Tip:
Highlight text to annotate it
X
ขอแนะนำโจแบล็ค
ใช่
ใช่
ช่าย
ไม่ต้องเป็นห่วงครับ
ยังเกะกะวุ่นวายอยู่เลยเนี่ย
ฉ้นกลัวจังเลยว่า
จะไม่มีเวลาพอ
ฉันอยากให้เนี๊ยบไปมั้ยเนี่ย
- คิออยากให้ออกมาดีน่ะ
- เหมือนกันครับ
- แต่พยายามให้ออกมาดีเกินเหตุ
- ให้ดีสุดสุดเลยซี
- สว้สดีจ้ะ
- สวัสดีค่ะ
- อยากให้คุณช่วยตัดสินใจเรื่องดอกไม้
- อ๋อ,ดอกฟรีเซียไง
ประดับทุกที่เลยนะ คุณพ่อชอบดอกฟรีเซีย
สวัสดี ฮัลโหล หวัดดี
- เรื่องแสงครับ
- อ้อ, แสง
อย่าให้สว่างไปหรือมืดไป
อยากให้ได้บรรยากาศขรึมพองาม
เหมือนลานลีลาศยุคปี20
ถ้าอาหารคือพระเอกของงาน
แสงก็เป็นนางเอกเสริมให้งานงาม
ได้ผลแฮะ ถ้าอาหารคือพระเอกของงาน
แสงก็เป็นนางเอกเสริมให้งานงาม
เข้าทีดี ถ้าดนตรีคืออาหารแห่งความรัก
ก็บรรเลงไปเลย เราถ้าจะบ๊องส์ไปแล้ว
สวัสดีค่ะ คุณแพริช
- เธอคิดยังไงกับที่จัดงานนี่
- ต้องออกมาสวยแน่เลยค่ะ
และแอลลิสันว่าท่านประธานาธิบดีอาจมางานด้วย
- ประธานาธิบดีมีงานสำคัญกว่านี้เยอะอยู่แล้ว
- เช่นอะไร
- คุณพ่อคะ ขอเวลาแป๊บได้มั้ยคะ
- หวัดดี แอลลิสัน
เกินนั้นไม่ได้นะ มีงานช้างในเมือง
- มีอะไรเหรอ
- ข่าวคืบหน้าเรื่องดอกไม้ไฟค่ะ
เรากำลังสร้างไฟชุดที่65 บนเรือ
แล้วให้นักยิงธนูจากวิทยาลัย
ยิงลูกศรไฟใส่
พอติดไฟ ก็จะดูเหมือนงานศพ
ของพวกไวกิ้ง
แต่ไม่อะไรที่บ้าพิศดารนะคะ
เพราะเป็นงานคุณพ่อ การท่าแม่น้ำฮัดสัน
จะยอมอนุมัติ
แต่ก็ต้องมีค่าทำงานล่วงเวลากันหน่อย..
สำหรับพนักงานกองดับเพลิงเมืองนี้
คุณพ่อคิดไงคะ
ดี หรือ ไม่ดี คะ
แอลลิสัน พ่อไว้ใจ ลูกเป็นแม่งาน
แต่เป็นวันเกิดคุณพ่อนี่คะ
ลูกไม่ชอบธนู หวาดเสียวค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณพ่อ
- หวัดดี ลูกรัก
- หวัดดี พี่
- หวัดดี ทีเธอละก็ "ลูกรัก" ฉันแค่"แอลลิสัน"
คุณพ่อคะ คุณดรูโทรจากเครื่องฮ.
ว่าอีกสองนาทีกว่าจะถึง
ดรูอยู่บนฮ. เหรอ
เขาอยากนั่งรถกลับไปกับคุณพ่อค่ะ
นั่งลงก่อนก็ได้ค่ะ ทานอะไรเสียหน่อย
ท้องกี่วจะแย่อยู่แล้ว
- จะไปด้วยเปล่า
- ไม่ละ
เธอต้องไปดูแลรักษาคนไข้
ฉันต้องจัดการกับแม่ครัวประสาทสามคน
คนหนึ่งชอบขนมทรัฟโฟล
อีกคนแสนจะเกลียด
ส่วนคนที่สาม
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทรัฟโฟลเป็นไง
- พ่อเกลียดงานปาร์ตี้
- คุณพ่อก็ ใจเย็นๆซิคะ
คุณพ่อต้องชอบแน่ สาบานได้เลยค่ะ
อยู่มาจนอายุ65แล้วยังไม่พอ หรือไง
ถึงต้องมีการเตือน เรื่องอายุกันอีก
ไม่พอค่ะ
ใจเย็นๆซิคะ รู้น่าว่างานวันนี้สำคัญมาก
- รู้ได้ยังไง
- ดรูบอกค่ะ
เขาบอกลูกทุกอย่างเลยเหรอ
ก็หวังงั้นล่ะค่ะ
ลูกชอบเขาใช่มั้ยล่ะ
คงงั้นมังคะ
- พ่อไม่อยากเข้าไปจุ้นจ้านนะ แต่...
- ก็อย่าซิคะ
แน่ะ พ่อคุณมาพอดีเลย
ไปกันดีมั้ยคะ
- ตกลง
- หวัดดี คนสวย
หวัดดีค่ะ
สวัสดี ดรู ขอบใจที่มาถึงนี่
วันสำคัญยังงี้ ก็อยากจัดการ
ให้เรียบร้อยก่อนเริ่มงาน
มีข้อคิด ปรับแผนนาทีสุดท้าย เปลี่ยนแปลง
อะไรบ้างมั้ย
ข้อคิด ไม่มี เมื่อคืนนี้ได้ยินเสียงใครคนหนึ่ง
- เสียงรึ
- ตอนกำลังหลับ
- พูดว่ายังไงครับ
- "ใช่"
- หมายถึงเรื่องธุระกิจรึเปล่า
- อาจใช่ก็ได้ ใครจะไปรู้
คุณก็รู้ว่าเสียงเป็นอย่างไร
ขอบใจนะ เดลล่า
ไปกันเถอะ อ้อเดลล่านี่ปากกาเธอ
- ไงบิล เป็นไงบ้าง
- หวัดดี ควินซี่
- แจ๋ว แล้วคุณล่ะ
- แจ๋วเหมือนกัน
- นี่ล่ะวัน บีเดย์
- ขอโทษที
วันบอนเตคูเดย์
เราจะทำสัญญากับบิกจอห์น
ดูคุณซิ บิล คุณใจเย็นมากเลย
ที่บอนเตคูนะ ผมว่าป่านนี้คงขี้ราดเลยล่ะ
ทุกคนอย่าลืมน่ะ มิดติ้งใหญ่คืนนี้ที่ร้านเดดดี้
อาหารเย็น คุณด้วยนะ ดรู
เรามีเรื่องต้องคุยกันเยอะ
- คงไม่ใช่เรื่องวันเกิดพ่ออีกนะ
- คุณพ่ออายุครบ 65 หนเดียวเอง
ขอบคุณพระเจ้า งั้นเริ่มงานกันสักที
อย่าลืมนะ อาหารเย็นในเมืองที่ร้านเดดดี้
เหลือเชื่อจริงๆ
ลูกรักดรูรึเปล่า
รักดรูมั้ย
- หมายถึงเหมือนพ่อรักแม่ใช่มั้ย
- ลืมเรื่องพ่อกับแม่
ลูกจะแต่งงานกับเขามั้ย
เป็นไปได้
ฟังนะ พ่อชอบเจ้าหมอนั้น เก่ง ลุยงาน
เขาสามารถนำบริษัทแพริช คอมมูนิเคชั่น
ไปสู่ศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด พร้อมๆกับพ่อ
ถ้างั้น มีปัญหาอะไรล่ะคะ
นั่นของพ่อ พ่อพูดที่เกี่ยวกับลูก
มันไม่ใช่เรื่องที่ลูกพูดถึงดรู
แต่ที่ไม่พูดต่างหาก
คุณพ่อไม่ได้ฟังมังคะ
อ๋อ ฟังอยู่แล้ว
ไม่เห็นตื่นเต้นกันสักนิด
ความตื่นเต้นแค่แผ่วเบาก็ไม่มี
ความสัมพันธ์นี้หวือหวาเหลือเกิน
จนแทบไม่รู้ว่าเป็นแฟนกัน
พ่ออยากให้ลูกแสดงออกเต็มที่
อยากให้ลูกลิงโลด อยากให้...
ร้องเพลงเริงร่าแบบไม่เก็บอารมณ์
- แค่นั้นเหรอคะ
- ฮื่อ สุขปลาบปลื้มแบบสุดๆ
หรืออย่างน้อยก็เปิดโอกาสให้ตัวเองบ้าง
ตกลงค่ะ
"สุขปลาบปลื้มแบบสุดๆ"
จะพยายามเต็มที่ค่ะ
พ่อรู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่น่าต้องพูดถึง
คนเรารักกันต้องแสดงออก
ต้องลุ่มหลง
เป็นผู้ที่เราขาดไม่ได้
แบบว่าโงหัวไม่ขึ้น
หาคนที่ลูกรักจนสุดหัวใจ
และที่จะรักตอบแบบเดียวกัน
จะเจอยังไงล่ะ ก็ไม่ใช้สมองคิดกันละ
ฟังเสียงเรียกร้องจากใจก็พอ
และพ่อไม่ได้ยินเสียงจากใจเลย
จริงๆนะลูก มันไม่เข้าท่า
ที่จะใช้ชีวิตโดยไม่มีสิ่งนี้
ที่จะเดินทางสายนี้
โดยไม่ตกหลุมรักสุดตัว
ก็เหมือนกับไม่รู้จักใช้ชีวิตเลย
แต่ ลูกต้องลอง เพราะถ้าไม่ได้ลอง
ก็เหมือนไม่ได้ใช้ชีวิตเลย
เยี่ยมเลย
สอนยากจัง
ขอโทษค่ะ เอางี้
พูดให้ฟังอีกหน
แต่คราวนี้เอาฉบับย่อนะคะ
โอเค เปิดตาใจไว้
ใครจะไปรู้ อาจเปรี้ยงปร้างเข้าก็ได้
เหรอคะ
งั้นซิ
ว่าไงล่ะ
แค่ประชุมกรรมการบริหาร
หรือจะให้ผมร่วมทำงานด้วย
ขอบใจที่เสนอตัว
แต่กำหนดไว้แค่ผมกับบิลล์
- มากคนก็..
- รู้แล้ว ถ่วงงานให้ช้า
พ่ออยากให้ลูกปล่อยเต็มที่
ผมบอกควินซ์ว่าเรายังไม่ต้องการเขาจนกว่า..
- ได้ยินอะไรมั้ย
- ผมเพิ่งบอก..
- ไม่ ไม่ใช่คุณ
- มีอะไรหรือคะ คุณพ่อ
- ไม่มีอะไรหรอก โทษทีนะ
- อยากให้ลิงโลด
ร้องเพลงเริงร่าแบบไม่เก็บอารมณ์
- "แบบไม่เก็บอารมณ์" เหรอ
- คุณพ่อ เป็นอะไรไปคะ
ไม่มีอะไรหรอก พูดกับตัวเองน่ะ
ลูกก็รู้ดี
ลูกไม่เคยรู้ว่า คุณพ่อชอบพูดกับตัวเอง
เออ จะให้ขับไปส่งไหม
ไม่ค่ะ เดี๋ยวไปแท๊กซี่ คุณพ่อโอเคมั้ย
แน่นอน เครื่องเคราครบครัน
พร้อมปฏิบัติการ
ลุยเลยนะคะ พ่อ
ก็ใช่อยู่แล้ว ตกลง
ไม่เคยได้ยินยังงี้มาก่อน
โทษนะ แต่ผมต้องพูด
- ฮันนี่ ฮันนี่
- หวัดดี จอร์จ
ที่รัก น้องต้องทำต่อไป
มีวาระของการหว่าน วาระของการเกี่ยวนะ
น้องต้องหว่าน
ขอโทษนะครับ
ไม่ พี่เคยชอบเขา แต่ไม่ชอบอีกแล้ว
ก็น้องเป็นหวานใจพี่นี่นา
ใครทำเรื่องยุ่งกับน้อง ก็คือทำยุ่งกับพี่
แค่นั้นนะ อีกอึดใจต้องขี้นเครื่องแล้ว
บอกให้พี่รู้ละกัน
ติดโทรศัพท์เมื่อไร
จะโทรหาน้องเป็นคนแรก พี่สัญญา
ขยันเรียน ให้ได้ปริญญา
สักวันเราจะไปเที่ยวด้วยกัน
ดีมั้ยล่ะ
น้องโอเคนะ ใช่มั้ย
พนันกันก็ได้ เข้มแข็งไว้นะ
พี่ก็รักน้อง บ๊ายบาย
หวัดดีครับ
เมื่อกี้ ผมพูดดังไปหน่อย ขอโทษนะครับ
ไม่เป็นหรอก
ฟังประทับใจดีด้วย
ประทับใจเรื่องอะไรครับ
ก็ คุณ กับหวานใจ
อ๋อ น้องสาวผมน่ะ
แกเพิ่งเลิกกับแฟน
แล้วคิดจะ..
ลาออกจากโรงเรียนกฏหมาย
- เสียใจด้วยนะ
- ไม่ต้องเสียใจหรอกครับ
ผู้หญิงกับผู้ชายก็เป็นกันอย่างนี้แหละ
ใช่ไหมครับ
เป็นยังไงเหรอ
คบกันไม่ยืด
เออ เห็นด้วย
จริงเหรอ ทำไมล่ะ
ไม่ใช่ ผมสนใจจริงๆนะ
ฉันไม่อยากขัดคอแค่นั้นเอง
ผมก็คิดลึกมากไปหน่อย
เรื่องที่ว่า คบกันได้ไม่ยืดน่ะ
คือปัญหาของน้องฮันนี่เรื่องเพื่อนชาย
ที่ไม่รู้ว่าจะเอายังไง
ก็เลยจีบดะไปหมด แล้วเธอจับได้
คุณก็รู้ เหมือนมีแฟนคนเดียวยังไม่พอ
- อ้อ แล้วคุณเป็นประเภทใจเดียว
- ใข่ ผมรักเดียว
- ถูกต้อง
- ก็ใช่
ตอนนี้กำลังหารักเดียวคนนั้นอยู่
รู้มั้ย อาจเป็นคุณก็ได้
อย่าหัวเราะซิครับ ผมเพิ่งเข้าเมืองมา
ผมได้งานใหม่
ผมกำลังจะเช่าอพาร์ทเม้นต์นี่
แต่ว่า คุณเป็นหมอซีนะ
ทำไมรู้ล่ะคะ
ก็คนแถวนี้เป็นหมอกันทั้งนั้น
ในตึกอพาร์ทเม้นต์หลังนี้ ทุกคนใส่รองเท้าแตะเขียว
ชุดนอนก็เขียว
คนที่ผมจะเช่าห้องต่อก็..
- เป็นหมอ
- ใช่ เป็นหมอ
คุณเป็นหมอทางไหนล่ะ
หมอประจำ ด้านรักษาภายใน
งั้นก็ ถ้าผมต้องหาหมอ คุณก็เป็นหมอผมได้
ก็เป็นไปได้
คุณอาจเป็นใครคนนั้น
เป็นไปได้
- ฉันทำอยู่ที่โรงพยาบาล
- อ้อ
วันนี้ วันดีมีโชคของผม
เพิ่งมาถึงเมืองใหญ่อุบาทว์นี้
ไม่เพียงแต่ได้หมอ
แต่เป็นสาวสวยเสียด้วย
ผมพูดยังงี้คงไม่ถือนะครับ
ไม่หรอกค่ะ ไม่มีปัญหา
ไม่มีปัญหา
ขอเลี้ยงกาแฟสักถ้วยนะครับ
ฉันมีคนไข้เข้ามาวันนี้ ฉันคงจะต้อง..
