Tip:
Highlight text to annotate it
X
จัดทำขึ้นโดยทีมงาน PKer team @ www.viki.com
ตอนที่ 12
ซึงโจจะไปแล้วหรอ?
นี่ก็ดึกแล้วทำไมไม่นอนต่อล่ะ
ไม่ ขอบคุณครับ
ผมต้องไปดูหนังสือน่ะครับ, ผมกลับเลยดีกว่า
นี่..
ลูกควรที่จะหยุดแล้วย้ายกลับมาได้แล้ว
แม่รู้ว่าลูกอยากใช้ชีวิตด้วยตนเอง เพื่อค้นหาเป้าหมายของชีวิต
แต่ว่าแล้วความฝันของแม่ที่จะได้อยู่อย่างมีความสุข สนุกสนานหละ ทำไง?
ลูกทำแบบนี้มันจะทำให้ฮานิลำบากใจเหมือนกันนะ
จากมุมมองของฮานิ เธออาจจะคิดว่าเป็นเพราะเธอ ลูกถึงไม่ย้ายกลับมาบ้าน
ดังนั้นน่ะ ช่วยทะนุถนอมและใส่ใจเธอสักหน่อยสิ นะ?
ขอให้ผมได้ตัดสินใจเกี่ยวกับชีวิตของผมเองเถอะครับ
ผมไม่อยากที่จะเป็นหุ่นเชิด
ซึงโจ
ผมไม่ต้องการที่จะอยู่บ้านหลังนี้ นั่นล่ะคือที่ผมย้ายออกไป
แม่พาฮานิกลับมาโดยที่ไม่ถาม หรือคำนึงถึงความรู้สึกของผมเลย
เพราะฉะนั้น แม่ก็ทำในสิ่งที่แม่อยากทำเถอะครับ
เบ็กซึงโจ!!
ขอโทษครับผมต้องไปแล้ว
ที่รัก, เข้าใจเขาหน่อย
ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อยที่เขาไม่ยอมกลับมา
ปล่อยให้เขาไปค้นหาการดำเนินชีวิตด้วยตัวเอง
แต่ท้ายที่สุดแล้ว, ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย. เราแทบไม่ได้เจอเขาเลย
เขายังคงเย็นชาต่อฮานิอยู่ดี
ที่รัก ลองนั่งลงและพูดคุยกับเค้าอีกสักครั้งเป็นไง
อย่างน้อยเขาน่าจะฟังพ่อเขานะ
ต่อให้ผมพูด ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะฟัง
แค่รอดูอีกหน่อย ว่าเขาจะทำอย่างไรต่อไป
ว่าแต่ นอกเหนือจากนั้นแล้ว เขายังกินเองอยู่เองได้หรือเปล่า?
จากที่ฉันเห็นดูเหมือนสีหน้าเค้าจะซึมลงนะ
เรารออีกสักหน่อยเถอะ
อย่างน้อยก็จนกว่าเขาจะตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง คงจะไม่เป็นไรหรอก
คุณคิดอย่างนั้นเหรอ?
ทานให้อร่อยนะ!
เราจะทานให้อร่อยเลยค่ะ!!
อ๊ะ! ร้อน
มือเป็นอะไรไป
ผิวมันแตก แห้ง
มันเกิดมาจากสระผมลูกค้า 50 หัวต่อวัน
มันไม่เจ็บเหรอ เจ็บซิ เจ็บมากๆ เลยแค่กระดิกนิ้วยังเจ็บเลย
แต่มันก็ดีกว่าไปนั่งฟังบรรยายที่น่าเบื่อในห้องเรียน
ฉันยังคงมีความสุข เอะ เอ
มินอา เว็บไชด์การ์ตูนของเธอจะใช้งานเมื่อไหร่
อือ ฉันกำลังร่างตัวละคร แล้วตอนนี้ก็กำลังทำงานพิเศษด้วย
ว่าแต่ ทำไมพวกเธอถึงได้ยุ่งอยู่เรื่อย แล้วปล่อยให้ฉันอยู่โดดเดี่ยว!
