Tip:
Highlight text to annotate it
X
ครับ นี่คือซันเซ็ท บูเลวาร์ด
ลอส แองเจลิส, แคลิฟอร์เนีย
เวลาประมาณตี 5
นั่นคือหน่วยคดีฆาตกรรม ที่มีทั้ง
ตำรวจนักสืบและนักข่าวหนังสือพิมพ์
มีผู้แจ้งเหตุฆาตกรรม
จากบ้านหลังหนึ่งในหมื่นหลัง
คุณจะได้อ่านเกี่ยวกับมันในฉบับล่าสุด
คุณจะได้รู้เกี่ยวกับมันทางวิทยุและโทรทัศน์
เพราะมีดารารุ่นเก๋าเกี่ยวข้อง
ดาราคนหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
แต่ก่อนที่คุณจะฟังรายละเอียดทุกอย่าง
ที่บิดเบือนไปจากความจริง
ก่อนที่นักเขียนคอลัมน์ฮอลลีวู้ด
จะแตะต้องมัน
คุณอาจอยากฟังข้อเท็จจริง
ความจริงทั้งหมด
ถ้าอยากฟัง คุณมาถูกที่แล้วครับ
ศพของชายหนุ่มคนหนึ่ง
ถูกพบลอยอยู่ในสระน้ำที่คฤหาสน์ของเธอ
ถูกยิงที่หลัง 2 นัดกับที่ท้องอีก 1 นัด
ไม่ใช่คนสำคัญอะไร
แค่นักเขียนกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม 2 เรื่อง
เป็นเครดิตของเขา
น่าสงสาร เขาอยากได้สระว่ายน้ำมานานแล้ว
สุดท้าย เขาก็ได้สระว่ายน้ำ
แค่ราคามันสูงไปหน่อยเท่านั้น
เรามาย้อนกลับไปเมื่อราวๆ 6 เดือนที่แล้ว
ในวันที่ทุกอย่างเริ่มต้นกันดีกว่า
ผมอยู่ในอพาร์ทเม้นต์
เหนือแฟรงค์กินกับไอวาร์
ตอนนั้นทุกอย่างยากลำบาก
ผมไม่ได้ทำงานในสตูดิโอมานานแล้ว
ผมเลยนั่งอยู่ตรงนั้นเขียนเรื่องต้นฉบับ
อาทิตย์ละ 2 เรื่อง
แต่ดูเหมือนฝีมือผมจะด้อยลง
มันอาจจะไม่เป็นต้นฉบับมากพอ
หรืออาจจะเป็นต้นฉบับมากเกินไปก็ได้
ผมรู้แต่ว่า มันขายไม่ได้
ครับ
- โจเซฟ ซี กิลลิสใช่มั้ยครับ
- ใช่ครับ
- เรามาเรื่องรถครับ
- รถอะไรครับ
พลีเมาธ์เปิดประทุน ปี 1946
ทะเบียนแคลิฟอร์เนีย 40 อาร์ 116
- กุญแจอยู่ไหนครับ
- ทำไมผมต้องเอากุญแจให้คุณด้วย
ทางบริษัทผ่อนผันให้คุณนานพอแล้ว
คุณค้างค่างวด 3 งวด
เรามีคำสั่งศาลด้วยครับ ขอกุญแจ
- หรืออยากให้เราลากมันไป
- รถไม่ได้อยู่ที่นี่
- งั้นเหรอครับ
- ผมให้เพื่อนยืมไป
- เขาขับมันไปปาล์ม สปริงส์
- ไปเที่ยวเพื่อสุขภาพเหรอครับ
- ถ้าคุณไม่เชื่อผมก็ดูเอาเอง
- เราเชื่อคุณ แต่ตอนนี้เราอยากให้คุณเชื่อเรา
รถควรจะอยู่ที่นี่พรุ่งนี้เที่ยง
ไม่งั้นเรื่องใหญ่แน่
คุณพูดได้น่าฟังที่สุดเลยครับ
ผมต้องการเงินประมาณ
290 ดอลลาร์ด่วน ไม่งั้นเสียรถไปแน่
มันไม่ได้อยู่ในปาล์ม สปริงส์
และก็ไม่ได้อยู่ในโรงรถด้วย
ผมรู้ทันบริษัทไฟแนนซ์
ผมรู้ว่าพวกเขาต้องมาและก็ไม่อยากเสี่ยง
ผมเลยเอาไปจอดไว้อีกฟากหนึ่ง
หลังร้านขัดรองเท้าของรูดี้
รูดี้ไม่เคยถามอะไรเกี่ยวกับการเงินของคุณ
เขาแค่มองดูส้นเท้าคุณเขาก็จะรู้ทันที
ผมหอบเรื่องราวต้นฉบับไปทั่วพาราเมาท์
เอเย่นต์ของผมบอกว่ามันไม่มีทางขายได้
แต่ผมรู้จักขาใหญ่ที่ชอบผม
ถึงเวลาที่ต้องฉวยประโยชน์จากมันแล้ว
เขาชื่อเชลเดร้ค
เขาเป็นโปรดิวเซอร์ที่ฉลาด
กับแผลพุพองพิสูจน์มัน
คุณมีเวลา 5 นาที
มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร
นักเบสบอล ชอร์ทสต็อปหน้าใหม่
ที่ตีได้ 347 เคยล้มบอลครั้งนึง
แต่เขาพยายามที่จะเลิกทำมัน
แต่พวกนักพนันไม่ยอมให้เขาเลิก
พวกเขาบอกว่า
เขาต้องล้มบอลเวิลด์ ซีรี่ส์เหรอ
เว้นแต่ตอนจบ ผมมีเงื่อนงำ
- มีชื่อเรื่องมั้ย
- "เบสเซสโล้ดเด็ด" นั่นคือเค้าโครงเรื่อง
โทรไปแผนกอ่านบท ถามว่า
ได้อะไรบ้างกับ "เบสเซสโล้ดเด็ด"
ที่ทเวนตี้ชอบมันมากทีเดียว
ยกเว้นซานุคที่เข้าใจผิดๆ
คุณว่าไท พาวเวอร์เป็นชอร์ทสต็อปได้มั้ย
คุณมีคนที่เยี่ยมที่สุดอยู่แล้ว
อลัน แลดด์ไง
มันอาจเป็นการเปลี่ยนแนวสำหรับแลดด์
และก็ถ่ายทำง่ายด้วย
ฉากกลางแจ้งเยอะมาก
ผมว่าคุณลงทุนไม่ถึงล้านหรอก
- ขอโทษนะ
- มีบทเยี่ยมๆสำหรับบิล ดีมาเรสต์ด้วย
เทรนเนอร์แก่ๆที่บีบ
บางครั้งเขาก็เพี้ยนไปเลย
สวัสดีค่ะ คุณเชลเดร้ค "เบสเซสโล้ดเด็ด"
ฉันสรุปมันได้ 2 หน้าค่ะ
- ขอบคุณมาก
- แต่เป็นฉันคงไม่สนใจมันหรอกค่ะ
- มันมีอะไรไม่ดีเหรอ
- มันจากพวกหิวโหยน่ะค่ะ
ไม่มีอะไรสำหรับแลดด์เลยเหรอ
มันปรับปรุงบางอย่างที่ไม่ค่อยดีขึ้นใหม่ค่ะ
คุณจะดีใจที่ได้รู้จักคุณกิลลิส เขาเขียนมัน
นี่คุณเครมเมอร์
ชื่อเชฟเฟอร์ค่ะ เบ็ทตี้ เชฟเฟอร์
ฉันอยากคลานลงรูไปกับมันได้จริงๆ
- ถ้าผมช่วยอะไรได้บอกนะ
- ขอโทษค่ะ ฉันแค่คิดว่ามันไม่ดีน่ะ
ฉันว่ามันธรรมดาๆและก็จืดชืด
คุณแนะนำเนื้อหาแบบไหนล่ะ
จอยซ์, ดอสโทเยฟสกี้เหรอ
ฉันว่าหนังควรบอกอะไรบางอย่างได้
แค่เรื่องราวมันใช้ไม่ได้หรอก
กับ"กอน วิธ เดอะ วินด์"คุณยังปฏิเสธเลย
ไม่ ผมเองแหละ ผมพูดว่า
ใครอยากดูหนังสงครามกลางเมืองกัน
ฉันเกลียด "เบสเซสโล้ดเด็ด"
ก็เพราะฉันรู้จักชื่อคุณ
ฉันได้ข่าวว่าคุณเคยมีพรสวรรค์
ปีนี้ผมกำลังพยายามทำมาหากินน่ะ
คุณเลยเอาเค้าโครงเรื่อง 27 เอ
มาทำให้มันดูน่าสนใจและก็ลื่น...
นั่นเป็นคำพูดที่แรงนะ
คุณพูดเหมือนนักวิจารณ์ในนิวยอร์คเลย
- แค่นั้นแหละคุณเครมเมอร์...เชฟเฟอร์
- สวัสดีนะคะ คุณกิลลิส
คราวหน้า ผมจะเขียน "เดอะ เนคเคด
แอนด์ เดอะ เด้ด" มาให้คุณอ่าน
ดูเหมือนซานุคจะได้เล่น
หนังเบสบอลแล้วละ
อย่าคิดนะว่าผมคิดว่า
นี่จะได้รางวัลอะคาเดมี่
เรากำลังมองหาเบ็ทตี้ ฮัทตัน
คุณมองมันว่าเป็นเบ็ทตี้ ฮัทตันมั้ย
- พูดตามตรงนะ ไม่เลย
- เดี๋ยวก่อน
ถ้าเราทำมันเป็นทีมซอฟท์บอลหญิง
ใส่เพลงเข้าไปสองสามเพลง
อาจเป็นหนังเพลง
"เหตุเกิดในบูลเพน: เรื่องของผู้หญิงๆ"
คุณพยายามจะพูดให้ขำเหรอ
ผมหัวเราะไม่ออกหรอกนะ ผมอยากได้งาน
- ผมไม่มีอะไรเลย
- งานอะไรก็ได้ บทพูดเสริมก็ได้
ไม่มีเลย จริงๆ
คุณเชลเดร้ค ผมขอยืมเงินคุณ
เป็นส่วนตัวสัก 300 เหรียญได้มั้ย
ได้มั้ยเหรอ กิลลิส...
ปีที่แล้ว มีคนเกลี้ยกล่อมผม
ให้ซื้อทุ่งเลี้ยงสัตว์
ผมเลยกู้เงินมา
ปีนี้ ผมต้องจำนองทุ่งเลี้ยงสัตว์นั่น
เพื่อจ่ายค่าประกันชีวิต...
หลังจากนั้น ผมก็ขับรถไปที่สำนักงานใหญ่
พวกเราหลายคน
คิดกับร้านขายยาของชว้าบแบบนั้น
คล้ายๆห้องทำงานรวม
เป็นทั้งที่นั่งดื่มกาแฟและห้องรอ
รอ รอลาภลอยก้อนใหญ่
ผมมีเหรียญ 5 เซ็นต์อยู่ 10 เหรียญ
และก็โทรขอความช่วยเหลือ
ผมติดต่อเอเย่นต์ผมไม่ได้
ซึ่งเป็นเรื่องปกติ
ผมเลยโทรหาเพื่อนผม อาร์ตี้ กรีน
เป็นคนที่ดีมาก
และก็เป็นผู้ช่วยผู้กำกับภาพยนตร์
เขาให้ผมยืมเงินได้ 20 เหรียญ
แต่แค่ 20 เหรียญมันไม่พอ
แล้วผมก็คุยกับคนใจดี 2 คนที่เมโทร
แต่กับผม พวกเขาปฏิเสธ
ในที่สุดผมก็ติดต่อเอเย่นต์ของผมได้
ไอ้จอมปลอมตัวฉกาจ
เขาออกไปหางานให้โจ กิลลิสรึเปล่า
เขาทำงานหนักในเบล แอร์
ทำมันด้วยไม้กอล์ฟ
คุณต้องการเงิน 300 ดอลลาร์เหรอ
ผมให้ได้เพียงแต่ผมจะไม่ได้เท่านั้นเอง
- ไม่ให้เหรอ
- ผมไม่ได้เป็นแค่เอเย่นต์ของคุณ
- มันไม่ใช่ 10% ผมเป็นเพื่อนคุณ
- จริงเหรอ
สิ่งดีที่สุดถูกเขียนขึ้นเวลาท้องว่าง
เมื่อพรสวรรค์ของคุณตกร่อง
โมแคมโบ โรมานอฟ คุณก็จบเห่
ลืมเรื่องนั้นซะ ผมพูดถึงเรื่องรถ
การเสียมันไปก็เหมือนถูกตัดขาทิ้ง
สิ่งดีที่สุดเท่าที่เคยเกิดขึ้น
ทีนี้คุณก็จะต้องนั่งเขียนงาน
คุณคิดว่าผมทำอะไรอยู่งั้นเหรอ
ผมต้องการเงิน 300 ดอลลาร์
เพื่อนยาก
คุณอาจต้องการเอเย่นต์คนใหม่มากกว่า
"ซันเซ็ท บูเลวาร์ด"
ขณะที่ผมขับรถเข้าเมื่อ
ผมก็ทบทวนดูโอกาสความหวังของผม
ตอนนี้มันไม่มีเหลือเลยสักนิด
ปรากฏว่า ผมไม่มีพรสวรรค์อีกแล้ว
ถึงเวลาต้องจบการติดต่องาน
ในฮอลลีวู้ดและก็กลับบ้านซะที
ถ้าผมของของผมทั้งหมด
อาจมีเงินพอซื้อตั๋วกลับโอไฮโอก็ได้
กลับไปทำงานอาทิตย์ละ 35 ดอลลาร์
ที่โต๊ะบก.ของ "เดย์ตัน อีฟนิ่ง โพสต์"
ถ้ามันยังเปิดอยู่
กลับสู่ความอภิรมย์ของสำนักงาน
เอาละ ทำไมนายไม่ลอง
เสี่ยงดวงที่ฮอลลีวู้ดล่ะ
นายอาจจะคิดว่านาย....
