรอ
เสียงเธอมีพลังมาก
จริงเหรอ
ฉันหมายถึงว่ามันดีน่ะ
ฉันชื่อจีนนีน แพรตต์
เหรอ หวัดดี
แล้วเธอก็ชื่อคอนราด แจร์เร็ตไง
ใช่
บาย
บ๊ายบาย
"เสียงเธอมีพลังมาก" เหรอวะ
ทริคออร์ทรีต!
เธอเป็นผีที่น่ากลัวที่สุดที่เคยเห็นเลย!
มีเสือกับแม่มดด้วยเหรอนี่
น่ารักจังเลยจ้ะ
ขอบคุณค่ะ
นี่จ้ะ
ระวังตัวด้วย
ขอบคุณค่ะ
บ๊ายบาย
เด็กๆ บ้านแคบบอตส์น่ะค่ะ
นี่เป็นฮัลโลวีนแรกของจูลี่
เธอน่ารักมากเลย!
รู้มั้ยว่าฉันคิดอะไรอยู่
ฉันว่าคริสต์มาสในลอนดอนน่ะ...
ต้องเหมือนในนิยาย
ของดิคเกนส์แน่ๆ
เราไม่เคยฉลองคริสต์มาสกันที่ลอนดอนเลยนะ
ผมว่าเราน่าจะ
อยู่ติดบ้านสักพักนะ
แต่เราคุยกันแล้ว
ตัดสินใจกันแล้วนี่คะ
ใช่ ผมรู้
แต่ผมว่า
ตอนนี้มันไม่เหมาะ
แต่เราไปฉลองคริสต์มาส
กันทุกปีอยู่แล้วนี่คะ
ฉันว่ามันน่าจะดีสำหรับลูกด้วย
เราทำทุกอย่างให้เป็นปกติเถอะ
แต่เขาเพิ่งจะเริ่ม
ไปพบหมอเองนะ
เขาก็แค่ต้องงดไปสามอาทิตย์เองนี่คะ
ทำไมต้องงดด้วยล่ะ
เพราะฉันอยากไปพักผ่อนไง
ฉันว่าเราควรทำ
มันจำเป็นค่ะ
ยังไงก็ต้อง
ให้ความสำคัญกับลูกก่อน
เขาอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้
ถ้าเขาจะเปลี่ยนใจ...
มันก็อาจจะไม่ใช่สิ่งที่เขาควรทำก็ได้
แล้วเขาอยากไปลอนดอนกับเราหรือเปล่าล่ะ
เขาไม่รู้หรอกว่าตัวเองต้องการอะไร
ขอโทษครับ
อย่าทำแบบนี้ได้มั้ย!
ขอโทษครับ
แม่ไม่รู้ว่าลูกอยู่บ้าน
ผมเพิ่งกลับมา
ผมก็ไม่รู้ว่าแม่อยู่
วันนี้เล่นกอล์ฟไม่ได้
อากาศเย็นเกินไป
แล้วกอล์ฟเป็นไงครับ
ก็ไม่ได้เล่นไง
วันนี้หนาวสินะครับ
ปีนี้ทั้งปีล่ะ
มันหนาวขึ้น
นี่ลูกไม่ไปว่ายน้ำเหรอ
ไปครับ ขอโทษครับที่ทำให้ตกใจ
แล้วเป็นไงบ้าง
ก็ดีครับ ผมว่ายได้ดี
ดี
ผมอาจได้ลงแข่ง 50 เมตรด้วย
ถ้าผมทำเวลาได้ดีกว่านี้
เวลาผมยังไม่ดีเท่าไหร่
งั้นก็ต้องซ้อมบ่อยๆ
ครับ
ผมสอบตรีโกณได้ 74 คะแนน
74 คะเเนนเหรอ
แม่ไม่เอาไหนเลยเรื่องตรีโกณ
เหรอครับ
แม่เรียนตรีโกณด้วยเหรอ
เดี๋ยวก่อน
แม่เรียนหรือเปล่านะ
แม่ซื้อเสื้อมาให้ 2 ตัว
อยู่บนเตียงแน่ะ
วันนี้มีใครไปบ้าง
ก็พวกเมอร์เรย์
พวกกันเตอร์ส แล้วก็พวกเคนส์
ผมว่าเราไปดูหนังกันดีกว่า
อย่าเกเรอย่างนี้สิคะ
ไม่ใช่ซะหน่อย
เขาเรียกว่าทำสิ่งที่ไม่คาดคิดต่างหาก
ไปดูหนังกันเถอะ
ก็ได้
จริงเหรอ
จริงสิ
ไปกันเถอะ
แล้วเราจะแก้ตัวว่าไงดี
ก็บอกว่าเบ็ธ
อยากไปดูหนังน่ะสิ
ดีนะ
ดีมาก
เอาล่ะ ยิ้มไว้นะ
จำไว้ว่าอย่าดื่มเยอะเกินไป
หวัดดีจ้ะ ช่วยเอาไปวางรวม
กับของคนอื่นได้มั้ย
เรามาทันเวลาด้วย
มากันแล้วเหรอ!
อยู่ใกล้แค่นี้
แต่มาถึงคนสุดท้าย
ทางนี้เลยจ้ะ
สุขสันต์วันเกิดจ้ะ!
คุณดูดีมากเลย
นี่ของใหม่เหรอ
ใช่ เพิ่งซื้อมา
เธอชอบมั้ย
วันนี้เธอทำมูสหรือเปล่า
ออกมาดีเลยสินะ
ว่าไงหุ้นส่วน
สบายดีเหรอ
หวัดดีครับ
หวัดดีจ้ะเบ็ธ
ดีจังที่เจอเธอ
ไปขอกู้เงินกับธนาคารสิ
ผมว่าจะระดมหุ้น
ผมว่าตอนนี้ไม่ควรทำ
ตลาดหุ้นยังไม่ค่อยดี
วันนี้ผมคุณสวยจังค่ะ
เพิ่งไปตัดมาจ้ะ ชอบมั้ยล่ะ
ผมพูดว่า
"ช่วยดับซิการ์ได้มั้ย"
เขาตอบว่า
"อะไรนะ ฉันเหลือมวนนี้มวนสุดท้ายแล้วนะ"
ดีใจจริงที่เจอคุณ!
สวยเหมือนเดิมเลยนะจ๊ะ
ในโรงเรียน..
พวกเขาชอบคิดว่า
ทำอะไรที่มันเสี่ยง ๆ เข้าไว้
ซุบซิบอะไรกันอยู่คะ
เขาเพิ่งเล่าเรื่องตลกสุดๆ เลย!
ฉันไม่พูดกับนาย
ทำไมล่ะ
ฉันลุ้นมากเลย
เรื่องควบกิจการนี่น่ะ
นัดกินข้าวกลางวันกันเถอะ
ฉันยังไม่ได้เช็ควันว่างเลย
แต่ที่จริงฉันว่างแทบทุกวันล่ะ
บ๊อบ แมคคลีนจะออกจาก
โคลส์แอนด์จอห์นสันแล้ว
ออกไปอยู่ไหน
เขายังไม่รู้ตัวว่าต้องออก
ให้ตาย
จริงๆ เหรอ
นี่ดูสิ
พูดอย่างนี้ใจร้ายจริงๆ ว่ามั้ย
ในระหว่างการเล่น
ถ้านักกอล์ฟหรือแค้ดดี้
ทำให้ลูกกอล์ฟขยับโดยไม่ตั้งใจ...
ไง แอนนี่ ลูกๆ เป็นไงมั่ง
รู้ก็ดีสิคะ
คอนราดเป็นไงบ้างคะ
ก็ดี เขาสบายดี
ฉันถามโดนัลด์
เขาบอกว่าไม่ค่อยได้คุยกัน
ฉันยังพูดไปว่าเขาอาจอยากเก็บตัวก็ได้
ไม่หรอก
เขาก็แค่
ที่ไฮแลนด์พาร์ค
มีหมอคนนึง..
ที่นัดเขาไปพบอาทิตย์ละ 2 ครั้ง
เขาก็เลยไม่ค่อยว่างน่ะ
แต่ก็ดีนะ ดีมากเลย
แล้วเขายังมีปัญหาอะไรอยู่หรือเปล่า
ก็ไม่แล้วนี่
ก็แค่ต้องมีใครสักคน...
ไว้คอยปรึกษาอะไรๆ ก็แค่นั้น
สบายดีเหรอจ๊ะ
เขากวนใจเธอหรือเปล่า
เปล่าจ้ะ เขาน่ารักมาก
คนน่ารักนั่นแหละผม
ไงจ๊ะ
คุณดื่มเยอะไปนะที่งานน่ะ
ผมไม่เมาซะหน่อย
แล้วไปบอกแอนนี่ทำไม
ว่าคอนราดไปพบจิตแพทย์น่ะ
ผมไม่รู้
ทำไมไม่ได้ล่ะ
ฉันว่าเรื่องแบบนี้
ไม่มีใครเข้าใจหรอก
คุณคิดมากไปแล้ว
ก็แค่เล่าสู่กันฟัง
คุณพูดไปแบบนั้น...
เหมือนไม่ได้คิดเลย
มันเหมือนละเมิดความเป็นส่วนตัว
ความเป็นส่วนตัวของใคร
ก็ของครอบครัวเราน่ะสิ!
ฉันว่าเรื่องนี้
มันเป็นเรื่องส่วนตัวมากๆ
ผมเล่าที่ฝันให้ฟังมั้ย
ฉันไม่เชื่อเรื่องความฝัน
จิตแพทย์ที่ไหนกัน
ที่ไม่วิเคราะห์ความฝันน่ะ
เธอเป็นอะไรไป
มีอะไรหรือเปล่า
ผมเเค่
แค่รู้สึกว่า
อะไร
หงุดหงิดน่ะ ไม่รู้สิ
ฟังนะ ไอ้หนู...
ฉันโกหก
ที่จริงฉันเชื่อเรื่องความฝัน
แต่บางครั้งฉันก็อยากรู้
ว่าวันๆ นึง เธอทำอะไรบ้าง
มีอะไรทำให้เธอกังวลหรือเปล่า
ฉันชักจะกังวลแล้วนะ
บางทีผมอาจต้องใช้ยาระงับประสาท
ยาระงับประสาทเหรอ
ใช่ คุณว่าดีมั้ย
ฉันว่าแค่นี้เธอก็ดูเหมือน
ผีดิบอยู่แล้ว
ไม่ต้องใช้หรอก
ไอ้ยาระงับประสาทน่ะ
นี่อะไรครับ
นาฬิกาไง
คุณดูเวลาได้
แต่ผมดูไม่ได้เหรอ
งั้นคุณก็รู้สิ
ว่าเวลาหมดเมื่อไหร่
ใช่
50 นาที 55 นาทีงั้นเหรอ
ผมว่าผมจะเลิก
ว่ายน้ำแล้ว
ผมทำเวลาได้ห่วยมากเลย
แข่งว่าย 50 เมตรกัน
ผมแพ้เพื่อนอีก 2 คนราบคาบ
มีแต่พวกน่าเบื่อทั้งนั้น
แล้วโค้ชก็
วุ่นวายกับผมจังเลย
เธอเคยคิดจะเลิกมั้ย
คุณอยากให้ผมเลิกเหรอ
เปล่า
คงดูไม่ดีแน่ถ้าคิดจะลาออก
ไม่ต้องสนว่าจะดูเป็นยังไง
เธอน่ะรู้สึกยังไง
รู้สึกยังไงเหรอ
ใช่
รู้สึกยังไง
มันก็เหมือนกับ
ปีก่อนแหละครับ
แล้วตอนนี้เธอยังเป็น คนเดิมอยู่หรือเปล่า
ไม่รู้สิ
เพราะงี้เหรอ ถึงอยากใช้ยาระงับประสาทน่ะ
คุณก็บอกมาสิ มันต้องแล้วแต่เธอสิ
ผมจ่ายให้คุณชั่วโมงละ 50 เหรียญ คุณตัดสินใจไม่ได้เหรอว่า
ควรจะให้ผมใช้ยาหรือเปล่าน่ะ คุณเป็นหมอนะ
คุณต้องช่วยให้ผมดีขึ้นสิ
จริงมั้ย
ไม่จำเป็น
แล้วกับเพื่อนๆ เป็นไงมั่ง
ดีขึ้นบ้างหรือยัง
ก็ยังครับ
แล้วมีที่ไหนดีบ้าง
ก็ที่โรงพยาบาล
เหรอ เพราะอะไร
ก็ที่นั่น
เราไม่ต้องปกปิดอะไร
แล้วอยู่ที่นั่น
เธอมีคนคุยด้วยมั้ย
ครับ
นอกจาก ดร.ครอฟอร์ดน่ะ
มีครับ
โว้ว!