ฉันไม่มีเวลาจริงๆ
หลังเรื่องยุ่งๆ ฉันมักต้องจบด้วยการเขียนรายงานทุกทีเลย
นี่ เธอหนะต้องพยายามให้มากขึ้นมาอีกนะ
เป็นไง?
อร่อยไหม?
คะ มันเยี่ยมมากๆเลยคะ
จริงเหรอ?
ว่าแต่ นี้มันบะหมี่อะไรเหรอคะ?
บะหมี่ที่เต็มไปด้วยสารอาหาร สำหรับหนุ่มสาวที่ทำงานหรือเรียนหนัก
มื้อพิเศษนี้สำรับสาวๆ โดย ร้านบะหมี่โซ พอล บุค มันเรียกว่า ซามกวีชิจัก สับ
ที่ผสมผสานกันอย่างกลมกล่อม ระหว่างซุปไก่ที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก กับเส้นบะหมี่สับ
คุณลุง ขออีกชามนึงค่ะ?
แต่พ่อคะ...
หา?
หนูไม่เห็นจุนกูเลย
เจ้าเด็กนั่น ช่วงนี้มันกำลังตกหลุมรักในศิลปการทำอาหาร
เจ้าหมอนั่นไปตลาดคนเดียว ไปเลือกส่วนผสมด้วยตัวเองเลยแหละ
นั่นบงจุนกูของเราจริงเหรอ?
ช่างแตกต่างจากเมื่อตอนที่เขาอยู่มัธยมปลายเลยเนอะ
พวกเธอได้ยินหรือเปล่า?
เรื่องอะไร?
ชุมนุมศิษย์เก่าของโรงเรียนเราใช่ไหม?
ชุมนุมศิษย์เก่าเหรอ?
เขาให้แต่งตัวในตีม ชุดนักเรียนหน่ะ
ฉันก็ได้ยินเหมือนกัน
ฉันได้ยิน แต่ปัญหาเกิดแล้วล่ะ ชุดของฉันเล็กไปหมดแล้ว เพราะฉันน้ำหนักเพิ่ม
ฉันไม่รู้นะว่าเป็นความคิดใคร แต่ฉันชอบอ่ะ
ชุดยูนิฟอร์มในความทรงจำของเรา...
ซึงโจเขาดูดีในชุดยูนิฟอร์มของเขา
โดยเฉพาะยูนิฟอร์มฤดูหนาว
เบ็คซึงโจอีกแล้วเหรอ?
นายได้ยินเรื่องนั้นไหม?
อะไร?
เรื่องชุมนุมศิษย์เก่ามัธยมปลาย และให้แต่งชุดยุนิฟอร์มเก่าของเรา มันไม่ใช่ความคิดที่น่าสนุกหรือไง?
ความคิดเด็กๆแบบนั้นใครเป็นคนต้นคิดนะ?
ฉันได้ยินแล้ว.. แต่ฉัน ไม่สนใจ
มีอีกเรื่อง...
ชักตื่นเต้นแล้วสิ ที่จะได้เจอเพื่อนที่โรงเรียนเก่า
นายไม่อยากรู้เหรอ ว่าพวกเขาเป็นยังไงกันบ้าง?
ถ้าเธอสนใจก็ไปสิ
จริงๆ เลย เจ้าบ้านั่น...
ฉันคิดไม่ออกจริงๆว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
ซึงโจบอกว่าเขาไม่ไปเหรอ?
ค่ะ
เขาบอกว่ามันเด็กๆ
ทำไมเขาเป็นแบบนั้นนะ?