และผมก็ต้องหาบ้านเช่า แลัวไปทำงาน
แต่ก็ยังอยากดื่มกาแฟอีกสักถ้วย
ขอเลี้ยงได้ไหมครับ
- งั้นก็ ตกลงค่ะ
- ได้เล้ย
- สวัสดีครับ คุณแพริช
- หวัดดี เจนนีเฟอร์
งั้นกรรมการบริการประชุมพรุ่งนี้
คุณจะเสนอให้ตกลงเรื่องที่เจรจากันอยู่ ใช่ไหม
ก็ใกล้เคียงความจริง
โอลิมปิค
ใช่
ใช่
- "ใช่" อะไรกันล่ะ
- ใช่ คือคำตอบคำถามของคุณ
ผมไม่ได้ถามอะไรนี่
ผมว่าคุณถาม
คุณเป็นใคร
- ให้ตายซิ เกิดอะไรขึ้นที่นี่
- ผมคิดว่าคุณรู้
- ไม่รู้
- พยายามซิ
เพราะถ้าคุณไม่ได้พยายาม ก็เหมือนไม่รู้จักใช้ชีวิต
คุณพูดเรื่องอะไรกัน
ก็เรื่องที่คุณพูดกันนั่นแหละ
หมอนี่เป็นใคร
- บอกหน่อยซิว่าคุณเป็นใคร
- คุณสั่งผมเหรอ
- ไม่ใช่ ขอโทษ ผม..
- คุณไม่เสียใจจริงหรอก
คุณพยายามรับมือกับสถานการณ์
แต่สถานการณ์หนนี้ คุณรู้ว่าคุณไม่มีวันรับมือได้
พอแค่นี้ก่อน
เอาละนะ
พูดกับผมหน่อยซี
จะมีเวลาคุยกันอีกเยอะ
หมายความว่าไง
ผมว่าคุณรู้น่า บิล
เป็นงานที่ แบบว่าช่วยๆ กันไป
- "ช่วยๆกันไป"
- ช่าย
- คือ ทำความดีเหรอ
- นั่นแหละ ผมละ
จะทำความดีตลอดชีวิตเลยเหรอ
ผมรู้ที่คุณพูด
เงินเดือนไม่เยอะหรอก แต่ผมชอบงาน
แต่ในที่สุด มันก็ขึ้นอยู่กับผู้หญิงที่ผมจะแต่งงานด้วย
เธออาจจะ อยากมีลูกหลายคน
บ้านหลังใหญ่ รถหรู..
เรียนมหาลัยก็ไม่ใช่ถูกๆ
ใช่มั้ยล่ะ ก้อ ไม่รู้นะ
ยอมสละของที่คุณต้องการ
เพื่อสาวที่คุณแต่งงานด้วย
ช่าย รู้มั้ย ผมจะยอม
ด้วยความยินดี
เพราะคุณเป็นคนเลือกเอง รู้มั้ย
เช่น อย่างคุณกับผม เกิดแต่งงานกัน
ผมก็จะยอม.. ยกตัวอย่างนะ โอเคน่า
ถ้าเราแต่งงานกัน
ผมก็จะให้ตามที่คุณอยากได้
ไม่ใช่แค่เรื่องดูแลกันและกันอย่างดีที่สุดเท่านั้นนะ
เสียหายอะไรเหรอที่จะดูแลผู้หญิงคนหนึ่ง
เธอก็ดูแลคุณนี่
ทุกวันเนี้ย คุณหาผู้หญิงแบบนั้น
ได้ยากจะตาย
คุณคิดงั้นเหรอ
ไม่รู้สิ อาจโชคดีเปรี้ยงปร้างขึ้นมาก็ได้
ฉันต้องไปแล้วล่ะ
- ผมพูดอะไรผิดไปเหรอนี่
- ไม่หรอกค่ะ
คือว่ามัน..
เป็นเรื่องจริง ชักหวาดค่ะ
รู้มั้ย ผมไม่อยากให้คุณเป็นหมอของผม
ผมไม่อยากให้คุณมาตรวจร่างกายผม และ..
ทำไมล่ะคะ
เพราะชอบคุณจังเลย
และฉันก็ไม่อยากตรวจร่างกายคุณ
ไม่อยากเหรอ ทำไมล่ะ
เพราะชอบคุณจังเลย
เเหม เอาละนะ
ต้องไปจริงๆแล้วละ
- เข้าใจครับ
- เอาละ
ก็ไม่เป็นปัญหา แล้วเจอกัน
- บ๊าย
- บ๊าย บาย
ดนตรี
ลูกรู้ว่าคุณพ่อชอบดนตรี
ลูกให้มีดนตรีที่คุณพ่อชอบใจ
แต่ไม่ใช่แบบที่ทำให้คนอี่นอีกพันคน
หลับกันไปเป็นแถว
ลูกคิดจนปวดหัว แล้วที่สุดก็เลือกวงซิดนี่ย์ บราวน์
นักดนตรียี่สิบสี่คน เร้าใจดี
แถม มีวงแบบลาตินอีกหกคนไว้เล่นตอนวงใหญ่พัก
ไม่ฟังเลยใช่มั้ย
- ว่าไงนะ ลูกรัก ขอโทษ
- คุณพ่อคะ
ใช่
คุณพ่อ
คุณแพริชคะ
- หือ
- อาหารเย็นพร้อมแล้วคะ
ช่างเถอะ
ลูกจัดการเอง
คิดถึงผมมัย้ บิลล์
ได้เวลาหม่ำแล้ว พ่อหนุ่ม
อะไรทำให้คุณดูเหมือนจะเอาเรื่องยังงั้น
คิดถึงผมไหม
คำถามธรรมดา ๆ
ผมคิดถึงคุณ แต่ได้อะไรตอบแทนล่ะ
"ไม่ตื่นเต้นกันสักนิด"
"จะตื่นเต้นสักแผ่วเบาก็ไม่มี"
"ความสัมพันธ์นีมี้อารมณ์ดื่มด่ำ
เหมือนไม่ใช่แฟนกัน"
ผมรออยู่ที่ประตูหน้าบ้าน
คุณได้พูดกับท่านผู้ว่าฯแล้วยัง
- ท่านจะมางาน
- กับภรรยาท่าน
ฮื่อ แย่หน่อยนะ
ผมนั่งกับทั้งสองที่งานกุศลสวนสัตว์บร็องซ์
ดีกว่าที่ซีโคนัลอีก
ผมรออยู่นอกประตูหน้านะ บิลล์
เปิดประตูให้หน่อยซิ
ลิเลียน
- มีใครอยู่ที่ประตูหน้าบ้านรึเปล่า
- ดิฉันไม่ได้ยินเสียงกริ่งเลยนะคะ
ช่วยไปดูหน่อยได้ไหม
แล้วท่านนายกเทศมนตรีล่ะ
ท่านบอกว่าจะไปงานเหมือนกัน
เตรียมห้อยกระดิ่งไปด้วย
- กวาดให้จมน้ำไปเลยดีมั้ง
- อย่าคิดในทางลบซี
ขอโทษ
รายชื่อแขกที่ตอบรับมา
ทำเนียบขาวจะต้องปลื้ม
ประธานเอฟซีซี เอย
เลขาธิการยูเอ็น เอย
วุฒิสมาชิกเก้าท่าน
สมาชิกคองเกรสอีกไม่รู้กี่คน
และอย่างน้อย 12 คนจาก500บริษัทชั้นนำ
มีจ็อคกี้บ้างไหม
นักกีฬายอดๆ แชมเปี้ยน
ที่ผมพอจะคุยด้วยได้
จริงด้วยค่ะ คุณแพริช
มีคุณคนหนึ่งที่ประตูหน้าบ้าน
เขารอท่านอยู่ที่ห้องโถงประตู
เชิญเขาไปที่ห้องสมุด
ลูกสั่งของชำร่วย
กำไลข้อมือเงินสำหรับแขกผู้หญิง
พวงกุญแจทองขาวสำหรับผู้ชาย
สลักอักษร "WP"
แต่คิดว่าจะยกเลิกเพราะดูธรรมดาไป
ดูธรรมดาไหมคะ
คุณพ่อว่ามันดูธรรมดามั้ยคะ
ไม่รู้ซี
ไม่รู้
ไหนดูซิ
ผมว่าไม่ธรรมดาหรอก
แจ๋วมากเลย
ผมชอบพวงกุญแจ
ฮัลโหล
มีใครอยู่นี่บ้าง
- ผมว่ามีใครอยู่นี่ไหม
- เงียบหน่อย
- คุณอยู่ไหน
- อยู่นี่ไง
อะไรกันนี่ เล่นตลกรึไง
ล้อเล่นกันแบบเต็มที่หรือไง
ตอนงานชุมนุมศิษย์เก่าครั้งที่40 เราส่งโลงศพ...
ไปที่ห้องพักของประธานรุ่นที่โรงแรม และ..
เงียบ
คุณจะไปไหนล่ะ บิลล์
ผม..
บิลล์ แพริช ผู้ยิ่งใหญ่ พูดอะไรไม่ออกเหรอ
คนที่มีคำพูดเก๋ ๆ เช่น "สุขสุดลอย"
และ "หวือหวา" และ "ดื่มด่ำ"
และคำเตือนใจ ให้มี "ความสุขแบบสุด ๆ"
และไม่เกิดประโยชน์ที่จะ "ใช้ชีวิตโดยปราศจากมัน"
และพลังงานกระชุ่มกระชวยที่โชว์ออกมา
คำแนะนำแบบหอมหวานที่พูด
ออกมาด้วยเสียงนุ่มนวล
นี่มันเรื่องเฮงซวยอะไรกันวะ
คุณเป็นใคร
เอาพันคูณด้วยกาลเวลานานแสนนาน
บวกด้วยกาลเวลาที่ไร้อวสาน
ผมอยู่มานานแค่นั้นแหละ
แต่เพิ่งมาในตอนหลังๆเมื่อไม่นานที่ผม
เริ่มสนใจคุณขึ้นมา
จะเรียกว่าอยู่ว่างๆเลยหาอะไรทำก็ได้
ผมมีความอยากรู้อยากเห็นที่มีมานาน..
และเป็นส่วนสำคัญในตัวผมเลยทำให้มาเจอคุณ
เจอเรื่องอะไร
ผมอยากมาดูๆอะไร ก่อนที่จะเอาคุณไป
เอาไปไหน
มันต้องอาศัยความสามารถ
สติปัญญาและประสบการณ์
ทั้งหมดนี่แหละที่มีการกล่าวขวัญถึงคุณ
และคุณก็เป็นผู้ที่ได้รับเลือก
- เลือกให้ทำอะไร
- พาผมชมโลก
เป็นไกด์ของผม
และคุณจะได้..
ผมจะได้อะไร
เวลา
เป็นนาที วัน สัปดาห์
เราอย่ามาเสียเวลากับข้อปลีกย่อยเลย
ที่สำคัญก็คือผมยังคงสนใจอยู่
ใช่
"ใช่" อะไร
ใช่คือคำตอบคำถามของคุณ
คำถามอะไรกัน
แล้วกัน ก็คำถามนั่นไง
คำถามที่คุณเคยถามตัวเองมาตลอด
และถามบ่อยมากขึ้นทุกทีไงเล่า
ตอนที่อยู่ว่างๆ ตอนหอบระหว่างเล่นเกมแฮนบอล
ตอนที่คุณวิ่งไปขึ้นเครื่องบินที่เดลลี
ในเตียงเมื่อคืนนี้ และที่ออฟฟิศเมื่อเช้านี้เอง
คำถามที่มันติดอยู่ในคอของคุณตลอดเวลา
คอยปิดทางเดินของเลือดไปสู่สมอง
มันก้องอยู่ในหูซ้ำแล้วซ้ำอีกและถามตัวเอง
- "คำถาม"
- ใช่ บิลล์
"คำถาม"
คำถาม
ผมจะตายมั้ยนี่
ใช่แล้ว
ผมฝันไปรึเปล่า
คุณเป็นความฝันมั้ยล่ะ
ผมไม่ใช่ความฝัน
คุณมารับผมไปงั้นเหรอ
นี่มันอะไรกัน
แล้วคุณน่ะมันเป็นใครกัน
คุณเป็น..
ใช่
ผมเป็นใคร
มรณะทูต
คุณคือความตาย
ใช่
- ความตาย
- นั่นแหละผมละ
คุณไม่มีทางเป็นมรณะทูต แค่เด็กหนุ่มใส่สูท
สูทมาพร้อมกับร่างกายที่ผมเข้าสิงสู่
ขอถามความเห็นของคุณหน่อย
เข้าทีไหม
คุณจะให้ผมเป็นไกด์งั้นรึ
คุณเหมาะมาก บิลล์
ผมน่ะเรอะ
แล้วคุณจะอยู่นานมั้ย
ก็หวังว่าจะนานหน่อย
แล้วจากนั้นล่ะ
ก็อวสาน
อวสาน
คุณแพริชคะ
คุณผู้ชายจะอยู่ทานอาหารเย็นไหมคะ
อยู่
ขอบใจนะ
นี่มันบ้าจริงๆ
คุณจะมากินข้าวกับเราไม่ได้หรอก
ผมจะกินข้าวกับคุณและครอบครัวคุณ
และเราจะอย่างทีว่า
ไม่มีการมาถกกันอีก ไม่ว่าเรื่องอะไร
คุณไม่เข้าใจรึไง
เข้าใจ
ดีแล้ว
พาผมไป
บิลล์
นำทางไปซิ
- ขอโทษนะ ขอพูดอะไรได้ไหม
- อ๋อ ได้ซี
คืองี้ ผมเพิ่งนึกขึ้นมาได้ ถ้า..
พูดชัดๆหน่อย
ตอนที่ผมแนะนำคุณ
ถ้าผมบอกว่าคุณเป็นใคร..
คงไม่มีใครอยู่ทานอาหารต่อ
งั้นก็อย่าแนะนำซิ
และความเป็นได้อีกอย่างนึง
ค่อนข้างปุบปับหน่อย
แต่บอกผมว่าคุณคิดยังไง
กล้องคาไลโดสโคป
กล้องคาโดไลโดสโคปสีทองอันน้อย
ที่ร้านทิฟฟานี่ซื้อมาจากบริษัทเยอรมันสักแห่ง
เหมาะสำหรับงาน
ไม่เจาะจงเฉพาะตัว
มีแต่ภาพหน้าหนาว
หมาดัชฮุน เกล็ดหิมะ
หวัดดี
หวัดดี
ขอโทษที่หายไปนาน
นี่คือเพื่อนที่ผมขอให้แวะมา
เราคุยกันติดลมไปหน่อย และ..
เขาจะมาทานอาหารกับเรา
- ดีมาก
- ยินดีที่รู้จักคุณ
และจะดีมากเลยถ้าคุณพ่อ
จะแนะนำคุณเสียหน่อย
ยินดีที่ได้รู้จักคุณ
โทษที นี่ลูกสาวผม แอลลิสัน
แล้วก็ ควินซ์ สามีของเธอ
นี่คุณดรู มือขวาของผม ทำงานด้วยกัน
คุณพ่อคะ เพื่อนคุณพ่อมีชื่อไหมคะ
- ชื่อเหรอ
- ก็ที่ใช้เรียกตัวเองไง
เออ ขอโทษ นี่คุณ..
นี่คือคุณ..
- คุณพ่อคะ แหม ชื่ออะไรล่ะ
- บิลล์ ผมจะทนความลึกลับไม่ไหวแล้ว
ขอโทษ เกิดลืมขึ้นมาเสียเฉยๆ
โทษนะ นี่คุณ.. โจ
- โจ
- โจ เฉยๆ
- ผมชอบชื่อนั่น
- ผมด้วย เฮ้ เพื่อน
- มีอะไรต่ออีกไหม
- หมายถึงอะไร
เช่น "สมิธ" หรือ "โจนส์" หรือ..