ไง
เเคเรน!
สบายดีเหรอ
ก็ดี
นั่งสิ
ขอบคุณ
ว้าว
เธอกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่
ตั้งแต่ปลายเดือนสิงหา
ดีจัง
ดีใจนะที่ได้เจอคุณอีก
ฉันก็เหมือนกัน
ฉันคงอยู่นานไม่ได้นะ
ต้องไปประชุมที่โรงเรียนน่ะ
ประชุมกับพวกชมรมการแสดง
เราจะแสดงเรื่อง
ตัวตลกหนึ่งพันตัว
รู้จักมั้ย
เราตื่นเต้นกันมากเลยที่จะได้ทำ
ปีนี้ฉันเป็นเลขาชมรมด้วยนะ
งั้นผมไม่รบกวนเวลาคุณแล้วดีกว่า
ไม่หรอก ฉันอยากเจอเธอจริงๆ
กังวลด้วยซ้ำว่าจะเป็นยังไง
เสียงเธอแปลกๆ ตอนคุยกันทางโทรศัพท์
ตอนนั้น ผมแค่รู้สึกเซ็งๆ
แต่ที่จริงทุกอย่างโอเคมากเลย ผมกลับไปเรียนแล้ว
ได้เข้าทีมว่ายน้ำด้วย
เธอว่ายน้ำด้วยเหรอ
ใช่
ยอดเลย คอนราด
ยอดไปเลย
แต่ผมอาจต้องเป็นตัวสำรองทั้งปีก็ได้
เธอต้องทำได้น่า
พ่อแม่เธอต้องภูมิใจ
ในตัวเธอมากแน่ๆ
คงงั้น
จะรับอะไรครับ
คุณหิวหรือเปล่า
ขอโค้กก็พอ
ขอโค้ก 2 ที่ครับ
เขาไม่พอใจเราหรือเปล่า
ผมพูดอะไรผิดเนี่ย
วันนี้เขาคงอารมณ์ไม่ดีน่ะ
งั้นก็
- เธอยัง...
- แล้วคุณ...
ไม่อยากเชื่อเลย
ว่าคุณจะดูดีขนาดนี้
คุณดูดีจริง ๆ นะ
เธอก็เหมือนกัน
คุณคิดถึงมันหรือเปล่า
คิดถึงอะไร
โรงพยาบาลน่ะ
ไม่
ขอบคุณค่ะ
ไม่คิดถึงสักนิดเลยเหรอ
ไม่
ไม่คิดถึงมุขฝืดๆ ของลีโอบ้างเหรอ
ตอนนี้เธอยังไปพบหมออยู่มั้ย
ก็ยังไปอยู่ แล้วคุณล่ะ
ดร.ครอฟอร์ดให้ชื่อหมอมาคนนึง
ฉันไปพบมาสักพัก
แต่มันไม่ได้ผล
เขาก็พูดเรื่องที่
ฉันรู้ดีอยู่แล้ว
สุดท้าย ฉันก็เลยคิดว่า...
คนเดียวที่จะช่วยฉันได้
ก็คือตัวฉันเอง
อย่างน้อย
พ่อฉันก็บอกอย่างนั้น
ฉันไม่ได้บอกว่าที่เธอทำอยู่มันไม่ดีนะ คอนราด
ถ้ามีอะไรที่เธออยากทำ
ก็น่าจะลอง
ทำมันดู
ผมไม่รู้เหมือนกัน
ว่าจะทำได้อีกนานมั้ย
ผมเธอเริ่มเป็นทรงแล้วนะ
ที่จริงก็ไม่ได้ตั้งใจ
ฉันชอบนะ
จริงเหรอ
ใช่
ไม่รู้สิ
ผมก็แค่
บางครั้ง ผมก็คิดถึงมัน
โรงพยาบาลน่ะ
จริง ๆ นะ
ทุกอย่างต้องมีการเปลี่ยนแปลงนะคอนราด
แต่อยู่ที่นั่น เรามีความสุขกันนะ
นั่นมันโรงพยาบาล
แต่นี่มันชีวิตจริง
ก็คงจริงอย่างที่คุณว่า
ฉันต้องไปแล้วล่ะ
ขอโทษนะ
ต้องไปประชุมที่โรงเรียน
กับชมรมการแสดงน่ะ
เราจะแสดงเรื่องตัวตลกพันตัว
คุณบอกผมแล้วไง
จริงเหรอ
ใช่
ฉันต้องรีบแล้ว
ไม่อยากไปสาย
ขอบคุณนะที่มาเจอกัน
คอนราด
ขอให้มีความสุขวันคริสต์มาสนะ
ตกลงมั้ย
ขอให้...
เป็นปีที่ดี
ขอให้เป็นปีที่ดีที่สุด
ในชีวิตนะ
นี่อาจจะเป็น
ปีที่ดีที่สุดก็ได้
ใช่
ใช่
เธอจะโทร.หาฉันมั้ย
แน่นอน
พูดจริงนะ
จริงสิ
เธอ..
เธอดูดีนะ คอนราด
เหรอ
บาย
บ๊ายบาย
เฮ้!
ร่าเริงหน่อยได้มั้ย
ข้างนอกนี่อากาศเย็นนะ
ลูกน่าจะใส่เสื้อซะ
เอาสเวตเตอร์มั้ยลูก
ต้องใส่เหรอครับ
มานั่งทำอะไรตรงนี้
เปล่าครับ
ก็แค่คิด
คิดเรื่องอะไร
ไม่มีเรื่องอะไรหรอกครับ
ผมลูกเริ่มยาวแล้ว
มันดูดีขึ้นนะ
ผมกำลังคิดเรื่อง
นกพิราบ...
ตัวที่ชอบมาป้วนเปี้ยนแถวโรงรถ
แล้วก็เกาะบนหลังคารถ
ตอนที่แม่ขับรถออกไป
จริงสินะ
แม่ก็จำได้
จำได้ด้วยว่า
แม่กลัวขนาดไหน
ตอนที่ได้ยินเสียงมันตีปีก!
พั่บ พั่บ พั่บ
ทุกครั้งที่แม่สตาร์ทรถ
มันมาบ่อยซะจนเหมือนเรา
เลี้ยงมันไว้เลยว่ามั้ยครับ
แม่จำได้มั้ยครับว่าบัคเขาเคยอ้อนวอน
ให้แม่ซื้อหมาให้
เขาบอกว่า
เลี้ยงตัวเล็กๆ ก็ได้
ลูกรู้มั้ย
หมาของข้างบ้าน...
ที่ชื่อเปปเปอร์หรือปิ๊บปินนั่นน่ะ
ปิ๊ปปิน ปิ๊ปปิน ปิ๊ปปิน
มันดุมากนะ...
ถึงเจ้าของจะบอกว่าไม่ดุก็เถอะ
บัคเขาอยากได้พันธุ์รีทรีฟเวอร์
ตอนนั้นมีคนที่อยากจะขายด้วย
เวลาเจ้าหมานั่นแอบเข้ามาที่บ้านเราทีไร
แม่จะไล่มันออกไปทุกครั้ง
โฮ่ง!
โฮ่ง โฮ่ง!
ถ้าจะนั่งต่อก็ใส่เสื้อซะ
ให้ผมช่วยมั้ยครับ
ช่วยอะไร นี่น่ะเหรอ
ผมอยากทำ
ถ้าอยากช่วยจริง ๆ แม่ว่าลูกเข้าไปในห้อง...
แล้วจัดตู้เสื้อผ้าให้เรียบร้อยเถอะ
แม่ครับ
ได้มั้ย
เพราะแม่ว่ามันรกมากเลย
ฮัลโหล
อ้อ ว่าไง
ฉันไม่ได้ไปจ้ะ
เปล่า ฉันไม่ได้ทำอะไร
แค่เตรียมมื้อเย็นอยู่
จริงน่ะ
แมรี่ แอน เรย์มอนด์ส เป็นคนเริ่ม
เธอร้องไห้ใหญ่เลย
เราเมามาก
จนพูดไม่รู้เรื่องกันเลย
มันเป็นวันสุดท้ายที่โรงเรียน
เราเดินออกมา
นอกอาคารเรียน
บัคกี้นี่
ตายแล้ว ไม่จริงหรอก!
เธอคาดหวังอะไรจากแม่เธอล่ะ
ยังไงเราก็เข้ากันไม่ได้
ทำไมล่ะ
ก็ไม่รู้ครับ
เธอคิดอะไรอยู่
คิดว่าทำไมผมช่วยตัวเองบ่อย
แล้วไงล่ะ
แล้วมันช่วยได้มั้ย
ก็ได้บ้าง
แล้วไงต่อ
จอห์นบอย
ใครนะ
จอห์นบอย
จากในละครน่ะครับ
เหรอ
เขาทำไม
หลังจากบัคตาย
พ่อเข้ามาที่ห้องนอนผม
พ่อเขาคงไม่รู้
ว่าจะพูดอะไร
เขาก็เลยเข้ามา
กอดผมไว้
แล้วเราก็นั่งอยู่ตรงนั้น
ผมจำได้ว่าผมมองรองเท้า
ที่พ่อใส่อยู่แล้วนึกในใจว่า
รองเท้าเขาเริ่มเก่า
จนรอยเย็บมันปริแล้ว
แล้วผมก็คิดว่าทำไมถึงงกนัก!
ใส่ๆ ไปเดี๋ยวก็หลุดเป็นชิ้นๆ หรอก
ผมรู้ว่า
ผมควรจะรู้สึกบางอย่าง
แต่ก็ไม่รู้ว่าต้องรู้สึกแบบไหน
เวลาดูทีวี จะเห็นคนอื่นร้องว่า
"ไม่นะ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย"
แต่ผมก็ไม่ได้พูดออกไป...
เพราะว่าผมไม่ได้รู้สึกเศร้า...
มากเหมือนเวลาที่
เหมือนเวลาที่อะไร
ผมไม่รู้ ผม..เอาแต่คิดว่า
ถ้าเป็นจอห์นบอย...