ซวยละสิ
ผมมาจอดอยู่ตรง
ทางเข้าคฤหาสน์หลังใหญ่
ที่ดูโกโรโกโสและก็ถูกทิ้งร้าง
พอขับไปสุดทางก็เห็นภาพที่น่าดู
โรงรถใหญ่ว่างเปล่า
ตั้งอยู่เฉยๆเปล่าประโยชน์
ถ้าจะมีที่สำหรับจอดรถ
ที่ป้ายทะเบียนถูกตามล่า
มีรถอีกคันจอดอยู่ในโรงรถนั่น
รถคันมหึมาทำในต่างประเทศ
มันต้องกินน้ำมันไมล์ละ 10 แกลลอนแน่ๆ
ป้ายทะเบียนของมันปี 1932
คงเป็นปีที่เจ้าของย้ายไปอยู่ที่อื่น
ตอนนี้ผมกลับอพาร์ทเมนต์ไม่ได้แล้ว
พวกหมาล่าเนื้อนั่นกำลังล่าผมอยู่
ความคิดก็คืออยู่ที่บ้านอาร์ตี้ กรีน
จนกว่าจะขึ้นรถบัสไปโอไฮโอได้
พอไปถึงเดย์ตัน ผมจะส่ง
ไปรษณีย์บัตรถึงเจ้าหน้าที่เครดิต
บอกให้พวกเขาว่า
ให้ไปเอารถเก่าๆคันนี้ที่ไหน
มันเป็นบ้านที่ใหญ่อย่างกับช้างเผือกยักษ์
บ้านแบบที่ดาราหนังบ้าๆ
สร้างในยุค 1920 ที่บ้าคลั่ง
บ้านที่ถูกปล่อยทิ้งทำให้ดูเก่าโกโรโกโส
หลังนี้มันเก่าโกโรโกโสมากทีเดียว
มันเหมือนหญิงแก่คนนั้นใน
"เกรท เอ็กซ์เป็คเทชั่นส์" เลย
คุณฮาวิเชมในชุดแต่งงานเก่าๆ
กับผ้าคลุมหน้าขาดๆ
ใส่มันให้คนทั้งโลกเห็น เพราะเธอ
ถูกปล่อยให้เป็นแม่สายบัวหม้ายขันหมาก
คุณนั่นน่ะ ทำไมถึงได้มาช้านักล่ะ
ทำไมถึงปล่อยให้ฉันรอนานแบบนี้
ในนี้ครับ
ผมเพิ่งเอารถจอดไว้ในโรงรถ
พอดียางระเบิดน่ะ ผมคิดว่า...
- เข้าไปเลย
- บางทีผมควรจะขับรถออกไป...
เช็ดเท้าด้วย
เข้าไปสิ
คุณแต่งตัวไม่เหมาะกับโอกาสเลย
- โอกาสอะไรครับ
- ให้เขาขึ้นมาเลยจ้ะ
- ขึ้นไปข้างบน
- ฟังผมก่อนสิครับ
- คุณผู้หญิงกำลังรออยู่
- รอผมเหรอ
โอเค
ถ้าคุณจะให้ช่วยเรื่องโลงศพละก็
เรียกผมนะ
ทางนี้ค่ะ
ในนี้ค่ะ
ฉันวางเขาไว้บนโต๊ะนวดข้างเตาผิง
เขาชอบไฟและก็ชอบเอาแท่งเหล็กเขี่ยมัน
เราจะฝังเขาไว้ในสวน
มีกฏหมายอะไรห้ามหรือเปล่า
- ผมก็ไม่รู้ครับ
- ยังไงฉันก็ไม่แคร์อยู่ดี
ฉันอยากให้โลงศพเป็นสีขาว
และบุด้วยผ้าซาติน
สีขาวหรือสีชมพูเข้ม
อาจจะสีแดง สว่างๆ สีแดงเพลิง
ทำให้มันฉูดฉาดสดใส
เท่าไหร่ อย่าโก่งราคาซะสูงลิ่ว
แค่เพราะฉันรวย
คุณผู้หญิงครับ คุณเข้าใจผิดแล้ว
รถผมยางแตกน่ะ
ผมขับเข้ามาจอดจนกว่าจะหายางอะไหล่ได้
ผมคิดว่าบ้านนี้ไม่มีใครอยู่น่ะครับ
- มันมีคนอยู่ ออกไป
- ขอโทษครับ
เสียใจด้วยที่คุณเสียเพื่อนไป
ผมคิดว่าสีแดงไม่เหมาะหรอกครับ
- ผมเคยเห็นคุณมาก่อนรึเปล่า
- ออกไป ไม่งั้นฉันจะเรียกคนรับใช้
คุณคือนอร์ม่า เดสมอนด์
คุณยิ่งใหญ่มากในหนังเงียบ
ฉันยิ่งใหญ่ หนังต่างหากที่มันเล็ก
ผมรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับมัน
มันตายแล้ว มันจบแล้ว
ในวงการนี้เคยมีเวลาที่คนทั้งโลกดูมัน
แต่นั่นยังไม่ดีพอ
มันต้องมีเสียงให้คนได้ยินด้วย
พวกเขาจะได้อ้าปากแล้วก็พูด พูด พูด
นั่นแหละธุรกิจข้าวโพดคั่วถึงได้เข้ามาเกี่ยว
คุณซื้อมันเพื่อใช้อุดหู
ดูพวกเขาที่ห้องทำงานข้างหน้าสิ
พวกผู้ริเริ่มโครงการ
พวกเขาระดมขวัญใจทั้งหลายมา
แฟลร์แบงค์ กิลเบิร์ต วาเลนติโน่
ตอนนี้เรามีใคร แค่พวกไร้ชื่อบางคน
อย่าโทษผมนะครับ ผมเป็นแค่นักเขียน
จริงเหรอ เขียนคำ คำพูด และก็คำพูด
คุณเอาคำร้อยเป็นเชือกแล้วรัดคอธุรกิจนี้
แต่มีไมโครโฟน
เพื่อจับเสียงอึกอักครั้งสุดท้าย
กับเทคนิคคัลเลอร์สำหรับภาพลิ้นที่จุกปาก
- ชู่...คุณจะทำให้ลิงตื่นนะครับ
- ออกไป แม็กซ์
คราวหน้าผมจะเอาอัลบั้มลายเซ็นมาด้วย
หรืออาจจะเอาซีเมนต์มาขอรอยเท้าของคุณ
ไม่เป็นไรโอเค ผมจะไปแล้ว
เดี๋ยวก่อน คุณ
คุณบอกว่าคุณเป็นนักเขียน
- ทำไมครับ
- เป็นหรือไม่ได้เป็น
- นั่นอยู่ในบัตรกิลด์ของผม
- คุณเขียนบทหนังด้วยใช่มั้ย
ใช่ครับ อยากดูรายชื่อเครดิตของผมมั้ยล่ะ
ฉันอยากถามอะไรคุณหน่อย เข้ามาในนี้สิ
เรื่องสุดท้ายที่ผมเขียน
เกี่ยวกับโอคกี้ส์ในดัสต์ โบว์ล
คุณคงไม่รู้หรอกเพราะบนจอ
ทุกอย่างแสดงบนเรือตอร์ปิโด
เป็นส่วนตัวดีนะครับ
ลมมันพัดปี่หีบเพลงนั่น
ฉันควรจะเอามันออก
หรือสอนมันให้ทำเสียงดีๆกว่านี้
พ่อหนุ่ม บอกฉันหน่อยสิ
เดี๋ยวนี้บทหนังยาวแค่ไหน มีกี่หน้า
ก็ขึ้นอยู่กับว่ามันเป็นหนัง "โดนัลด์ ดั๊ค"
หรือ "โยน ออฟ อาร์ค"
นี่เป็นหนังที่สำคัญมาก ฉันเขียนมันเอง
ใช้เวลาตั้งหลายปีแล้ว
ดูเหมือนพอสำหรับ
หนังสำคัญ 6 เรื่องเลยครับ
มันเป็นเรื่องราวของซาโลเม่
ฉันจะให้เดอมิลกำกับ
- เดอมิลเหรอครับ
- เราทำหนังด้วยกันหลายเรื่อง
- และคุณก็เล่นเป็นซาโลเม่
- จะใครซะอีกล่ะ
ไม่ยักรู้ว่าคุณวางแผนที่จะคืนสู่วงการ
ฉันเกลียดคำนั้น กลับมาต่างหาก
กลับมาหาคนหลายล้าน
ที่ไม่ให้อภัยฉันที่ทิ้งจอเงินไป
- ก็ได้ครับ
- ซาโลเม่ เป็นผู้หญิงที่น่าทึ่งจริงๆ
เป็นบทที่เยี่ยมมาก เจ้าหญิงรักพระ
เธอเต้นรำ "แดนซ์ ออฟ เดอะ เซเว่น เวลส์"
เขาปฏิเสธเธอ
เธอเลยต้องการหัวเขาบนพานทอง
จูบริมฝีปากที่ตายแล้วและเย็นชืดของเขา
- พวกเขาในโพโมน่าจะต้องชอบมันแน่
- พวกเขาจะชอบมันทุกที่แหละ
อ่านฉาก ก่อนที่เธอจะสั่งฆ่าเขาสิ
นักเขียนคนอื่น
อาจขโมยเนื้อหาของคุณไปได้
ฉันไม่กลัวหรอก อ่านสิ
เอาอะไรมาดื่มหน่อยซิ
นั่งสิ แสงสว่างพอรึเปล่า
- ผมสายตา 20-20
- ฉันบอกให้นั่งลง
ผมไม่มีธุระด่วนอะไร
นอกจากกับคนพวกนั้นจากบริษัทไฟแนนซ์
และเธอก็พูดเรื่องดื่มบางอย่าง
ทำไมจะไม่เอาล่ะ
บางครั้งมันก็น่าสนใจที่ได้เห็นว่า
งานเขียนแย่ๆมันแย่ได้ขนาดไหน
นี่มีทีท่าว่าจะถึงขีดจำกัด
ผู้เชี่ยวชาญลายมือ
จะเข้าใจลายมือไก่เขี่ยของเธอยังไง
แม็กซ์เข็นแชมเปญกับคาเวียร์เข้ามา
ต่อมาผมถึงได้รู้ว่าแม็กซ์เป็นอีกคนเดียว
ที่อยู่ในปราสาทสยองนั่น
และผมก็ได้รู้เกี่ยวกับเขาอีกสองสามอย่าง
ขณะที่สำหรับเธอ
เธอนั่งตัวขดตรงอย่างกับสปริงนาฬิกา
บุหรี่ของเธออยู่บนที่เสียบที่ดูแปลกๆ
ผมรู้สึกได้เลยว่าเธอกำลังมองผม
ผ่านแว่นตาดำนั่น
ท้าทายผมไม่ให้ชอบสิ่งที่ผมอ่าน
หรืออาจกำลังขอร้องผมให้ชอบมัน
ในแบบที่เย่อหยิ่งของเธอ
มันมีความหมายสำหรับเธอมากทีเดียว
ตกแต่งดูสบายน่าอยู่จริงๆ
ความห้าวหาญของเธอกับแม็กซ์
และก็ลิงที่นอนตายอยู่ข้างบน
และก็เสียงลมหวีดหวิว
ผ่านปี่หีบเพลงนั่นเป็นระยะๆ
ต่อมา ก็มีสิ่งที่มาทำให้โล่งใจ
พนักงานตัวจริง
มาถึงพร้อมโลงศพสำหรับเด็ก
ทุกอย่างถูกทำอย่างสมเกียรติ
มันต้องเป็นลิงที่สำคัญมากแน่ๆ
อาจเป็นเหลนของคิงคองก็ได้
ต้องห้าทุ่มแล้วแน่ๆ
และผมก็รู้สึกท้องไส้ปั่นป่วน
นี่มันอะไรกันกับแชมเปญหวานๆ
และก็บทห่วยๆที่ผมกำลังอ่าน
การผสมผสานของเค้าโครงเรื่อง
ละครประโลมโลกงี่เง่านั่น
ยังไงก็ตาม ตอนนั้น ผมก็เริ่มคิด
โครงเรื่องของผมเองได้นิดหน่อย
- ว่าไงคะ
- น่าสนใจมากเลยครับ
มันก็แน่นอนละ
มันอาจเยิ่นเย้อและก็ซ้ำซากไปหน่อย
แต่คุณไม่ใช่นักเขียนอาชีพ
- ฉันเขียนมันด้วยใจ
- แน่นอนครับ
นั่นคือสิ่งที่ทำให้มันเยี่ยมมาก
- แต่มันต้องมีบทพูดเพิ่มอีกหน่อย
- เพื่ออะไร
- ตาฉันจะพูดอะไรก็ได้ที่ฉันต้องการ
- ต้องตัดบางอย่างออกด้วย
- ฉันจะไม่ให้ใครตัดมันออก
- แน่นอนครับ
แต่มันควรถูกเรียบเรียงใหม่ให้ดี
คุณหาใครสักคนได้เสมอ
ใครล่ะ ฉันต้องมีใครสักคนที่ไว้ใจได้
คุณเกิดเมื่อไหร่ ราศีอะไร
- ผมก็ไม่รู้
- เดือนอะไร
วันที่ 21 ธันวาคม
ราศีธนู ฉันชอบราศีธนู
คุณไว้ใจพวกเขาได้
- ขอบคุณครับ
- ฉันอยากให้คุณทำงานนี้
ผมเหรอ ผมงานยุ่ง
ผมเพิ่งเขียนบทเสร็จและก็มีงานอื่นอีก
ฉันไม่แคร์
ค่าจ้างผมแพงมากนะ
ผมได้อาทิตย์ละ 500 ดอลลาร์
เป็นฉัน ฉันจะไม่ห่วงเรื่องเงิน
ฉันจะจ่ายให้คุ้มค่าก็แล้วกัน
- ผมจะเอาที่เหลือไปอ่านที่บ้าน
- ฉันให้มันออกไปจากบ้านไม่ได้
- ทำให้เสร็จที่นี่แหละ
- มันสายแล้วน่ะครับ
- คุณแต่งงานรึยังคะ คุณ...