- แบล็ค
- ก็รู้เสียที
- ยินดีที่ได้รู้จัก คุณแบล็ค
- โจ แบล็ค
ชนะ15 แพ้2
สำหรับทีมบรูกลินดอดเจอร์ ปี 1952
ผมเป็นราชาของทีมลีก
- งั้นเหรอ
- ใช่
นั่งลงดีมั้ย
ตรงนี้
เราเคยพบกันหรือยัง
- เขามาจากเมืองอื่น
- คุณจะอยู่นี่นานมั้ย โจ
ก็นานเท่าที่จำเป็น
- คุณกับบิลล์ รู้จักกันมานานมั้ย
- ไม่นานหรอก
ไม่ครับ ขอบคุณ
มีแล้วครับ ขอบคุณ
ผมรู้สึกเหมือนกับว่าคุณเคยติดต่อ
ธุระกิจบางอย่างกับเรามาก่อน
คุณเคยทำธุระกิจอะไรกับเรามาก่อนรึเปล่า
ตอนนี้มีการทำอะไรบางอย่างแล้วล่ะ
คุณว่าคุณทำธุระกิจด้านไหนนะ
ผมไม่ได้บอกอะไรนี่
โจ ดูเหมือนว่าจะใช้ได้นะบิลล์
ผมรู้สึกเหมือนกันว่าพวกคุณเริ่มจะรู้จักกันบ้างแล้ว
คุณอยากให้ช่วยเรื่องข้อปลีกย่อยมั้ย
ขอโทษครับ ที่พูดธุระกิจตอนทานอาหาร
- ขอโทษนะถ้าผมไร้มารยาท
- ไม่เป็นไรหรอก
หวัดดีทุกคน ขอโทษนะที่มาช้า
- ฉันต้องทานข้าวกับหัวหน้า
- ทานมาแล้วเหรอ
แต่ก็ยังมานะ ไม่อยากขาดประชุมที่คุยกันไม่รู้จบน่ะ
วันนี้หารือเรื่องอะไรล่ะ
บรรยากาศงานปาร์ตี้ หรือ ดอกไม้
- หวัดค่ะ คุณพ่อ
- หวัดดี ลูก
- หวัดดีค่ะ
- หวัดดี ดรู
คุณมาทำอะไรอยู่นี่
รู้จักกันเหรอ
เราเคยพบกันแล้ว
เมื่อเช้านี้ ที่ร้านกาแฟโครินธ์
เขากำลังหาหมอ
คงก็งได้เจอหมอแล้วล่ะ
โจ คุณก็รู้จักคนเยอะนะ
- ชื่อคุณเหรอ
- เพราะดีด้วย ใช่มั้ย
บึกบึน ตรงไปตรงมา
หยุดทีเหอะ
อ้อ โจ คุณพักอยู่ที่ไหน
ที่นี่
คุณพักที่นี่นะเหรอ
- ที่บ้านนี้เหรอ
- ครับบ้านนี้
ดีจัง
พอไหม โจ
อ้อ โจ อะไรนะ
แบล็ค
สนุกแน่
ใช่ ควินซ์ สนุกจัง
แล้ว คุณมาทำอะไรที่นี่ล่ะ โจ
ไม่ได้เอาลิ้นมาด้วยเหรอ
เมื่อเช้าไม่เห็นเฉยยังงี้
เมื่อเช้านี้ ใช่แล้วครับ
ผมไม่ค่อยเป็นตัวเองเท่าไร
ก็น่าเสียดายนะที่
คนเมื่อเช้ามาไม่ได้
พอน่าซูซาน เรามีเรื่องต้องหารือกัน
พรุ่งนี้มีงานเยอะ นะทุกๆคน
โจ ไปกันเถอะ
ครับ
เรื่องระหว่างคุณกับซูซาน ทำเอาผมงง
เหรอ ทำไมล่ะ
ก็แปลกใจน่ะ
คิอทำไมคุณกับลูกสาวผมเกิดไปเจอกันได้
ผมไม่ได้พบเธอเลย
พ่อหนุ่มที่ผมสิงร่างเขาต่างหากที่เจอ
คือพ่อหนุ่มที่เธอพบที่ร้านกาแฟเมื่อตอนเช้า
เกิดอะไรขึ้นกับเขา
ผมต้องการร่างกายเข้าสิงนะบิลล์
แล้วไง..
เข้ามาซิ
ห้องน้ำ อ่าง ผ้าเช็ดตัว อาบไอน้ำ..
เก้าอี้ โคมไฟ เตียง
ถ้าต้องการอะไรเพิ่มอีก..
- อย่าเกรงใจ
- ไม่เกรงหรอก
ครับท่าน
หวัดดี ผมชื่อโจแบล็ค
ยินดีที่ได้รู้จัก
ครับคุณแบล็ค
ยินดีอย่างยิ่ง
นั่นอะไรน่ะ
- นี่เหรอครับ
- ใช่
เนยถั่วของลอร่า สกัดเดอร์น่ะครับ
คุณชอบมั้ย
ก็คือ ความเห็นส่วนตัวนะครับ
ก็พอๆกับยี่ห้อ จิฟ กับ สกิปปี้ แหละครับ
ท่านอยากจะลองชิมไหมครับ
- อยาก
- ได้ครับ
ท่านชอบไหมครับ
รับเพิ่มไหมครับ
ดี
ท่านเป็นแฟนเนยถั่วแล้วครับท่าน
ใช่ ฉันก็ว่ายังงั้น
ฉันชอบเจ้าเนยถั่วนี่จริงๆ
และฉันก็ยินดีที่ได้พบกับทุกๆคน
- ฉันจะไปก่อนนะ
- ครับ ท่าน
คุณมาทำอะไรตรงนี้
ผมหลง
ดิฉันหลบคุณไม่พ้นเลยนะวันนี้
ขอโทษ
ส่งนั่นมาให้หน่อยได้มั้ย
คุณคงมีงานใหญ่สักอย่างที่ทำกับคุณพ่อดิฉันล่ะซิ
งานใหญ่เหรอ
จู่ๆคุณก็โผล่มาอยู่ข้างกายท่าน
พักบ้านท่าน ทานอาหารเย็นกับครอบครัวท่าน
บอกได้เลยว่าเป็นครั้งแรกที่เกิดขึ้น
คุณอยู่วงในของธุระกิจใหญ่เชียวนะ
และฉันนึกว่าคุณเป็นแค่นายโจธรรมดาๆคนหนึ่ง
- ผมก็คือโจ
- แต่ไม่ใช่คนที่ดิฉันเจอเช้านี้
สร้างความประทับใจดีๆ
อย่างที่ฉันไม่ได้เจอมานาน
แต่พอคุณรู้ว่าดิฉันเป็นลูกสาวคุณพ่อ คุณก็..
ทำตัวเหมือนคนแปลกหน้า
ผมไม่ได้มีเจตนาอย่างนั้นเลย
แล้วเจตนาของคุณคืออะไรล่ะคะ
คือว่า เพียงแต่ว่า..
สร้างอะไรที่หวือหวาในร้านกาแฟ
ให้ผู้หญิงสนใจเหรอ
ดิฉันยอมรับก็ได้ว่า ตัวเองเกิดสนเหมือนกัน
คือชอบน่ะ
แต่ว่า สิบชั่วโมงต่อมา รู้สึกเหมือนไอ้งั่งคนหนึ่ง
ดิฉันไม่เข้าใจจริงๆค่ะ
คุณกะคุณพ่อ ในบ้านหลังนี้
ทำให้ดิฉันหงุดหงิด และดิฉัน..
เกิดอะไรขึ้นกับหนุ่มนิสัยดีคนนั้นที่ร้านกาแฟ
คุณเป็นใครกันแน่
คุณกินอะไรอยู่น่ะ
เนยถั่ว
แต่หมดไปแล้วล่ะ
อย่าเลย
- คุณทำท่าเหมือนกับไม่เคยทานมันมาก่อน
- ก็ไม่เคยจริงๆ
- คุณอยู่ยังไงนะตอนเด็กๆ
- คุณรักดรูเหรอ
ขอโทษว่าไงนะ
เมื่อคุณสองคนเอาปากจ่อกันน่ะ เห็นทำกันบ่อยๆ
ดรูเขาไม่ใช่กงการอะไรของคุณ
และฉันเอาปากไปจ่ออะไรคุณก็ไม่ต้องยุ่ง
ขอโทษละกัน คุณอยู่นี่เหรอ
ไม่ค่ะ มาว่ายน้ำ และกำลังจะกลับบ้าน
เหรอครับ ที่ผมพยายามจะพูดก็คือว่า..
ผมอยากให้เราเป็นเพื่อนกันน่ะครับ
ดิฉันมีเพื่อนเยอะแยะอยู่แล้ว
ผมไม่มีเลยน่ะซิ
รู้แล้วว่าทำไม่มี
ผมไม่จงใจให้คุณเสียความรู้สึกที่ห้องอาหาร
บางทีผมก็..
ทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่กับผู้คน
ผมจะทำมัวทำ สิ่งที่ผมทำ
และไม่รู้จักพัฒนา..
แล้วไงคะ
ผมมีภาระกิจที่ต้องทำ
แล้วงานก็กินเวลาของผมเกือบทั้งหมด
แต่บางครั้งผมก็ได้คิดว่า..
ผมไม่ได้จัดเวลาเพื่อ..
อย่างอื่นบ้างเลย
เสียใจที่ต้องว่าดิฉันรู้ว่าหมายถึงอะไร
ราตรีสวัสดิ์ โจ
ครับ
ราตรีสวัสดิ์ครับ คุณซูซาน
- หวัดดี แมดเดลิน
- สวัสดีค่ะ คุณแพริช
- ทุกอย่างเรียบร้อย
- เจ้าค่ะ
ดีแล้ว
หวัดดี
สวัสดี บิลล์
วันนี้มีรายการอะไรบ้าง
- รายการเหรอ
- มีอะไรทำกันไงล่ะ
- ก็ ผมต้องไปทำงาน และ..
- ยอดเลย ผมไปด้วย
จะนั่งรถไปหรือจะเดิน
เดิน ผมอยากชมโลก
บ้ากันใหญ่แล้ว มีอะไรแปลกๆตลอดเวลา
ไม่รู้ว่าผมจะทนได้อย่างไร
- ผมจะทำไงดี จะบอกครอบครัวผมยังไง
- คุณอยู่ผ่านไปได้น่าบิลล์
ส่วนเรื่องครอบครัวของคุณ ผมจะไม่เอ่ยปากสักคำ
ไม่งั้นเสียหมด เมื่อคืนเริ่มไว้ดีแล้ว
ผมรู้สึกว่าได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นคนจริงๆ
โจนั่น โจนี่
ยิ้มสวยๆ ควินซ์ส่งขนมให้ผม
ไม่มีอารมณ์เร่า วูบวาบอะไรทำนองนั้น
ที่คุณตั้งใจจะแสดงออกมา
แต่ผมมั่นใจอยู่อย่าง
ถ้าคุณบอกเขาว่าผมเป็นใคร
รายการผจญภัยของเราก็จบทันที
และผมเบิกบานสนุกกับครอบครัวคุณมาก
แล้วครอบครัวผมล่ะ
งานนี้มันเกี่ยวกับผมเท่านั้น ใช่มั้ย
คุณหมายความว่าไง
ผมจะบอกอะไรให้คุณสัญญาว่างานนี้..
เกี่ยวกับผมเท่านั้น และ..
เเละอะไร
- ผมจะไม่ใครว่าคุณเป็นใคร
- ก็ดูยุติธรรมดี
ดีแล้ว งั้นตกลงนะ
ตกลงเหรอ
คุณพูดของคุณ
ผมก็พูดของผมว่าเราจะทำตามที่พูดไว้
เป็นการแลกความจริง
ระหว่างคนสองคน
- บิลล์
- อะไรรึ
คุณได้การตกลง
ยอดเยี่ยม
ยอดเยี่ยม
รู้มั้ย ผมคิดไปว่า
คุณดูเหมือนมาหมกมุ่นกับงานที่นี่
งานคุณเป็นยังไง คือในที่อื่นน่ะ
เมื่อคุณโกนหนวดเมื่อเช้านี้ คุณไม่โกนอย่างเดียว
- หมายความว่าไง
- คุณคิดอะไรไปด้วย
วางแผน ตัดสินใจ ใช่มั้ย
คงงั้นมั้ง
งั้นคุณก็คงเข้าใจแนวความคิด
ในขณะที่ส่วนหนึ่งทำอย่างหนึ่ง
อีกส่วนหนึ่งก็ทำอีกอย่าง บางทีก็ทำงานไปด้วย
- ถูกมั้ย
- แน่นอน
งั้นคุณก็เข้าใจแนวความคิด
ขอแสดงความยินดีนะ บิลล์
ทีนี้ เอาความไม่รู้จบคูณเข้าไป
ได้เท่าไรนำไปสูก้นบึ้งของนิรันดร์กาล
และคุณเพียงแค่
เข้าใจผิวเผินกับสื่งที่ผมพูดถึง
- โจ
- ว่าไง บิลล์
ให้โอกาสใครสักคนหนึ่งบ้างได้ไหม
ยกเว้นน่ะเหรอ
- ก็กฏทุกข้อ มีข้อยกเว้นทั้งนั้น
- แต่ไม่ใช่ครั้งนี้
โทรไปหาครอบครัวผม ผมอยาก
ให้พวกเขามาทานอาหารเย็นกับผมคืนนี้
เมื่อคืนไม่ได้ทานด้วยกันหรือคะ
- เจนนีเฟอร์
- ค่ะ ได้ค่ะ คุณแพริช ทันทีค่ะ
- คุณรอผมอยู่ในออฟฟิศของผมละกัน
- ไม่เอา
ผมพยายามบอกคุณว่า นี่เป็นการ
ประชุมคณะกรรมการและคุณไม่ใช่กรรมการ
ผมแน่ใจว่าคุณคงหาทางให้ไม่มีปัญหา
ยินดีที่ได้พบกัน
หวัดดี
สวัสดีครับ
ขอบใจ เอ็ดดี้
นี่คือ คุณ โจแบล็ค
เป็นผู้ช่วยส่วนตัวของผม
หวัดดีควินซ์
เขาจะร่วมประชุมกับเราวันนี้
ผมรู้ว่าไม่ใช่ปกติวิวัย ผมขออภัย และ..
- ดรู ดำเนินไป
- ยินดีที่ได้พบ
ไม่คิดว่าจะมาด้วย แต่..
คุณคงได้สิ่งดีๆเยอะแยะ ไม่มีวันหมดหรอก
- ขอบคุณ
- โจ คุณนั่งตรงดีมั้ย
โอเค
กรรมการบริหารบริษัทแพริชคอมมูนิเคขั่น
ขอเริ่มเปิดประชุม
มีระเบียบวาระเรื่องเดียว คือ..
วาระการประชุมในวันนี้มีเรื่องเดียวนั่นคือ..
การอนุม้ติรับข้อเสนอมูลค่าสูงจากจอห์น บอนเตคู
- และบิลล์..
- มีคุกกี้อร่อยๆนี่อีกบ้างไหม
เอาที่ใส่เจลลี่นะ
น้ำชาอีกถ้วยด้วย
ใส่นมด้วยนะ อยากลองดื่มชาแบบอังกฤษ
ชาร้อนใส่นมถ้วยนึง
ต้องการอะไรเพิ่มอีกไหม คุณแบล็ค
- เอาน้ำดื่มบ้างไหม
- เอา ขอบคุณ
- ร้อนหรือเย็น
- เย็น
และแก้วน้ำด้วย
ขอทบทวน เรากำลังเข้าสู่ช่วง สำคัญของธุระกิจ
เมื่อวานนี้บิลล์ประชุมกับจอห์นบอนเตคู
ได้ผลสรุปเยี่ยมมาก
ต่อจากนี้ พวกเราก็ต้องออกเสียงกันเท่านั้น
ขอบใจ ดรู
ผมชอบ หรือที่จริงผมสนใจ...
ในการเข้าพบกับจอห์นมอนเตคูเมื่อวานนี้
เเละ...
ประทับใจ งั้นมั้ง
แต่...
แต่...
มันทำให้ผมต้องคิด
ผมเริ่มธุรกิจนี้ขึ้นมา เพราะเป็นงานที่ผมชอบ
ผมรู้ว่าไม่ใช่เป็นการเขียนวรรณกรรม
อเมริกันที่ยิ่งใหญ่
และชีวิตนี้มีมากกว่า
การซื้อของสักชิ้นมาดอลล่าร์นึง
แล้วขายไปสอง
ผมหวังที่จะสร้างสักอย่าง ที่สามารถเรียกได้ว่า..
มีมาตรฐานที่สูงส่ง
และที่ผมตระหนักก็คือ ผม..
ผมต้องการเสนอข่าวให้แก่โลก
และอยากให้ข่าวที่ไม่ต่อเติมเสริมแต่ง
ยิ่งเรารู้จักกันและกันมากแค่ไหน
โอกาสที่เราจะอยู่รอดก็มากแค่นั้น
แน่นอน ผมก็อยากทำกำไร
ปราศจากผลกำไร เราก็อยู่ไม่ได้ แต่..