เขาจะพูดว่าไง
แล้วเธอว่าเขาจะพูดอะไร
ไม่รู้เหมือนกัน
เร็วสิ
เร็วสิ
เร็วสิอะไร
ระบายมันออกมาสิ
อย่างน้อย
เธอก็พัฒนาขึ้นนะฉันว่า
จำไว้เลยว่านี่ล่ะที่เราจะได้...
จากการที่ปล่อยให้หุ้นส่วน
เป็นคนรับคนเข้าทำงาน
ขอโทษนะ
ฉันผิดเองแหละ
ฉันไม่กล้าบอกเจ้าตัวหรอก...
ว่าเขาทำงานไม่ได้เรื่องน่ะ
เดี๋ยวสิ
นั่นมันไม่ใช่ปัญหาหรอก
นายเป็นอะไรของนาย
พูดเรื่องอะไร
พักหลังนี่ดูนายใจลอยไงไม่รู้
เหรอ โทษที
ไม่เป็นไร
ฉันไม่ได้ว่าอะไร
ทำอะไรพลาดไปหรือเปล่า
ว่าไงนะ
ไม่เอาน่า
เรารู้จักกันมา 20 ปีแล้วนะ
คิดว่าฉันดูไม่ออกหรือไง
ว่านายกังวลใจน่ะ
คอนนี่เป็นไงบ้าง
เขาก็สบายดี
จริงนะ เขาไม่เป็นไร
มันไม่ใช่เรื่องของฉันหรอก...
แต่ฉันว่านายกังวลมากไป
นายเครียดเรื่องเขามามากพอแล้ว
ฉันไม่ได้เครียดเรื่องเขาซะหน่อย
อีกไม่ถึงปี เขาก็จะไม่อยู่แล้ว
อาจจะไปเรียนที่มิชิแกน
หรือที่อื่นๆ ที่เขาอยากไป
หรือบางทีเขาอาจไปท่องเที่ยวในยุโรป
แทนการไปเรียนต่อก็ได้
ใครจะรู้
พูดงี้แล้วใครจะเถียงนายได้
ฉันจะแนะนำอะไรดี ๆ
ให้เอามั้ย
ขอบใจ
รู้มั้ยแวลเลอรี่ลูกสาวฉันน่ะ ไม่ได้แค่
ย้ายออกไปอยู่คนละบ้านกับเรานะ...
แต่เธอจากไป
ไปมีเพื่อนของเธอเอง
ไปมีชีวิตของเธอเอง
พอว่างๆ ก็หาโอกาส
มาเยี่ยมแค่ครั้งละ 2-3 วัน
ไม่รู้สิ
ผู้หญิงกับผู้ชายคงไม่เหมือนกัน
หรือไม่ก็
คงเป็นเพราะ...
เธอรู้ว่ามีเรื่องอะไร
ระหว่างแนนซ์กับฉัน
แต่ยังไง สักวันพวกลูก ๆ ก็จะย้ายออกไป
ไอ้ที่กังวลอยู่นี่ก็จะเหนื่อยเปล่า
เอาเสื้อฉันคืนมานะ!
หยุดก่อนลูกๆ
พ่อครับ ครอบครองแปลว่าอะไร
เอามานะ!
ก็ฉันใส่มันอยู่นี่
นี่มันสเวตเตอร์ของใคร
ของผม!
ฉันคืนให้ก็ได้..
ถ้านายคืนสกีมาให้ฉัน
ก็ได้
คอนราด คอนราด!
อะไรกันคะ
ระวังหลังด้วย
เขากรีดเป็นแนวดิ่ง
คงตั้งใจจะให้ถึงตาย
ไปเถอะ
สถานีต่อไปเลคฟอเรสต์
เลคฟอเรสต์
นี่เธอจะเอายังไงอีก
จะให้ฉันทำยังไงอีก
ผมก็ไม่ได้ขอให้ทำอะไรนี่
เธอจะบ้าหรือไง
ฉันไม่เข้าใจเลย
เธอของดซ้อมอาทิตย์ละ 2 วัน....
เพื่อไปพบจิตแพทย์
ฉันก็อำนวย
ความสะดวกให้เต็มที่
จะเอายังไงอีก
เปล่าครับ
เด็กฉลาดอย่างเธอ
ฉันไม่เข้าใจเลย
ทำไมชอบทำลายชีวิตตัวเองนัก
ผมไม่คิดว่า
กับไอ้แค่การเลิกว่ายน้ำเนี่ย...
มันจะทำลายชีวิตผมหรอกครับ
จริงนะครับ
ก็ได้
โอเค
ตกลงเอางี้ใช่มั้ย
ครับ
เธอก็ไม่ใช่เด็กๆ แล้ว
ทำอะไรไปก็เตรียมรับผลไว้ด้วย
อย่ามาขอกลับเข้าทีมอีกล่ะ
จำไว้นะ
ผมไม่กลับมาหรอกครับ
มีเรื่องอะไร
นายเป็นไรหรือเปล่า
เปล่า
ได้ยินว่านายลาออกจากทีมว่ายน้ำเหรอ
ใช่
ทำไมล่ะ
ฉันไม่รู้
ก็มันน่าเบื่อ
พูดอะไรอย่างนั้น!
มีอะไรหรือเปล่า
เปล่า
พูดกับฉันสิ
ไม่มีอะไรจริงๆ ว่ายน้ำมันน่าเบื่อก็แค่นั้นล่ะ
รู้มั้ยฉันคุยกับ
หยุดคุยกับใครๆ ซะทีได้มั้ย!
ได้มั้ย
ให้ตายเถอะ
เอางั้นก็ได้
นายมันงี่เง่าชะมัด แจร์เร็ต
หุบปากเลย
ช่างหัวมันเถอะ
บอกแล้ว ไอ้หมอนั่นมันพิลึก
- แล้วพ่อเธอว่าไงบ้างเรื่องนี้
- ผมยังไม่ได้บอกเขาเลย
ทำไมล่ะ
ยังหาโอกาสไม่ได้
พ่อเขาขี้กังวล
เดี๋ยวจะเครียดซะเปล่า ๆ
แล้วบอกแม่ได้มั้ย
แม่ผมน่ะเหรอ
ก็บอกแล้วไงว่าเราเข้ากันไม่ได้
ผมก็ไม่เห็นว่าจะมีใคร
เข้ากับแม่ตัวเองได้สักคนอยู่แล้วนี่
คุยได้ก็เรื่องทั่วไป
นึกออกมั้ย
"ทำความสะอาดห้องซะ
อย่าลืมแปรงฟันด้วย...
เรียนให้มันเก่งๆ ล่ะ"
ผมว่าวันนี้คงไม่ได้เรื่องแล้วล่ะ
ขอโทษนะครับ
ไม่ได้ ห้ามขอโทษ
เธอกังวลเรื่องอะไรอยู่แน่ๆ
จะหมดเวลาหรือยังครับ
ช่างเหอะ ยังไม่หมดหรอกน่า
จำในสัญญาได้มั้ย..
การควบคุมน่ะ
บางทีมันอาจเกี่ยวข้องกัน...
ระหว่างการควบคุม
กับการขาดความรู้สึกก็ได้
บอกแล้วไงว่าผมก็มีความรู้สึก
ตอนไหน
ไม่เอาน่า
ตอนไหนล่ะ
ก็บางครั้งน่ะ ไม่รู้สิครับ
ฉันนึกว่าเธออยาก
จะจริงจังกับเรื่องนี้ซะอีก
แล้วจะให้ผมทำยังไงล่ะ
ห้ามตอบว่า "ไม่รู้สิ" อีกไง
ถ้างั้นผมตอบอะไรส่ง ๆ ไปก็ได้งั้นสิ
ก็ดี ไหนลองบอกมาสักตัวอย่าง
เกี่ยวกับเรื่องที่เธอไม่มีความรู้สึกดูซิ
บอกแล้วไงว่าผมรู้สึก
งั้นก็แสดงมันออกมาสิ
ทำไมคุณต้องพยายามทำให้ผมโกรธด้วย
แล้วโกรธหรือยังล่ะ
ไม่!
อย่าโกหก เธอกำลังโกรธ
ฉันรู้เธอไม่ชอบถูกกดดัน
อะไร!
ทำอะไรสักอย่างสิ!
อะไรล่ะ ก็บอกฉันสิว่าไม่ต้องมาแส่
ไม่ต้องมาแส่....
ไม่ ผมทำไม่ได้
ทำไมล่ะ
เพราะการโกรธมันเปลืองพลังงาน
เก็บความโกรธเอาไว้สิเปลืองกว่า
เวลาผมปล่อยให้ตัวเองรู้สึก
ผมรู้สึกแย่นี่
งั้นเหรอ โทษทีนะ
# ฉันไม่เคยสัญญา ว่าจะมอบสวนกุหลาบให้เธอ #
ไปตายซะ เบอร์เกอร์
ว่าไงนะ ไปตายหรอ?
ไปตายเลย
นั่นล่ะ
ไปตายเลย!
ต้องงี้สิ
ให้ตายเหอะ คุณมันพิลึกคนชะมัด
แล้วคุณล่ะ รู้สึกยังไง ช่วยตัวเองมั่งมั้ย
แล้วคิดว่าไงล่ะ
ผมคิดว่าไงงั้นเหรอ
ผมก็คิดว่าคุณแต่งงานกับผู้หญิงอ้วนฉุ..
และนอนกับเธอ
จนขาแทบลากน่ะสิ!
ฟังดูดีนี่
ฉันจะแนะนำ
เรื่องความรู้สึกให้นะไอ้หนู
อย่าไปคาดหวังว่ามันจะเกิดทุกครั้ง
รู้ใช่มั้ยว่า
ต้องเล็งตรงไหน
เงียบ ๆ หน่อย ฉันต้องใช้สมาธิ
เงียบเลย
อยู่ในโฟกัสหรือเปล่า
ยิ้ม ยิ้มนะ
นั่นล่ะ ดีมาก
ฉันอยากถ่าย
สามคนพ่อแม่ลูกด้วยกัน
คุณน่ะถอยมาก่อน
ก็ได้
คอนนี่
แล้วเงียบ ๆ ด้วย
คอนราด เข้ามาสิ
เข้าไปยืนตรงกลางเลย
หลานตัวสูง
กว่าแม่อีกนะ!
เงียบ ๆ หน่อยได้มั้ย
ดูดีมากเลย
เงียบน่า
ยอดเลย
ทีนี้ก็แคลวินกับเบ็ธ
ใช่
เร็วสิ
แหม ทำท่าอื่นไม่ได้แล้วเหรอเนี่ย
ผมอยากถ่ายคอนนี่กับเบ็ธมั่ง
ฉันว่าให้ผู้ชายสามคนถ่ายด้วยกันดีกว่า
คอนนี่ ขยับไปใกล้ๆ แม่เขาหน่อย
ชนะเลิศ
นั่นล่ะ ดีมาก
เร็วสิ
เยี่ยมไปเลยว่ามั้ย
ใช่
มันกดไม่ลงน่ะ
แคลวิน
เดี๋ยวสิ คอนนี่ ยิ้มด้วยลูก
แคลวิน!