ฉันคิดถึงวันในวัยหนุ่มสาวเหล่านั้นจัง
ฉันมีนัดบอดที่ร้านต๊อกบ๊อกกีที่อยู่หน้าโรงเรียน
โอ้! ผัดต๊อกในร้านนั้นอร่อยมากเลย! เด็กนักเรียนเยอะเลยที่ไปที่นั่น
ฉันกำลังพูดเรื่องอะไรนะ?
นัดบอด!
อ๊า! นัดบอด!
กำลังพูดถึงเรื่องนัดบอด!
แม่ก็เลยบอกให้เค้ากินบ้าง
เค้าก็ครับแล้วก็เริ่มสำลักน้ำหมดเลย
แม่อยู่แค่ม.ปลายเนี่ยนะ???
ใช่แล้วจ๊ะ...
ใช่ แม่กำลังพูดถึงพ่อของลูกนั่นแหละ! นักเรียนเบกซูจุน
ตอนนั้นน่ะ เขาน่ารักมากเลย!
สำหรับหนู หนูคงไม่มีวันลืมซึงโจในคืนวันจบกาศึกษาได้คำพูดของเค้า..
ผมจะใช้ชีวิตให้สนุกและมีความสุขกับมัน
ผมจะใช้ชีวิตเช่นนั้น
ทุกท่าน ไม่ว่าคุณจะจบไปเป็นอะไร จงอยู่อย่างสนุก
โอ้!ฮานิ!! ฉันนึกออกแล้วว่าจะทำยังไงให้ซึงโจอยากจะไปร่วมงานโรงเรียน
จริงหรือคะ?
กลิ่นอะไรน่ะ?
โอ๊ะ!
ทำยังไงดี?
อึม อะไรนะ อ๊า...
เจ้าสิ่งนี้ทำให้ฉันได้พบซึงโจในความฝันของฉัน
มันคือใบไม้ใบนั้น
แต่ยังไงเค้าก็ไม่ได้ให้เอฟกับฉัน
งานรวมรุ่นครั้งที่ 14ของโรงเรียนพารัง
เธอสวยขึ้นเยอะเลยนะ
เธอกำลังจะไปไหน?
ซึงโจมาหรือเปล่านะ?
ฮานิ!
ทำไมเธอมาช้าจัง?
ใช่! แล้วยังไม่ยอมรับโทรศัพท์มือถืออีก!
แม่บอกว่าให้ฉันทิ้งโทรศัพท์มือถือไว้ที่บ้าน
มือถือเหรอ?ทำไม?
ไม่รู้สิ ฉันคิดว่าเขาคงมีแผนอะไรบางอย่าง
แต่มันแปลกๆนะที่สวมชุดเครื่องแบบโรงเรียนมาที่นี่ ใช่ไหม๊
ทำไม? การที่เราได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำตอนชั้นมัธยม นั่นน่ะมันไม่สนุกเร้าใจ หรอกเหรอ?
นี่ มีอะไรที่เธอไม่เคยทำด้วยเหรอ?
ฉันพูดว่าฉันไม่เคยทำตอนที่ฉันใส่ชุดเครื่องแบบ
อืม..
นี่ แล้วจุนกูล่ะ?
อ่ะ มีกรุ๊ปจองที่ร้านอาหารน่ะ เขาก็เลยไม่ได้มา
อู้.......เดี๋ยวนี้เค้าเป็นเชฟตัวจริงเลยนะ
จริงจังเลยหละ
แต่ ซึงโจ ไม่ได้มาเหรอ
ไอกู ถ้าเธอมาที่นี่เพื่อมาพบซึงโจแล้วทำไมไม่ไปค้นหาเค้าดูหละ
เขาอยู่ที่นี่แล้วอยู่นั่นไง
เค้าดูจะไม่ได้สวมชุดเครื่องแบบนะ
โอ้! เขาอยู่ที่นี่! งั้นฉันไปทักทายเขาสักหน่อยนะ
แค่ทักทายเขาเหรอ?