จอห์นมอนเตคูมุ่งหวังผลกำไรเท่านั้น
ถ้าเราอนุมัติให้เขามารวมกับแพริชคอมมูนิเคชั่น
และเขาหมายตาบริษัทอื่นๆอีกต่อจากเรา..
ต่อไปถ้าจะเสนออะไรสู่ชาวโลก
เราก็จะต้องผ่าน จอห์นมอนเตคู
ไม่เพียงแต่ต้องจ่ายเขาเพื่อทำสิ่งนี้
ที่สำคัญกว่านั้น ก็คือต้องเห็นด้วยกับเขา
การเสนอข่าว
เป็นสิทธิพิเศษและความรับผิดชอบ
ไม่ใช่สื่งที่เอามาสร้างผลประโยชน์
แพริชคอมมูนิเคชั่นมีผลงานจนได้มาซึ่งสิทธิพิเศษนี้
จอห์นมอนเตคูอยากมาซื้อสิทธิ์นี้
ในฐานะที่เป็นประธานกรรมการ...
ผมขอให้ท่านเห็นด้วย
ว่าบริษัทนี้จะไม่ขายให้ใคร
ฟังดูเหมือนกับว่า
คุณไม่เปิดช่องทางให้อภิปรายเลยนะ
- ขอบคุณ
- ไม่เป็นไร
ผมรู้ แต่เสียใจนะที่ผมกลับลำอย่างนี้
นั่นเป็นสิทธิพิเศษของคุณ บิลล์
แต่เมื่อพิจารณาความจำเป็นของเรา
เรื่องความจำเป็นยิ่งยวดที่จะต้องขยาย
เรื่องอนาคต
การรวมตัวกับจอห์นมอนเตคู
มันของแน่เหมือนความตายกับภาษี
- ความตายกับภาษี
- ใช่
- ความตายกับภาษี
- ใช่สิ
- เป็นการจับคู่ที่ประหลาด
- มันก็แค่คำพังเพยนะคุณแบล็ค
- พังเพยของใคร
- ไม่สำคัญหรอก
แล้วยกขึ้นมาอ้างทำไม
คุณไม่เคยได้ยินหรือไง ที่ว่า "ในโลกนี้
ไม่มีอะไรแน่นอนนอกจากความตายและภาษี"
- อ๋อ ตอนนี้ได้ยินแล้ว
มาเจอผมที่ออฟฟิส ถ้าคุณอยากรู้เพิ่มเติม
เรื่องคำพังเพย คำเปรียบเปรย
สำนวนโวหาร
ประตูออฟฟิศผมเปิดกว้างเสมอ มีน้ำชากาแฟ
ใส่นมด้วยก็ได้
นมไขมันต่ำนะ
เออ โอเค เอ้า...
ผมดำเนินการครบตามระเบียบวาระแล้ว
ปิดประชุมละกัน
- แต่เรื่องยังไม่มีการสรุปผล
- โจ ไปกัน
ครับ
ขอบคุณสำหรับคุกกี้แสนอร่อย
ไอ้หมอนั่นเป็นใคร
งั้นก็..
จะเอายังไงกันเนี่ย
คุณจะคอยตามแจอย่างนี้ไปจนถึงที่สุดรึไง
- ผมไม่เข้าใจ
- ผมอยากอยู่ตามลำพังสักพัก
- คุณเศร้าใจรึ บิลล์
- ใช่ผมเศร้า
ออกไปเดินเล่นหรือะไรสักอย่างซิ
ผมรู้ว่าเดี๋ยวก็เจอกันอีก
แน่นอน
ดีแล้ว งั้นขออยู่คนเดียวหน่อย
เอานี่ไปคงใช้ไปได้สักระยะหนึ่ง
- คุณรู้จักเรื่องเงินๆทองๆ ใช่ไหม
- ซื้อความสุขไม่ได้
เจนนีเฟอร์
ช่วยเอาแผนที่เมืองให้คุณแบล็คหน่อย
ผมไปไหนมาไหนได้เอง
- หวัดดี
- หวัดดี
ฉันต้องการหมายเลขประวัติคนป่วยสำหรับห้องแล็ป
และ เธอช่วยโทรไปหาสามีเขาหน่อยได้มั้ย
หมายเลขอยู่ข้างบน
แล้วก็เมื่อภาพซีทีเสร็จแล้วเพจไปบอกฉันด้วย
- ได้ค่ะ
- ขอบใจจ้ะ
คุณดูเข้าทีดี เครื่องแบบคุณใช่ไหม
คุณมาทำอะไรที่นี่
- ไม่สบายเหรอ
- ไม่เลย
- แล้วมาทำไมล่ะ โจ
- ผมมาเจอคุณ
โจ ฉันไม่มีเวลาเจอคุณตอนนี้นะ
ฉันกำลังจะเริ่มออกเยี่ยมคนไข้
แลัวตรวจคนไข้ติดต่อกัน
จนถึงเวลาอาหารเย็น และ..
ก็ดีนี่ ผมขอดูด้วย
- ดูอะไร
- ดูที่คุณไปเยี่ยมคนไข้และตรวจคนไข้
โจ เป็นไปไม่ได้
- ฉันเป็นหมอ
- และผมมาเยี่ยมคุณ
- คนมาเยี่ยมคนป่วย ไม่ใช่เยี่ยมหมอ
- ไม่เป็นไร
นี่คุณคะ
- หมอคะ
- เดี๋ยวนะ เดี๋ยวจะไปดู
โปรดเถอะค่ะ แม่ฉันอาการแย่กว่าเขา
- โอเบียห์
- ไม่ใช่หรอกแม่
เจ้าโอเบียห์
- แม่จะตายแน่
- แม่ อย่าพูด ก็คนธรรมดา
- โอเบียห์น่ะอะไรกัน
- ปีศาจ แม่คงมีไข้สูง
- ไม่ได้จริงจังอะไร ช่วยเราด้วย
- ได้ซิ
ไม่มีโอเบียห์หรอกพี่
ทุกอย่างจะเรียบร้อย
- ลงทะเบียนแล้วยัง
- ยัง
โอเค
- คุณจะหายดีไม่มีปัญหา
- ไปกับหมอเถอะ คุณแม่จะหาย
อย่าอยู่ห่างฉันนะ
- เดียวเขาก็จะกลับมาน่า
- เเม่
- โอเบียห์
- ปัทโธ่
ผีร้ายอะไรกัน ฉันไม่ใช่ตัวร้าย
งั้นเป็นผีแบบไหนล่ะ
ฉันมาจากอีกภพหนึ่ง
มารับวิญญาณเราเรอะ
เป็นคนขับรถพาไปงั้นเรอะ
ไม่ช่าย ฉันกำลังพักร้อน
เลือกมาที่เหมาะเหลือเกิน
ไอ้ที่ปวดอยู่นี่ มันปวดจริงๆ
ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวกับไอ้เรื่องพวกนี้นะ
จะบอกให้
- ช่วยให้หายหน่อยซี
- หมอเขาจะช่วยได้
แต่ที่ปวดนี่คงช่วยไม่ได้
มันปวดไปทั่วทั้งเนื้อทั้งตัว
- ทำให้มันหายได้ไหม
- ทำไม่ได้ หรอกพี่สาว
คุณทำได้ซิ
พาฉันไปอีกภพหนึ่งทีซิ
- ยังไม่ถึงเวลาของพี่
- ให้มันถึงเลยซิ
เราไปวุ่นวายกับเรื่อง
ที่ต้องเป็นไปตามดวงไม่ได้หรอก
โปรดเถอะ
หลับตาซะ
หลับตาซิพี่
เร็วๆ นี่แหละ
ไปกับเขาเถอะ แล้วหมอจะตามไป
มาซิคะคุณแม่
- เธอปวดมาก
- ใช่
- คุณไปอยู่ที่เกาะนั่นนานมากไหม
- ก็บางครั้ง
ผมรู้แล้วล่ะว่าผมมาที่นี่...
มันไม่ค่อยเหมาะ
ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ
งั้นหรือ
ฉันดีใจที่คุณมาเยี่ยม
ขอบคุณครับ คุณซูซาน ผมก็ดีใจที่มาเนี่ย
โจ ฉันควงกับดรู
ตอนนี้ไม่ใช่นี่
ฉันต้องไปแล้วล่ะ
- ฉันเสียใจที่ขอบอกว่า...
- ไม่ต้องเสียใจอะไรทั้งนั้น
ก็ได้
- ขอบคุณค่ะ โจ
- ลาก่อนนะ ซูซาน
อร่อยไหม
- อืม อร่อย ใส่อะไรเนี่ย
- แซนวิชเนื้อแกะใส่ผัก
เหยาะมัสตาร์ดโคลแมนนิดหน่อย
อร่อยมาก
ดีที่คุณชอบ
ภรรยาผมเป็นคนชวนผม
ให้ลองแซนวิชเนื้อแกะเย็น
ภรรยาผมชื่อโจแอน
แซนวิชเนื้อแกะเย็น
ไม่เหนียวหนึบเหมือนเนื้อวัวอบ
และไม่น่าเบื่อเหมือนไก่
ภรรยาผมรู้เรื่องทำนองนี้
ทำให้คิดถึงเธอไปเสียทุกอย่าง
ไม่มีวันไหนที่ผ่านไป โดยที่ผมจะไม่คิดถึงเธอ
วันหนึ่งเธอไม่สบาย วันรุ่งขึ้นก็จากเราไป
แล้วจะให้ทำยังไง
คุณคงได้ยินเรื่องแบบนี้มานับเป็นล้านล้านครั้ง
- มากกว่านั้น
- แล้วทำไม่ขัดคอ
ผมไม่ทราบ
ตอนที่พบกันครั้งแรกเป็นไงบ้าง
ผมนึกว่าคุณได้ยินมาเป็นล้านล้านหนแล้วเสียอีก
ผมสนใจตรงจุดนี้
เธอสวมสูทสีน้ำเงิน..
มีคอปกขาวและที่ปกเสื้อมี..
ลายลูกไม้สีแดง
หวัดดี
- ผมเข้ามาขัดจังหวะหรือเปล่า
- ขัดซิ
- ไม่หรอก
- ล้อเล่นน่ะ
นั่งซิ ดรู
ก่อนจะนั่ง ผมคาดหวังว่าเราจะคุยกันตามลำพัง
โจกับผมไม่มีความลับต่อกัน
ดีอะไรอย่างนี้
ต้องขอโทษที่ต้องบอกว่า ผมงงไปหมด
กับการตัดสินใจของคุณเมื่อเช้านี้
- ทำไมล่ะ
- เมื่อบริษัทจ้างผมมาทำงาน
คุณบอกผมให้ผมช่วยนำบริษัทแพริชคอมมูนิเคชั่น
ไปสู่ศตวรรษที่ 21
- การรวมตัวครั้งนี้เป็นพาหะ..
- บางทีการรวมตัวอาจเป็นทางหนึ่ง...
ที่จะนำบริษัทของบิลล์ไปสู่
ศตวรรษที่ 21 และบางทีอาจไม่ใช่
บางทีการโกงสอบวิชาปรัชญาที่โรงเรียนโกรตั้น
อาจเป็นทางหนึ่งที่ช่วยให้ได้
ปริญญาเร็วขึ้น และบางทีอาจไม่ใช่
จะยังไงก็ตามนะ ดรู คำถามข้อหนึ่ง
อาจโต้แยังกันได้ทั้งสองมุมมอง
- โจ หยุดเสียทีน่า
- คุณด้วย ดรู
- ผมนึกว่างานนี้ลงเอยกันไปแล้ว
- ตอนนี้กลับไม่จบ
ลืมบอนเตคูได้เลย
ผมเบื่อหน่ายชื่อหรูๆและข้อเสนอเลิศลอยนั่นเต็มที
ผมไม่เอาด้วยละ
โอเค
บิลล์ ทำไมตอนนี้
คุณเกิดลุกขึ้นมาเป็นกังวลกับเรื่องธุรกิจ
เพราะผมไม่อยากให้ใครก็ตาม
มาซื้องานที่ผมทำมาตลอดชีวิต
เอาไปแปรเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ไม่สมควรจะเป็น
คนเราอยากทิ้งอะไรไว้ข้างหลัง
ให้มีลักษณะเหมือนที่ได้สร้างขึ้นมา
อยากให้ดำเนินงานเหมือนที่เคยทำ
ด้วยสำนึกของเกียรติการทุ่มเทและความจริง
ใจเย็นไว้บิลล์ เดี๋ยวก็หัวใจวายหรอก
การพักร้อนผมก็พังหมด
ฟังนี่นะ
ผมเข้าใจคุณดีทุกอย่างในกรณีบอนเตคู
ผมรู้จักเข้าใจคุณทั้งหมด
และผมหนุนคุณเกินร้อยเปอร์เซ็นต์
ขอบใจนะควินซ์
แต่ผมต้องบอกว่า
ถ้าคิดจะมีการรวมตัวกันเมื่อไร
ผมมีบริษัทที่เข้าท่าไว้หลายราย
และผมอยากมาคุยกับคุณ
เรื่องบริษัทเหล่านี้อาทิตย์หน้า
อาทิตย์หน้าเหรอ
อาทิตย์ถัดไปก็ได้
- ไม่ได้หรือ
- ไม่ได้ อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้น
- มันขึ้นอยู่กับโจ
- โจ
คุณไม่รู้หรอกว่า
ผมยินดีแค่ไหนที่คุณมาร่วมงานด้วย
ใครก็ตามที่มาช่วย
แบ่งเบาภาระของท่านผู้เฒ่าไปบ้าง
ผมเชียร์คนนั้น
- คุณมีน้ำใจดีน่านับถือ ควินซ์
- ไม่มีปัญหา
เอาละ ผมจะปล่อยคุณสองคนไว้ตามลำพัง เพราะ..
ผมรู้ว่า..
คุณต้องวางแผนงานกัน
นี่ผมก็รู้ว่าคุณกลุ้มใจ
แต่เมื่อคุณกลุ้มใจเมื่อไร
ก็ไม่มีทางอื่นนอกจากต้องทำให้หายกลุ้ม
หายกลุ้ม ขอบใจนะควินซ์
ลืมเรื่องบอนเตคูไป
ผมมีโอกาสที่จะมีการรวมตัว
กับบริษัทรายอื่นอีกหลายราย
และผมจะไปกล่อมท่านผู้เฒ่าเอง
คุณน่ะเหรอ
เราไปด้วยกัน ผมจะบอกแผนของผมให้คุณรู้
ต้องเลือกเวลาให้เหมาะ
เพราะท่านผู้เฒ่าบอกว่าขึ้นอยู่กับโจ
บอกว่าขึ้นอยู่กับโจ
- คำพูดคำต่อคำเลยละ
- เออ
แล้วแต่โจ ใช่ไหม
- ก็พูดอย่างนี้แหละ
- ก็พูดอย่างนี้แหละ
น่าสนจริงๆ
ผมก็ว่างั้น
ผมขอขอบคุณทุกคนที่มาวันนี้
ครอบครัวของผม แอลลิสันกับควินซ์
ซูซานแล้วก็คนอื่นๆ
ผมยินดีที่เรามาชุมนุมกันได้อย่างนี้
ผมรู้ว่าทุกคนมีอะไรต้องทำเยอะ
- ว่าแต่เขา
- อิเหนาเป็นเอง
พ่อยังจำได้เมื่อตอนที่ลูกยังเล็กอยู่
ผมชอบเด็กๆ
ตอนนี้ลูกโตกันหมดแล้ว
ผมเตรียมคำพูดเอาไว้เหมือนกัน แต่..
ลืมหมดแล้ว
เดี๋ยวก่อน
- มีเรื่องที่ผมอยากพูดมากที่เดียว
- คุณพ่อคะ
- ถ้าคุณพ่ออยากนั่งก็นั่งลงเถอะค่ะ
- เออ
มีสิ่งที่อยากพูดมากมาย..
เรื่องที่จะพูดเยอะแยะไปหมด แต่..
พูดไม่หมด ก็เลย..
ขอนั่งลงดีกว่า
ทานกันต่อไปซิ อ้อ มีอีกอย่าง
เราทุกคน..