ยิ้มเร็ว
เอากล้องมาให้ฉัน
- เอามาให้ฉันสิ
- เอากล้องให้แม่ไปเถอะครับพ่อ
ผมอยากได้รูปสวยๆ ของคุณกับลูก
แต่ฉันอยากถ่ายพวกคุณสามคนด้วยกันนี่
เอากล้องมาให้ฉันสิ
- ต้องให้ผมถ่ายคุณกับลูกก่อน
- แคลวิน
เอาไอ้กล้องบ้านั่น
ให้แม่เขาไปซะทีได้มั้ย!
ยิ้ม
ใครหิวมั่ง
ฉันไปทำแซนด์วิชให้ดีกว่า
เบ็ธ!
น่าจะซ่อมได้ค่ะ
มันงี่เง่าจริงๆ
หนูคิดว่า
อยู่ที่โรงเรียน เขาคงไม่มีความสุขนัก
แล้วลูกคุยกับครูของเขาหรือยัง
พวกเพื่อนๆไม่มีใครอยากคบกับเขา
เขากวนโมโหคนอื่น
วัยรุ่นก็เป็นงี้แหละ
ขอบคุณค่ะ
บางทีเขาต้องเปลี่ยน
เขากินอาหารพอหรือเปล่า
พอสิคะแม่
แม่ว่าเขาไม่เป็นไรหรอก
ถ้าลูกคอยให้กำลังใจเขา
หนูว่าเขาน่าจะ
ไปเรียนที่อื่น
เราคุยกันไม่รู้เรื่อง
นั่นมันความคิดของใคร
ก็คงเป็นหมอที่เขาไปพบน่ะค่ะ
หมอประเภทไหนกัน...
ที่ตัดสินใจแบบนั้นแทนคนไข้
จิตแพทย์ค่ะ
แม่ไม่รู้เลยว่าเขายังไปหาหมออยู่
ยังไปอยู่ค่ะ
หมอชื่ออะไร
เบอร์เกอร์ค่ะ
เป็นยิวหรือเปล่า
คิดว่าใช่นะคะ
หรืออาจจะเป็นเยอรมันก็ได้
แล้วแคลวินว่าไงบ้าง
เรื่องนี้
หนูว่าจานนี่น่าจะซ่อมได้นะคะ
แตกเป็นรอยสวยเชียว
โอเค
โน้ต "มี" ตัวสุดท้าย
น่าจะร้องให้สูงได้อีก
ทุกคน อย่าลืมว่า
คืนนี้เรามีประชุมกันนะ
ว่าไงจ๊ะ จีนนีน
เธอร้องเสียงเทนเนอร์ได้เพราะมาก
ที่จริง เธอน่าจะได้
ร้องเดี่ยวด้วยซ้ำ
ไม่หรอก
ฉันพูดจริงนะ
เธอร้องดีมาก
ฉันเริ่มจำเสียงเธอได้แล้ว
คุณได้ยินเสียงผมได้ไง
ตอนที่กำลังร้องเพลงอยู่น่ะ
ก็...
ฉันไม่ได้ร้องตลอดนี่
บางครั้งฉันก็หยุดฟัง
อย่างมาร์ช่า แบลร์นั่นน่ะ
ร้องไม่เอาไหนเลย
แจเน็ต ฟอกซ์ก็แค่ขยับปาก
แต่ไม่ได้ร้อง
ช่างสังเกตจริงนะ
เธอชอบวิวาลดีมั้ย
เทเลมานน์ล่ะ
เทเลมานน์เหรอ
ชอบฟังเพลงแบบไหน
ก็...
ผมชอบโมเดิร์นแจ็ซ
แล้วก็โฟล์คร็อค เอาช้อนเคาะแก้วก็ชอบ
เอาช้อนเคาะแก้วเหรอ
เธอหมายถึง
ช้อนกินข้าวเนี่ยนะ
ให้ตาย
ทำไมฉันพูดมากอย่างงี้ก็ไม่รู้
ฉันเป็นอย่างนี้ทุกที
ทำไมมันยากนักนะ...
เวลาที่เราคุยกับใคร...เป็นครั้งแรก
คุณก็ทำได้ไม่เลวนี่
จริงเหรอ
รถฉันมาแล้ว
ไปก่อนนะ
แล้วเจอกันนะ!
เธอร้องเสียงเทนเนอร์ได้เพราะมากจริงๆ นะ
# พูดอย่างนี้
ก็เขินตายสิ #
ฮัลโหล
แคเรนอยู่มั้ยครับ
ใครโทร.มาคะ
ผมเป็นเพื่อนเธอจากฮิลส์โบโรน่ะครับ
อ้อ
เธอยังไม่กลับจากโรงเรียนเลยจ้ะ
อ้อ
งั้นช่วยบอกเธอว่าผมโทร.มานะครับ
ผมชื่อคอนราด
บอกเธอว่าผมรู้สึกดีมาก...
และผมอยากคุยกับเธอ
ได้จ้ะ
ขอบคุณครับ
ฮัลโหล จีนนีน
นี่คอนราดนะ
ฮัลโหล จีนนีน
นี่คอนราดนะ
คอนราด
ทำไมชื่อเราเชยจังวะ
ฮัลโหล จีนนีน
นี่บิลนะ
ฮัลโหล
ฮัลโหล นี่
ฮัลโหล นี่คอนราดนะ
แจร์เร็ตไง
อ้อ
อ๋อ ว่าไง!
คือ ผม..
ผมอยากถามว่า
คุณสนใจจะ...
ไปเที่ยวกันมั้ย
เดทกันน่ะเหรอ
เราไม่ต้องเรียกว่า
เดทกันก็ได้
ลองดูก่อนว่ามันจะเป็นไง
นั่นมันงี่เง่ามากเลย
ไหนเริ่มใหม่ซิ
นี่ผมเอง คอนราด แจร์เร็ต
ฉันอยากไปสิ เมื่อไหร่ดีล่ะ
กลับมาแล้วเหรอ
คุณว่าใช้ได้มั้ยเนี่ย
ก็ดี
เมื่อก่อนที่รอว์ลิน
มีต้นสนสก็อตต์สวย ๆ ด้วย
ปีนี้ทำไม
ต้นมันเล็กอย่างนี้ก็ไม่รู้
หวัดดีครับ
แม่ว่ามันใช้ได้มั้ยครับ
ก็สวยดี
เป็นอะไรไป
ถามเขาสิว่าเป็นอะไร
จะได้ไม่ต้องรู้จาก
แครอล เลเซนบี้เหมือนฉันไง
รู้ว่าไง
ผมลาออกจากทีมว่ายน้ำแล้วครับ
แครอลนึกว่าฉันรู้
เพราะเขาลาออกมาเป็นเดือนแล้ว
ลาออกเหรอ ตั้งแต่เมื่อไหร่
แล้วลูกไปอยู่ที่ไหนมาทุกคืน
ก็ไม่ได้ไปไหน ส่วนใหญ่ก็ไปห้องสมุด
ทำไมลูกไม่บอกเราล่ะ
ผมไม่คิดว่ามันสำคัญ
ทำไมจะไม่สำคัญล่ะ มันสำคัญสิ
ฉันว่าเขาทำแบบนี้เพราะจะประชดฉัน แคลวิน
คุณหมายความว่าไง
ทำแบบนี้ตั้งใจจะทำให้แม่เสียใจใช่มั้ย
ผมต่างหากที่ต้องพูดคำนั้น
แม่เคยทำให้ลูกขายหน้า
ต่อหน้าเพื่อนมั้ยล่ะ
"น่าสงสารเบ็ธจังเลย
ลูกโกหกอะไรก็เชื่อ "
ผมไม่ได้โกหก
ลูกโกหกแน่
ถ้ายังกลับถึงบ้านเวลาเดิมน่ะ!
ถ้าเริ่มโกหกกันแบบนี้ ปกปิดกันแบบนี้
แม่ก็จะไม่ทนแล้วนะ!
ไม่อยากทนก็ไปยุโรปซะสิครับ!
คอนนี่!
ที่แม่เกิดจะสนใจขึ้นมา
ก็เพราะมีคนอื่นรู้เรื่องนี้ก่อนแม่ใช่มั้ยล่ะ!
คอน หยุดเถอะ
ไม่ บอกแม่สิ!
ผมรู้นะ ที่แม่ไม่เคยมาเยี่ยมผม
ที่โรงพยาบาล...
เพราะมัวแต่ไปเที่ยวสเปน
กับโปรตุเกสอยู่น่ะสิ!
แม่ไม่เคยสนหรอกว่า
ผมจะเป็นจะตายยังไง
ตอนอยู่ที่โรงพยาบาล
ลูกอาจจะพูดจาแบบนี้ได้....
แต่ตอนนี้เราไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาลนะ
แม่ไม่เคยมาที่โรงพยาบาลสักครั้งต่างหาก!
ลูกก็รู้นี่ เพราะแม่เขาเป็นไข้หวัดใหญ่ไง
ก็เลยเข้าไปเยี่ยมไม่ได้
ลองถ้าเป็นบัคสิ ต่อให้เป็นหวัดอยู่
แม่ต้องถ่อไปถึงโรงพยาบาลแน่!
ถ้าเป็นบัคก็คงไม่ต้อง
ไปอยู่ที่โรงพยาบาลตั้งแต่แรกแล้ว!
พอได้แล้ว!
พอได้แล้ว!
ฉันจะไม่ทนอีกแล้วนะ
เป็นบ้าอะไรกันไปหมด
ใครจะเป็นคนไปคุยกับเขา
ให้ตายเถอะ! เขาก้าวร้าวใส่เราขนาดนี้...
คุณยังจะไปขอโทษเขาอีกเหรอ
ผมไม่ได้จะไปขอโทษเขาซะหน่อย
ทำไมจะไม่ใช่ ตั้งแต่เขากลับมาจากโรงพยาบาล..
คุณก็เอาแต่ขอโทษเขา!
ผมไม่ได้ขอโทษนะ
ผมแค่พยายามจะเข้าใจลูกต่างหากล่ะ!
อย่ามาพูดจากับฉัน...
แบบที่เขาพูดจากับคุณนะ
เบ็ธ อย่าทะเลาะกันได้มั้ย
เราไม่ควรทะเลาะกัน
ผมขอร้อง
ไปคุยกับลูกกันเถอะ
- พ่อขอคุยด้วยหน่อยสิ
- ผมอยากนอน
ผมไม่ได้ตั้งใจ
อย่าโกรธเลยนะครับ
พ่อไม่ได้โกรธนะ
พ่อแค่พยายามทำความเข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน
แต่ผมเสียใจจริง ๆ สำหรับทุกอย่าง
ผมไม่ได้ตั้งใจ
บอกแม่ด้วยนะครับว่าผมขอโทษ
ทำไมลูกไม่บอกเอง
ก็ผมพูดไม่ได้น่ะสิ!
ไม่เห็นเหรอว่าผมคุยกับแม่ไม่รู้เรื่อง!