นายบอกว่าจะไม่มา แต่นายก็มา
ทำไมออกจากบ้านแล้วไม่เอามือถือมา
หา?
นั่น...
แม่รีบออกไปปูซานเพื่อไปพบครอบครัว และเธอลืมกุญแจไว้ที่บ้าน
แม่บอกให้ฉันเอามาให้เธอ ฉันก็เลยมา
งั้นเหรอ?
ฉันไม่...
อะ ขอโทษ
ขอบใจนะ ถ้าไม่ได้เธอเอามาให้ ฉันคงเข้าบ้านไม่ได้แน่เลยคืนนี้
ไหนๆเธอก็มาแล้ว, อยู่เจอพวกเพื่อนๆก่อนสิ.
ไม่จำเป็นหรอก.
เบ็กซึงโจ นายจะไปไหน?
นั่งลงก่อนสิ เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ
นายเป็นยังไงบ้าง?
นายนี่ยังเหมือนเดิมเลยนะ
นายก็กำลังสร้างความยิ่งใหญ่ที่โรงเรียนนั่นเหมือนอย่างตอนเด็กซินะ
นั่นแหละนาย เบ็กซึงโจ
ไม่ใช่หรอฮะ เบ็กซึงโจ?
สบายดีไหม๊ ใช่
ฉันสบายดีมาก ถ้าพวกเราอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน เราคงได้สนุกกับชีวิตนักศึกษาด้วยกัน
ฉันได้ยินว่านายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ตั้งแต่นายเรียนมหาวิทยาลัยพารัง
นายรู้ไหมประธานผู้บริหารเสียใจแค่ไหนที่ต้องเสียนายไป
นั่น โอฮานิใช่ไหม๊
เธอกลายเป็นแฟนนายแล้วหรือยัง?
ว้าว โอฮานิ ฉันเดาบุคลิกแบบนั้นต้องเอาชนะได้แน่
หล่อนตามนายมาตั้งนานแถมยังพยายามเข้ามหาวิทยาลัยพารังและก็ทำได้ซะด้วย
ซึงโจนี่น่าอัศจรรย์จริง มันไม่ง่ายเลยที่จะยอมรับเธอเป็นแฟน
แฟนเหรอ น่ารำคาญจะตาย ฉันไม่ทำเรื่องเหลวไหลอย่างนั้นหรอก
งั้น ฉันทายว่าแฟนคงไม่เหมาะกับเบคซึงโจผู้ยิ่งใหญ่หรอก
ฉันรู้แล้ว ห้องเจ็ด โอฮานิ
แต่เบคซึงโจ นายเลือกสายอะไรเหรอ
ฉันยังไม่ได้ตัดสินใจเลย
นายหมายความว่านายยังไม่ได้เลือกสายเลยเหรอ
ยังเลย
นายสามารถรับสืบทอดบริษัทของพ่อนาย
ไม่ใช่ตำแน่งประธานที่รอนายอยู่เหรอ
วงที่ดีที่สุดของโรงเรียนมัธยมพารัง
เชิญพบกับวงอินดี้ฮงแด
อานยอง บาดา
นำเสนอโดยทีมงาน PKer@viki.com
มันต้องสนุกซิที่ได้พบเพื่อนๆของเค้าหลังจากที่ไม่พบกันมานานแต่ทำไมเค้าไปโดยไม่บอกสักคำ
เขาไม่สบายรึเปล่านะ?
ซึ่งโจ พ่อ...
อยากให้ลูกมาดูแลกิจการของเรา
เริ่มจากให้ลูกเป็นผู้ช่วยของพ่อไปก่อน จากนั้นค่อยรับช่วงต่อจากพ่อ
ถ้านายสนใจละก็นะ เป็นหมอก็ไม่เลวเลยหละ
แล้วเด็กๆอย่างนูริ
ฉันว่าคงจะดีถ้านายได้เป็นหมอ มันคงจะช่วยคนได้มากมาย
นายลืมนี่ไว้
ขอบใจนะ
ฉันนั่งด้วยได้ไหม?