มาร่วมกันทานอาหารเย็นกันอีกวันพรุ่งนี้นะ
อีกเหรอ
ยังไม่เบื่อพวกเราอีกเหรอ
ยัง
มานี่แน่ะ
- เราจะมาค่ะ
- แน่นอนเลย
ด้วยความตื่นเต้นดีใจค่ะ
คุณโจ
ไม่ละ
อยากได้เนยถั่วพีนัทบัทเตอร์
จะทาอะไรละครับท่าน บนขนมปังปิ้งดีไหม
- ไม่ทาอะไร ขอแต่เนยถั่ว
- ได้เลยครับท่าน
ทำไมคุณถึงได้ชอบเนยถั่วมากมายยังงั้นล่ะ
ไม่รู้ซิครับ
ดิฉันชอบของแบบนั้น
เป็นอาหารที่ดิฉันขาดไม่ได้ คุณล่ะ
ใช่
- มันทำให้เราอุ่นใจ ใช่มั้ย
- ครับผมก็ว่ายังงั้น
- ขออนุญาต อยากอ้วก
- นี่ ดรู
อย่าน่า
ผมออกจะเป็นห่วงคนป่วยที่คุณรับตัวไปรักษาวันนี้
- ดิฉันก็ห่วงค่ะ
- เธอหายปวดรึยัง
เราทุกอย่างที่ทำได้ให้เธอ แต่..
ดูท่าทีไม่ค่อยดีเท่าไหร่
ผมเสียใจที่ได้ยินอย่างนั้น
เราพูดถึงใครกันเนี่ย
แต่ผมรู้ว่าเธอซึ้งใจที่คุณช่วย
รักษาดูแลเธอเป็นอย่างดี
นี่ความลับระดับชาติรึไง
ไม่ใช่ เราพูดเรื่องคนไข้ของฉัน
วันนี้โจแวะไปที่โรงพยาบาล
งั้นเหรอ ทีพวกเรายังไม่ยอมให้ไป
ทีหลังถ้าจะไปอีก พาพวกเราไปด้วยนะ
- อย่าลืมเตือนผมก็แล้วกัน
- ผมจะจำไว้ไม่ลืม
- มีอะไรอีกมั้ยที่จะให้ผมทำ
- ผมอยากไปด้วยคน
- ไปดูฝีมือซูซี่
- ได้เลย ควินซ์
รายการลุยโรงพยาบาล แล้วโจเป็นไกด์ ตกลงมั้ย
ซูซานเป็นหมอที่เยี่ยมจริงๆ
ผมก็ว่ายังงั้น
นี่ บิลล์
ผมต้องไปก่อน วันนี้งานยุ่งหัวปั่นทั้งวัน
- ผมต้องใช้เวลาจัดการให้เรียบร้อย
- เจอกันวันพรุ่งนี้
โจ
ว่าไง บิลล์
- คุณไปโรงพยาบาลทำไมเหรอ
- ไม่รู้เหมือนกัน
- แค่อยากไปดูเฉยๆเหรอ
- คงงั้นมั้ง
เพราะซูซานรึเปล่า
- คงไม่ใช่ยังงั้นหรอก
- แล้วยังไงล่ะ
- คุณเป็นคนบอกซิ บิลล์
- ไม่เอา คุณบอกผมบ้างซิ
ผมถามคำถามง่ายๆ อยากได้คำตอบตรงๆ
ผมคุ้นเคยแบบนี้ ใครไม่ตอบตรงๆผมไล่ออก
คุณจะไล่ผมออกเหรอ บิลล์
ดรู
คืนพรุ่งนี้จะได้เจอคุณไหม
คุณไม่สนใจผมเลย มีเรื่องคุยกับคนอื่นเยอะแล้วนี่
คุณคงไม่พูดจริงๆนะ
คุณคงไม่อยากให้คุณพ่อผิดหวัง
คุณพ่อคงโอเคอยู่แล้ว มีโจทั้งคน
คุณก็เหมือนกันแหละ
- จะคิดมากไปหน่อยมั้ง
- ผมไม่ขอบเจ้าคนลึกลับนั่น
ผมไม่ชอบสายตาที่มันมองคุณ หรือพูดกับคุณ
และคุณก็เหมือนกัน
เสียใจด้วย
เพราะฉันชอบวิธีที่เขามองและพูดกับฉัน
และเขาก็เหมือนกัน
โอเคมั้ย
ไม่โอเค
นึกว่าเรามีความสัมพันธ์ที่ดีกันมาตลอด
ผมนึกว่าเป็นสัมพันธ์ที่ดี
แสดงว่าเราไม่มีทางรู้อะไรจริงๆ
หวัดดี
ราตรีสวัสดิ์
คุณยืนอยู่ตรงนั้นนานแค่ไหนแล้ว
ผมไม่ชอบท่าทางที่เขาพูดกับคุณ
แต่ผมรูสึกดีขึ้นที่ได้ยินคุณตอบไปแบบนั้น
บอกฉันหน่อยซิ โจว่า
คุณเป็นใครกันน่ะ
คุณมาทำอะไรกับคุณพ่อที่นี่
คุณจะไม่ยอมบอกใช่มั้ย
คุณแต่งงานแล้ว จริงมั้ยล่ะ
ทำไมเหรอ
เพราะผู้ชายที่ไม่ยอมบอกอะไรเกี่ยวกับ
ตัวเองเลยเนี่ย
มีครอบครัวแล้วทั้งนั้นแหละ
- งั้นคุณก็แต่งงานแล้วใช่มั้ย
- ผมยังไม่แต่ง
แต่มีแฟนแล้ว
ยัง
เป็นเกย์
ก็ไม่
งั้นบอกหน่อยซิโจ
ได้ไง ที่หนุ่มรูปหล่อ ฉลาด
พูดจาดี
ไม่เหมือนใครแบบน่าหลงไหล แต่..
มีพลัง..
ถึงได้อยู่ตัวคนเดียว
ขอโทษค่ะ
ดิฉันไม่คิด..
ที่จะละลาบละล้วง
เพราะคุณคงไม่อยากบอกดิฉัน
เราก็ปล่อย
ให้ลึกลับต่อไป
- คุณอยากให้เป็นอย่างนั้น ไม่ใช่หรือ
- ครับ ขอบคุณ
จะไปล่ะ
ไปนอนแลัว
- จะนอนแล้ว
- ใช่
ผมเหนื่อยแล้ว
- ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณพ่อ
- ราตรีสวัสดิ์ หลับสบายนะ
- เจอกันพรุ่งนี้
- ราตรีสวัสดิ์
ราตรีสวัสดิ์ ซูซี่ ไปนอนเอาแรงเสีย
เจอกันพรุ่งนี้นะ
ดีจังเลยนะ
เจอกันพร้อมหน้ายังงี้ก็ดี
จะว่าอะไรมั้ยถ้าพ่อยกธงแดงเตือนนิดหน่อย
ยกเลยค่ะ
ลูกสนใจโจ ในทำนองไหนล่ะ
คุณพ่อยังจำที่บอกลูก
เรื่องฟ้าผ่าเปรี้ยงปร้างอะไรนั่น
มีอะไรเกี่ยวกับความสนใจอยู่ในนั้นแหละ
พ่อไม่ว่าลูกกำลังเดินเรื่องผิดทาง แต่ว่า..
แต่ว่าอะไรล่ะคะ
พ่อไม่คิดว่ารายนี้คือสายฟ้าที่ลูกกำลังมองหา
ดรูเป็นดี พ่อรู้ว่าแต่ก่อนพ่อก็ไม่เชียร์ดรูจนสุดตัว..
แต่พ่อก็เริ่มมองเห็นว่า..
คราวนี้เรารักดรูกันใหญ่
และโจไม่มีคุณสมบัติพองั้นเหรอ
- เกิดอะไรขึ้นคะ
- ไม่มีอะไร
เวลาที่คุณพ่อพูดว่า "ไม่มีอะไร" แบบนี้
แสดงว่าไม่ใช่ไม่มีอะไร
- งั้นมีอะไรคะ
- มีบางอย่างน่ะ
ราตรีสวัสดิ์
- เจอกันพรุ่งนี้
- ราตรีสวัสดิ์
ผมรู้ว่าทุกคนก็อึดอัดใจ
เหมือนผมที่ต้องมาประชุมกันแบบนี้
แต่เมื่อคืนนี้ผมได้รับโทรศัพท์จากจอห์นบอนเตคู
ไม่ใช่เขายังสนใจอยู่เท่านั้น เขาเพิ่มข้อเสนอดีๆอีก
แม้ว่าผมจะปวดใจที่จะต้องพูด แต่ความเห็นส่วนตัว
ผมว่า บิลล์ แพริชทำกับเราแบบไม่ให้โอกาส
ที่ไม่ยอมรับการทำธุรกิจกับบอนเตคู
ผมเสียใจที่จะต้องพูดว่าถ้าเราพิจารณา
ข้อเสนอใหม่นี้อย่างคนมีความรับผิดชอบ
ในฐานะที่เป็นคณะกรรมการบริษัท
แพริชคอมมูนิเคชั่น
เราต้องทำโดยปราศจากประธานกรรมการ
และยังมีเรื่องเพิ่มขึ้นมาอีกเรื่องหนึ่ง
บอนเตคูสนใจที่จะได้เรามาก..
เขาบอกว่าจะซื้อแพริชคอมมูนิเคชั่น
ไม่ว่าจะมีบิลล์แพริชหรือไม่ก็ตาม
ในวิกฤตการณ์นี้ และขอรับรองว่า..
นี่คือวิกฤตการณ์
ไม่ใช่เรื่องน่าชื่นชมที่จะพูดในเรื่องต่อไป
แต่ผมจำเป็นจะต้องพูด
เมื่อเราเสนอบิลล์ เรื่องข้อเสนอใหม่จากบอนเตคู
และถ้าเขายังปฏิเสธไม่ยอมพิจารณา
และถ้าทำจองหองหรือใช้อารมณ์ส่วนตัวปฏิเสธ
เราคงไม่มีทางเลือกอื่นใด...
คุณจะล้ำเส้นมากไปมั้ง ดรู
มันเป็นหน้าที่ไม่ใช่หรือ
ไปดูซิว่าควินซ์อยู่นี่ไหม
เรื่องไปยังไงมายังไงเนี่ย
วิกฤตการณ์ บิลล์ แพริช
วิกฤตการณ์บริษัทเขา ก็เป็นของเราด้วย
เรื่องมาเริ่มจากการที่โจแบล็คเข้ามาในบริษัท
นายโจ ใครนะ โจแบล็ค
เขามาประชุมกรรมการ
นอนที่บ้านบิลล์ ขลุกอยู่ในออฟฟิศเขา
ไม่เคยอยู่ห่าง และ และทรรศนะของผม
เขาเป่าหูบิลล์ว่าให้ทำอะไรบ้าง
และบิลล์ก็ฟังเสียด้วย
นายโจแบล็คเป็นใคร
มีความสัมพันธ์อะไรกับบิลล์แพริช
และมีเบื้องหลังในอิทธิพล
ต่อประธานของเราอย่างไร
เขาเคยมีที่ปรึกษามาก่อน
แต่ไม่มีใครบอกให้บิลล์ทำอะไรได้
- ขอบใจที่มา ควินซ์
- อ๋อ ยินดี หวัดดี เอ็ด
หวัดดีทุกคน
ผมไม่ยักรู้ว่าทุกคนจะมาพร้อมหน้ากัน
แปลกใจดี
ทำไมเปลี่ยนที่ประชุมล่ะ
เป็นไอเดียของดรูที่จะพบกันที่นี่
นี่เป็นประชุมลับนะควินซ์
ผมหวังว่าคุณจะเคารพความลับ
นั่งซิ ควินซ์
สิ่งที่เราพยายามจะทำกันนี่ก็คือ..
ระดมความคิด
ในเมื่อบิลล์ปฏิเสธข้อเสนอของบอนเตคู
และเตรียมข้อเสนอใหม่ที่เหมาะสม
ยื่นเสนอให้เขา..
ว่าเราคิดอย่างไรที่จะให้บริษัทดำเนินการ
เล่าให้กรรมการเราฟังได้ไหมที่คุณบอกผมเมื่อคืนนี้
ผมยินดีที่จะบอกว่าผมมีข่าวดี
เหมือนที่บอกดรูไปแล้ว..
ผมสะสมอะไรเอาไว้ ตอนที่เรื่องบอนเตคูกำลังฮิต
ตอนนี้มีสองหรืออาจสามบริษัท
ที่สนใจจะรวมตัวกับเรา
และบิลล์มีปฏิกริยาอย่างไรกับที่คุณแย้มให้เขาฟัง
- เขาสนใจ
- เขาเป็นห่วงเรื่องจังหวะไหม
- จังหวะเหรอ
- เขาเป็นห่วงว่าจังหวะมันเหมาะรึเปล่า
อ๋อ เขาบอกว่าแล้วแต่โจละกัน
แล้วแต่โจ
นี่อะไรกัน
- แอนนี่เป็นคนทำ
- แอนนี่น่ะใครกัน
ขอบใจนะลิเลียน จาก ลาโรเซ็ท เหรอ
ก็แค่แม่ครัวทำขนมดังที่สุดของอเมริกาเอง
อืมม์ นี่ส้ม ทำจากสัมเซวิลล์แท้
นั่นก็รสมะนาวบนขนมกรอบแบบฝรั่งเศส
พ่อไม่ชอบเค็ก
สำหรับวันงานปาร์ตี้ค่ะ
ไอ้ปาร์ตี้เฮงซวยนั่น
ปาร์ตี้เฮงซวย
- ได้ยินไหม
- ขอโทษ
ปาร์ตี้เฮงซวย
ลองชิ้นนี้ดูซิ
นี่นี่ทางนี้
นี่ชิ้นนี้ยอดเลย
ใส่เหล้าวอดก้าด้วย
ใส่วอดก้านิดนึงใช่มั้ย
วอดก้ารสผลไม้ ของอร่อย
บิลล์หม่ำดูสักคำ อร่อยอย่าบอกใคร
เสียใจลูกรัก
ก็รู้นี่นาว่าพ่อไม่เก่งทางนี้
ทำไมลูกไม่เลือกเค็กที่ตัวเองชอบละกันนะ
ลูกรู้เลยว่าคุณพ่อจะพูดงี้
- อะไรนะ
- คือคุณพ่อไม่สนใจเลย
ทำไมลูกทำยังงี้ ต้องเช็คสมองกันแล้วละ
ลูกพยายามจะจัดงานเยี่ยมยอดแห่งศตวรรษ
ให้คุณพ่อในอีกสองวัน
- แต่คุณพ่อไม่สน
- คุณพ่อสนนะ
- ไม่สนไม่แคร์
- สนซิ
- แอลลิสัน
- คุณพ่อสนซี ใช่มั้ยล่ะบิลล์
เอาเถอะน่า
- เถอะน่า ยิ้มนิด
- ขอโทษนะ
แล้วจะบอกแอนนี่ว่ายังไง
เอาอันนี้
สนแล้วไง
อร่อยสุดๆ
ขอบคุณ
คุณแบล็คคะ ทานเค็กสักชิ้นนะ
ครับ ขอสักชิ้น
คุณมีโอกาสไป..
ชมหนังสือที่หายากของคุณพ่อรึยัง
มีคู่มือรัฐสภาของเจพเฟอร์สัน แล้วก็..
หนังสือ "บลีกเฮาวส์" พิมพ์ครั้งแรก
ผมชอบกลิ่นคุณจัง
ดิฉันก็ชอบกลิ่นคุณ
คุณแม่เคยพูดเสมอว่า
เราตั้งหัวใจกับนาฬิกาเรือนนี้ได้
คุณตั้งได้มั้ย
ไม่เคยลองเลยค่ะ
จนเดี๋ยวนี้
โจคะ
ขอจูบคุณได้ไหม
ได้สิ
ขอบคุณครับ
ไม่เป็นไรค่ะ
โจคะ
ดิฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร
ผมก็คือโจไง
และคุณก็ซูซาน
ผมรู้สึก..
..ว่าเข่าอ่อน
- หัวใจเต้นผิดปกติมั้ย
- ใช่
เต้นเร็วขึ้น
รสจูบจากปากของคุณและลิ้นสัมผัสของคุณ
ทำให้มีความสุขประหลาด
ดิฉันควรจะ..