ทำไมล่ะ
มันเปลี่ยนอะไรไม่ได้เลย
มันไม่ได้ช่วยให้
แม่เขาเข้าใจผมขึ้นหรอก
แม่เขาเสียใจที่ลูกลาออกจากทีมว่ายน้ำ
พ่อเองก็เหมือนกัน
ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้
ไม่ได้หมายถึงแค่วันนี้
งั้นก็พูดมาสิ
ผมพูดไม่ได้ พ่อมองไม่ออกเอง
เรื่องอะไรล่ะ
เรื่องอะไร
บอกพ่อมาสิ
ดูไม่ออกหรือไงว่าแม่เขาเกลียดผม
แม่เขาไม่ได้เกลียดลูกซะหน่อย คอนราด
ก็ได้ ๆ
แม่ไม่ได้เกลียดผมก็ได้
ขอผมอยู่คนเดียวได้มั้ย
ที่ไปพบ ดร.เบอร์เกอร์มาน่ะช่วยได้บ้างมั้ย
ไม่ต้องไปโทษเขาหรอก เขาไม่ผิดอะไร
ถ้าอยากคุยก็ลงไปหาพ่อข้างล่างละกัน
วันอังคาร ทุกอย่างน่าพอใจมาก
ทั้งกับต้นคริสต์มาส แล้วก็อื่นๆ
คุณเป็นหมอนี่ ว่าไงก็ว่างั้นแหละ
อย่าใช้คำพูดแบบนั้น
จะได้มั้ย
ฉันไม่ชอบให้พูดแบบนี้เลยนะ
ก็ได้
ทุกอย่างไปได้สวย..
จนกระทั่งเธอทะเลาะ
กับแม่ใช่มั้ย
ผมไม่โทษแม่หรอก
แม่เขาก็มีเหตุผลของเขา
มันก็สมควรแล้ว...
เพราะผมเองก็ทำเรื่องไว้เยอะ
เธอทำเรื่องอะไรไว้
เฮ่!
พูดสิ ฉันจะได้วิเคราะห์เรื่องความสัมพันธ์ไง
เธอทำอะไรไว้ล่ะ
บอกมาสักเรื่องนึงสิ
เธอต้องยกตัวอย่างได้ล่ะน่า
แล้วอย่าพูดว่าฆ่าตัวตายนะ นั่นมันเก่าไปแล้ว
เอาเรื่องที่ทำไว้เร็วๆ นี้น่ะ
เร็วๆ นี้หรอ!
รู้ไว้ด้วยว่าแม่ไม่วันยกโทษ
ให้เรื่องที่ผมฆ่าตัวตายหรอก
ไม่มีวัน
ผมทำเลือดเปรอะไปทั่ว
ทั้งผ้าขนหนู...
ทั้งบนพรม
ต้องโยนทุกอย่าง
ทิ้งหมด
กระเบื้องห้องน้ำ
ก็ต้องขัดใหม่หมด
แม่เคยไล่แม่บ้านออก...
แค่เพราะดูดฝุ่นไม่เรียบร้อย
ถ้าคุณคิดว่าผมจะยกโทษ
ถ้าคิดว่าเธอจะยกโทษให้ผม
อะไร
ผมว่าผมนึกอะไร
ได้แล้ว
อะไร
ว่าใครกันแน่เป็นคนที่ไม่ยอมยกโทษให้ใคร
ปัญหาที่แท้จริงก็ย่อมมีคำตอบที่แท้จริง
ประโยคนี้ผมเคยได้ยินแล้ว
เคยได้ยินก็ไม่ได้แปลว่าไม่จริงนี่
ผมเหนื่อย
ก็เพราะเธอเก็บ
ความลับนี้มาตลอด
แล้วตอนนี้ผมจะทำไงดี
ก็พยายามเข้าใจข้อจำกัดของแม่เธอ
ที่เขารักผมไม่ได้งั้นใช่มั้ย
ไม่ใช่ ที่เขารักเธอ
ให้มากพอไม่ได้ต่างหาก
อย่าไปโทษแม่เขาเลย
ที่ไม่รักเธอ..
ได้มากกว่าที่จะทำได้
แม่เขารัก..พ่อผม
รักพี่ชายผม
ก็มีแต่ผมนี่ล่ะ
นี่จะย้อนไปวัยเด็ก
ที่แสนขมขื่นอีกงั้นสิ
แม่เธอเขาไม่รักเธอ
เพราะตัวเธอเองที่ไม่เป็นที่รัก
ถ้างั้นทำไมพ่อเธอถึงรักเธอล่ะ
พ่อผมเขารู้สึกรับผิดชอบน่ะสิ
ที่จริงพ่อเขาทุกคนแหละ
จะว่าเขารักไม่เลือกเลยงั้นสิ
พ่อเขารักเธอ แล้วมันผิดนักหรือไง
ฟังนะ..
แม่เธออาจจะแสดงออกมา...
ในแบบที่เธออยากให้เป็นไม่ได้
บางทีแม่เธอเขาอาจจะกลัว
ที่จะแสดงความรู้สึกออกมา
หมายความว่าไง
นอกจากแม่เธอแล้ว อาจยังมีบางคน..
ที่เธอต้องยกโทษให้
หมายถึงตัวผมเอง
ที่พยายามฆ่าตัวตายน่ะเหรอ
อย่ามัวแต่จ้องสิ
บอกมาสิ
ทำไมไม่ยกโทษ
ให้ตัวเองซะที
ผมทำอะไรไว้ล่ะ
ผมทำอะไร
วันพฤหัสค่อยคุยกันต่อ
ทำไมล่ะ!
หมดเวลาแล้ว
คุณหมายความว่าอะไร
ผมทำอะไรล่ะ
เธอก็รู้ดีนี่คอนราด
รู้อะไร ขออีก 2-3 นาทีไม่ได้เหรอ
ไปคิดดีๆ
ไปคิดให้ดีๆ
ให้ตาย!
พอทำสถิติสูงสุดอันใหม่แล้ว...
มันก็ตกลงไปที่ 112.25...
แล้วปริมาณซื้อขายก็เยอะมาก
ฉันสั่งซื้อไว้ 4000 หุ้น
ถ้าฉันได้ที่ราคา 113.75 ล่ะก็
ต้องมีอะไรผิดแน่ๆ
แต่ถ้าฉันทำคำสั่งซื้อ
4000 หุ้นแล้ว...
ซื้อเพิ่มที่ราคา 113.75...
ฉันจะได้ 2000 ที่ราคา 114
500 ที่ 114.25...
แล้วได้ที่เหลือเมื่อราคายิ่งสูงขึ้น
ก็แปลว่าฉันคิดถูก
แยกกันตรงนี้ล่ะนะ
โอเค
แล้วเจอกัน
แล้วเจอกัน
ถ้ามีคำสั่งซื้อ
คุณปล่อยให้เขาก้าวร้าวใส่เรา...
แล้วคุณก็ขอโทษ
ซื้อ 500 หุ้นที่ราคา 114
พ่อมองไม่ออกหรือไงครับ
คุณเอาแต่ขอโทษ...
ตั้งแต่เขาออกจากโรงพยาบาล
บอกเธอให้หยุดบ้างสิ!
ถ้าเป็นบัคก็ไม่ต้องไปอยู่ที่โรงพยาบาล
ตั้งแต่แรกแล้ว!
ไม่รู้หรือไงว่าแม่เขาเกลียดผม!
ผมอยากให้ชัดเจน
ก็ดี
ตอนนั่งรถมา
ผมนั่งคิดว่า "ต้องชัดเจน"
คิดว่าจิตวิทยาน่าจะ
เกี่ยวกับเรื่องนี้นะ
คือถูกต้องและชัดเจน
และตรงไปตรงมาด้วย
ที่จริงผมไม่ค่อยเชื่อ
เรื่องจิตวิทยานักหรอก
โอเค
ผมรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่
ก็เป็นเรื่องของคุณกับเขา...
และผมก็ชอบ...
ผมยอมรับ
เขาดีขึ้น
บอกได้เลย
แต่ผมแค่ไม่เชื่อเรื่องจิตวิทยา...
ว่ามันจะได้ผลกับทุกคน
ผมก็เหมือนกัน
ผมไม่รู้จริงๆ
ว่ามานี่ทำไม
คุณบอกว่าอาจจะหาคำตอบให้บางเรื่องได้
คุณหมายถึงอะไรล่ะ
เอ่อ.. ผมไม่แน่ใจ
ผมหมายถึงเรื่องคอนราดน่ะ
คือผมรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ...
ตั้งแต่ก่อนที่เขาจะพยายามฆ่าตัวตาย
แต่ผมนึกว่า
ใครๆ ก็รู้ว่าเขาฉลาดแค่ไหน
เขาเรียนหนังสือได้เกรดเอมาตลอด
ปกติแล้ว ผมว่า..
คนที่ฉลาด..
น่าจะจัดการปัญหาส่วนตัวได้ดี
คุณรู้สึกรับผิดชอบงั้นเหรอ
ใช่ ผมคิดงั้น
มันอดคิดไม่ได้
โชคดีที่ผมอยู่ด้วย
ตอนเกิดเรื่อง...
ตอนที่เขาทำ
ผมอาจจะติดประชุมอยู่ หรือไม่อยู่บ้านก็ได้
งั้นคุณคิดว่าตัวเอง
เป็นคนโชคดีล่ะสิ
ไม่ ไม่ ไม่
ผมเคยคิด
ว่าผมเป็นคนโชคดี...
ก่อนจะเกิดอุบัติเหตุ
ผมรู้สึกเหมือนทั้งชีวิต...
ไม่มีอย่างอื่นเลย นอกจากอุบัติเหตุครั้งนั้น
นั่นล่ะที่ผมรู้สึก
คุณพูดเหมือนว่า
ชีวิตไม่มีจุดหมายอะไรเลย
ก็คงงั้น
บางทีผมอาจจะไร้จุดหมายก็ได้
ผมเห็นตัวเอง แล้วผมก็เห็นเขาทั้งสองคน...
ค่อยๆ ลอยห่างออกไป...
และผมก็ได้แต่มอง
แล้วคุณอยากจะทำอะไรกับมัน
อะไรสักอย่าง
ผมต้องทำอะไรสักอย่าง
ไม่รู้เหมือนกัน
ผมรู้สึก
เหมือนนั่งอยู่บนรั้ว
แล้วคุณเห็นพวกเขาอยู่อีกฟากนึง..ของรั้วเหรอ
ใช่
ใช่.. เปล่า
ไม่รู้เหมือนกัน
ผมเห็นเบ็ธไม่ยอม
ให้อภัยคอนราด
เรื่องอะไร
ผมไม่แน่ใจเหมือนกัน
อาจเป็นเรื่องที่เขานิสัยเหมือนเธอก็ได้มั้ง
ใครๆ ชอบบอกว่า
เบ็ธกับบัคน่ะเหมือนกัน
แต่จริงๆ แล้วเธอเหมือนคอนราดมากกว่า
มีแค่เขาสองคน..
ที่ไม่ร้องไห้ที่งานศพ
มันยากที่ผมจะยอมรับว่า...
คือ...