- กิลลิสครับ ยังโสด
- คุณอยู่ที่ไหนคะ
- ฮอลลีวู้ด อพาร์ทเมนต์อัลโต นิโด้
- รถคุณมีปัญหาเหรอคะ
- ใช่แล้วครับ
- ทำไมไม่พักอยู่ที่นี่ล่ะ
- พรุ่งนี้ผมจะมาแต่เช้าแล้วกัน
ไร้สาระ มีห้องอยู่ที่โรงรถ
แม็กซ์จะพาคุณไปที่นั่น แม็กซ์
ผมรู้สึกพอใจกับวิธีที่ผม
รับมือกับสถานการณ์
ผมทิ้งเบ็ดลงไปปุ๊บเธอก็ฮุบมันปั๊บ
รถผมอาจปลอดภัยอยู่ข้างล่าง
ขณะที่ผมเกลาบท
และก็น่าจะได้เงินจากมันเยอะทีเดียว
ไม่มีใครใช้ห้องนี้มานานแล้ว
มันไม่มีทางเป็น "บ้านสวย" ได้แน่
แต่ก็ใช้ได้สำหรับคืนนึง
- ผมจัดเตียงนอนให้คุณเมื่อตอนบ่าย
- คุณรู้ได้ยังไงว่าผมจะพักที่นี่
ห้องน้ำอยู่ตรงนั้น ผมเอาผ้าเช็ดตัว
สบู่และก็แปรงสีฟันไปวางไว้ให้แล้ว
เธอเยี่ยมมากเลยนะครับ
นอร์มา เดสมอนด์คนนี้
เธอเยี่ยมที่สุด คุณคงไม่รู้หรอก
คุณยังเด็กเกินไป
อาทิตย์เดียว เธอได้รับจดหมาย
จากแฟนๆถึง 17,000 ฉบับ
ผู้ชายมากมายติดสินบนช่างทำผม
เพื่อผมของเธอปอยเดียว
มีมหาราชาอินเดียคนหนึ่ง
มาขอถุงน่องของเธอข้างนึง
ต่อมาเขาใช้มันรัดคอตาย
ผมเลี้ยวเข้าในถนนหน้าบ้าน
ที่น่าสนใจมากทีเดียว
ใช่แล้ว ราตรีสวัสดิ์นะครับ
ผมว่าเขาก็ออกจะเพี้ยนๆเหมือนกัน
อาจเป็นเพราะสโตรคก็ได้
ที่นี่ทั้งหมดดูไร้ชีวิตชีวาน่าขนลุกเหลือเกิน
ต่างกับโลกที่เหลือ
ค่อยๆแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างช้าๆ
มีสนามเทนนิสด้วย
หรือน่าจะเป็นสนามเทนนิสผีซะมากกว่า
กับเส้นที่ดูจางๆกับตาข่ายที่หย่อนยาน
และเธอก็มีสระว่ายน้ำ
ตอนนั้นมีใครบ้างที่ไม่มี
มาเบล นอร์แมนด์กับจอห์น กิลเบิร์ต
ว่ายน้ำในสระนี้เมื่อหมื่นเที่ยงคืนมาแล้ว
และก็วิลม่า แบงกี้กับร็อด ลา ร็อค
ตอนนี้มันว่างเปล่า หรือไม่ว่างนะ
มีบางอย่างเกิดขึ้นที่ข้างล่าง พิธีสุดท้าย
สำหรับลิงชิมแปนซีแก่ขนยาวตัวนั้น
ซึ่งทำพิธีกันอย่างจริงจังที่สุด
ราวกับเธอกำลังจะฝังลูกคนเดียวของเธอ
ชีวิตเธอว่างเปล่าขนาดนั้นจริงๆรึ
ทุกอย่างมันแปลกมาก
แต่ยังมีสิ่งที่แปลกกว่าตามมาอีก
คืนนั้นผมฝันมั่วไปหมด
ในฝันมีคนเล่นออร์แกนคนนึง
ผมไม่เห็นหน้าเขา
แต่ออร์แกนถูกตกแต่งเป็นสีดำ
และก็มีลิงชิมแปนซีเต้นรำ
เพื่อเหรียญเพ็นนี
พอผมลืมตา เสียงเพลงยังดังอยู่
ผมอยู่ที่ไหนเหรอ
อ๋อ ใช่ ในห้องที่ว่างเปล่าเหนือโรงรถของเธอ
เพียงแต่มันไม่ว่างเปล่าอีกแล้ว
มีผู้มาเยือนผม
มีคนขนข้างของของผมมา ทั้งหนังสือ
เครื่องพิมพ์ดีดและก็เสื้อผ้า
เกิดอะไรขึ้น
เฮ้ คุณ แม็กซ์ ไม่ว่าคุณจะชื่ออะไร
ทำไมข้าวของของผมถึงมาอยู่ที่นี่
ผมกำลังพูดกับคุณนะ
เสื้อผ้าข้าวของของผมอยู่ในห้องนั่น
ง่ายมาก ผมไปขนมาเองแหละ
- งั้นเหรอ
- มีอะไรเหรอ มีอะไรหายเหรอครับ
- ใครบอกให้คุณไปขนมา ใครบอกคุณ
- ฉันบอกเอง
ไม่รู้ว่าทำไมคุณถึงต้องโกรธขนาดนี้
หยุดเล่นได้แล้ว แม็กซ์
ดูเหมือนจะเป็นความคิดที่ดี
ถ้าเราทำงานด้วยกัน
ผมแค่แก้ไขบทของคุณ
ไม่ได้ตกลงกันว่าต้องอยู่ที่นี่
- คุณต้องชอบที่นี่แน่
- ผมมีอพาร์ทเมนต์ของผมเอง
คุณค้างค่าเช่าสามเดือนแล้ว
- ผมจะจัดการเรื่องนั้นเอง
- จัดการเรียบร้อยแล้ว จ่ายหมดแล้ว
เราจะหักจากค่าจ้างของผม
อย่ามาจุกจิกเรื่องแบบนี้กันเลย
เราไม่มีการทำบัญชีอะไรหรอก
- รื้อของของคุณกิลลิสออกด้วย
- เรียบร้อยแล้วครับ คุณนาย
- เก็บมันไว้อย่างเดิม ผมไม่อยู่หรอก
- ตัดสินใจซะนะ
คุณต้องการงานนี้หรือว่าไม่ต้องการ
ผมต้องการทั้งงานทั้งเงิน
และก็ออกไปจากที่นี่โดยเร็ว
ผมคิดว่าถ้าผมเริ่มลงมือ
ผมจะทำมันเสร็จได้ใน 2 อาทิตย์
แต่การเข้าถึงความเพ้อฝันบ้าๆ
ของเธอนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
มันยากมากขึ้นเรื่อยๆเมื่อมีเธอ
อยู่ใกล้ๆ วนเวียนอยู่ใกล้ๆผม
กลัวว่าผมจะทำลาย
สมองเด็กที่มีค่าของเธอนั่น
นั่นอะไร
- ฉากที่ผมตัดออกน่ะครับ
- ฉากไหน
ตลาดทาส ผมว่ามันจะดีกว่าถ้าตัดเข้า...
ตัดไปจากฉันเหรอ
มันมีคุณมากไป พวกเขาไม่ต้องการคุณ
อยู่ในฉากทุกฉากหรอก
แล้วทำไมพวกเขา
ถึงยังเขียนจดหมายมาขอรูปฉันอยู่ล่ะ
ก็เพราะพวกเขาอยากเห็นฉัน
ฉัน นอร์ม่า เดสมอนด์
ใส่มันกลับเข้าไป
ได้ครับ
ผมไม่เถียงกับเธอ
คุณจะตะโกนใส่คนเดินละเมอไม่ได้
เขาอาจจะล้มคอหักได้
ใช่แล้ว เธอยังเดินละเมอ
อยู่บนความสูงของอาชีพที่เสียไป
มันบ้าสิ้นดีเมื่อพูดถึงเรื่องนั้น
ตัวเธอที่เหี่ยวย่น
นอร์ม่า เดสมอนด์ผู้ยิ่งใหญ่
เธอหายใจในบ้านนั้นที่มีแต่
นอร์ม่า เดสมอนด์เต็มไปหมดได้ยังไง
นี่ก็นอร์ม่า เดสมอนด์
และนี่ก็นอร์ม่า เดสมอนด์
แน่นอน มันไม่ใช่งานไปซะทุกอย่าง
อาทิตย์ละ 3 ครั้ง
แม็กซ์ชักรอกภาพเขียนนั่นขึ้น
ภาพที่หอการค้าเนวาด้ามอบให้เธอ
และเราก็จะดูหนังในห้องนั่งเล่นของเธอ
เธอบอกว่าดีกว่าออกไปข้างนอกเยอะเลย
ความจริงก็คือเธอกลัวโลกข้างนอกนั่น
กลัวว่ามันจะทำให้เธอนึกถึงว่า
เวลาได้ผ่านไปแล้ว
มันเป็นหนังเงียบ
แม็กซ์จะเป็นคนคุมเครื่องฉาย
ดีมากทีเดียว
มันทำให้เขาไม่ต้อง
เล่นออร์แกนนั่นให้เราฟัง
เธอนั่งติดกับผม
และก็โชยกลิ่นดอกทูบโรส
ไม่ใช่น้ำหอมที่ผมชอบ
ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม
บางครั้งขณะที่เราดูหนัง
เธอจะบีบแขนหรือไม่ก็มือผม
ลืมตัวไปว่าเธอเป็นนายจ้างของผม
กลายเป็นแฟน
ตื่นเต้นกับนักแสดงหญิงบนจอนั่น
ผมไม่ต้องบอกคุณก็คงรู้ว่า
ดาราคนนั้นเป็นใคร
มันต้องเป็นหนังที่เธอเล่นเสมอ
หนังพวกนั้นเท่านั้นที่เธออยากดู
"ขจัดฝันร้ายที่ครอบงำจิตใจของข้าออกไปที"
ยังเยี่ยมมากเลย ใช่มั้ย และก็ไม่มีบทพูด
เราไม่ต้องการบทพูด เรามีหน้าตาแล้ว
แค่ไม่มีหน้าตาแบบนั้นอีกแล้ว
อาจจะมีอย่างหนึ่ง การ์โบ
โปรดิวเซอร์งี่เง่าพวกนั้น ไอ้งั่งพวกนั้น
พวกเขาไม่มีตารึไง
พวกเขาลืมแล้วรึไงว่า
ดาราหน้าตาเป็นยังไง
ฉันจะอยู่บนจอนั่นอีก
ฉะนั้นช่วยฉันหน่อย
บางครั้งก็มีเกมไพ่บริดจ์นิดหน่อย
กับเดิมพันแต้มละ 20 เซนต์
ผมได้ครึ่งหนึ่งของเงินที่เธอเล่นได้
พอเธอเพิ่มเดิมพันถึง 70 เซ็นต์
ซึ่งเป็นเงินมากเท่าที่ผมเคยมี
ขาไพ่คนอื่นคงเป็น
เพื่อนนักแสดงด้วยกัน
หน้าตาคุ้นๆที่คุณยังคงจำได้
จากยุคหนังเงียบ
ผมคิดกับเขาในฐานะหุ่นขี้ผึ้งของเธอ
- 1 ข้าวหลามตัด
- 1 โพเเดง
- โพดำ
- คู่
- 3 ไม่มีคิง
- ผ่าน
- ผ่าน
- เอาที่เขี่ยบุหรี่ไปทิ้งให้หน่อยสิจ๊ะ โจ
- มีคนข้างนอกมาถามหาคุณ
- ผมไม่ได้อยู่ที่นี่
- ผมบอกพวกเขาอย่างนั้น
- ดี
แต่พวกเขาเจอรถของคุณ
และก็จะลากมันไป
ที่เขี่ยบุหรี่อยู่ไหน
โจ ขอที่เขี่ยบุหรี่ได้มั้ย
- ผมอยากคุยกับคุณ
- ไว้ก่อน ฉันถือไพ่ 3 ไม่มีคิง
พวกเขามายึดรถผม
ฉันลืมไปแล้วว่าโพดำออกกี่ตัวแล้ว
- ตอนนี้ผมต้องการเงิน
- รอให้ฉันดัมมี่ก่อนได้มั้ย
- ไม่ได้
- ขอร้อง
- เอาละ มีอะไร ไฟอยู่ไหน
- รถผมโดนยึดไปแล้ว
ฉันนึกว่าเรื่องคอขาดบาดตายซะอีก
ก็ใช่น่ะสิ สำหรับผม ผมถึงได้มาที่บ้านนี้
และก็รับงานนี้ งานเขียนเพ้อฝันนั่น
คุณโง่มากเลย เราไม่ต้องการรถ 2 คัน
เรามีคันนึงแล้ว
ไม่ใช่ถูกๆนะ ทำด้วยโครเมียม
และก็เหล็ก ไอซอทต้า ฟราชีนี่
เคยรู้จักไอซอทต้า ฟราชีนี่มั้ย
แฮนด์เมดทั้งคัน
ฉันซื้อมาตั้ง 28,000 ดอลลาร์
แม็กซ์เลยเอารถเก่าๆนั่นออกมาขัดเงา
เธอพาผมนั่งรถเที่ยว
ตามเนินเขาเหนือซันเซ็ท
เบาะนั่งหุ้มด้วยหนังเสือดาวทั้งคัน
และก็มีโทรศัพท์ติดรถยนต์เครื่องนึง
ชุบทองด้วย
- เสื้อเชิ๊ตนั่นดูเชยจัง
- มันเชยตรงไหนเหรอครับ
เปล่า สำหรับทำงานในปั๊มน้ำมันน่ะ
ฉันเบื่อแจ๊คเก็ตกับกางเกงนั่นเต็มทีแล้ว
แม็กซ์ ร้านเสื้อผ้าบุรุษ
ร้านไหนที่ดีที่สุดในเมือง
ผมไม่ต้องการเสื้อผ้า
และก็ไม่ต้องการให้คุณซื้อมันให้ผม
สนุกนิดๆหน่อยๆทำไมต้องว่ากันด้วย
ฉันแค่อยากให้คุณดูดี
ต้องเคี้ยวหมากฝรั่งด้วยเหรอ
ไม่มีอะไรเหมือน
ผ้าสักหลาดสีน้ำเงินสำหรับผู้ชาย
ตัวนี้ กระดุมแถวเดียว
ทีนี้เราต้องการเสื้อคลุม
เอาผ้าขนอูฐมาให้ดูซิ
- เสื้อผ้าสำหรับใส่ตอนค่ำมั้ย
- ผมไม่ต้องการทักซิโดครับ
ต้องการสิ ทักซิโด ชายยาว
และก็ถ้าคุณไม่ระวัง ชายสั้น
- ชายยาว ไร้สาระ
- สำหรับปาร์ตี้กับเทศกาลปีใหม่
- เสื้อผ้าสำหรับใส่ตอนค่ำอยู่ไหน
- ทางนี้เลยครับ คุณนาย
นี่ผ้าขนอูฐครับ