ตามใจ.
ขอบใจ.
นายกังวลอะไรรึเปล่า
บอกฉันซิ
มีคนเคยบอกว่าถ้าเราระบายความกังวล เราจะได้รับความสุขกลับคืนเป็นเท่าตัวเลย
ฉันจะช่วยนายเอง
ตอนที่ฉันเป็นกังวลหรือมีความสุขนะ ฉันจะบอกมินอากับจูริเสมอแหละ
ทำแบบนั้นแล้วมันเหมือนยกภูเขาออกจากอก
นั่นก็อีกแหละนะ บางอย่างฉันบอกพวกเค้ามากเกินไปก็กลายมาเป็นปัญหา
ฉันกำลังจะไปสายทางการแพทย์
ฉันกำลังจะลงโปรแกรมแพทย์
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเหมาะกับฉันหรือเปล่า
เป็นครั้งแรก ที่ฉันพบว่าฉันสนใจอะไรบางอย่าง
ซึงโจ
อย่าเพิ่งบอกใครเรื่องนี้นะ
โดยเฉพาะพ่อแม่ของฉัน.
อย่าปล่อยข่าวลือออกไปที่อื่นด้วย
เข้าใจไหม?
แน่นอน.
ทำไมฉันต้องปล่อยข่าวด้วยหละ
โอโม
งั้นฉันก็เป็นคนแรกที่รู้เรื่องหนะซิ
สมาชิกทุกคน
ผมมีข่าวดีจะมาบอก
พรุ่งนี้จะเป็นวันครบรอบ 10 ปีการก่อตั้งชมรม
ดังนั้นพวกเราจะมีปาร์ตี้ให้พวกอดีตชมรมและปัจจุบันมาสังสรรค์กัน
พวกเธอว่าไง ตื่นเต้นไหม?
อาทิตย์หน้าเป็นวันหยุด พี่คิดว่ายุนเฮราจะมาร่วมเหรอ?
ฉันคิดมาอย่างดีแล้วเพราะว่ามันเป็นวันหยุดเนี่ยแหละ
อย่างแรกเลย เป็นปาร์ตี้สังสรรค์อดีตชมรมและปัจจุบัน
ฉันไม่คิดว่า จะอยากมาหรอกนะ
งั้นเหรอ?
งั้นคงต้องยกเลิกซินะ
ผมว่านะถ้าซึงโจเข้าร่วมงานหละก็
เฮราต้องมาแน่นอน
ใช้แล้ว มิน่าหละนายถึงได้เป็นกัปตัน
ซึงโจ ... เฮรา ... ใช่แล้ว!
งันฉันคงต้องไปถามความเห็นฮานิก่อนละ
นี่คือคณะแพทย์ที่ซึงโจพยายามที่จะเข้า
ฉันได้ยินว่าที่นี่ยุ่งไปหมด
งั้นก็หมายความว่าฉันก็จะพบซึงโจยากซินะ
ฮานิ ฉันหาเธอไปทั่วเลย
รุ่นพี่ รุ่นพี่ มาทำอะไรที่นี่คะ
แล้วเธอหละ
คณะแพทย์ฉันมาที่นี่เพราะต้องการพบเธอ
ฉันอยู่นี่เพราะซึงโจ
ซึงโจ เกี่ยวอะไรกับเค้า
แล้วพี่หาฉันมีเรื่องอะไรเหรอคะ?
ไม่มีอะไรหรอก แค่อาทิตย์หน้าครบรอบ 10 ปีชมรม
ฉันเลยว่าจะจัดงานเลี้ยงหนะ
จัดงานเลี้ยงเหรอ? แล้วรุ่นพี่บอกฉันทำไม?