ดิฉันควรจะกลับบ้าน
หรือไม่ควรคะ
- ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณพ่อ
- ราตรีสวัสดิ์
หวัดดีบิลล์
หวัดดี
อยากมาดื่มก่อนนอนกับผม แอลลิสันกับควินซ์ไหม
ไม่ละครับ
ตามใจ
งั้นผมก็ราตรีสวัสดิ์
ราตรีสวัสดิ์บิลล์
- หวัดดีควินซ์
- หวัดดีตอนเช้าๆ ครับบีพี
- ฮัลโหลควินซ์
- เฮ้
- ฮัลโหลเจนนีเฟอร์
- สวัสดีค่ะคุณแพริช
- คณะกรรมการคอยอยู่ค่ะ
- อะไรนะ
- คณะกรรมการเหรอ
- คุณเรียกประชุมไม่ใช่หรือคะ
เปล่านี่
- สวัสดี
- สวัสดี บิลล์
อยากได้กาแฟสักถ้วย หรือะไรมั้ยล่ะ บิลล์
ไม่เอาหรอก คุณล่ะ
พูดให้ตรงจุดเลยนะ
เราได้รับ ข้อมูลใหม่จากจอห์นบอนเตคู
เกี่ยวกับความประสงค์ที่เขา
อยากรวมบริษัทเราเข้ากับเขา
และเราอยากแจ้งรายละเอียดให้คุณทราบ
- แค่นั้นเหรอ
- บอนเตคูต้องการคำตอบเร็ว และ..
คำตอบคือ ไม่ เร็วพอไหม
- คุณไม่อยากทราบรายละเอียดบ้างหรือ
- ผมไม่สนใจ
และไม่สนใจภาพรวมโดยกว้างด้วย แต่สนใจก็คือ..
คณะกรรมการของผมเรียกประชุมลับหลังผมได้ไง
และทำไมถึงมาพิจารณาข้อเสนอใหม่
จากคนที่ผมถือว่าหยามกัน
ผมตัดสินใจไปแล้ว จบเรื่อง
งั้นก็เป็นที่เข้าใจจากคำตอบของคุณว่า..
คุณไม่อยากฟังรายละเอียดข้อเสนอของบอนเตคู
ใช่ ขอให้เข้าใจเช่นนั้น
และคราวนี้ขอถามคุณบ้างได้ไหม
- ได้สิ บิลล์
- คุณบริหารคณะกรรมการชุดนี้ หรือ ผม
ก็แค่นั้น
เรามีงานเยอะทั้งวัน
- ปิดประชุมกันนะ
- ก่อนที่จะปิด บิลล์ ในเมื่ออยู่กันพร้อมหน้า
มีคำถามที่สองที่เราอยากได้คำตอบ
เป็นคำถามที่ง่ายกว่ามาก
คนที่ยืนทางซ้ายมือคุณน่ะเป็นใคร
ผมแนะนำคุณแบล็คให้ทุกคนรู้จักแล้ว
แต่เขาเป็นใคร มีบทบาทหน้าที่อะไร
เขามีความสัมพันธ์อะไรกับคุณ
คณะกรรมการเป็นห่วงมาก
เราเชื่อว่านอกจากคุณแบล็คมีอิทธิพล
ในการตัดสินใจของคุณ..
เกี่ยวกับบริษัทนี้
และคุณพึ่งเขาในการตัดสินใจแทนคุณ
การที่คุณไม่ตอบ บิลล์ ไม่เป็นสิ่งสมควร
เราเป็นคณะกรรมการของคุณ
เรามีสิทธิที่จะทราบว่าคุณบริหารงานบริษัทอย่างไร
และ คุณไม่ได้มอบหมายให้คนอื่นทำแทนคุณ
ใช่ไหม
ถามอีกหน โจ แบล็ค เป็นใคร
มีการเสนอมติต่อกรรมการ..
ให้ใช้มาตรา 19 ของกฏบัตรบริษัท
พูดภาษาอังกฤษหน่อย
ให้มีการเกษียณอายุโดยไม่ยกเว้น
เมื่อประธานฯของเราอายุครบ65ปี
เมื่อนั้นประธานจะดำรงตำแหน่ง
เป็นอดีตประธานกรรมการ
สามารถเข้าร่วมการประชุมทุกครั้งได้..
และเป็นโฆษกสำหรับนานาชาติของบริษัทเรา
รวมทั้ง แน่นอนอยู่แล้ว ค่าสินน้ำใจ
เป็นจำนวนมากมายชนิดที่
ไม่ต้องเดือดร้อนเรื่องเงินทองเลย
ขอให้ออกเสียงด้วยการระบุเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย
- เห็นด้วย
- เห็นด้วย
เห็นด้วย
ไม่เห็นด้วย
ไม่เห็นด้วย
มติผ่านการอนุมัติ
เราจะให้เกียรติอดีตประธานโดยจะไม่ประกาศผล..
ไปจนหลังวันเกิดสุดสัปดาห์นี้
ขอบใจที่ให้ผมได้รักษาหน้าไว้ นะดรู
มติอีกข้อหนึ่งคือการยอมรับข้อเสนอจากบอนเตคู..
ที่จะรวมบริษัทนี้เข้ากับบอนเตคูอินเตอร์แนชั่นนัล
โอเค โจ
ผมเป็นใคร..
ความสัมพันธ์ของผมกับวิลเลี่ยมแพริช
จะเปิดเผยในเวลาอันควร
ขอบคุณมากคุณแบล็ค
มันยังไม่สายจนกว่าจะจบ
ขอร้องนะ เอ็ดดี้ ให้มันจบๆไป
ผมรู้สึกว่ากรรมการยังไม่แน่ใจ
เรายังเปลี่ยนสถานการณ์ได้
คุณจะยังอยู่ที่บ้านนอกเมืองใช่ไหม
งานฉลองใหญ่สำหรับ
วันเกิดควบถูกบังคับให้เกษียณอายุ
คุณเป็นแขกผู้มีเกียรติ เอ็ดดี้
ผมจะยังอยู่นี่อีกสักพักเรายังมีโอกาส
โทรไปหาออฟฟิศจอห์น
บอกเขาว่าอีก 20 นาทีผมจะไปถึง
คุณทำอะไรไปน่ะ
- คุณให้ปลดท่านผู้เฒ่า
- ก็เราสองคนที่ทำ
ขอบคุณที่ช่วย
เขาก็เริ่มแย่อยู่แล้ว
แต่คุณช่วยให้ซัดจนล้ม
ผมจะสกัดเรื่องนี้
ควินซ์ คุณทำไม่ได้หรอก
ไข่เละแล้วจะเอามารวมกันอีกยังไง
ผมไม่ได้ตั้งใจให้เป็นอย่างนี้
รถไฟออกจากสถานีแล้วเพื่อน
และคุณอยู่บนรถเสียแล้ว
เอาละ อยากรู้โอกาสเงินที่รออยู่ไหม
แก้ไข โอกาสทอง
เมื่อจอห์นบอนเตคูซื้อแพริชคอมมูนิเคชั่นไป
เขาจะแยกบริษัทออก
ขายเป็นชิ้นส่วนให้กับผูเสนอราคาสูงที่สุด
นั่นเป็นแผนเกมนี้มาตั้งแต่ต้น
ผมเป็นคนจัดการ และเขาก็ทำที่ถนัดได้อย่างดี
คุณจะได้ผลประโยชน์อะไรบ้าง
คุณจะได้ตดรดกางเกงไหมเลยไง
แค่ขายหุ้นของคุณ คุณก็รวยเละแล้ว
เลิกเลียขาเอาใจคนได้เลย
ได้สัมผัสความเป็นคนแท้ๆกับเขาบ้าง
ผมจะเปิดโปงคุณ
เอาเล้ย
ไปบอกวิลเลี่ยม แพริชซิว่า คุณหักหลังเขา
ในการประชุมลับคณะกรรมการ
ไปบอกแอลลิสันว่าคุณมีส่วนช่วย
ให้พ่อเขาสูญเสียบริษัทอย่างไรบ้าง
ชีวิตก็อย่างนี้ ควินซี่
ตื่นขึ้นมาสัมผัสหนามเสียบ้าง
คุณมานี่เหรอ
ใช่ครับ
ผม เอ้อ แวะมา
ว่าจะหาอาหารเที่ยงกินเสียหน่อย
พอดีมาแวะแถวนี้อยู่แล้ว
ดีใจจัง
ตอนดิฉันโทรไป
เขาบอกว่าคุณพ่อกับคุณออกมาแล้ว
คุณพ่อไปงีบหน่อยนึง
ท่านคงเหนื่อยน่ะ
รู้มั้ย ไอ้เรื่องบอนเตคูนี่
มันดูเหมือน
ใช่ ท่านเหนื่อยมาก ผมว่า
คุณคงหิวแย่ล่ะซิ
ไม่หรอก
ไม่หิวแล้ว
คุณล่ะ
ดิฉันชอบร่วมรักกับคุณ
เหมือนกับร่วมรักกับใครสักคนที่..
เพิ่งเคยเป็นหนแรก
ขอบคุณ
คุณชอบร่วมรักกับดิฉันมั้ย
ชอบ
ชอบมากกว่าที่ชอบเนยถั่วเหรอ
ใช่
มากกว่าเยอะ
- คุณจะไปไหน
- ไม่ไปไหน อยู่แหละ
นานแค่ไหน
ผมหวังว่าจะนานแสนนาน
เช่นกันค่ะ
เราจะทำยังไงต่อไป
คอยให้เป็นไปตามดวง
ฮัลโหล บิลล์ ได้งีบพอไหม
- นอนไม่หลับ
- ผมเสียใจด้วย
ผมจะลงไปเอง
เป็นไงบ้างล่ะ
ผมเห็นคุณจูบซูซาน
ผมก็เห็นคุณที่เห็นผม
คุณมาผิดที่ ผู้หญิงก็ผิดตัว
- ให้ผมตัดสินเองละกัน
- แต่ผมเป็นพ่อเธอ
พูดด้วยความเคารพนะ ผมไม่ได้ขออนุญาตคุณนี่
น่าจะขอกันเสียก่อนนี่หว่า
คุณเข้ามาในชีวิตผม เอาข่าวร้ายกาจ มาบอกผม
ทำให้ผมหัวปั่นไปหมดกับทั้งธุรกิจกับครอบครัว
แล้วคราวนี้คุณมายุ่งกับลูกสาวผม
เลิกทวนคำพูดทุกคำของผม
แล้วกลับให้เป็นคำถามเสียที
มายุ่งมาจู๋จี๋ แล้วอะไรต่อมิอะไร
คุณมาที่นี่..
ทำไมเลือกเอาผมนะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ
ผมเลือกคุณที่คุณเป็นเยี่ยม
มีความสามารถในการสั่ง
มีชีวิตชั้นหนึ่ง
และผมเห็นว่าเป็นประโยชน์กับผมมาก
คุณต้องการอะไร
ทุกคนต้องการบางอย่างเสมอ โจ
คุณทำให้ผมเจอปัญหาครั้งแล้วครั้งเล่า
ผมนึกว่ารู้จักว่าคุณเป็นใคร และมันไม่สนุกเลย
แทบจะทนไม่ได้ทีเดียว
แต่ตอนนี้ผมกำลังได้อีกอย่างจากคุณ บางอย่างที่..
ประหลาดมาก
คุณต้องการอะไร
ผมก็ใช้ชีวิตตามคำคมของแพริชเท่านั้น
มองหา "ความตื่นเต้น"
และ "เสียงกระซิบแผ่วของความตื่นตา
ที่ชีวิตนี้ขาดเสียมิได้"
เข้าใจที่ผมพูดมั้ย บิลล์
คุณกำลังละเมิดกฏของจักรวาล
- จักรวาลนี้เหรอ
- จ้กรวาลไหนก็ได้ทั้งปัจจุบันและอดีต
คุณอาจจะเป็นมืออาชีพ โจ
แต่ผมรู้ว่าคุณเป็นใคร
และคุณมันเฮงซวยชมัด
ผมไม่ชอบน้ำเสียงของคุณ
และไม่ชอบคำเปรียบเปรยด้วย
ผมไม่สนหรอก
ผมขอเตือนหน่อยว่า นี่ไม่ใช่การขัดคอ
กับคนที่มาจีบลูกสาวคุณ
นี่มันผม ระวังหน่อยนะบิลล์
อย่ามาเรียกชื่อหน่อยเลย ไอ้ชาติหมา
ขอบอกอีกครั้ง ระวังนะบิลล์
ต้องการอะไรครับ
ขอโทษ ต้องการอะไรครับ
ครับ คุณหมอแพริชครับ
คุณหมอเข้าเวรหกโมง
หวัดดี
- โจไปไหนล่ะ
- โจเหรอ
ไม่อยู่แถวนี้
- รู้มั้ยว่าเขาไปไหน
- ไม่รู้
คุณตามหาโจทำไมเหรอ
ความรัก อารมณ์หวาม ความหลงไหล
ทั้งหมดที่คุณพ่อให้รอคอย
- มันมาถึงแล้ว
- นี่มันแย่จริงๆ
ทำไมคะ
ผู้ชายคนหนึ่งเข้ามา ไม่เคยอยู่ห่างคุณพ่อ
ดูท่าคุณพ่อไว้ใจเขา พึ่งเขา
ทำไมสิ่งเหล่านี้ไม่ดีพอสำหรับลูกล่ะ
- ลูกไม่รู้เกี่ยวกับโจเลย
- คุณพ่อกลัวอะไรคะ
ว่าลูกจะรักหลงโจจนโงหัวไม่ขึ้นหรือไง
ลูกรักเขา เหมือนคุณพ่อรักคุณแม่
นั่นไม่ใช่สิ่งที่
คุณพ่ออยากให้เกิดกับลูกเสมอมาเหรอ
พ่อคิดว่าโจคงไม่อยู่กับเราได้นาน
เขาจะไปไหนกันล่ะ
พ่อไม่ทราบ
- พ่อบอกไม่ได้
- เถอะน่า
คุณพ่อรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับคนที่ทำงานให้พ่อ
ในกรณีนี้พ่อพูดไม่ได้
พ่อบอกได้แค่นี้ว่า เรื่องโจ
เราอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมาก
ลูกรักเขา
พ่อไม่แคร์ที่ลูกรักเขา พ่อจะบอกว่า
โจไม่เหมาะสำหรับลูก
ค่ะ คุณพ่อ
ขอโทษค่ะ
ลูกก็รักคุณพ่อ
คุณข่าวร้าย หายหัวไปไหนมา
อย่าปากเสียนะพี่
ฉันไม่ปากเสียหรอกพ่อคุณ
มารับฉันไปเหรอ งั้นก็ข่าวดี
ไม่ใช่ ฉันมาเยี่ยมหมอ
หมอเหรอ
- ไม่สบายไปรึไง
- ไม่ใช่
งั้นคงมาหาหมอผู้หญิงน่ะซี
- ถูกต้อง
- หมอสาวของฉันใช่มั้ย
ของฉันด้วยนะ
คุณมีความรักน่ะซิท่า
เขารักตอบมั้ย
เธอรู้ว่าจริงๆแล้วคุณเป็นใครรึเปล่า
- เธอรู้ว่ารู้สึกยังไง
- ตอเเหล
ทำไมถึงได้ทำกันยังงี้
ฉันไม่ต้องการให้มาเห็นด้วย
คิดเหมือนเด็กๆ มันไม่ดีสำหรับคุณ
และไม่ดีสำหรับเธอ
ไม่ดีสำหรับฉันที่นอนแบบอยู่นี่
มะเร็งเบ้อเริ่ม
ทรมาณในร่างกาย รอวันตาย
เอาดอกไม้มาให้ แล้วยังโดนด่าอีกแน่ะ
ดอกไม้ที่ฉันอยากได้
คือดอกไม้ที่วางบนร่างอันสงบของฉัน
ฝังอยู่ในดิน
ทำอะไรก็ไม่ถูกใจเลย พอมารับไปก็อยากอยู่ต่อ
ปล่อยให้อยู่ก็เกิดอยากไปเสียนี่
คุณอยู่ผิดที่แล้วละพ่อคุณ
ฉันด้วย
ไม่เอาอีกแล้ว
รับเอาฉันไป แล้วคุณก็มาด้วยกันเดียวนี้เลย
แต่ฉันไม่เปล่าเปลี่ยวนี่
มีใครคนหนึ่งอยากให้ฉันอยู่
ดีนะที่เกิดมีความรัก
เหมือนได้ไปเที่ยวที่เกาะ
ไม่ดีไม่ร้ายกำลังพอดี
ตอนนอนก็ไม่มียุงกัดกวนใจ
แต่ว่า เรื่องต้องเกิด
ถ้าคุณอยู่นานไป
งั้นก็รีบเก็บความทรงจำดีๆ
แล้วกลับไปเสียในตอนนี้
แต่อย่าไปหลงกล
คนเราที่นี่ส่วนมากก็เหงาเหมือนกัน
ถ้าโชคดี ก็อาจจะ..