แต่ลองจับนี่ดูสิครับ นี่ผ้าไวคูน่า
- มันแพงกว่านิดหน่อย
- ขนอูฐก็ได้ครับ
ไหนๆเธอก็จ่ายให้
ทำไมไม่เอาผ้าไวคูน่าล่ะครับ
อาทิตย์สุดท้ายในเดือนธันวาคม
ฝนก็เทลงมา
ฝนห่าใหญ่เลยทีเดียว มากเกินขนาด
เหมือนทุกอย่างในแคลิฟอร์เนีย
มันรั่วจากหลังคาเก่าๆของห้องผมเหนือโรงรถ
เธอให้แม็กซ์มาย้ายผมไปอยู่ในบ้านใหญ่
ผมไม่ค่อยชอบความคิดนี้เท่าไหร่
ผมมีเวลาเป็นส่วนตัวก็แค่ตอนอยู่ในห้องนั้น
มันก็ดีกว่าใส่เสื้อกันฝน
กับปลอกหุ้มรองเท้านอน
- นี่ห้องใครครับ
- ห้องของสามีเธอ
ควรจะพูดว่าพวกสามีน่ะ
คุณนายแต่งงานมา 3 ครั้ง
มองทางนั้นคงเป็นแคททาลีน่า
เพียงแต่ไม่ใช่วันนี้เท่านั้น
ประตูนี่เป็นอะไร ไม่มีล็อคเลย
ในบ้านนี้ไม่มีล็อคหรอกครับ
ทำไมเหรอ ต้องมีเหตุผลสิ
- หมอแนะนำน่ะครับ
- หมออะไร
ประตูของคุณนาย
คุณนายมักอยู่ในภาวะจิตใจหดหู่
เธอเคยพยายามฆ่าตัวตาย
เราต้องระวังอย่างมาก
ห้ามมียานอนหลับ ห้ามมีใบมีดโกน
เราปิดแก๊สในห้องนอนของคุณนายด้วย
ทำไม อาชีพของเธอเหรอ
เธอได้จากมันมากพอ เธอไม่ลืมมัน
- เธอยังได้รับจดหมายจากแฟนๆ
- อย่าดูตราไปรษณีย์ใกล้นักก็แล้วกัน
คุณเป็นคนส่งมัน ใช่มั้ยแม็กซ์
ผมรีดเสื้อผ้าใส่ตอนค่ำให้คุณดีกว่าครับ
คุณกิลลิสไม่ลืมปาร์ตี้ปีใหม่ของมาดามใช่มั้ย
ไม่ลืมหรอก
พวกหุ่นขี้ผึ้งมากันทุกคนเลยใช่มั้ย
ผมก็ไม่รู้ คุณนายจัดการทุกอย่างเองครับ
และก็อีกแล้ว
ห้องของเธอ ผ้าซาตินย่นๆทั้งนั้น
และก็เตียงที่ดูเหมือนเรือพายชุบทอง
ตกแต่งได้สมบูรณ์แบบสำหรับ
ราชินีหนังเงียบ หรือปิศาจร้ายผู้น่าสงสาร
ยังคงโบกมืออย่างภาคภูมิใจให้กับ
ขบวนแห่ซึ่งผ่านเธอไปไกลแล้ว
ตอนปาร์ตี้ปีใหม่นั่นเอง
ที่ผมรู้ว่าเธอรู้สึกยังไงกับผม
ผมอาจจะโง่เง่า
ที่ไม่รู้สึกว่ามันกำลังจะเกิดขึ้น
การเปิดเผยที่น่าอายและน่าเศร้า
โจ
คุณหล่อมากเลย หมุนตัวซิ
- ขอร้องเถอะ
- เถอะน่า
เยี่ยม ช่วงไหล่สวยมาก
ฉันชอบการตัดเย็บมากเลย
- มันบุรองไว้น่ะ อย่าหลงกลสิครับ
- นี่จ้ะ
เวลาแต่งตัวผมชอบสวมสูทสีน้ำเงินเข้ม
ฉันไม่ชอบกระดุมเสื้อเลย
ฉันอยากให้คุณใส่มุกสวยๆแทน
ผมจะไม่ใส่ตุ้มหูหรอกนะครับ
- ไปดื่มกันเถอะค่ะ
- เรารอคนอื่นก่อนไม่ดีกว่าเหรอครับ
แม็กซ์ แชมเปญ
ระวังนะ มันลื่น ฉันให้เขาขัดเงาไว้
นี่แด่เรา พื้นนี่เคยเป็นไม้
แต่ฉันให้คนเปลี่ยนมัน
วาเลนติโนพูดว่า "ไม่มีอะไรเหมือน
กระเบื้องสำหรับแทงโก้" มาสิ
- ไม่ใช่บนพื้นเดียวกับวาเลนติโน่
- ตามฉันมา
- อย่าเอนหลังไปแบบนั้นสิ
- ผ้านี่น่ะครับ มันจั๊กจี้
เหรอจ๊ะ
- สี่ทุ่ม 15 แล้ว พวกเขาจะมาถึงตอนไหน
- ใคร
- แขกคนอื่นๆไงครับ
- ไม่มีแขกคนอื่นๆหรอก
เราไม่อยากแบ่งปันคืนนี้กับคนอื่น
นี่สำหรับคุณกับฉันเท่านั้น
- เหรอครับ
- กอดฉันแน่นๆอีกสิ
โอเคครับ
พอเที่ยงคืน เอาแก้วทุบหัวแม็กซ์กันดีมั้ย
- คุณคิดว่านี่เป็นเรื่องตลก
- นิดหน่อยครับ
ผ่านไป 1 ชั่วโมง
ผมรู้สึกติดแหง็กเหมือนบุหรี่
ในอุปกรณ์ที่สวมนิ้วเธอ
ปีหน้ามันจะวิเศษมากทีเดียว
เราจะสนุกกันสุดเหวี่ยง
ฉันจะเติมน้ำในสระหรือเปิดบ้านมาลิบู
ของฉันคุณจะได้อยู่ริมทะเล
พอหนังของเราปิดกล้อง ฉันจะซื้อเรือ
ให้คุณแล้วเราก็จะแล่นเรือไปฮาวาย...
คุณไม่ต้องซื้ออะไรให้ผมอีกแล้วละครับ
อย่าโง่เลยน่า
นี่ ฉันจะให้คุณตอนเที่ยงคืน
ผมรับไว้ไม่ได้หรอก
คุณซื้อของให้ผมมากพอแล้ว
เงียบเหอะน่า ฉันรวย รวยกว่า
พวกสวะฮอลลีวู้ดหน้าใหม่พวกนี้อีก
- ฉันมีเงิน 1 ล้านดอลลาร์
- เก็บไว้เถอะครับ
ฉันมี 3 ช่วงตึกที่ในเมือง ฉันมีน้ำมัน
ในเบเกอร์ฟิลด์ สูบมัน สูบขึ้นมา
มันสำหรับซื้อทุกอย่างที่เราต้องการ
- เลิกพูดคำว่า "เรา" ซะทีเถอะ
- คุณเป็นอะไรไป
คุณมีสิทธิ์อะไร
ที่จะมาคิดเหมาเอาเองเกี่ยวกับตัวผม
สิทธิ์อะไรเหรอ อยากให้ฉันบอกคุณมั้ย
คุณคิดรึเปล่าว่าผมอาจมีชีวิตของผม
มีผู้หญิงที่ผมคลั่งไคล้อยู่
ใคร พวกโดดขึ้นรถหรือพวกแต่งตัวยั่วล่ะ
ผมไม่เหมาะสมกับคุณเลย
คุณต้องการวาเลนติโน่
ใครสักคนที่มีม้าโปโล มีอิทธิพล
ที่คุณพยายามจะพูดก็คือ
คุณไม่อยากให้ฉันรักคุณ พูดมาเลย
ผมไม่รู้ว่าผมกำลังไปไหน
ผมแค่ต้องออกไปจากที่นั่น
ผมต้องอยู่กับคนวัยเดียวกับผม
ผมต้องได้ยินใครสักคนหัวเราะอีกครั้ง
ผมคิดถึงอาร์ตี้ กรีน
ต้องมีงานเต้นรำปีใหม่
ในอพาร์ทเมนต์นี้สิ
นักเขียนที่ไม่มีงาน
นักประพันธ์ที่ไม่มีผู้พิมพ์ผู้โฆษณา
นักแสดงสาวที่อายุน้อยมากซะจน
ยังเชื่อผู้ชายในแผนกคัดนักแสดง
เด็กๆกลุ่มหนึ่งที่ไม่สนใจ
ตราบใดที่พวกเขาแบ่งปันความสนุกกันได้
ฮอลลีวู้ดไม่ดีสำหรับเรานัก
ไม่มีแม้แต่สระว่ายน้ำ
เสื้อผ้าก็มีน้อย เราหาได้แค่กระดุมกับโบว์
- สวัสดี โจ
- ทอม
สบายดีเหรอ
- สวัสดี โจ
จอห์นนี่
- มาได้ไงเนี่ย โจ กิลลิส
- หวัดดี อาร์ตี้
- นายเอาหน้าหล่อๆไปมุดอยู่ที่ไหนมา
- ในป่าลึก
ฉันเกือบแจ้งหายนายแล้วรู้มั้ย
ทุกคนรู้จักโจ กิลลิสแล้ว นักเขียนบทหนัง
ผู้โด่งดัง ผู้ร้ายลักลอบขนยูเรเนียม
และผู้ต้องสงสัยแบล็ค ดาห์เลีย
- ถอดเสื้อคลุมมาสิ
- ใส่ไว้อย่างนี้แหละ
- นายจะอยู่สนุกด้วยกันรึเปล่า
- อยู่สิ
งั้นก็ถอดมานี่ นี่เสื้ออะไร มิงค์เหรอ
ให้ตายสิ นายไปยืมมาจากไหนเนี่ย
อดอลฟี่ มอนจูเหรอ
- ใกล้เคียง แต่ไม่สูบซิการ์
- นายไม่ได้เป็นผู้ร้ายขนของเถื่อนใช่มั้ย
- บาร์อยู่ไหน
- มาสิ
- ปาร์ตี้เยี่ยมนี่
- เยี่ยมที่สุดเลยละ
พวกเขาเรียกฉันว่าเอลซ่า แม็กซ์เวล
ของผู้ช่วยผู้กำกับหนัง
ใจเย็นๆกับโถพันช์นั่นหน่อย
งบประมาณเติมได้แค่คนละ 3 แก้ว
- ที่เหลือเสแสร้งเอาเอง
- ขอฉันอยู่สักพักได้มั้ย
- ได้สิ งานนี้จะโต้รุ่งกันเลย
- ไม่ ฉันหมายถึงสักสองอาทิตย์
- มีโซฟาที่ว่างอยู่
- โซฟาก็ได้
ฉันจะให้คนไปยกกระเป๋านายมาให้
ลงทะเบียนที่นี่แล้วกัน
- สวัสดีค่ะ คุณกิลลิส
- ฮัลโหล
- นายรู้จักกันเหรอ
- เบ็ทตี้ เชฟเฟอร์ ที่ทำงานของเชลเดร้ค
- ใช่ครับ "เบสเซสโล้ดเด็ด"
- เดี๋ยวก่อน
นี่คนรักของฉัน เกิดอะไรขึ้น
เธอคือแฟนสำหรับผลงานที่แท้จริงของฉัน
- แผนกทำร้ายความรู้สึก
- โทรศัพท์อยู่ไหน
อยู่ที่ข้างห้องสายรุ้ง
พอคุณใช้เสร็จแล้ว ผมขอได้มั้ย
- เฮ้ คุณลืมนี่ค่ะ
- ขอบคุณมากครับ
- ฉันหวังอยู่ว่าจะได้เจอคุณ
- เพื่อชักมีดของคุณออกจากหลังผมเหรอ
ฉันรู้สึกผิด ฉันเลยดึงเรื่องเก่าๆ
บางเรื่องของคุณออกมา
- คุณน่ารักมากเลย
- เรื่องที่ชื่อ "วินโดว์"
- "ดาร์ค วินโดว์" ชอบมั้ยล่ะครับ
- ไม่ชอบค่ะ ยกเว้นราวๆ 6 หน้า
ตรงนั้นคุณมีภาพในอดีต...
มีที่ไหนที่เราคุยกันได้มั้ยคะเนี่ย
ที่ห้องสายรุ้งเป็นไง
โจ ฉันบอกว่านายใช้โชฟาของฉันได้
แต่ไม่ใช่แฟนฉัน
แค่คุยเรื่องงานกันน่ะค่ะ
มีช่วงสั้นๆในนิยายของผม
ที่คุณพบว่ามีค่าควรสังเกตเหรอครับ
ฉากภาพในอดีต
ตอนที่เธอเล่าเกี่ยวกับการเป็นครู
- ผมเคยมีครูแบบนั้น
- มันถึงได้ดีไง
- มันจริงและกินใจมากเลย ทำไม...
- เราต้องการความจริงและกินใจกัน
อย่ามีทัศนคติแบบนี้สิ
มันเป็นบางอย่างที่คุ้มค่ากับเวลานะ
- ผมเริ่มตอนนี้เลยดีมั้ย
- จริงๆนะ ฉันมีความคิดเด็ดๆเยอะเลย
ผมก็มีเหมือนกัน นี่เป็นเทศกาลปีใหม่
เรามาทำอะไรสนุกๆกันดีกว่า
อย่างเช่นอะไรคะ
เราพับเรือกระดาษแล้วแข่งกันก็ได้
- หรือเปิดน้ำร้อนให้เต็มที่
- หรือยึดห้องครัว
- คุณหิวเหรอคะ
- หิวมั้ยเหรอ
หลังอยู่ในป่าพม่านาน 12 ปี
ผมหิวไส้แทบขาด เลดี้ อากาธ่า...
- หิวไหล่ขาวๆ
- ฟิลลิป คุณเป็นของฉันแล้ว
กระหายความเย็นของริมฝีปากคุณ
คุณใช้โทรศัพท์ได้แล้วค่ะ
ไม่นะ ฟิลลิป เราต้องเข้มแข็งไว้
คุณยังใส่ชุดโคลด์สตรอม การ์ดอยู่
และคุณก็ใช้โทรศัพท์ได้แล้ว
โอเค
จู่ๆ ผมก็กลัวที่จะเสียคุณไปมากทีเดียว
คุณไม่เสียหรอก
ฉันจะไปเติมของเหลวที่น่ากลัวนี่
- คุณจะรอผมเหรอ
- ด้วยหัวใจที่เต้นระรัวเลยละ
ชีวิตเป็นสิ่งที่สวยงามได้
สวัสดี แม็กซ์ ผมอยากให้ช่วยหน่อย
ขอโทษครับ ตอนนี้ผมคุยไม่ได้
คุยได้สิ เอาเสื้อผ้ากับเครื่องพิมพ์ดีดของผม
ใส่กระเป๋าให้หน่อย
- ผมจะให้คนไปขนมันกลับมา
- ผมไม่มีเวลา หมออยู่ที่นี่
หมออะไร เกิดอะไรขึ้น
คุณนายเอาใบมีดโกนมาจากห้องคุณ
แล้วก็กรีดข้อมือของเธอ
อะไรนะ แม็กซ์ แม็กซ์
ฉันมีสูตร
ยาแก้ไอ 2 ห่อละลายในน้ำองุ่นอุ่นๆ...