ฟังนะ
สำหรับปาร์ตี้นี้ ถ้าซึงโจไม่มาปรากฎตัวมันจะกลายเป็นปัญหาจริงๆ
พี่อย่าบอกนะว่าจะให้ซึ่งโจเป็นแรงจูงใจให้เฮราไปงานอีกหนะ
รุ่นพี่ไม่ต้องมาใช้ซึงโจเป็นเหยื่อล่อเลยนะ
เลิกคิดเรื่องนั้นได้เลย
ถ้าพี่ไม่คิดให้รอบคอบละก็มันจะลำบากนะ
เธอหมายความว่าจะไม่ยอมร่วมมือกับฉัน
ยังไงก็เถอะ
กดดันทั้งซึงโจกับเฮราให้มา มันไม่ดีนะคะ
ฉันรู้
ฉันรู้ ฉันรู้ แต่ถ้าไม่ใช่วิธีนี้ ฉันก็จะพลาดที่จะสารภาพกับเฮรา
ฉันต้องการซึงโจจริงนะ โอฮานิ ทำไมเธอไม่...
นั่นมันซึงโจนี่ !
เอ๊ะ เบ็กซึงโจ
ฮานิ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของฉัน ฉันต้องการให้เธอช่วยฉันนะ
เธอเข้าใจมั้ย? ฉันต้องการให้เธอช่วยจริงๆ
ทำไมเธอต้องตามฉันด้วย
ไม่นี่
ฉันอยากมาดูคณะแพทย์ซักครั้งน่ะ
ฉันคิดว่ามันเป็นที่ๆเธอตัดสินใจอยากจะเรียน
แต่ฉันว่ามันเจ๋งไปเลยที่ทุกคนที่นี่กำลังจะได้เป็นหมอ
มันก็ไม่ทุกคนหรอก
แล้วทำไมนายถึงมาที่นี่
มันยังไม่ถึงเวลาเลือกสาขานะ
ฉันมาหาอาจารย์
ทำไมอะ? คุยเรื่องอะไรหนะ?
เธอจะรู้เรื่องเหรอ ถ้าฉันบอกเธอ
โอโม อย่าดูถูกฉันนะ
โอ้ใช่ วันนี้พ่อกับคุณเค้าจะตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาล
ฉันไม่รู้ว่าผลมันจะออกมาเป็นยังไง
นายอยากจะกลับไปเยี่ยมที่บ้านพร้อมกับฉันมั้ย?
ปีนี้จะได้ของขวัญอะไรจากพ่อแม่นะ?
เธอหมายถึงของขวัญอะไร?
เค๊กเหรอ
วันนี้วันเกิดนายนี่!
ยัยโง่ ฉันหมายถึงอาการป่วย
ผมขอกาแฟครับ
เธอน่ะกินไม่ได้จ๊ะ
ฉันหละไม่ชอบโรงพยาบาลจริงๆเลย
แล้วเป็นยังไงบ้างคะ ผลตรวจว่าไง
นี่อ่ะ
ขอดูหน่อยสิ
ผลการตรวจสุขภาพ
ฉันอ่านไม่ออก
อ่านว่าอะไรเนี่ย...
น้ำตาลในเลือดสูง...
นั่นผลตรวจโรคหัวใจครับ
ตรวจกล้ามเนื้อหัวใจน่ะ
ผมขอดูหน่อยสิ
พ่อมีน้ำตาลในเลือดสูง
หัวใจเต้นเร็วผิดปกติด้วย(ความดันโลหิตสูง)
เป็นภาวะจากอาการเครียดเกินไป
คลอเลสเตอรอลสูงอีก
พ่อ
พ่อต้องดูแลหัวใจบ้างแล้วล่ะครับ
หมอก็บอกอย่างนี้เหมือนกัน
ที่รัก, คุณควรจะสุขภาพแข็งแรงสิคะ
คุณต้องคิดถึงครอบครัวให้มากๆนะคะ
นี่ ซึงโจ
ลูกรู้ได้ยังไง? มีแต่ศัพท์แพทย์ทั้งนั้นเลย
ลูกชายของฉันนี่อัศจรรย์จริงๆ
พี่เค้าควรจะเป็นหมอเพราะว่าพี่เค้าเป็นอัจฉริยะ
เบ็กอึนโจ
เป็นอัจฉริยะมันไม่ใช่สิ่งเดียวที่ลูกจะเป็นได้นะ
ที่รัก ตั้งแต่นี้ไปห้ามกินของหวานแล้วก็ของมันแล้วนะคะ
งั้น ฉันควรจะกินอะไรล่ะ ?