เบ็ธไม่เคย
เธอไม่เคยแสดง
ความรักกับคอนราดเลย
ผมไม่ได้จะต่อว่าเธอหรืออะไรนะ
เพราะจริง ๆ เธอเป็นผู้หญิงที่เยี่ยมมาก
แล้วเธอแสดงความรัก
กับบัคหรือเปล่า
แน่นอน
เธอรักบัคมาก
บัคได้รับความรักจนเกินพอ
เธอรักเขามากเหลือเกิน
เพราะเขาเป็นลูกคนแรก
ก็เป็นเรื่องปกติล่ะ
แล้วคุณล่ะ
ผมรักบัค
ผมหมายถึงความรักของภรรยาคุณ
ที่มีให้ผมน่ะเหรอ
ใช่
เธอก็
ก็ไม่มีปัญหาอะไรเรื่องนั้น
ระหว่างเธอกับผม
เราแต่งงานกันมา
เกือบ 21 ปีแล้ว
ใครๆ ก็รักเบ็ธ
แต่กับคอนราด มันมีปัญหามาตลอด
เขาไม่ได้คุยเรื่องนั้นเหรอ
เราไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่บ้าง
เขาไม่เคยเล่าเลย
คงจะเป็นอย่างที่ว่า
ว่าที่นี่มันเป็นส่วนตัวใช่มั้ย
ใช่
เป็นส่วนตัวมาก
ผมรู้แล้วว่ามาที่นี่ทำไม
ผมมาที่นี่
เพื่อคุยเรื่องของตัวเอง
งั้นก็เริ่มกันดีมั้ย
ว่าไง
แคลวิน
เป็นอะไรไปคะ
มันอาจจะแปลก ๆ นะ
สิ่งที่ผมจะพูด
ฟังแล้วจะแปลกมาก
เกิดอะไรขึ้นคะ
เข้ามาข้างในก่อน
เราคุยเรื่องงานศพ
ของบัคกันได้มั้ย
อะไรนะ
มันดูเป็นเรื่องเล็ก
แต่มันคาใจผม
ผมอยากคุยเรื่องนี้
ตอนที่ผมกำลังแต่งตัว
เพื่อไปงานศพของบัค
มันเกิดอะไรขึ้นกับคุณ
เรื่องการแต่งตัวไปงานศพของบัค...
มันเกี่ยวอะไรกับตอนนี้กันล่ะ
ตอนนั้นผมใส่เสื้อสีฟ้า
คุณบอกว่า "ใส่เสื้อขาวสิ
แล้วเปลี่ยนรองเท้าด้วย"
มันเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ
แต่ทำไมผมยังจำได้ก็ไม่รู้
แล้วจู่ ๆ ผมก็คิดว่ามันสำคัญอะไรนักหนา...
ว่าผมแต่งตัวยังไงไปงานศพลูกน่ะ
ฟังผมหน่อยได้มั้ย เบ็ธ!
มันไม่เสียเวลาคุณนักหรอก
ฉันไม่อยากฟัง
คนที่สติดีน่ะ ไม่มีใครเขาอยากฟังที่คุณพูดหรอก
แต่ผมอยากพูดถึงมัน เพราะผมไม่เคยลืมเรื่องนี้เลย
ทำไมจู่ๆ คุณถึงมาพูดเรื่องนี้กับฉันล่ะ
เพราะผมอยากรู้ว่ามันสำคัญอะไรนักหนา
ว่าผมแต่งตัวยังไง
วันนั้นผมแทบบ้า
เรากำลังจะไป
งานศพของลูกเรานะ
คุณยังจะห่วงอีกเหรอ
ว่าผมใส่รองเท้าคู่ไหนน่ะ
คุณอาจไม่ได้คิดอะไร แต่มันคาใจผม...
เเละผมอยากบอก
ให้คุณรู้
ไม่เป็นไรนะคะ
เบ็ธ!
เบ็ธ สบายดีเหรอ
จ้ะ แล้วเธอเป็นไง
ไม่ได้เจอกันเลย
แล้วจะโทร.ไป แบรดเป็นไงบ้าง
สบายดีจ้ะ ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่มั้ย
คนเยอะนะว่ามั้ย
วุ่นวายขึ้นทุกปี
ไปก่อนนะจ๊ะ
บาย
อยากลองสวมดูมั้ยคะ
อะไรนะ
จะลองใส่ชุดนี้ดูมั้ยคะ
ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณ
พวกเบนเนตต์ แกรนต์ และโฟลีย์ส
คอนราดน่าจะให้ของขวัญ
กับพ่อแม่ฉันด้วย
เขาคงไม่ต้องซื้ออะไร
ให้หมอของเขาใช่มั้ย
ผมว่าเราน่าจะไปคุยกับ ดร.เบอร์เกอร์
ว่าไงนะ
เราน่าจะไปพบเขาพร้อมกัน
ทำไม
เขาว่ามันคงจะดี
เขาพูดงั้นเหรอ เขามาทำเป็นรู้ดีเรื่องฉัน
มารู้ดีเรื่องครอบครัวเราได้ไง
เราไม่เคยเจอกันด้วยซ้ำ
มันจะไม่ง่ายกว่าเหรอ
ถ้าเราคุยเรื่องนั้นกันน่ะ
คุยเรื่องอะไร
อย่ามาเปลี่ยนอะไรฉันเลย แคลวิน
ฉันไม่ชอบการเปลี่ยนแปลง
แค่นี้เรายังมีเรื่องกันไม่พออีกหรือไง
ทำไอ้ที่เป็นอยู่ให้ดีที่สุดดีกว่า
ก็ผมอยากจะให้เป็นอย่างนั้นน่ะสิ
บางทีคุณอาจจะประหลาดใจก็ได้
ฉันไม่ชอบเรื่องประหลาดใจ
ฉันรู้ว่าฉันก็มีข้อบกพร่อง
ถ้าฉันดีกับใครๆ ไม่ได้เหมือนคุณ
ฉันก็ขอโทษด้วย
ผมไม่ได้ขอให้คุณต้องปรับปรุงตัวนะ
คุณหลงประเด็นอีกแล้ว
ฉันไม่อยากไปพบหมอหรือที่ปรึกษาอะไรทั้งนั้น
นี่เป็นครอบครัวของฉัน
ถ้ามีปัญหา เราก็จะแก้ปัญหา...
กันเองในครอบครัว...
ไม่ใช่วิ่งโร่ไปพบ..
พร้อมจะสั่งหรือยังคะ
ขอเวลา
อีกสักครู่นะครับ
ไม่ใช่วิ่งไปหาคำแนะนำ
ทุกครั้งที่มีเรื่อง
ฉันรู้ว่าคุณปรารถนาดี
แต่ฉันอยากฉลองคริสต์มาส
เเบบสบายใจ
ผมก็เหมือนกัน อยากให้ทุกอย่างสบายๆ
เราน่าจะหาเวลาส่วนตัว
ไปพักผ่อนด้วยกัน
ปีใหม่ เราน่าจะไปฉลองกันที่ฮุสตัน...
กับน้องชายฉัน
เล่นกอล์ฟ พักผ่อน
ฉันคุยกับแม่แล้ว
คอนราดไปอยู่กับพวกท่านได้
ไม่ต้องกังวลเลย
เพื่อตัวเขาเอง
อย่าตามใจเขานักได้มั้ย
เราต้องมีเวลาส่วนตัวด้วยกันบ้าง
นะคะ
ก็ได้
ฉันรักคุณค่ะ
ผมก็รักคุณ
เวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นเองล่ะค่ะ
ก็ได้
คอนราด
หือ
ฉันโยนโบว์ลิ่งไม่เป็น
ฉันเล่นโบว์ลิ่งได้ห่วยมาก
ไม่เป็นไร
เหรอ
ฉันเปิดเอง
จริงๆ นะ
ฉันห่วยมากเลย
ที่จริง เราไม่ต้อง
ไปโยนโบว์ลิ่งกันก็ได้
ผมก็ไม่ได้ชอบขนาดนั้น
คุณห่วยแค่ไหน
ถ้าให้คะแนนความห่วยเต็มสิบ
ฉันก็ได้สิบเต็ม
นั่นมันแย่มากๆ เลยนะ
ผมสัญญาว่ามันจะไม่แย่ขนาดนั้น
แน่ใจนะ
แน่ใจสิ
ลูกโบว์ลิ่งมันจะแตกง่ายมั้ย
ลูกมันไม่แตกหรอก พื้นก็ไม่แตก
ในโรงโบว์ลิ่ง ไม่มีอะไรแตกได้หรอก
เพราะงี้ล่ะ
ผมถึงชอบโรงโบว์ลิ่ง
ทำสถิติให้แตกก็ไม่ได้เหมือนกัน
ยังไงก็เหอะ
ว่าไงนะ
ก็แค่พยายามจะเริ่มบทสนทนาไง
ฟังดูดีนี่
คุณชอบเหรอ
ว่าแล้วเชียว ผมซ้อมพูดมาทั้งวันเลยรู้มั้ย
เธอคิดว่าคนที่ทำผิด
จะได้รับโทษมั้ย
จากพระเจ้าน่ะเหรอ
ใช่
ผมไม่เชื่อว่าพระเจ้ามีจริง
ไม่เชื่อสักนิดเลยเหรอ
ไม่
มากหรือน้อยไม่เกี่ยว มีแต่เชื่อหรือไม่เชื่อก็แค่นั้น
แต่ฉันเชื่อว่าพระเจ้ามีจริง
คุณกำลังกลัวว่าจะถูกลงโทษ
จากพระเจ้าเหรอ
ก็ฉันทำหลายอย่าง
ที่ไม่สมควรนัก
เหรอ ผมก็เหมือนกัน
ตอนที่ทำน่ะเจ็บมั้ย
ผมจำไม่ได้แล้วล่ะ
เธอไม่อยาก
พูดถึงมันเหรอ
จะว่าไป ผมไม่เคย
พูดถึงมันเลย
กับหมอน่ะเคย แต่ไม่เคยพูดกับคนอื่น
คุณเป็นคนแรกที่ถามเรื่องนี้
เธอทำไปทำไม
เอ้อ
ไม่รู้สิ
ผมรู้สึก...
เหมือนกำลังดิ่งลงหลุม
มันรู้สึกเหมือนดิ่งลงไปในหลุมลึก
แล้วมันก็ลึกลงไปเรื่อยๆ...
จนไม่รู้จะออกมายังไง
แล้วอยู่ๆ คุณก็เข้าไปอยู่ในนั้น...
และกลายเป็นหลุมซะเอง
คุณไม่มีทางออก แล้วทุกอย่างก็จบ
ประมาณนั้นล่ะ
มันไม่ได้น่ากลัวนะ...
ยกเว้นเวลาที่
คิดย้อนกลับไป
เพราะคุณรู้
ว่าเคยรู้สึกอย่างไร...
เฮ้ แจร์เร็ต
ไงวะ
มีเฟรนฟรายซ์ด้วย
พวกเธอจะทำอะไรเนี่ย
ใจเย็นน่า
ไม่ต้องซีเรียสหรอกน่า
คึกกันชะมัดเลย พวกนั้นน่ะ
พวกเขาก็ตลกดี
ไม่หรอก
ก็เห็นคุณขำนี่นา
เปล่า ฉัน
ฉันขอโทษนะ
เรื่องอะไร
ยังไงก็เหอะ
เธออยากคุยหรือเปล่า
คุยเรื่องอะไร
ไม่เป็นไรใช่มั้ย
ไม่เป็นไร
ผมไม่เป็นไร
แล้วผมจะโทร.หาคุณนะ
จริงเหรอ ฉันจะรอนะ
จริงสิ
งั้นก็
เจอกันที่วงประสานเสียงนะ
ได้
ขอบคุณนะ
โอเค
ราตรีสวัสดิ์นะ
ราตรีสวัสดิ์
ช่องเจ็ดเหรอ
ใช่ค่ะ
เพื่อเตรียมตัว
สำหรับการลงจอดที่ฮุสตัน
โปรดสังเกตสัญญาณ
ให้รัดเข็มขัดนิรภัย
และกรุณางดสูบบุหรี่
จนถึงเวลาลงจอดด้วย
ดูนี่สิ
นักกอล์ฟแง่ร้าย
ตายล่ะสิ!