เฮ้โจ
สุขสันต์วันปีใหม่ครับ
- เธอเป็นยังไงบ้าง
- เธออยู่ในห้อง
ระวัง อย่าวิ่งขึ้นไป
นักดนตรีต้องไม่รู้เรื่อง
ไปให้พ้น
ทำไมถึงทำอะไรโง่ๆแบบนั้น
หลงรักคุณต่างๆที่เป็นเรื่องโง่
ต้องเป็นข่าวพาดหัวที่น่าสนใจแน่ๆ
"ดาราผู้ยิ่งใหญ่ฆ่าตัวตาย
เพราะนักเขียนไร้ชื่อ"
ดาราที่ยิ่งใหญ่มีศักดิ์ศรีที่ยิ่งใหญ่
ไปให้พ้น ไปหาผู้หญิงคนนั้นของคุณเถอะ
ฟังนะ ผมกุเรื่องนั้นขึ้น
เพราะผมคิดว่าเรื่องทั้งหมด
เป็นความผิดพลาด
ผมไม่อยากทำร้ายคุณ คุณดีกับผมมาก
คุณเป็นคนเดียวในเมืองเหม็นโฉ่นี่
ที่ดีกับผม
แค่ขอบคุณฉันแล้วก็ไปซะ ไปสิ ไป
ไม่ จนกว่าคุณจะสัญญาว่าจะทำตัว
เหมือนมนุษย์ที่มีเหตุผล
ฉันจะทำมันอีก ฉันจะทำมันอีก
ฉันจะทำมันอีก
สุขสันต์วันปีใหม่ นอร์ม่า
สุขสันต์วันปีใหม่ ที่รัก
- สวัสดีครับ
- นั่นเครสต์ วิว 51733 ใช่มั้ยคะ
ขอโทษคะที่รบกวนคุณอีกครั้ง
แต่ฉันต้องคุยกับคุณกิลลิสค่ะ
- เขาไม่ได้อยู่ที่นี่ครับ
- ฉันจะติดต่อเขาได้ที่ไหนคะ
- อาจมีใครสักคนที่บอกฉันได้
- ไม่มีใครให้ข้อมูลอะไรคุณได้หรอกครับ
และก็กรุณาอย่าโทรมาอีก
แม็กซ์
ใครโทรมา แม็กซ์ ใครโทรมา
ไม่มีอะไรครับ คุณนาย
คนโทรมาถามเรื่องหมาจรจัดน่ะ
เบอร์โทรของเราต้อง
คล้ายกับเบอร์ด่านกักสุนัขแน่ๆเลย
เดี๋ยว ขับรถออกมา
แล้วเอาบทไปที่พาราเมาท์
- เอาไปส่งให้คุณเดอมิลเองเลยนะ
- ได้ครับ
- คุณจะส่งนั่นไปให้เดอมิลเหรอ
- ใช่ วันนี้แหละ
หมอดูของฉัน
ดูดวงของเดอมิลกับของฉันแล้ว
- เธออ่านบทแล้วเหรอ
- เดมิลราศีสิงห์ ฉันราศีพิจิก
ดาวอังคารโคจรผ่าน
ดาวพฤหัสมาหลายอาทิตย์แล้ว
วันนี้ฤกษ์ดีที่สุดในการที่มันมาบรรจบกัน
หันมาสิ ที่รัก ฉันจะเช็ดให้
หวังว่าคุณคงรู้นะว่า
บทหนังขายตามฤกษ์ยามของหมอดูไม่ได้
ไม่ใช่ขายบทหนัง ฉันกำลังขายฉัน
เดอมิลพูดเสมอว่า
ฉันเป็นดารายอดเยี่ยมที่สุดของเขา
เขาพูดเมื่อไหร่ นอร์ม่า
เอาละ เมื่อหลายปีมาแล้ว
แต่ฉันไม่เคยดูดีกว่านี้เลยในชีวิต
รู้มั้ยทำไม เพราะฉันไม่เคย
มีความสุขอย่างนี้เลยในชีวิต
สองสามคืนต่อมา เราก็ไปหา
หุ่นขี้ผึ้งคนหนึ่งเพื่อเล่นไพ่บริดจ์
ตอนนั้นเธอสอนผมเล่นไพ่บริดจ์
อย่างที่เธอสอนท่าเต้นแทงโก้ของผม
และต้องดื่มไวน์อะไรกับปลาอะไร
ไอ้งั่งนั่น เขาลืมเอาบุหรี่ใส่กล่องให้ฉัน
- สูบของผมสิ
- มันห่วยแตกและก็ทำให้ฉันไอ
แวะที่ร้านขายยาหน่อย
ผมจะลงไปซื้อให้คุณ
คุณน่ารักมากเลย
"ชว้าบส์ ฟาร์มาซี"
ขอบุหรี่ตุรกีซองนึงครับ...อับดุลลาส์น่ะ
ยกมือขึ้น กิลลิส ไม่งั้นได้กินลูกตะกั่วแน่
สวัสดี อาร์ตี้ สวัสดีครับคุณเชฟเฟอร์
- ดีใจจริงๆที่ได้เจอคุณ
- นายถอนตัวจากพวกมาเฟียเหรอ
ขอโทษเรื่องเมื่อวันปีใหม่ด้วยนะ
เชื่อมั้ยว่าฉันอยู่กับเพื่อนที่ป่วย
คนบางคนที่ไม่ธรรมดา
เป็นนิ่วก้อนขนาด 10 กะรัตเหรอ
พอเถอะค่ะ คุณไปเก็บตัวอยู่ที่ไหนมาคะ
- ฉันมีข่าวที่เยี่ยมมากจะบอกคุณ
- ผมไม่ได้ไปเก็บตัวที่ไหนหรอกครับ
ฉันโทรหาเอเย่นต์ของคุณ
และก็สกรีนไรเตอร์ส กิลด์
อพาร์ทเมนต์ของคุณ
ให้เบอร์ดทรเครสต์ วิวฉัน
มีคนพูดสำเนียงแข็งๆ
บอกว่าคุณไม่ได้อยู่ที่นั่น
พวกเขาไม่เคยรู้จักคุณเลย
เหรอครับ แล้วมีข่าวเยี่ยมๆ
อะไรจะบอกผมล่ะ
- เชลเดร้คชอบมุมมองเกี่ยวกับครู
- ครูอะไรครับ
"ดาร์ค วินโดว์ส" ไง
เขาคิดว่ามันทำให้เป็นอะไรสักอย่างได้
- เงินอยู่ไหนล่ะครับ
- เรื่องราวอยู่ไหนล่ะคะ
ฉันเค้นมันออกมาจาก
ความคิดโง่ๆบางอย่าง
- แต่มันต้องเขียนเป็นบท
- ผมก็ว่าอย่างนั้น
ฉันมี 20 หน้ากับตัวละครดีๆสำหรับผู้ชาย
เขียนภูมิหลังเยอะๆนะ
พวกเขาจะได้ต้องการผู้กำกับเพิ่ม
เงียบเถอะค่ะ ถ้าเราเขียนเรื่อง...
ผมเลิกเขียนตามสเป็คแล้วครับ
- แต่นี่มันขายได้ครึ่งนึงแล้วนะ
- ที่จริง ผมเลือกเขียนบทแล้ว
- คุณกิลลิส ไปกันได้แล้วครับ
- ผมจะไปเดี๋ยวนี้
สำเนียง หมอนี่เป็น
ลูกจ้างของรัฐบาลต่างประเทศ
- ดูกระดุมเสื้อกับกระดุมข้อมือนั่นสิ
- ผมต้องไปแล้ว
- ขอบคุณนะครับที่สนใจอาชีพของผม
- ไม่ใช่อาชีพของคุณค่ะ อาชีพของฉัน
ฉันหวังที่จะได้อยู่ในการตกลงนี้
ฉันไม่อยากเป็นคนอ่าน ฉันอยากเขียน
- ขอโทษนะครับที่ทำให้คุณโกรธ
- คุณทำให้ฉันโกรธค่ะ
ลาก่อนครับ
- คุณไปนานเป็นชั่วโมงเลย
- ผมเจอคนรู้จักน่ะครับ
- ไหนล่ะบุหรี่ของฉัน
- ไหนล่ะ....
นอร์ม่า คุณสูบบุหรี่มากไป
เมื่อไหร่ที่เธอสงสัย ผมจะเบื่อ
เธอจะทำเหมือนแสดงสดให้ผมดู
เดอะ นอร์ม่า เดสมอนด์ ฟอลลี่ส์
เพลงแรกของเธอจะเป็น
"แม็ค เซนเน็ทท์ เบธติ้ง บิวตี้"
ฉันยังมองเห็นตัวเองอยู่ในแถว
มารี พรีโวสต์, มาเบล นอร์แมนด์
มาเบลเหยียบเท้าฉันเสมอ
มีเรื่องอะไรคะ ทำไมดูเศร้าจัง
ไม่มีเรื่องอะไรหรอก ผมกำลังสนุกน่ะ
แสดงให้ผมดูอีกสิ
ก็ได้ เอานี่มาให้ฉัน ฉันต้องการมัน
สำหรับหนวด ทีนี้ หลับตาซะ
จริงๆแล้วมันมีเรื่องบางอย่าง
ผมกำลังคิดถึงผู้หญิงของอาร์ตี้
คุณเชฟเฟอร์คนนั้น
เธอเหมือนนักเขียนอย่างเราทุกคน
ตอนมาฮอลลีวู้ดครั้งแรกมาก
มีแต่ความทะเยอะทะยาน
วางแผนที่จะมีชื่อคุณอยู่บนจอนั่น
"บทภาพยนตร์โดย",
"เรื่องราวต้นฉบับโดย"
คนดูไม่รู้จักคนที่นั่งเขียนบทหนัง
พวกเขาคิดว่านักแสดงจินตนาการขึ้น
ขณะพวกเขาเเสดง
ลืมตาได้แล้วค่ะ
- มีโทรศัพท์ถึงคุณนายครับ
- อย่ามาขัดจังหวะฉัน
- พาราเมาท์โทรมาครับ
- ใครนะ
พาราเมาท์ สตูดิโอส์
เชื่อฉันรึยังล่ะทีนี้
ฉันบอกแล้วว่าเดอมิลจะต้องโดดใส่มัน
คุณเดอมิลไม่ได้โทรมาเองหรอกครับ
คนชื่อกอร์ดอน โคลโทรมาน่ะ
- เขาบอกว่าเป็นเรื่องสำคัญมาก
- มันก็แน่ละ
สำคัญพอที่คุณเดอมิล
จะโทรหาฉันเป็นส่วนตัว
แต่กลับให้ผู้ช่วยโทรหาฉัน
บอกว่าฉันกำลังยุ่งแล้วก็วางหูซะ
ได้ครับ คุณนาย
เป็นยังไงล่ะ เราทำหนังด้วยกัน 12 เรื่อง
ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา
- เขาอาจยุ่งกับการถ่ายหนังอยู่ก็ได้
- ฉันรู้ลูกไม้แบบนั้นดี
เขาพยายามจะดูถูกฉัน กดราคาฉัน
ทีฉันยังรอได้ตั้ง 20 ปี
ให้เดอมิลรอไปจนกว่าฉันจะพร้อม
ราวๆ 3 วันต่อมา เธอก็พร้อม
ช่างไม่น่าเชื่อจริงๆ
มีโทรศัพท์ด่วนจากพาราเมาท์อีกหลายครั้ง
เธอเลยโบ๊ะหน้าหนาเตอะ
แล้วก็ใช้ผู้คลุมหน้าพรางมันอีกที
แล้วก็เดินทางไปหาเดอมิลเป็นการส่วนตัว
ขอโทษนะครับ คุณนาย
อายชาโดว์ที่ตาซ้ายดูไม่ค่อยเนียน
ขอบคุณค่ะ แม็กซ์
อย่ากดแตร
- เฮ้
- มาพบคุณเดอมิล เปิดประตูหน่อย
เขากำลังถ่ายหนัง นัดไว้หรือเปล่า
ไม่จำเป็นต้องนัด
- ผมพานอร์ม่า เดสมอนด์มา
- นอร์ม่าไหนนะ
- นอร์ม่า เดสมอนด์
- โจนซี่ ว่าไง โจนซี่
ครับ อ๋อ คุณเดสมอนด์นั่นเอง
- สบายดีเหรอครับ คุณเดสมอนด์
- เปิดประตูให้หน่อย
- ได้ครับ คุณเดสมอนด์ มาเร็ว
- พวกเขาเข้าไม่ได้ถ้าไม่มีบัตรผ่าน
คุณเดสมอนด์เข้าได้ เร็วเข้า
- คุณเดอมิลถ่ายหนังอยู่ที่ไหน
- โรงถ่าย 18 ครับ
ขอบคุณมาก โจนซี่
และก็สอนมารยาทเพื่อนคุณหน่อย
ถ้าไม่มีฉันเขาก็คงไม่มีงานทำ
เพราะคงไม่มีพาราเมาท์
- ใช่ครับ คุณเดสมอนด์
- ไปเลย แม็กซ์
โรงถ่าย 18
เอาละ บอกเฮนรี่ วิลค็อกสันด้วย
ให้กางนั่นออก ผมจะได้เห็นมัน
ข้างหลังนั่นเงียบๆหน่อย
นอร์ม่า เดสมอนด์กำลังมาพบคุณเดอมิล
ใครเอาไฟส่องมันที
ผมจะได้เห็นก้านขนนกนั่น
ถอยไปนิดนึง หลีกทางไป
คุณคนที่อยู่ข้างหลังน่ะ
นอร์ม่า เดสมอนด์มาพบคุณเดอมิล
นอร์ม่า เดสมอนด์เหรอ
- เดี๋ยวนะ
- แฮร์รี่ วิลค็อกสัน
ชักดาบออกมาแล้วยกม่านนั่นขึ้น
พร้อมกับมัน แซมซั่นนอนอยู่ตรงนี้
นอร์ม่า เดสมอนด์
กำลังมาพบคุณครับ คุณเดอมิล
- นอร์ม่า เดสมอนด์เหรอ
- เธอต้องแก่เป็นเต่าล้านปีแน่ๆ
แล้วผมจะแก่ขนาดไหนล่ะถ้างั้น
ผมเป็นพ่อเธอได้เลย
- ขอโทษครับ คุณเดอมิล
- ต้องมาเรื่องบทหนังห่วยๆของเธอแน่เลย
ผมจะบอกเธอว่ายังไงดี
ผมบอกเธอว่าคุณอยู่ในห้องฉายหนังก็ได้
ไม่ต้องสนใจเธอ
แฟนๆ 30 ล้านคนไม่สนใจเธอ
นั่นยังไม่พออีกเหรอ
- ผมไม่ได้ตั้งใจ...