ได้ความทรงจำดีๆ หอบกลับไปเหมือนกัน
คุณได้ภาพทรงจำดีๆพอหรือยัง
ได้
ลาละนะ พี่
ว่าไง
ผมรู้สึกว่า ทั้งหมดนี่
ที่ผมลงมาครั้ง
ก็ได้ทำตามที่ตั้งใจเอาไว้แล้ว
หมายความว่ายังไง ถึงเวลาแล้วรึ
ผมพร้อมแล้ว
คุณพร้อมงั้นเหรอ
ดีแล้ว พรุ่งนี้ หลังงานปาร์ตี้
- ว่าไง เฮเลน
- โทรศัพท์ค่ะ ท่าน
- คุณสโลนจากนิวยอร์ค
- ขอบใจ
ขอโทษนะ
ขอบใจ
เฮ้
เฮ้
แดงหรือขาว
- ไม่ละ ขอบใจ
- ดื่มหน่อยน่า
- ดูเหมือนว่าคุณต้องดื่มปลอบใจพอๆกับผม
- เหรอครับ
ควินซ์
ผมรู้สึกสับสนนิดๆ
- สับสนเหรอ
- ครับ
- เรื่องอะไร
- ความรัก
ความรัก
ผมก็มีปัญหาของผมเอง
- คุณรักแอลลิสันใช่มั้ย
- ครับผมรัก
คุณสองคนเจอกันยังไง
ผมเป็นคนขี้แพ้ระดับโลก
และเธอเป็นลูกคนรวยแสนสุข
และด้วยเหตุอะไรไม่ทราบเธอยอมรับผม
แต่แอลลิสันรักคุณนี่
คุณรู้ได้ยังไง
เพราะเธอรู้ข้อเสียของผม และเธอยังยอมรับ
- ข้อเสียอะไร
- ไม่ใช่อย่างนั้น แค่พูดเปรียบเปรย
เหมือนกับว่าคุณรู้ความลับของกันและกัน
ความลับสุดชั่วลึกลับ
- ความลับสุดชั่วลึกลับเหรอ
- แล้วคุณก็เป็นอิสระ
อิสระเหรอ
คุณเป็นอิสระ ที่จะ..
รักกันได้อย่างเต็มที่ สุดหัวใจ
ไม่มีความกลัว
ฉะนั้นไม่มีอะไรที่คุณไม่รู้เกี่ยวกับ
คู่ครองของคุณ มันก็โอเค
- คุณชอบผมมั้ย โจ
- ครับ ควินซ์ คุณเป็นคนหนึ่งที่ผมโปรด
ถ้าคุณเกิดรู้ว่าผมเป็นคนหนึ่งที่ทำให้
บิลล์ แพริชต้องพังไปล่ะ
ผมบอกดรูกับกรรมการว่า บิลล์ต้องพึ่งพาคุณ
ดรูกับบอนเตคูมีแผนจะ สับแบ่งขายบริษัท
บอนเตคูคอยจ้องอยู่วงนอก ดรูเป็นหนอนบ่อนไส้
ผมมันโง่ที่ทำให้เกิดขึ้นได้
พระเจ้าช่วย
ผมจะทำยังไงดี
ไปหาบิลล์แล้วเล่าความจริง
เขาจะยกโทษคุณ
- คุณคิดงั้นรึ
- ครับ
คุณว่าผมรอจนปาร์ตี้เลิกแล้วดีไหม
ไม่ดี
ไม่ดี
สี่ช่อตรงนี้อีกช่อนึงบนโน้น
ตรงนี้ดีแล้ว เยี่ยมเลย
ฉันว่าตรงนี้สี่ช่อเหมือนตรงนั้น
- หวัดค่ะ คุณพ่อ
- หวัดดี
เป็นไงบ้างคะ
เริ่มชินแล้วละ
ลูกได้นักร้องเสียงบาริโทนกับบาลาไลก้า..
มาจากร้านน้ำชารัสเซีย
ลูกจับให้สวมเสื้อคอร์แส็ค
และร้องเพลงของเนลสันเอดดี้
โอ้โฮ
ลูกนี่อเมซิ่งจริงๆ
แต่ แอลลิสัน ลูกทำไปทำไม
ลูกทำไปเพราะรักคุณพ่อ ทุกคนรักคุณพ่อ
คุณแม่ ไม่ว่าท่านอยู่ไหน ซูซาน ควินซ์
ทุกคนที่ทำงานกับคุณพ่อ ทุกคนที่เคยรู้จักคุณพ่อ
คุณพ่อคะ
คุณพ่อเป็นพ่อแสนดีมาตลอด
พ่อไม่ได้ทำตัวเป็นพ่อของลูก..
- เหมือนกับที่เป็นกะซูซานเหรอคะ
- พ่อไม่ตั้งใจจะพูดงั้น
แต่คุณพ่อคิดอย่างนั้น ก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
เพราะลูกรู้ว่าคุณพ่อรักลูก
คืออาจจะไม่เหมือนกับซูซาน
พอเขาเดินเข้ามาในห้อง คุณพ่อก็ตาสว่างดีใจ
เธอได้รอยยิ้มจากคุณพ่อเสมอ
พอลูกเดินเข้าไป
ก็จะได้สายตาแบบ "จะเอาอะไรล่ะคราวนี้"
แต่คุณพ่อไม่เคยให้เราสองคนขาดอะไรเลย
ยิ่งกว่านั้นนะคะคุณพ่อ ยิ่งกว่านั้น
ลูกได้รับความรัก เท่านั้นแหละก็พอแล้ว
ฉะนั้นก็เลยไม่ห่วงเรื่องคนโปรดคุณพ่อ
ให้คุณพ่อมีได้หนึ่งคน
ที่สำคัญคุณพ่อเป็นคนโปรดของลูกค่ะ
แอลลิสัน
พ่อรู้สึกว่า..
พ่อได้ทุกอย่างที่ต้องการสำหรับวันเกิดแล้ว
เดี๋ยวก่อน
ยังมีมาอีกเยอะแยะเลย
เหมือนความรักคุณพ่อ
รู้มั้ย วันนี้ต้องเป็นงานที่เยียมยอดจริงๆ
ค่ะ ใช่แล้ว
ขอบใจนะลูก
- สุขสันต์วันเกิดค่ะ
- ขอบใจ
- สวัสดี
- ขอบคุณ
- หวัดดีซูซาน
- หวัดดีซีโมน สบายดีเหรอ
- หวัดดีที่รัก
- หวัดดี จีน
คุณพ่อบอกว่าคุณอาจจะลาไป
คุณพ่อของคุณกับผม..
เวลาที่เราอยู่ด้วยกันหมดไปแล้ว
ดิฉันรักผู้ชายคนหนึ่ง
แต่ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร
จะไปไหนเมื่อไหร่
ผมบอกได้ว่าเมื่อไหร่
คืนนี้
ยิ่งแย่ลงไปทุกที
ไม่แย่ไปกว่าที่เกิดกับผมหรอก
ผมรักผู้หญิงคนหนึ่งที่..
ผมไม่อยากจากไป
ไม่อยากจากเธอไป
งั้นก็อย่าไปซิคะ
เรารู้จักกันและกันน้อยมาก
ผมมีอะไรที่ควรต้องบอกคุณมากมาย
ถึงเวลาก็รู้เอง
จริงเหรอ
ดิฉันอยากอยู่กับคุณค่ะ โจ
ผมปากโป้งหลายครั้งจนเกินไป
ทุกอย่างมันบิดเบือนเสียรูปการณ์ไปหมด
ไม่เป็นไรหรอกควินซ์ ผมเข้าใจ
คุณมีความตั้งใจดีเสมอและผมก็ขอบใจ
บางครั้งเหตุการณ์ก็ออกมาเสียหาย
- ขอโทษครับ
- ไม่เป็นไร เข้ามาซิ โจ
ผมขอขอบคุณ ไม่เป็นไรใช่ไหมบิลล์
- แน่นอน
- โจ รู้เรื่องหมดผมเล่าให้เขาฟัง
และเขาขอให้ผมมาพูดความจริงกับคุณ
ผมน่ะอยากบอกคุณตามความจริง แต่..
เขายกเรื่องมาขู่ผม คุณเข้าใจใช่มั้ย
คิดว่าพอเข้าใจ
ถึงยังไง..
ผมก็เข้าใจว่าคุณคงมีธุรกิจจะคุยกัน
ไม่มี แต่ผมมีเรื่องที่ยังไม่เสร็จ ต้องจ้ดการกับดรูอีก
ให้เขานั่งเฮลิคอปเตอร์มางานคืนนี้
ผมอยากพูดใส่หน้าเจ้าหมอนี่ว่าผมคิดยังไงกับเขา
อาจจะไม่ง่ายนักนะ บีพี
สงสัยว่าดรูคงไม่อยากเจอคุณนัก
--ผมจะจัดการให้
- โอเค
- เป็นไงบ้าง
- คุณจะมาสนใจไปทำไม
แค่ถามดูน่ะ บิลล์
อยากรู้ใช่ไหม เอ้าจะบอกให้
ผมไม่แค่เดินผ่านหุบเขาเงามรณาในคืนนี้เท่านั้น
ผมวิ่งเหยาะลงไปเลย ในขณะที่ธุรกิจของผม..
ถูกปล้นเอาไปด้วยฝีมือโจรสลัดห่วยๆสองคน
เกือบลืมไป ลูกสาวผมตกหลุมรักกับมรณะทูต
และผมก็หลงรักลูกสาวของคุณ
พูดอีกทีซิ
ผมรักลูกสาวของคุณ และคืนนี้ผมจะพาเขาไปกับผม
- อะไรนะ
- ผมว่าคุณได้ยินผมพูดน่ะ บิลล์
คุณจะเอาซูซานไปไหนไม่ได้ เราตกลงกันแล้ว
เสียใจ
ซูซานเป็นลูกผม และเธอยังจะมีชีวิตดีๆไปอีกนาน
คุณจะพรากเธอไปจากสิ่งเหล่านี้
แล้วมีหน้ามาบอกว่าเสียใจเรอะ
เสียใจนะ ผมไม่รับคำขอโทษ
ผมไม่แคร์ บิลล์ ผมรักเธอ
ง่ายดีเสียเหลือเกินนะ
อยากได้อะไรก็เอาไป เพราะมันถูกใจคุณ
นั่นไม่ใช่ความรัก
แล้วอะไรล่ะ
มันก็เป็นแค่ความคะนองไร้เป้าหมาย
ที่คุณอยากจะทำเท่านั้นเอง
มันไม่มีคุณสมบัติที่มีความหมายทั้งหลาย
เช่นอะไรบ้าง
ความไว้วางใจ ความรับผิดชอบ
ยอมรับภาระเพื่อสิ่งที่เลือกเอา
และใช้เวลาชั่วชีวิต
รักษามาตรฐานที่ดี
และเหนือสิ่งอื่นใด
ต้องไม่ทำให้ผู้ที่ตนรักปวดร้าว
นั่นคือความรักตามแบบฉบับ
ของวิลเลียมแพริชเรอะ
คูณด้วยความไม่รู้จบและนำดิ่งลงไป
สู่ก้นบึ้งแห่งนิรันดร์กาล
แล้วคุณก็ได้แต่ภาพผิวเผินของสิ่งที่ผมพูดไป
- นั่นมันสำนวนของผมนะ
- ตอนนี้เป็นคำของผมแล้ว
บิลล์ ซูซานอยากไปกับผม เธอรักผม
เธอรักคุณ
คุณเป็นอะไร คุณบอกเธอรึยังว่าคุณเป็นใคร
- ยัง
- เธอรู้ไหมว่าจะไปไหน
ซูซานหลงรักไอ้หนุ่มชาติหมาคนหนึ่ง
ที่คุณเอาร่างกายเขามาสิงอยู่
และทุกอย่างจากนั้นก็เป็นเรื่องบังเอิญ
คุณไม่รู้ว่าความรักคืออะไร
และเธอไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร
คุณสัญญากันแล้วก็ไม่ทำตาม
คุณหลอกลวงจิตใจของเธอ ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจ
- ผมไม่ชอบที่คุณพูด
- ผมไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว
- ผมไม่ยอมให้คุณมาฉกเอาลูกสาวผม
- คุณไม่ยอมเรอะ
- ไม่ยอม
- คุณขู่ผมเรอะ
เออซิวะ
ผมรักซูซานตั้งแต่นาทีแรกที่คลอดออกมา
สิ่งที่ผมฝันไว้คือชายที่มาค้นพบเธอ..
รักเธอ มีคุณค่าพอสำหรับเธอที่มาจากภพนี้ยุคนี้
ที่มีอารมณ์รักเมตตา
มีความตั้งใจใชีชีวิตร่วมกันกับเธอ
ในสิ่งที่งดงามที่เรียกกันว่าชีวิต
พอที
สิ่งที่ผมรู้คือสิ่งที่ผมต้องการ
และที่ผมต้องการคือซูซาน
และผมจะต้องได้เธอ และเธอได้ผม
ทุกอย่างจะเป็นไปอย่างนั้น คุณทำอะไรไม่ได้หรอก
คุณบอกผมทั้งหมดนี่เพื่ออะไรกัน โจ
คุณมันยิ่งใหญ่ ผู้ยิ่งใหญ่คับซอย
คุณไม่ต้องขออนุญาต
แต่คุณกลับมาขอ รู้มั้ยว่าทำไม
เพราะคุณเริ่มกลายเป็นคนดี
และคุณรู้ว่ามันไม่ถูกต้อง
ผมไม่รู้ว่าคุณจะทำอะไร
แต่นี่จะเรียกว่ารักได้ยังไง
เธอไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร
ทำไม่บอกเธอเสียทีล่ะ ลองดูซิ ดูซิว่าจะเป็นยังไง
เปิดเผยทุกอย่างในตัวคุณ
แล้วปล่อยให้เหตุการณ์ลงเอยตามที่จะเป็น
ตกลงมั้ย
ผมพูดอย่างสุดความสามารถแล้ว
อยากจะบอกว่าไปไตร่ตรองให้รอบคอบ
ขอโทษนะ ขอตัวก่อน
- ได้ซิครับ
- ดีใจที่ได้เจอกัน
คุณดูเซ็กซี่อย่างอธิบายไม่ถูก..
เมื่อตอนที่ยืนอยู่ในหมู่คนอื่นๆ
ดิฉันจะเมคเลิฟกับคุณตรงนี้ก็ยังได้
ถ้าคุณจะดูลายมือทายอนาคตละก็คุณ
มองดูผิดข้างแล้วละ
ผมมีอะไรที่อยากจะบอกคุณ
แต่บอกไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ
เมื่อตอนที่คุณลังเล ฉันใจหายวูบยังไงชอบกล
จำเช้าวันนั้นได้มั้ย ที่ร้านกาแฟ
เมื่อคุณพูดว่า "มันเสียหายอะไรที่จะ
ดูแลผู้หญิงสักคน"
"เธอก็ดูแลคุณ"
ผมพูดยังงั้นเหรอ
ดิฉันพูดว่าสมัยนี้หาผู้หญิง
แบบนั้นยากมาก
คุณเจอผู้หญิงคนนั้นแล้วละ โจ
ร้านกาแฟ
ที่ตรงนั้นแหละ และคุณก็เป็นคนนั้น
และคุณพูดว่า..
คุณไม่ต้องการดิฉัน
ให้ดิฉันเป็นหมอของคุณเพราะ..