ถึงตาเราหรือยัง
อีกสองเหรอ
รีบ ๆ เข้าเถอะ
ฉันยังไม่ชินเลยกับที่ราบกว้างๆ แบบนี้
อยู่ไป
ก็จะชอบเองน่ะล่ะ
เขาอยากให้ทุกคนย้ายมาอยู่ที่นี่
ดีใจจังเลยที่ได้เจอพวกคุณ
- คุณดูเหนื่อยจังเลยแคลวิน
- ผมดื่มเหล้ามาบนเครื่องน่ะ
ช่วยบอกทีซิว่าทำไมฉันยังหิวอยู่เลย
เพราะเธออยู่ในเท็กซัสน่ะสิ
พอกลับไปถึงบ้าน
ฉันจะหาสเต๊กกับบาร์บีคิวอร่อยๆ ให้กินกัน
พร้อมสลัดผักสด
มันอบกับครีมเปรี้ยวด้วยหรือเปล่า
เขาพูดสำเนียงนี้
มานานหรือยัง
ก็ตั้งแต่เป็นสมาชิกคลับนี่ล่ะ
ไม่ขำนะเว้ย
เราก็ไม่แย่นักหรอก
ฉันไม่อยากฟังเรื่อง
บัค แจร์เร็ตอีกรอบนะ
รำคาญชะมัด
ที่ต้องมานั่งฟังเรื่องเดิมๆ
เมื่อไหร่เขาจะเลิก
คร่ำครวญถึงหมอนั่นซะที
สติลแมน หุบปากนะ
ฉันไปส่งมั้ยคอนนี่
ไม่เป็นไร ขอบใจ
ถ้าวันนี้นายลงแข่งด้วยก็คงดี
ไม่หรอก
ก็จริง ใครก็ช่วยเราไม่ได้หรอก
เป็นไง แจร์เร็ต
ได้ข่าวว่าจีบแพรตต์อยู่เหรอ
นายลองกับเธอยังวะ
อย่างี่เง่าได้มั้ยวะ
นายนั่นล่ะที่งี่เง่า
รู้ตัวมั้ยว่านายน่ะมันกวนประสาท
ชะมัดยาดเลยว่ะ
คอนนี่ ไม่เอา!
ไม่เอาน่า!
คอนนี่!
คอนนี่ พอแล้ว
พอเหอะ!
ปล่อยฉัน ปล่อยฉันนะ!
ฉันไม่เป็นไร!
ตั้งสติหน่อยได้มั้ย
แกมันบ้า!
รู้ตัวมั้ย
เอามันกลับเข้า
โรงพยาบาลไปเลย!
พอได้แล้ว ไม่มีอะไรแล้ว
ก็ได้!
บ้าเอ๊ย!
นายทำหมวกหล่นไว้
อยากคุยหรือเปล่า
หมอนั่นไม่มีอะไรหรอก
มันปัญญาอ่อน
นายก็รู้นี่
ตั้งแต่เราเป็นเด็กแล้ว
ถ้านายปล่อยให้เขายั่วโมโหได้...
นายนั่นล่ะที่โง่!
ฉันโง่งั้นเหรอ
เป็นอะไรของนายวะ
ทำไมนายถึงพยายาม
ปิดกั้นตัวเองแบบนี้
ฉันก็คิดถึงเขาเหมือนกันรู้มั้ย
คอนนี่เราสามคน
เคยเป็นคู่หูกันนะ
ฉันไม่ได้แกล้งนะ แต่ฉันเจ็บปวดทุกครั้ง
ที่เห็นหน้านาย
ฉันต้องไปแล้ว
โอเค
ฮัลโหล
ฮัลโหล แคเรนอยู่มั้ยครับ
เธอ
บิล
ฮัลโหล
แคเรนอยู่มั้ยครับ
ผมชื่อคอนราด แจร์เร็ต
เป็นเพื่อนเธอน่ะครับ
แคเรนตายแล้ว
อะไรนะ
เธอฆ่าตัวตาย
ขอให้เป็นคริสต์มาสที่ดีที่สุดนะ
เราทำได้นะรู้มั้ย
นี่อาจเป็นปีที่ดีที่สุด...
ในชีวิตก็ได้นะ
เอาใบเรือลงสิ!
ไปขวาไว้!
เอาใบเรือลง!
ขวาไว้!
ทำไปเถอะน่า!
ฉันไม่ไหว เอาใบลงสิ!
เร็ว ๆ สิ!
ขวาไว้เหอะน่า!
ไม่ได้!
บัคกี้!
ส่งมือมานี่!
ซวยแล้ว ไอ้น้องชาย!
พ่อต้องเอาเราตายแน่!
มันชักไม่ตลกแล้วนะ!
อย่าปล่อยมือแล้วกัน!
ไม่ปล่อยหรอก บัค
เราไม่เป็นไรหรอก!
จับไว้แน่นๆ!
อย่าปล่อยมือนะ!
อย่าปล่อยสิ!
มานี่!
ส่งมือมานี่!
คุณพระช่วย!
บัคกี้!
บัค!
บัค!
ฮัลโหล
นี่คอนราดนะครับ
มีอะไรหรือเปล่า
- ผมอยากพบคุณ
- นี่กี่โมงแล้ว
- ผมไม่รู้ครับ
เธออยู่ที่ไหน
ผมไม่รู้
งั้นเอางี้
ไปที่ออฟฟิศฉัน
เดี๋ยวฉันไปหาเธอที่นั่น
ได้ครับ
โล่งใจไปที่เธออยู่นี่
เกิดเรื่องแล้วครับ
รอเดี๋ยว
เข้าไปข้างในก่อน
เอาล่ะ
บ้าเอ๊ย
ไม่เคยคิดเลยนะ
ว่าจะมีเรื่องฉุกเฉิน
ไม่ต้องถอดหรอก
นั่งลงเถอะ
เกิดเรื่องแล้วครับ
เรื่องอะไร
มัน...
มันอะไรล่ะ
พระเจ้า!
ผมต้องการอะไรสักอย่าง
อะไรล่ะ บอกฉันสิ
ผมหยุดไม่ได้
หยุดมันไม่ได้!
ก็ไม่ต้องหยุด
ต้องลืมให้หมด ต้องลืมให้ได้
ลืมอะไร
ที่ผมทำไว้..
เธอทำอะไร
ที่ผมทำไว้กับเขา!
เธอทำอะไรล่ะ
ก็ที่ผมทำไง ไม่รู้หรือไงว่ามันต้องมีคนผิด
ไม่งั้นจะมีประโยชน์อะไร!
ก็ช่างสิ ที่แล้วก็แล้วไปสิ!
ไม่ใช่ ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น
มันก็แค่
บัคกี้ ผมไม่ได้ตั้งใจ
บัคกี้!
เรื่องนั้นฉันรู้ มันไม่ใช่ความผิดของเธอนี่
ก็นายบอกว่า "เอาใบเรือลง!"
ฉันทำไม่ได้ มันติด!
แล้วเชือกมันก็พันกัน!
เพราะไอ้เชือกบ้านั่น
มันพันกัน!
แล้วนายก็ไม่ยอม
ทำอะไรสักอย่าง!
จนมันสายเกินไป!
แล้วฉันก็ต้อง
รับผิดชอบมัน!
ไม่ยุติธรรมเลยใช่มั้ยล่ะ
ก็ใช่น่ะสิ
แล้วนายก็พูดว่า "จับไว้นะ"
"จับไว้!"
แล้วนายก็ปล่อยมือ!
นายปล่อยมือทำไม
ฉันไม่ไหวน่ะสิ!
เหรอ ก็สมน้ำหน้าแล้วไง ไอ้คนทุเรศ
มันเจ็บใช่มั้ยที่ต้องโกรธเขา
ใช่
ทำไมเขาไม่ระวังเลย
ทำไมเขาไม่คิดว่า
เรื่องร้ายๆ มันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา
ถึงระวังตัวยังไง
เรื่องร้ายก็ยังเกิดได้
เราน่าจะกลับเข้าฝั่ง...
ตั้งแต่ที่เริ่มมีปัญหา
ก็เธอทำพลาดไง
ทำไมเขาต้องปล่อยมือด้วย
ทำไม
บางทีเขาอาจไม่แข็งแรงเหมือนเธอก็ได้
เคยคิดแบบนั้นบ้างมั้ย
ว่าเธอแข็งแรงกว่าเขาน่ะ
จะโทษตัวเอง
ไปอีกนานแค่ไหน
เมื่อไหร่จะเลิกทำแบบนี้
ผมก็อยากเลิก
แล้วทำไมไม่เลิกล่ะ
มันไม่ง่ายอย่างนั้น
ให้ตายเถอะ...
ผมรักเขา
ฉันรู้
มันเกิดอะไรขึ้น เธอบอกว่ามีเรื่องนี่
ทำไมอยู่ๆ เธอถึงเป็นแบบนี้ล่ะ
แคเรนครับ
เธอฆ่าตัวตาย
ผมเพิ่งรู้ว่าเธอตายแล้ว
พระเจ้า
เธอดูสบายดี
ไม่จริงหรอก
จริงนะครับ ก็เธอบอกผมเอง!
เธอบอกว่า
ว่าอะไร
ว่าเธอยุ่งแล้วก็
รู้สึกเยี่ยม แล้วก็
แล้วก็อะไร!
อะไร
ถ้าผมรู้
ผมคงทำอะไรสักอย่างไปแล้ว
เธอจะรู้สึกผิดเรื่องนี้ด้วยหรือไง
เปล่า!
เปล่าเหรอ
เปล่า ผมก็แค่
อะไร
มันไม่ใช่อย่างนั้น
ผมแค่รู้สึกแย่กับมัน
ผมแค่รู้สึกแย่กับมัน จริงๆ
ปล่อยให้ผมรู้สึกไม่ดีบ้างได้มั้ย!
ก็ได้
ฉันเองก็รู้สึกแย่
กับเรื่องนี้เหมือนกัน
ทำไมต้องมีเรื่อง
แบบนี้ด้วย
มันไม่ยุติธรรมเลย
จริงของเธอ
มันไม่ยุติธรรม
คุณทำผิดแค่นิดเดียว...
แล้วมันก็
แล้วเธอทำอะไรผิดล่ะ
ที่ว่านิดเดียวน่ะ
เธอก็รู้
เธอรู้ดี
ผมไม่ปล่อยมือไง
ผมเกาะเรือไว้
ใช่แล้ว
เธอยอมรับเรื่องนั้น
ได้แล้วใช่มั้ย
ผมกลัว!
ผมกลัวครับ
ความรู้สึกน่ะน่ากลัว
ในบางครั้งมันก็เจ็บปวด
และถ้าเธอเจ็บปวดไม่เป็น...
เธอก็รู้สึกแบบอื่น
ไม่ได้หรอก
เข้าใจที่ฉันพูดมั้ย
เข้าใจครับ
เธอยังอยู่ดี ยังมีชีวิตอยู่
อย่าพูดว่าเธอไม่รู้สึกอะไร
ไม่เห็นจะรู้สึกดีเลย
ต้องดีสิ
เชื่อฉันเถอะ
คุณรู้ได้ไง
เพราะฉันเป็นเพื่อนเธอน่ะสิ
ผมไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำยังไง...