- แน่นอนคุณไม่ได้ตั้งใจ
คุณไม่รู้จักนอร์ม่า เดสมอนด์
ตอนเธออายุ 17 สวยมาก
ที่ทั้งกล้าหาญ เฉลียวฉลาดและจิตใจงดงาม
เกินกว่าสาวคนนึงจะมีได้
- ได้ข่าวว่าเธอทำงานด้วยยากมาก
- แค่ถึงตอนจบเท่านั้น
ตัวแทนแถลงข่าวเป็นโหล
ที่ต้องทำงานล่วงเวลา
มีผลที่แย่มากสำหรับสปิริตของคนเราได้
หยุดไว้ก่อน
- คุณไม่อยากไปกับฉันเหรอ
- มันบทของคุณ การแสดงของคุณ
- โชคดีครับ
- ขอบคุณจ้ะ ที่รัก
สวัสดี สาวน้อย
- สวัสดีค่ะ คุณเดอมิล
- ดีใจจริงๆที่ได้เจอคุณ
ฉันเห็นคุณครั้งสุดท้าย
ในที่ที่สนุกสนานมาก
ฉันจำได้ว่าฉันเต้นรำอยู่บนโต๊ะ
มีคนมากมายที่ทำอย่างนั้น
ลินด์เบิร์กเพิ่งบินมาจากปารีส เข้ามาสิ
นอร์ม่า ผมต้องขอโทษด้วย
ที่ไม่ได้โทรหาคุณ
คุณควรจะโทร ฉันโกรธมากเลย
- คุณก็เห็น ผมงานยุ่งมากเลย
- นั่นไม่ใช่ข้อแก้ตัวค่ะ
- คุณอ่านบทแล้วใช่มั้ย
- ใช่ครับ
คุณน่าจะโทรหาฉันเอง
แทนที่จะให้ผู้ช่วยโทรไป
- ผู้ช่วยอะไร
- ไม่ต้องมาทำไก๋ ก็กอร์ดอน โคลไงคะ
กอร์ดอน โคลเหรอ
ถ้าคุณไม่สนใจบทมากล่ะก็
- เขาคงไม่พยายามโทรหาฉันตั้ง 10 ครั้งหรอก
- กอร์ดอน โคล
ผมกำลังซ้อมแสดงกันอยู่
คุณนั่งที่เก้าอี้ผมและก็ทำตัวตามสบายเลยนะ
- ขอบคุณค่ะ
- ดีมาก ผมขอเวลาครู่เดียว
เอาโทรศัพท์มาให้ผมหน่อย
โทรหากอร์ดอน โคลให้ผมที
เฮ้ คุณเดสมอนด์
- คุณเดสมอนด์ ผมเอง ฮ็อก-อายไง
- สวัสดีค่ะ ฮ็อก-อาย
ขอดูคุณชัดๆหน่อยสิ
ดูสิ นั่นนอร์ม่า เดสมอนด์นี่
นอร์ม่า เดสมอนด์
- นอร์ม่า เดสมอนด์
- ผมคิดว่าเธอตายไปแล้วซะอีก
- ดีใจจริงๆที่ได้เจอคุณค่ะ
- ยินดีต้อนรับครับ จำผมได้มั้ย
จำได้สิคะ สวัสดีจ้ะ แพทซี่
- รู้จักคุณเดสมอนด์รึยัง
- ยินดีอย่างยิ่งครับ
กอร์ดอน นี่ซี บี เดอมิลนะ
คุณโทรหานอร์ม่า เดสมอนด์เหรอ
ครับ คุณเดอมิล รถของเธอคันนั้นน่ะ
ไอซอทต้า ฟราชีนี่
คนขับรถของเธอขับมันมาที่นี่เมื่อวันก่อน
มันเหมาะมากสำหรับหนังครอสบี้
- เราอยากเช่ามันสักสองอาทิตย์น่ะครับ
- อ๋อ เข้าใจแล้ว
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณ
ฮ็อก-อาย หมุนไฟนั่นกลับที่เดิม
ผมคุยกับกอร์ดอน โคลแล้ว
เห็นพวกเขาเข้ามารุมล้อมฉันมั้ย
เรื่องบ้าๆบอๆบางอย่างเกิดขึ้นได้
ในวงการนี้ นอร์ม่า
หวังว่าคุณคงยังมีอารมณ์ขันอยู่นะ
- มีเรื่องอะไรเหรอครับ
- เปล่าค่ะ
ฉันไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไงน่ะค่ะ
เมื่อกลับมาที่สตูดิโอเก่า
- ฉันไม่รู้เลยว่าฉันคิดถึงมันมากแค่ไหน
- เราก็คิดถึงคุณเหมือนกัน
เราจะทำงานด้วยกันอีกครั้ง
เราจะสร้างหนังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา
- ผมก็อยากคุยกับคุณในเรื่องนั้น
- มันเป็นบทที่ดีใช่มั้ยคะ
มันมีสิ่งดีๆบางอย่างอยู่นะ
แต่มันคงเป็นหนังที่ต้องลงทุนเยอะมากน่ะ
ฉันไม่แคร์หรอกค่ะ
ฉันอยากทำงานอีกครั้ง
คุณไม่รู้หรอกว่ามันมีความหมายแค่ไหน
ที่ได้รู้ว่าคุณต้องการฉัน
คงไม่มีอะไรทำให้ผมยินดีมากกว่านี้
ถ้ามันเป็นไปได้
จำไว้ ฉันไม่ทำงานก่อน 10 โมง
และหลัง 4โมงครึ่ง
- เราพร้อมแล้วครับ คุณเดอมิล
- ดีมาก
คุณนั่งดูอยู่ตรงนี้ก่อนนะ
หนังมันเปลี่ยนแปลงไปเยอะแล้ว
เอาละ เริ่มกันเลย
ทุกคนเตรียมตัว
เดินกล้อง สปีด
คุณเห็นห้องทำงานพวกนั้นมั้ย คุณกิลลิส
มันเคยเป็นห้องแต่งตัว
ของคุณนาย ทั้งแถวเลย
นั่นเหลือไว้ให้วอลเลซ รี้ด
ไม่มากเท่าไหร่เลย
เขามีบังกะโลหลังใหญ่ติดล้อ
ผมอยู่ชั้นบน
เห็นที่มันเขียนว่า "แผนกอ่านบท" มั้ย
ผมจำได้ว่าผนังห้องผมบุด้วยหนังลื่นสีดำ
เดี๋ยวผมมานะ
นี่ไงรถตลกๆที่โคลพูดถึง
เราขอดูหน่อยได้มั้ย
มันตลกตรงไหนเหรอ
ถ้ามีอะไรใน "ดาร์ค วินโดว์ส" ที่คุณใช้ได้
เอาไปเลย มันเป็นของคุณแล้ว
เข้ามาก่อนสิคะ เอาเก้าอี้มานั่งเลย
- ผมพูดจริงๆนะ ตามสบายเลย
- คุณจะทำอย่างนั้นทำไหมคะ
คุณได้แสนดอลลาร์ ซื้อชอคโกแล็ตให้ผม
ถ้าได้ออสการ์ ผมขอเท้าซ้าย
ฉันคงทำอย่างนั้นค่ะ
แต่ฉันไม่เก่งพอที่จะทำมันได้คนเดียว
- แล้วความคิดพวกนั้นของคุณล่ะ
- ดูซิว่ามันมีเหตุผลรึเปล่า
ก่อนอื่น ตัดความยุ่งเหยิงทางจิตวิทยาทิ้ง
สำรวจจิตใจที่ผิดปกติของฆาตกร
คนโรคจิตขายดีเหมือนเค้กร้อนๆ
นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับครู
ชีวิตที่แร้นแค้นของพวกเขา
เธอสอนตอนกลางวัน
ขณะที่เขาสอนตอนกลางคืน
ครั้งแรกที่พวกเขาเจอกัน...
- ผมไม่มีเวลาฟังเค้าโครงเรื่องหรอก
- ฉันจะเล่าย่อๆค่ะ
- มันเป็นบทของคุณ
- เราทำงานกันตอนเย็นๆไม่ได้เหรอ
6 โมงเช้าได้มั้ย
เดือนนี้ฉันทุ่มเวลาให้คุณหมดเลย
- อาร์ตี้ไปนอกเมือง
- อาร์ตี้เกี่ยวอะไรด้วย
- เราหมั้นกันแล้วค่ะ
- ดีแล้วละครับ
- คุณหาผู้ชายที่ดีกว่านั้นไม่ได้แล้ว
- ฉันก็คิดอย่างนั้นค่ะ
พวกเขาไปถ่ายทำหนังตะวันตกที่อริโซน่า
ฉันว่างทุกเย็นและก็สุดสัปดาห์
เราทำงานที่บ้านคุณได้
ทำไม่ได้หรอก
เลิกใจเสาะแล้วก็เขียนเรื่องราวนั่นได้แล้ว
- ฉันเกลียดคุณ
- อย่าเขียนให้มันเศร้าน่าเบื่อเกินไปล่ะ
แบบนี้ดีมั้ย เธอสอนตอนกลางวัน
เขาสอนตอนกลางคืน ใช่มั้ย
พวกเขาไม่รู้จักกัน
แต่อยู่ห้องเดียวกัน มันถูกกว่า
พวกเขานอนเตียงเดียวกัน คนละเวลานะ
ล้อเล่นรึเปล่า ฉันว่าดีนะ
- ผมก็เหมือนกัน
- ฉันจะให้ดูว่ามันใส่ไว้ตรงไหนได้
- ลาก่อนครับ
- โธ่ คุณนี่...