คุณไม่อยากให้ดิฉันตรวจร่างกายคุณ
แต่ก็ได้ตรวจจนได้
ดิฉันจะไปกับคุณก็ได้นะ
หรือจะให้คอยคุณ
คุณจะกลับมาใช่มั้ย
ขอผมจูบคุณได้มั้ย
เหมือนกับจูบลา
มีอะไรหรือคะ โจ
เหมือนกับเราจะลอยขึ้นไป
ผมยังอยู่นี่
แต่คุณไม่อยู่ที่นี่
ใจคุณอยู่ที่อื่น
คุณเป็นคนอื่น
คุณไม่อยากถามหรือว่าเป็นใคร
- อยาก แต่ก็..
- "แต่" รึ
โจ ดิฉันกลัว
กลัวที่จะรู้ความจริงเหรอ
อย่ากลัว
ไม่สำคัญหรอกว่าผมจะเป็นอะไร
คุณรู้ว่าผมเป็นใคร
คุณเป็น..
คุณเป็น..
คุณคือ โจ
ใช่ ผมคือ โจ
และผมสัญญาว่า..
คุณจะได้สิ่งที่คุณพบที่ร้านกาแฟเสมอไป
บอกดิฉันหน่อยว่าคุณรักดิฉัน บอกว่ารักเดี๋ยวนี้
ตอนนี้ผมรักคุณ
ผมจะรักคุณตลอดไป
ซูซาน
คะ
ขอบคุณที่คุณรักผม
เราควรต้องเริ่มกันเสียทีนะบิลล์
ตกลงแค่เราสองคน
ขอบใจ
เข้ามา
ได้ตัวมาแล้ว อีกสองนาที เครื่องฮ.จะมาถึง
เรายังมีเวลากันอยู่มั้ย
ก็โอเค
พาเขามานี่
เมย์
- ค่ะ ท่าน
- ผมรู้ว่าคุณกำลังยุ่ง
ขอให้คุณช่วยต่อสายโทรไปถึงเอ๊ดดี้สโลน ให้ผมที
- ที่บ้านหรือคะ
- ไม่ เขาอยู่ที่ทำงาน
ต้องถือว่าบิลล์นี่ใจนักเลง
คุณโอเคมั้ย
และฉลาดด้วยรู้เปล่า
ก็ เขารู้ว่าไม่มีทางเลือก
และรู้ว่าคุณเป็นปรปักษ์ชัดๆ
- เขาพูดงั้นเหรอ
- และคุณเล่นงานตอนเผลอ
เออซิ ตอนเผลอและเพลีย
- เรามากันครบแล้ว บิลล์
- ผมขอบใจจริงๆ เอ็ดดี้
ท่านกรรมการ เราจะขอเวลาท่านแค่นาทีเดียว
ในฐานะที่ท่านเป็นผู้ดูแลบริษัท ท่านจะ
ได้ข้อมูลจากที่ท่านจะได้ยินต่อไป
ที่อาจเป็นประโยชน์ต่อท่านหรือไม่
- ผมก็ขอขอบคุณ
- เราจะรับฟัง
สวัสดีบิลล์
ขอบใจ ควินซ์
ผมอยากจะขอขอบคุณในท่าทีแบบลูกผู้ชายครั้งนี้
หุบปาก แล้วนั่งลง
คุณน่ะเป็นเหมือนถุงขี้ไม่มีประโยชน์ นะดรู
คุณสมคบกับจอห์นบอนเตคู..
ที่จะแยกบริษัทของผม เพื่อผลกำไรของคุณเอง
ผมไม่รู้ว่าคุณไปเอาความคิดมาจากไหน
คณะกรรมการตกลง..
คณะกรรมการไม่รู้ว่าคุณเป็นไส้ศึก
วางแผนจะฝังเราทั้งหมด
ท่าจะเป็นความคิดเพ้อฝันของคุณแบล็คล่ะซี
เขาจะเล่นตลกอีกหรือไง
ไอ้ตูดหมึกนี่มันน่าเบื่อจริงๆ ไม่มีใครรู้ว่าเป็นใคร
แต่มีอย่างหนึ่งที่ทุกคนรู้
เขาพูดอะไรคุณก็ฟัง
และเขาเอายาพิษกรอกหูคุณเรื่อยมา
คุณนั่นแหละคือยาพิษ ดรู
คุณทำงานลับๆเพื่อทำลาย
ความเชื่อใจของผู้ชายคนหนึ่ง
ที่ปั้นคุณขึ้นมาด้วยระดับสูง มีศักดิ์ศรี มีเกียรติ
ผมได้เป็นประจักษ์พยานใน
การหลอกลวงตบตาทุกรูปแบบมาแล้ว
แต่บิลล์แพริชเป็นเหยื่อของการหักหลัง
ที่ไร้จรรยาอย่างไม่มียางอาย
ที่ผมไม่ได้เห็นบ่อยนัก
แต่บิลล์ก็รับศึกอย่างไม่เห็นแก่ผลประโยชน์ของตัว
โดยไม่ยอมเปิดเผยว่าผมเป็นใคร
ถ้าเขายอมเสียสัญญาว่าจะรักษาความลับ
งานของเขาก็จะง่ายมาก
เขาอาจเปลี่ยนความปราชัยให้เป็นชัยชนะ
แต่เขาเป็นคนมีเกียรติและศักดิ์ศรี
เพราะผม เขาตกงาน บริษัทหลุดมือ เสียชื่อเสียง
ตอนนี้ เมื่อได้เสียอะไรไปมากแค่นี้แล้ว
ผมก็จำเป็นต้องยุติความลับกันเสียที
ถึงเวลาที่ผมจะบอกคุณว่าผมเป็นใคร
บอกเลย บอกเลย อยากรู้จนฉี่ราดแล้ว
- และคุณจะต้องฉี่ราดอีก
- โจ อย่าเลย
ถึงเวลาที่เราต้องจัดการกับนายคนนี้
ไม่จำเป็นหรอก โจ ดรู คงจะปลีกตัวไปเอง
- ผมจะไม่ปลีกตัวไปไหน
- ขอขอบคุณในความเป็นสุภาพบุรุษของคุณ
สิ่งที่เราจะทำกันต่อไปนี้ คือเอากริชกระซวกเข้าไป
- "กริช" เรอะ
- ผมบอกให้หุบปาก
เตรียมตัวให้ดี ดรู
- ผม..
- โจ ได้โปรดเถอะ
ขอให้ผมลงมือตั้งบัดนี้ไป
- เป็น..
- อย่านะ
เจ้าหน้าที่สรรพากร
บิลล์
บิลล์
ถูกต้อง เขาเป็น..
เขาเป็นสายสืบภาษีของกรมสรรพากร
เรามั่นใจว่า บอนเตคู ที่ทำธุระกิจที่ผ่านๆมา
มีการรวมบริษัทต่างๆ
แบบน่าสงสัยว่ามีการเลี่ยงภาษี
ทางสรรพากรขอให้บิลล์ร่วมมือ
ในการสืบสวนพฤติกรรมของบอนเตคู
ทางการอยากจับให้อยู่มือ
และเมื่อมาขอซื้อบริษัทนี้ก็เป็นโอกาสดี
- ผมเสนอให้ความร่วมมือ
- เราขอขอบคุณ
และสายสืบโจแบล็คนี่ ไม่ใช่ชื่อจริงหรอก
ได้กลิ่นว่าคุณมีส่วนด้วย ดรู
เขาพบหลักฐานว่าคุณทำงานอยู่ทั้งสองทาง
น่าเสียใจที่แบบนี้เรียกว่า
เป็นการขัดผลประโยชน์บริษัท
การขัดผลประโยชน์ที่ไม่แจ้งให้ทราบ
- เป็นความผิด
- ความผิดที่ฟ้องร้องได้
- และถ้าผิดตามข้อหา
- มีทางผิดมาก
ผมขอติดต่อทนายผมก่อน
ไม่ต้องใช้ทนาย ดรู เรามีข้อเสนอให้คุณ
สารภาพกับคณะกรรมการว่าคุณมีส่วน
แล้วยื่นใบลาออก
ผมจะได้อะไร
จะได้ไม่ต้องติดตะราง
คุณพูดเกินความเป็นจริงไปแล้ว
คุณมีข้อเสนอเพราะคุณไม่มีหลักฐาน
- หลักฐานเหรอ เรามีหลักฐานเยอะ
- เขาพูดไปยังงั้นเอง
ดรู ถ้าคุณอยากลองดีกับวิธีที่ผมอยากแก้ไขเรื่องนี้
คุณจะเจอกับผลที่ออกมาในบั้นปลาย..
เกินกว่าที่คุณจะเข้าใจ
คุณจะไม่นั่งนับ วัน เดือน หรือ ปี
แต่เป็นพันปีในที่ที่ไม่มีประตู
เอาละ คุณชนะ
พอผมกลับไปผมจะประชุมกับคณะกรรมการ
คุณกำลังประชุมกับกรรมการอยู่เดื๋ยวนี้แล้ว
เรายอมรับใบลา
ยิ่งกว่านั้นผมขอเสนอญัตติให้วิลเลียมแพริช
เป็นประธานกรรมการบริษัทแพริชคอมมูนิเคชั่น
และปฏิเสธข้อเสนอรวมตัว
กับบอนเตคูอินเตอร์เนชั่นนัล
- กรรมการว่าไง
- ตกลง
- ตกลง
- ญัตติอนุมัติ
ขอบคุณ แจ๋วมาก
แต่มันมากกว่าที่ผมคาดไว้
ผมอยากให้ความจริงปรากฏเท่านั้น
คุณก็ทำไปแล้ว พวกเราอยากให้คุณกลับมา บิลล์
ขอให้สนุกในงาน ฉลองกันเลย
ผมจะจัดการรายละเอียดปลีกย่อย
คุณแบล็ค เราขอขอบคุณ
ยินดีครับ เป็นความฝันของสายสืบอย่างผม
ผมจะได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าแผนกคราวนี้
ใครจะไปเชื่อ
ว่าคุณเป็นสายสืบสรรพากร
ความตายและภาษี
แฮปปีเบิร์ธเดย์ทูยู
แฮบปีเบิร์ธเดย์ทูยู
แฮบปี้เบิร์ธเดย์ เดียร์บิลล์
แฮบปีเบิร์ธเดย์ทูยู
- ปราศัยหน่อย
- ปราศัย
ขอบคุณครับ
- ผมนึกว่าคืนนี้จะแอบหนีไปเสียหน่อย
- ไม่เอา
คืนนี้อากาศดีจริงๆ
ทุกใบหน้าจะเป็นความทรงจำของผม
อาจจะไม่ใช่ความทรงจำที่สมบูรณ์แบบ
บางครั้งเราก็มีขึ้นๆลงๆ
แต่เราก็รวมกันเป็นปึกแผ่น
และคุณเป็นของผมคืนนี้
ผมจะขอทำอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
และบอกว่าความหวังของผม
อยากให้คุณมีชีวิตที่โชคดีเหมือนผม
ที่คุณจะตื่นขึ้นมาในเช้าวันหนึ่งและว่า
"ฉันไม่ต้องการอะไรอีก"
หกสิบห้าปี
มันผ่านไปเร็วเหมือนพริบตา
หวัดดี
คืนนี้สนุกนะ
ผมสนุกมากจริงๆ
คุณคิดถูกเรื่องโจ น่ะ
เขา..
กำลังจะไปที่ไหนสักแห่ง
เสียใจด้วยนะ
โล่งใจไหมล่ะ
ก็ใช่ แต่..
แต่อะไร
พ่ออยากให้ลูกรู้ว่าพ่อรักลูกมากแค่ไหน
ลูกทำให้ชีวิตพ่อมีความหมาย
อย่างที่ไม่มีสิทธิ์คาดหวัง
ไม่มีใครที่จะพรากเอาสิ่งนี้ไปได้
- คุณพ่อคะ..
- ไม่ใช่
พ่อรักลูกเหลือเกิน
และพ่อขอให้ลูกสัญญาพ่ออย่างหนึ่ง
พ่อไม่อยากให้ลูกกังวลเกี่ยวกับพ่อ
ถ้าเกิดอะไรขึ้น พ่อจะไม่เดือดร้อน
ทุกอย่างจะเรียบร้อยไม่มีปัญหา
พ่อไม่เสียใจ
พ่ออยากให้ลูกรู้สึกอย่างเดียวกัน
ลูกรักคุณพ่อค่ะ
นั่นแหละทุกอย่างจึงโอเค
ไม่เสียใจ
ไม่เสียใจ
เป็นความรู้สึกที่ดี ใช่มั้ย
ใช่
ทุกคนกล่าวอำลากัน
พ่อยังอยู่ที่นี่
อยากเต้นรำกับพ่อมั้ยซูซาน
ค่ะ
ถ้าลูกไม่รังเกียจที่จะเต้นรำกับตาแก่อย่างพ่อ
คุณพ่อไม่แก่ขนาดนั้นหรอกค่ะ
คุณพ่อไม่มีวันแก่
ท่านจะรับอะไรอีกไหมครับ
ไม่
มีเนยถั่วบ้างหรือเปล่าล่ะ
คงไม่มีหรอกครับ
งั้นก็ขอบใจ
ไม่เป็นไรครับ
อะไรนั่น
เริ่มจุดดอกไม้ไฟกันแล้ว
ลงไปดูกันเถอะค่ะ
- ไปซิคะ
- ลูกไปดูเหอะนะ
พ่อจะไปสูดอากาศหน่อย
ก็ได้ค่ะ
สุขสันต์วันเกิดนะบิลล์
ขอบคุณครับ
คุณกล่าวอำลาหรือยัง
ก็ไม่เชิง
คุณคงมีเหตุผลของคุณ
ใช่
เมื่อเรามีเวลาอยู่ครู่หนึ่งเนี่ย
ผมขอแสดงความซึ้งใจในสิ่งที่คุณทำไปเพื่อซูซาน
ผมไม่เคยได้ยินเธอถึงผู้ชายคนไหน
เหมือนที่เธอพูดถึงคุณ
นั่นคือสิ่งที่ผมอยากให้เธอได้รับ
แต่ตอนนี้อะไรจะเกิดขึ้นกับเธอ
ถ้าเป็นผม ผมไม่วิตกหรอก บิลล์
เรื่องแบบนี้มีทางออกกันเองน่ะแหละ
รังเกียจไหม ถ้าผมจะขอแสดงความซึ้งใจบ้าง
สำหรับคุณ
เวลาที่คุณให้ผม
สำหรับคนอย่างคุณ
อย่ายอกันมากไป เดี๋ยวตอนชันสูตรศพจะเละเทะ
จะผละไปนี่มันยาก จริงมั้ย
ใช่ มันยาก บิลล์
ชีวิตคนเราก็เป็นยังงี้
ผมจะบอกอะไรได้
ผมควรจะกลัวมั้ย
คนอย่างคุณน่ะเรอะจะกลัว
คุณยังอยู่นี่
แน่นอน
คุณไปไหนมา
ผมก็ไม่ทราบ
ผมไม่ทราบ
ดูมันเบลอร์ไปหมดแต่..
คุณจะเข้าใจที่ผมบอกหรือเปล่า
ถ้าผมจะบอกว่าผมคงอธิบายไม่ถูก
แต่ผมก็กลับมาแล้ว
แค่นี้เหรอ
ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอีก ดูเหมือนจะมีงานใหญ่นะ
คุณคิดยังงั้นหรือ
คุณสวยจังเลย
เมื่อคุณหายลับไปที่หัวมุม
ผมไม่แน่ใจว่าจะได้พบคุณอีก
คุณไม่เป็นไรใช่ไหม
- ร้านกาแฟ
- ใช่
ผมถามคุณว่าผมพูดอะไรผิดไปเรอะเปล่า
คุณว่าไม่เลย แต่มันถูกเสียจนคุณหวั่นใจ
แล้วคุณก็พูดว่า..
ขอโทษที่ผมพูดแบบนี้
แต่มันติดตรึงอยู่กับผมตลอดมา
อะไรคะ
คุณพูดว่าคุณชอบผม
- ไม่ใช่
- คุณไม่ได้พูดเหรอ
ดิฉันบอกว่า..ชอบคุณมากเหลือเกิน
เรารู้จักกันและกันน้อยมาก
แต่เรามีเวลา
ดิฉันอยากให้คุณ
ได้รู้จักคุณพ่อดิฉัน
ผมก็เหมือนกัน
ผมก็เหมือนกัน
เราจะทำยังไงต่อไป
เดี๋ยวก็เป็นเอง
ใช่สินะ