ถ้าไม่มีคุณ
คุณเป็นเพื่อนผมจริงเหรอ
จริงสิ มั่นใจได้เลย
ไง
ผมน่าจะโทร.มาก่อน...
แต่กลัวเสียงโทรศัพท์
จะปลุกคนอื่น
ผมอยากพูดเรื่องเมื่อคืนก่อนน่ะ...
ผมสนุกมากนะเวลาอยู่กับคุณ
ผมแค่ไม่ชอบตัวเองก็แค่นั้น
คอนราด ฉันไม่ดีเอง
ฉันงี่เง่าเองล่ะที่หัวเราะไปแบบนั้น
ฉันผิดเอง
ฉันไม่รู้จะทำไง เพราะฉันอาย
จริงเหรอ
คุณอายเหรอ
ใช่ ตอนที่พวกนั้นเข้ามาเห็นเรา...
มันน่าอึดอัดมากเลย
แล้วเวลารู้สึกอาย ฉันก็จะหัวเราะ
ไม่มีอะไรหรอก พวกเขาก็แค่เล่นสนุก
ไปงั้นแหละ
ผมไม่ดีเองที่ปล่อยให้
พวกนั้นมากวนเราได้
มันงี่เง่าจริงๆ
พักหลังนี้ผมทำเรื่องงี่เง่า
หลายเรื่องเชียว
ผมไม่รู้ว่าคุณ
จะจริงจังกับผมหรือเปล่า
เหรอ
ผมว่าเราน่าจะ
ลองดูอีกสักครั้ง
มันก็ไปได้สวยนะ..
ยกเว้นตอนโยนโบว์ลิ่งน่ะ
ได้สิ
ได้เหรอ
ได้
คุณกำลังจะไปโรงเรียนเหรอ
เปล่า วันนี้วันอาทิตย์
เธอกินอะไรมาหรือยัง
ยังเลย
กินอาหารเช้าซะหน่อยมั้ย
มาสิ
แม่คะ!
สุดยอด
เป็นไงล่ะ
โอ้โห
ยอดจริง ๆ
คุณทำได้ดีมากนะ
เราน่าจะหาเวลาเล่นกอล์ฟด้วยกัน
แบบนี้บ่อยๆ
ครั้งต่อไปเรามาเล่นกอล์ฟ
อย่างเดียวเลยท่าจะดี
สนามไพน์เฮิร์ส
หาดเมอร์เทิล
สนามไพน์เฮิร์สก็ดีสิ
ผมว่าคอนนี่ต้องชอบ
ที่ไพน์เฮิร์สแน่
นั่นคุณตั้งใจพูด
หรือเป็นเพราะจิตใต้สำนึก
คุณพูดว่ามาพักผ่อน
นึกว่าคุณอยากให้ลูกมาด้วยกัน
ที่คุณยังไม่โทร.กลับไปหาเขานี่
ฉันก็แปลกใจแล้วนะ
ผมจะโทร.คืนนี้
เราหาอะไรดื่มหน่อยดีมั้ยก่อนจะกลับน่ะ
ดื่มได้แต่ไม่ต้องหน่อยหรอก
มาคุยกันให้จบดีกว่า
คุยอะไร
ก็ที่คุณพูดไว้ไง
อะไรที่ฉันพูดไว้
จะพูดทำไม ไม่มีประโยชน์อะไรนี่
ผมว่ามีนะ
ขนาดไม่ได้มาด้วยกัน เขาก็ยังบงการคุณได้เลย
เขาไม่ใช่ปัญหาหรอก
งั้นเหรอ
ไม่ใช่ บอกมาดีกว่า
ว่าคุณหงุดหงิดอะไรกันแน่
ไม่จริง คุณต่างหากล่ะที่กำลังหงุดหงิดน่ะ
อย่าบอกว่าไม่ใช่นะ
ผมทำอะไรนักหนา
คุณถึงโกรธผมขนาดนี้
คุณต่างหากที่โกรธฉัน ก็เรื่องที่เกิดขึ้น
คุณโทษฉันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ
คุณหัดเข้าใจคนอื่นบ้าง
สักครั้งจะได้มั้ย
ไม่!
ฉันทำไม่ได้หรอก
ถึงเป็นคุณหรือคนอื่น
ก็ทำไม่ได้เหมือนกัน!
แต่ฉันพูดมันออกมาตรงๆ ก็แค่นั้น
หยุดพูดตรงๆ ซะที...
แล้วหัดมีเมตตาซะบ้าง!
คิดถึงใจลูกบ้างสิ!
คุณจะให้ฉันทำยังไงกับเขาอีก ไหนลองบอกมาซิ
ผมจะบอกให้ว่าทำยังไง
ทำไม จะให้ฉันกอดเขา
ทุกครั้งที่เขาทำข้อสอบได้หรือไง
ฉันทนไม่ได้หรอก
ที่ต้องมานั่งฟังไอ้ประโยคที่ว่า...
"ผมทำเรื่องที่ยอดมาก รักผมหน่อยนะครับ"
ฉันทำไม่ได้หรอกนะ
ลูกก็แค่อยากรู้
ว่าคุณไม่ได้เกลียดเขา
เกลียดเขาเหรอ ฉันจะเกลียดเขาได้ยังไง
แม่ที่ไหนจะเกลียดลูกตัวเองได้ลงคอ
นี่เขาพูดกับคุณแบบนี้เหรอ
เห็นมั้ยว่าเวลาเขาพูดอะไร คุณก็เชื่อทุกอย่าง
ทีเวลาฉันพูดทำไมคุณไม่เชื่อบ้างล่ะ
ผมแค่อยากให้
ครอบครัวเราเข้าใจกัน
แล้วมาคาดหวังอะไร
จากฉันกันล่ะ
เราทุกคนอยากให้เธอ
มีความสุขนะ
มีความสุขงั้นเหรอ
ใช่
ไหนบอกมาสิ
ที่ว่ามีความสุขน่ะเป็นยังไง
แต่ก่อนอื่นต้องระวังไว้นะ
ว่าลูกๆ จะต้องปลอดภัยน่ะ...
ดูให้แน่ใจนะว่าไม่มีใครตกจากหลังม้า
หรือโดนรถชน...
หรือว่าจมน้ำในสระว่ายน้ำ
ที่เธอภูมิใจกับมันนักหนา
แล้วค่อยมาบอกฉันว่าที่ว่ามีความสุขน่ะเป็นไง!
ผมขอตัวไปนอนนะครับ
มื้อเย็นอร่อยมากครับแม่
อร่อยมากเลย
ยังไม่ดึกเลย ลูกเหนื่อยเหรอ
ครับ วุ่น ๆ มาทั้งอาทิตย์ครับ
คุณยายจุกจิก
กับลูกหรือเปล่า
เปล่าครับ คุณยายดีมาก
ผมดีใจนะครับที่พ่อกับแม่กลับมา
ราตรีสวัสดิ์ครับ
แคลวิน
ร้องไห้ทำไมคะ
จะให้ฉัน
ให้ฉันหาอะไรให้ดื่มมั้ยคะ
ผมไม่
ว่าไงนะคะ
แคลวิน เมื่อกี้คุณว่าอะไรนะ
บอกฉันสิคะ
คุณเป็นคนสวยนะ
แล้วก็มีอะไรให้แปลกใจอยู่เสมอ
แต่คุณระวังตัวเหลือเกิน
คุณเป็นคนมุ่งมั่นนะเบ็ธ...
แต่รู้มั้ย
ว่าคุณไม่เข้มแข็งเลย
ผมไม่แน่ใจ
ว่าคุณมีหัวใจหรือเปล่า
บอกผมมาสิ
คุณรักผมมั้ย
คุณรักผมจริงหรือเปล่า
ฉันยังรู้สึกกับคุณ
เหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
ทุกอย่างคงไปได้ดีสำหรับเรา...
ถ้ามันไม่เกิดเรื่องขึ้นซะก่อน
แล้วคุณก็รับมือกับเรื่องร้ายไม่ได้เลย
สำหรับคุณทุกอย่างต้องเรียบร้อย
ต้องสะดวกสบาย
ไม่รู้สิ
บางทีคุณอาจจะรักใครไม่เป็นก็ได้
เพราะคุณให้ความรักกับบัคไปหมดแล้ว
เหมือนกับว่าความรักของคุณ
ตายไปพร้อมๆ กับเขา
ผมไม่เข้าใจเลย
จะว่าไปมันอาจจะไม่ใช่เพราะบัคก็ได้
มันอาจเป็นเพราะตัวคุณเอง
บางที ส่วนที่ดีที่สุดของคุณ
ได้ตายไปพร้อมกับบัคแล้วก็ได้
ไม่ว่ามันจะเป็นยังไง...
ผมไม่รู้จักคุณอีกต่อไปแล้ว
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้
เราทำอะไรกันอยู่
ผมก็เลยร้องไห้
เพราะผมไม่รู้
ว่าผมยังรักคุณอยู่หรือเปล่า
และถ้ามันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ
ผมก็ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง
พ่อครับ
เวลาไม่มีใบไม้แล้ว
สนามดูเล็กจัง
พ่อครับ เกิดอะไรขึ้น
แม่เขาจะไม่อยู่
สักพักนะ
ไปไหนครับ
ทำไมล่ะ
กลับไปฮุสตันมั้ง
พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน
ทำไมล่ะครับ
ผมรู้แล้วว่าทำไม
เพราะผมใช่มั้ย
ไม่ใช่
ใช่สิ ผมผิดเอง
พอได้แล้ว เลิกคิดอย่างนั้นซะทีได้มั้ย!
ไม่มีใครผิดทั้งนั้น!
อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
ไม่ต้องหาคำตอบให้ทุกเรื่องหรอก
นี่พ่อเองก็ไม่รู้ว่าทำไม
ถึงต้องทำเสียงดังใส่ลูก
ที่จริงพ่อน่าจะทำ
อย่างนั้นบ่อยๆ
น่าจะเฮี้ยบกับผมบ้าง
ตามจิกผม
เหมือนที่พ่อทำกับบัค
ก็เขามันดื้อ
แต่ลูกไม่นี่
ลูกน่ะเข้มงวด
กับตัวเองมาตลอด
แล้วพ่อก็ไม่เคยสนใจลูกเลย
อย่าพูดเลยครับพ่อ
ก็มันจริงนี่
พ่อไม่เคยเป็นห่วงลูกเลย
ไม่เคยรับฟังด้วยซ้ำ
ผมเองก็ไม่ได้
เรียกร้องนี่ครับ
เพราะผมเองก็ไม่ได้คิดว่าพ่อจะช่วยอะไรได้
ที่จริงพ่อน่าจะยื่นมือ
เข้าไปบ้าง
รู้มั้ย ผมเคยคิดว่า
พ่อต้องจัดการทุกอย่างได้
พ่อรู้ทุกเรื่อง
เพราะพ่อทำให้ผมมั่นใจ
ว่าทุกอย่างต้องเรียบร้อย
หลังๆ มานี่
ผมคิดเรื่องนี้บ่อยๆ
แล้วก็นับถือพ่อมาก
อย่านับถือใครให้มากเกินไปเลย
เพราะบางทีพวกเขาก็ทำให้เราผิดหวังได้
แต่ผมไม่ผิดหวัง
ผมรักพ่อนะครับ
พ่อก็รักลูก