อะไร
ผมรู้เหตุผลที่พาราเมาท์โทรไปแล้ว
พวกเขาไม่ได้ต้องการคุณนาย
แต่ต้องการเช่ารถของเธอ
อะไรนะ
ลาก่อน นอร์ม่า
เราจะดูให้ว่าพอจะทำอะไรได้บ้าง
ฉันไม่ห่วงหรอกค่ะ ทีมเก่าได้ร่วมงาน
กันอีกครั้ง ไม่มีอะไรหยุดเราได้
ทีมเก่าเหรอ ใช่
- ลาก่อนครับ
- ลาก่อนค่ะ คุณเดอมิล
- เป็นยังไงบ้าง
- เยี่ยมที่สุดเลยค่ะ
เขาต้องถ่ายทำหนังเรื่องนี้ให้เสร็จก่อน
หนังของฉันจะเป็นเรื่องต่อไป
โทรหากอร์ดอน โคล
บอกเขาว่าลืมเรื่องรถของเธอซะ
บอกว่าเขาหารถเก่าๆที่อื่นได้
ผมจะซื้อรถเก่าๆให้เขา 5 คันถ้าจำเป็น
หลังจากนั้น กองทัพผู้เชี่ยวชาญความงาม
ก็บุกบ้านเธอที่ซันเซ็ท บูเลวาร์ด
เธอทำทรีทเมนต์มากมายหลายอย่าง
เหมือนนักกีฬาที่ฝึกเพื่อไปแข่งโอลิมปิคส์
เธอนับทุกแคลอรี่
เข้านอนตอนสามทุ่มทุกคืน
เธอมุ่งมั่นมากที่จะต้องพร้อม
พร้อมสำหรับกล้องพวกนั้น
ที่อาจไม่มีวันหันมา
- ที่รัก อยู่รึเปล่าคะ
- อยู่ครับ
ไม่ต้องหันมานะ
อ่านหนังสือไปเถอะค่ะ
ฉันแค่มาบอกราตรีสวัสดิ์น่ะ
คุณต้องไม่เห็นฉัน
- ฉันไม่น่าดูเท่าไหร่นัก
- ราตรีสวัสดิ์ครับ
- น้ำหนักฉันลดไปครึ่งปอนด์แล้ว
- ดีครับ
ฉันห่วงเรื่องคอฉัน
ผู้หญิงคนนี้ทำได้อัศจรรย์มากเลยค่ะ
- ดีครับ
- คุณเองก็ควรเข้านอนได้แล้วนะคะ
- ผมว่าจะอ่านหนังสืออีกหน่อย
- เมื่อคืนคุณออกไปข้างนอกใช่มั้ย
- ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้นครับ
- ฉันรู้ค่ะ
ฉันฝันร้ายและก็ร้องหาคุณ
คุณไปไหนมาคะ
- ผมออกไปเดินเล่นน่ะ
- ไม่จริงหรอก คุณขับรถไป
ผมขับไปที่ชายหาด คุณไม่อยาก
ให้ผมรู้สึกว่าผมถูกขังอยู่ที่นี่ใช่มั้ย
ก็ใช่ค่ะ ฉันแค่ไม่อยาก
ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวน่ะ
ไม่ใช่ในขณะที่ฉันเครียดๆแบบนี้
ฉันประสาทเสียแทบสติแตก
ฉันขอแค่ให้คุณอดทน
และก็ดีกับฉันหน่อย
- ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะ
- มันก็แน่ละ
ฉันคงไม่ปล่อยให้คุณทำหรอก
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ที่รัก
ใช่แล้ว ผมแอบหนีออกจากบ้านทุกคืน
มันทำให้ผมนึกถึงตอนอายุ 12
แอบหนีออกไปดูหนังมาเฟีย
ครั้งนี้ ผมไม่ได้ไปดูหนัง
แต่พยายามจะเขียนบทมัน
เรื่องราวนั่นที่เบ็ทตี้ เชฟเฟอร์ขุดขึ้นมา
มันแล่นอยู่ในหัวผม
เหมือนรถไฟสัก 12 ขบวน
เราเลยเริ่มลงมือเขียนมัน
ตอนกลางคืนเมื่อสตูดิโอไม่มีใครอยู่
ในห้องทำงานเล็กๆแคบๆของเธอ
อาร์ตี้ส่งจดหมายมาขำกลิ้งเลยค่ะ
ฝนตกทุกวันตั้งแต่พวกเขาไปถึงที่นั่น
พวกเขาเขียนบทใหม่ทั้งเรื่องสำหรับฝน
และก็ถ่ายได้ครึ่งเดียว
ตอนนี้ตะวันโด่งเลย
ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่ฝนจะตกอีก
- ดี
- ทำไมถึงดีล่ะคะ ฉันคิดถึงเขามากเลย
- ผมหมายถึงบทพูดดีๆนี่จะใช้ได้
- ใช้ได้เหรอคะ
ได้สิโดยเฉพาะกับเสียง
เพลงประกอบเยอะๆ กลบเสียงมัน
- บางครั้งคุณไม่เกลียดตัวเองบ้างเหรอคะ
- ตลอดเลยละ
ในความจริงจังทุกอย่าง นี่ดีมากเลย
- เขียนบทกับคุณนี่สนุกดี
- ขอบคุณมากค่ะ
"คลั่งไคล้คุณมาก นอร์ม่า"
- นอร์ม่าคือใครคะ
- ใครคือใครนะ
ขอโทษค่ะ ปกติฉันไม่อ่าน
กล่องใส่บุหรี่ส่วนตัวของใครหรอก
อ๋อ นั่นเอง เพื่อนผมให้มาน่ะ
ผู้หญิงวัยกลางคน
โง่มากและก็ใจดีมากด้วย
งั้นเหรอคะ นี่มันกล่องทองนี่คะ
ผมแนะนำเธอเขียนบทงี่เง่าๆน่ะ
เรื่องเก่าๆที่คุ้นหู คุณช่วย
คนขี้ขลาดข้ามถนนที่พลุกพล่าน
ปรากฏว่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี
และทิ้งเงินทั้งหมดไว้ให้คุณ
นั่นแหละปัญหากับพวกนักอ่านบท
คุณรู้เค้าโครงเรื่องทุกอย่าง
ทีนี้คุณตรวจทานหน้า 10 ดู
ระหว่างที่น้ำเดือด โอเคนะ
โอเคค่ะ
บางครั้งเมื่อเราติด
เราจะไปเดินเล่นกันในที่ที่เงียบเหงา
ไม่พูดคุยกันมากนัก แค่เดินเตร่ไป
ตามตรอกระหว่างโรงถ่าย
หรือผ่านฉากที่พวกเขากำลังเตรียม
สำหรับการถ่ายทำวันต่อไป
ที่จริง เธอเล่าเรื่องจมูกของเธอให้ฟัง
ตอนที่เราเดินเล่นกัน
ดูถนนนี่สิ
มีแต่กระดาษแข็ง มีแต่เปลือกนอก
ของปลอม ทุกอย่างทำด้วยกระจก
ฉันชอบมันมากกว่าถนนเส้นไหนๆในโลกอีก
อาจเป็นเพราะตอนฉันยังเด็ก
ฉันเคยเล่นที่นี่ก็ได้
คุณเป็นนักแสดงเด็กรึเปล่า
เปล่าค่ะ ฉันเกิดห่างจากสตูดิโอ 2 ช่วงตึก
เลมอน โกรฟ อะเวนิวค่ะ
พ่อฉันเป็นหัวหน้าช่างไฟที่นี่ แม่ฉันยังคง
ทำงานอยู่แผนกเครื่องแต่งกาย
- คนรุ่นที่ 2 ใช่มั้ย
- รุ่นที่ 3 ค่ะ
คุณยายฉันทำงานสตันท์ให้เพิร์ล ไวท์
ฉันมาจากครอบครัวภาพยนตร์ค่ะ
พวกเขาหวังจะให้ฉันเป็นดารา
ฉันเลยเรียนการละคร
การพูดการออกเสียงและก็เต้นรำ
แล้วสตูดิโอก็ทดสอบ
พวกเขาไม่ชอบจมูกของฉัน
มันเฉไปทางนี้นิดนึง ฉันก็เลยไปทำมา
แล้วพวกเขาก็ชอบจมูกฉัน
เพียงแต่เขาไม่ชอบการแสดงของฉัน
- ทำได้เยี่ยมจริงๆ
- ก็น่าอยู่หรอก ฉันเสียไปตั้ง 300 ดอลลาร์
- น่าเศร้ามากเลย
- ไม่หรอกค่ะ
มันสอนเหตุผลฉัน ฉันทำงานใน
ห้องจดหมายจนได้เป็นคนอ่านบท
ยอมรับเถอะ ตอนกลางคืนคุณร้องไห้
เพราะไม่ได้อยู่หน้ากล้อง ไม่ได้ไปงานกาล่า
ไม่เลยสักครั้งค่ะ
อยู่หลังกล้องมันไม่ดีตรงไหนเหรอคะ
- จริงๆแล้วมันสนุกกว่า
- ดื่มให้กำลังใจเบ็ทตี้ เชฟเฟอร์ 3 แก้วเลย
- ผมจะจูบจมูกของคุณละนะ
- จูบสิคะ
ขอพูดได้มั้ยว่ากลิ่นคุณหอมเป็นพิเศษ
- คงจะยาสระผมใหม่ของฉันน่ะ
- ไม่ใช่ยาสระผมหรอก
มันเหมือนผ้าเช็ดหน้าลินินใหม่ๆมากกว่า
เหมือนรถคันใหม่เอี่ยม
- คุณอายุเท่าไหร่แล้ว
- 22 ค่ะ
ฉลาดมาก
ไม่มีอะไรเหมือนการเป็นคนอายุ 22
ขอแนะนำนะ ถ้าเราจะเขียนเรื่องนี้ให้จบ
อยู่ห่างๆกันไว้อย่างน้อย 2 ฟุต
ครั้งแรกที่คุณเห็นผม
เข้าใกล้คุณเกินกว่านั้น
เอารองเท้าฟาดหัวผมเลย
ทีนี้ กลับไปที่เครื่องพิมพ์ดีดกันได้แล้ว
ไปทางวอชิงตัน สแควร์
มีอะไรเหรอ แม็กซ์ อยากล้างรถรึไง
หรือคุณสอดแนมนอกเวลางาน
ต้องระวังหน่อยตอนเดินข้ามลานบ้าน
คุณนายอาจกำลังดูอยู่
ขึ้นไปทางบันไดห้องครัว
แล้วแก้ผ้าในความมืดดีมั้ย
ผมจะไม่ถามว่าคุณกิลลิสไปไหนมาทุกคืน
ทำไมไม่ถามล่ะ ผมกำลังเขียนบทหนัง
และก็จะเขียนให้เสร็จ
ผมแค่ห่วงคุณนายมากน่ะ
แน่นอน และเราก็ไม่ได้ช่วยอะไรเธอเลย
โกหกเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก
ปล่อยให้เธอเตรียมตัวสำหรับหนัง
- จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเธอรู้ความจริง
- เธอจะไม่มีวันรู้หรอก
นั่นคือหน้าที่ผม และมันก็นานมาแล้ว
คุณต้องเข้าใจ ผมเจอเธอตอนเธออายุ 16
ผมปั้นเธอเป็นดารา
ผมปล่อยให้เธอถูกทำลายไม่ได้
คุณปั้นเธอเป็นดาราเหรอ
ใช่ ผมกำกับเธอ
ในหนังเรื่องแรกๆของเธอทุกเรื่อง
สมัยนั้นมีผู้กำกับหนุ่ม 3 คนที่มีทีท่าว่าจะรุ่ง
ดี ดับเบิ้ลยู กริฟฟิธ, เซซิล บี เดอะ มิล
และก็แม็กซ์ วอน เมเยอร์ลิ่ง
และเธอก็ให้คุณมาเป็นคนรับใช้
ผมคือผู้ที่ขอกลับมา
ช่างน่าขายหน้าซะจริงๆ
ผมทำอาชีพของผมต่อไปไม่ได้
แต่ผมพบว่าทุกอย่างมันสุดจะทนได้
หลังจากที่เธอทิ้งผมไป
ผมเป็นสามีคนแรกของเธอ
คุณกลับมาแล้ว โจ
คุณกลับมาเมื่อไหร่คะ
โธ่โจ คุณไปไหนมาคะ ไปหาผู้หญิงเหรอ
ฉันรู้นะว่าคุณไปหาผู้หญิง เธอเป็นใคร
ทำไมฉันถึงถามคุณไม่ได้
ฉันต้องรู้ให้ได้
"เรื่องราวความรักที่ยังไม่มีชื่อเรื่อง"
"โดยโจเซฟ ซี กิลลิสและเบทตี้ เชฟเฟอร์"
มีอะไรเหรอ
เบ็ทตี้ ตื่น ทำไมคุณถึง
จ้องมองผมแบบนั้นล่ะ
อ๋อ เหรอคะ ขอโทษค่ะ
คืนนี้คุณเป็นอะไรไป
- มีอะไรเหรอ
- มีเรื่องบางอย่างค่ะ
- ฉันไม่อยากพูดถึงมันค่ะ
- ทำไมล่ะ
ฉันแค่ไม่อยากพูดน่ะ
คุณได้ยินอะไรมาเหรอ
เถอะน่า คุยกันดีกว่า
เกี่ยวกับผมรึเปล่า
เบ็ทตี้ หนีมันไปก็ไม่มีประโยชน์
เราเผชิญกับมันเถอะ ไม่ว่าจะเป็นอะไร
- ฉันได้รับโทรเลขจากอาร์ตี้ค่ะ
- จากอาร์ตี้เหรอ มีเรื่องอะไรเหรอครับ
เขาอยากให้ฉันไปอริโซน่าค่ะ
เขาบอกว่าแต่งงานที่นั่นเสียแค่ 2 ดอลลาร์
มันจะช่วยเราประหยัดเงินไว้สำหรับฮันนีมูน
ทำไมคุณไม่ไปล่ะ
เราเขียนบทให้เสร็จวันพฤหัสได้
หยุดร้องไห้เถอะน่า คุณจะได้แต่งงานนะ
นั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ
ฉันไม่ต้องการมันตอนนี้
- ทำไมล่ะ คุณไม่รักอาร์ตี้เหรอ
- รักสิคะ ฉันจะรักเขาเสมอ
ฉันแค่ไม่ได้รักเขาแล้วเท่านั้น
เกิดอะไรขึ้นครับ
ก็คุณไงคะ
พอผมกลับไปยังคุกแปลกประหลาดของผม
ผมถึงได้เริ่มเผชิญกับความจริง
มันอยู่ตรงนั้นเอง อนาคตของ
เบ็ทตี้ เชฟเฟอร์อยู่ในกำมือของผม
เบ็ทตี้ เชฟเฟอร์หมั้นกับอาร์ตี้ กรีน
ผู้ชายที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมี
แต่เธอกลับมารักผม ผมนี่แหละ
เธอโง่ที่ไม่รู้สึกว่ามีบางอย่างจอมปลอม
ในการกระทำของผม
ผมเป็นคนเลวที่ไม่บอกเธอ
แต่คุณพูดสิ่งเหล่านั้นกับบางคน
ที่คุณคลั่งไคล้ไม่ได้
ผมอาจรอดพ้นจากมันได้
รอดพ้นจากนอร์ม่าได้
ผมอาจขจัดความยุ่งเหยิงทุกอย่าง
ออกจากชีวิตผมได้
ฮัลโหล แกล้ดสโตน 9281 ใช่มั้ยคะ
ขอพูดกับคุณเบ็ทตี้ เชฟเฟอร์หน่อยได้มั้ยคะ
ป่านนี้เธอคงกลับถึงบ้านแล้วละ
เฮ้ เบ็ทตี้ ผู้หญิงที่
พูดเสียงแปลกๆคนนั้นโทรมาอีกแล้ว
นี่มันเรื่องอะไรกัน
เบ็ทตี้ เชฟเฟอร์พูดค่ะ
ขอโทษนะคะที่โทรมาดึกๆแบบนี้
แต่ฉันรู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่ของฉัน
มันเกี่ยวกับคุณกิลลิสน่ะค่ะ
คุณรู้จักคุณกิลลิสใช่มั้ย
คุณรู้เกี่ยวกับเขามากแค่ไหนคะ
คุณรู้มั้ยว่าเขาอยู่ที่ไหน อยู่ยังไง
มีกินมีใช้ได้ยังไง
คุณเป็นใคร ต้องการอะไร
แล้วมันเรื่องอะไรของคุณ
คุณเชฟเฟอร์ ฉันกำลังพยายามช่วยคุณ
และก็ไม่ให้คุณต้องทุกข์ใจ
คุณอาจจะยังเด็ก
เกินกว่าจะรู้ได้ว่ามีผู้ชายแบบเขา
ฉันไม่รู้ว่าเขาพูดว่าอะไร
แต่เขาไม่ได้อยู่กับญาติหรอกนะ
และก็ไม่ได้อยู่กับเพื่อน
ในความหมายปกติของคำว่าเพื่อน
ถามเขาดูสิ ถามเขาดูอีกครั้ง
ใช่แล้ว เบ็ทตี้ ถามผมอีกครั้ง นี่โจพูดนะ
โจ คุณอยู่ที่ไหน นี่มันเรื่องอะไรกันคะ
ยังไม่บอกดีกว่า คุณมาดูเองแล้วกัน
ที่อยู่คือ 10086 ซันเซ็ท บูเลวาร์ด
อย่าเกลียดฉันนะ โจ
ฉันทำมันก็เพราะฉันต้องการคุณ
ฉันต้องการคุณอย่างที่
ไม่เคยต้องการมาก่อน มองฉันสิ
ดูมือฉัน ใบหน้าฉัน ใต้ตาฉันสิ
ฉันจะทำงานได้ยังไงถ้าฉันทรุดโทรม
เพราะความทรมานแบบนี้
คุณไม่รู้หรอกว่าหลายอาทิตย์ที่ผ่านมานี่
ฉันเจอกับอะไรบ้าง
ฉันซื้อปืนมา ยืนอยู่หน้ากระจกนั่น
แต่ฉันก็ทำไม่ได้
อย่ายืนทำท่าเกลียดฉันอยู่ตรงนั้นสิ
ตะคอกใส่ฉัน ตบตีฉันก็ได้
แต่อย่าเกลียดฉัน
พูดสิว่าคุณไม่ได้เกลียดฉัน โจ
นี่ 10079 คอนนี่ ต้องอยู่ตรงนั้นแน่ๆ
- เบ็ทตี้ ให้ฉันไปกับคุณเถอะ
- ไม่ต้องหรอก ฉันไปคนเดียวได้
ฉันรักคุณโจ ฉันรักคุณโจ
ฉันรักคุณ
คุณจะทำอะไรโจ คุณจะทำอะไร
ไม่เป็นไร แม็กซ์
ผมเปิดเอง สวัสดี เบ็ทตี้
ฉันกลัวมากเลย มีอะไรที่น่ากลัวรึเปล่าคะ
เข้ามาก่อนสิ
เคยอยู่ในคฤหาสน์ฮอลลีวู้ดเก่าๆ
แบบนี้รึเปล่า
นั่นคือสมัยที่พวกเขาทำเงินได้อาทิตย์ละ
18,000 ดอลลาร์ไม่ต้องเสียภาษี
ระวังกระเบื้องพวกนี้นะ มันลื่น
วาเลนติโน่เคยเต้นรำที่นี่
- คุณอยู่ที่นี่เหรอคะ
- ใช่ครับ
- นี่บ้านของใครคะ
- ของเธอ
- ของใครคะ
- ดูไปรอบๆสิ มีเธอเยอะแยะไปหมด
ถ้าคุณจำหน้าเธอไม่ได้ คุณก็ต้องเคย
ได้ยินชื่อ นอร์ม่า เดสมอนด์
- เธอเป็นคนโทรไปเหรอคะ
- ดื่มอะไรมั้ย
มีแชมเปญและก็คาเวียร์อยู่ตลอด
- เธอโทรหาฉันทำไมคะ
- หึงไง
เคยเห็นขยะมากขนาดนี้มั้ย
เพดานนี่เธอสั่งมาจากโปรตุเกส
และก็ดูนี่สิ
โรงหนังของเธอเอง
ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อดูบ้าน
แล้วนอร์ม่า เดสมอนด์ล่ะคะ
นั่นแหละที่ผมกำลังพยายามบอกคุณ
ที่นี่ใหญ่โตอย่างกับวัง
8 ห้องนอน มีอ่างอาบน้ำฝังพื้นในทุกห้องน้ำ
มีโรงโบว์ลิ่งในห้องใต้ดิน
ที่นี่เงียบเหงา
เธอเลยหาคนมาอยู่เป็นเพื่อน
แผนการง่ายมาก
ผู้หญิงแก่ๆที่มั่งคั่ง
ชายหนุ่มคนหนึ่งที่ไม่มีจะกิน
- คุณคิดออกมั้ย
- ไม่ออก
ผมจะบอกอะไรให้อีกสองสามอย่าง
ไม่ ฉันไม่ได้ยินเรื่องพวกนี้
ฉันไม่เคยรับโทรศัพท์นั่น
และก็ไม่เคยมาบ้านนี้
เก็บของของคุณซะและก็ไปกันได้แล้ว
ของของผมเหรอ
สูท 18 ตัวของผม รองเท้าสั่งตัด
เสื้อเชิ๊ตอีก 6 โหล
กระดุมข้อมือเสื้อ พวงกุญแจแพลทตินั่ม
กับกล่องใส่บุหรี่น่ะเหรอ
- ไปเถอะค่ะ โจ
- ไปไหนเหรอ
ไปอพาร์ทเมนต์ห้องเดียวที่ผมไม่มีเงินจ่าย
ไปหาเรื่องราวที่อาจจะขายได้
หรือเป็นไปได้มากว่าจะขายไม่ได้เหรอ
- ถ้าคุณรักฉัน โจ
- ฟังนะ ที่รัก ดูตามความเป็นจริงหน่อย
ผมมีข้อตกลงที่ดีที่นี่
สัญญาระยะยาวที่ไม่มีทางเลือก
ผมชอบมันแบบนั้น
มันอาจจะไม่น่าชื่นชมนัก
คุณกับอาร์ตี้น่าชื่นชมได้มากนะ
ฉันมองคุณอีกไม่ได้แล้ว โจ
งั้นก็มองทางออกดีมั้ย ทางนี้เลย เบ็ทตี้
โชคดีนะ เบ็ทตี้ คุณเขียนบทนั่น
ให้จบระหว่างทางไปอริโซน่าได้
เมื่อคุณกับอาร์ตี้กลับมา
ถ้าคุณอยากว่ายน้ำ...
นี่คือสระว่ายน้ำ
ขอบคุณค่ะ ที่รัก ขอบคุณค่ะ โจ
โจ
ฉันขอเข้าไปได้มั้ย โจ ฉันหยุดร้องไห้แล้ว
ฉันไม่เป็นไรแล้วละ
บอกฉันสิว่าคุณไม่โกรธ
บอกฉันสิว่าทุกอย่างเป็นอย่างที่เคยเป็น โจ
โจคะ
คุณทำอะไรอยู่คะ โจ
- คุณทำอะไรคะ
- ก็เก็บของน่ะสิ
- คุณจะไปจากฉันเหรอ
- ใช่ นอร์ม่า
ไม่นะ คุณจะไปไม่ได้ แม็กซ์ แม็กซ์
ขอบคุณสำหรับเสื้อผ้าสวยๆ
และก็เครื่องประดับทุกอย่าง
- ที่เหลืออยู่ในลิ้นชัก
- มันเป็นของคุณ
ผมคงรับมันไว้ เพียงแต่มันหรูเกินไป
สำหรับโต๊ะบรรณาธิการในเดย์ตัน, โอไฮโอ
พวกนี้เล็กน้อยมาก
คุณมีทุกอย่างได้ คุณต้องการอะไร
เงินเหรอ
คุณอาจเสียมันไปเปล่าๆ
ผมไม่เหมาะสมสำหรับงานนี้อีกแล้ว
คุณจะไปไม่ได้นะ แม็กซ์
ไม่มีคุณ ฉันเผชิญกับชีวิตไม่ได้
- คุณก็รู้ว่าฉันไม่กลัวตาย
- นั่นมันระหว่างคุณกับตัวคุณเอง
คุณคิดว่าฉันกุเรื่องปืนนั่น
ขึ้นมาใช่มั้ย ได้เลย
เห็นมั้ย คุณไม่เชื่อฉัน
คุณคิดว่าฉันไม่กล้าเหรอ
- กล้าสิ ถ้ามันทำให้เป็นฉากที่ดี
- คุณไม่แคร์
หลายร้อยหลายพันคนจะแคร์นะ
คุณจะฆ่าตัวเองอยู่ในบ้านที่ว่างเปล่า
คนดูจากคุณไปหลายปีแล้ว
- โกหก พวกเขายังต้องการฉัน
- ไม่หรอก
- แล้วเดอมิลล่ะ
- เขาถนอมความรู้สึกคุณเท่านั้นเอง
- สตูดิโอแค่อยากได้รถคุณ
- อะไรนะ
เดมิลไม่กล้าบอกคุณ
พวกเราไม่มีใครกล้าบอก
โกหก พวกเขาต้องการฉัน
ฉันได้รับจดหมายทุกวัน
คุณบอกเธอสิ แม็กซ์ ช่วยเธอหน่อย
บอกเธอว่าจะไม่มีหนัง
จดหมายจากแฟนๆนั่นมีแต่คุณที่เขียนมา
ไม่จริงหรอก แม็กซ์
คุณนายเป็นดาราที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ผมจะหิ้วกระเป๋าของคุณกิลลิสไปที่รถ
คุณได้ยินเขาแล้ว ฉันเป็นดารา
คุณอายุ 50 แล้วนะ โตซะทีเถอะ
การเป็นคนอายุ 50 มันไม่มีอะไรน่าเศร้า
นอกจากคุณพยายามทำตัวเป็นคนอายุ 25
ดาราที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ลาก่อน นอร์ม่า
ไม่มีใครทิ้งดาราไปหรอก
นั่นทำให้คนเราเป็นดารา
โจ โจ
โจ
โจ
ดาราไม่มีคำว่าแก่ ใช่มั้ย
นี่คือจุดที่คุณเข้ามาเกี่ยวข้อง
กลับมาที่สระว่ายน้ำนั่นอีกครั้ง
สระที่ผมอยากได้มานาน
ตอนนี้รุ่งเช้าแล้วและ
พวกเขาต้องถ่ายรูปผมเป็นพันรูป
แล้วพวกเขาก็เอาตะขอ 2 อัน
มาเกี่ยวผมขึ้นจากสระ
ช่างนิ่มนวลจริงๆ
แปลกดีที่คนจะนิ่มนวล
กับคุณมากเมื่อคุณตายแล้ว
พวกเขาวางผมบนขอบสระ
เหมือนลูกปลาวาฬที่โดนฉมวก
แล้วก็เริ่มตรวจดูบาดแผล
แค่เพื่อลงบันทึกไว้
ที่นั่นคนพลุกพล่านเต็มไปหมด
ทั้งตำรวจ นักข่าว เพื่อนบ้าน คนที่เดินผ่านมา
มากพอๆกับตอนที่พวกเขา
เปิดซูเปอร์มาร์เก็ต
แม้แต่นักข่าวทีวีก็แห่กันมา
นี่คือสิ่งที่ทุกคนสนุกกับมันได้
บุคคลต่างๆที่ไม่มีหัวใจ
พวกเขาจะทำอะไรกับนอร์ม่า
ถึงเธอจะรอดพ้นผิดในศาล
อาชญากรรมทางอารมณ์ วิกลจริตชั่วขณะ
ข่าวพาดหัวพวกนั้นก็คงฆ่าเธอ
"ดารานักฆ่าผู้ถูกลืม"
"นักแสดงหญิงวัยดึก"
"ราชินีผู้ทรงเสน่ห์ในอดีต"
สนง.แพทย์ชันสูตรศพครับ
ผมอยากพูดกับแพทย์ชันสูตรศพ
- นั่นใครพูดสายครับ
- ฉันเอง วางหูซะ
นี่สำคัญกว่า
แผนกข่าวท้องถิ่น "ไทม์" เหรอคะ
นี่เฮ็ดด้า ฮอปเปอร์พูดค่ะ
ฉันพูดจากห้องนอนของนอร์ม่า เดสมอนด์
ไม่ต้องให้คนเกลามันแล้ว
ลงข่าวตามนี้เลย พร้อมรึยัง
ตอนรุ่งเช้าที่บ้านที่เกิดเหตุฆาตกรรม
นอร์ม่า เดสมอนด์
ดาราผู้โด่งดังในอดีต
ตกอยู่ในอาการช็อคทางจิตใจอย่างหนัก
ทุกคนที่อยู่รอบตัวเธอเงียบอยู่ชั่วขณะ
ในห้องนอนที่บ้านเธอที่ซันเซ็ท บูเลวาร์ด...
ทะเลาะกันแบบฉับพลันรึเปล่า
คุณเคยมีปัญหากันมาก่อนรึเปล่าครับ
ปืนกระบอกนี้ไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไงครับ
ชายคนนี้ คุณรู้จักกับเขาที่ไหนครับ
เขามาจากไหน
คุณเคยคิดที่จะทำอะไรอย่างนี้
มาก่อนรึเปล่า
มีการลักทรัพย์อะไรรึเปล่า คุณจับเขาได้
ตอนที่เขาพยายามขโมยอะไรรึเปล่า
- กล้องข่าวทีวีมาแล้วครับ
- บอกให้พวกเขาไปซะ
นี่ไม่ใช่เวลาสำหรับกล้อง
คุณเดสมอนด์
คุณอยากบอกอะไรเรารึเปล่าครับ
กล้องเหรอ มันคืออะไรเหรอ แม็กซ์
- กล้องมาถึงแล้วครับ
- จริงเหรอ
- บอกคุณเดอมิลว่าฉันจะไปเข้าฉากเดี๋ยวนี้
- นี่อะไรกันครับ
มันคือวิธีเดียวที่จะทำให้เธอ
ลงไปข้างล่างได้
ไปขับรถมารอที่ข้างนอกเลย โอเค
- ทุกอย่างจะพร้อมครับ คุณนาย
- ขอบคุณค่ะ แม็กซ์
ขอโทษนะคะ คุณสุภาพบุรุษ
แต่ฉันต้องเตรียมตัวเข้าฉาก
- เกิดอะไรขึ้นครับ
- ได้คำให้การรึเปล่าคะ
มีการรับสารภาพรึเปล่า
- ทุกอย่างพร้อมแล้วใช่มั้ย
- เกือบพร้อมแล้ว
- แสงพร้อมมั้ย
- พร้อมแล้ว
โอเค ทุกคน หยุดก่อน เดี๋ยวก่อน
เงียบๆ ทุกคน
เเสง
พร้อมรึยัง นอร์ม่า
นี่ฉากอะไรคะ ฉันอยู่ที่ไหน
นี่คือบันไดของวัง
อ๋อ ใช่ ใช่แล้ว
พวกเขากำลังรอเจ้าหญิงอยู่ข้างล่าง
ฉันพร้อมแล้ว
เอาละ กล้อง แอ๊คชั่น
แล้วกล้องเหล่านั้นก็หมุนไป
ชีวิต ซึ่งปรานีในแบบที่แปลกๆ
ก็สงสารนอร์ม่า เดสมอน
ความฝันว่าที่เธอยึดมั่นอย่างมาก
ได้ครอบงำเธอไว้
ฉันแสดงฉากนี้ไม่ได้ ฉันดีใจเกินไป
คุณเดอมิล ฉันขอพูดอะไรหน่อยได้มั้ยคะ
ขอบคุณค่ะ
ฉันอยากบอกว่าฉันดีใจแค่ไหน
ที่ได้มาถ่ายหนังในสตูดิโออีกครั้ง
คุณไม่รู้หรอกว่าฉันคิดถึงคุณแค่ไหน
ฉันจะไม่มีวันทิ้งคุณไปอีก
เพราะหลังจาก "ซาโลเม่"
เราก็จะสร้างอีกเรื่อง สร้างต่อไปเรื่อยๆ
นี่คือชีวิตของฉัน มันจะเป็นอย่างนั้นเสมอ
ไม่มีอะไรอย่างอื่น
มีแค่เราและก็กล้อง
กับผู้คนเยี่ยมๆเหล่านั้นที่อยู่ในความมืด
เอาละ คุณเดอมิล
ฉันพร้อมสำหรับภาพถ่ายใกล้แล้ว