พ่อคะ!
อ๊ะ มาแล้วหรอ
มีอะไรหรอคะ ?
อ๋อ ใช่
เขาจะต้องออกมาตะโกนว่า ฮานิ! ทุกครั้งที่เธอมา
แต่ทำไมเขายังไม่ออกมาอีกเนี่ย
จุนกูหรอ ?
ทำไมคะ? เขาทำอะไรอยู่หรอคะ ?
นี่
นั่นไง
มองไปที่ห้องครัวสิ
วันนี้เป็นวันแรกที่จุนกูจะคิดอาหารเสริฟลูกค้าน่ะ
หา ?
จริงหรือคะ
งั้นก็หมายความว่าเขาจะเป็นเชฟแล้วหรอคะ ?
อื้ม,
เขาต้องทำงานอย่างหนักเพื่อคิดอาหารเสริฟลูกค้า
นั่นซินะ
เขาดูไม่เลวเลย แล้วเขาก็มีความพยายามอย่างมากเลยละ
นี่
ไปดูเขากันเถอะ
จุนกู....
หนูคิดว่าเขาจะต้องยุ่งทุกวันแน่ๆเลย
แต่หนูต้องดูอีกที
ก็จริงนะ
มองดูเขาทำงานหนักอย่างนี้
ดูเหมือนมันจะรีบร้อนเกินไปแต่เขาก็ทำได้ดีมากทีเดียว
เขาอยากให้ลูกเห็นเป็นคนแรกนะ
ลูกจะไม่ไปช่วยวิจารณ์หน่อยเหรอ?
เป็นครั้งแรกลยนะเนี่ย ที่ฉันเห็นจุนกูเป็นแบบนี้
เขาไม่รู้ว่าฉันมาด้วย
อ่ะนี่
ดูน่ากินทั้งนั้นเลยอ่ะ
ฮานิ, อ่ะ
กินให้อร่อยนะ
อื้มมม
ฉันจะกินให้อร่อยเลย
เป็นไงบ้าง ?
นี่ !
สำเร็จแล้ว!
อร่อยมาก จุนกู
จริงหรอ ?
อื้มม
มันอร่อยจริงๆ อร่อยที่สุดเลย!
ฮานิ
ถ้าฉันทำอาหารซักอย่าง , ฉันอยากให้เธอชิมเป็นคนแรก
รอแป๊ปนะ
นี่
ลองชิมบะหมี่นี่ดูสิ
มันมีถึง 3 สีแน่ะ สีเขียว สีแดง และสีเหลือง
และเส้นก๋วยเตี๋ยวเหนียวแบบไม่น่าเชื่อเลย
ถ้าเธอลองชิมดู เธออาจจะชอบมันก็ได้
จุนกู...
กินเยอะๆนะ
ตอนนี้ฉันเจอในสิ่งที่ฉันชอบจริงๆแล้วแหละ
อ๊ะ มีอีกอย่างๆ
แป๊ปๆ
วันนี้ฉันเห็นอีกมุมนึงของจุนกู
ฉันเคยไม่สนใจเขา
ขอโทษนะ, จุนกู
นี่เธอ...
รอใครอยู่หรอ ?
ไม่นั่งก่อนหรอ ?
อาทิตย์นี้เธอจะไปงานครบรอบ 10 ปีของเทนนิสคลับมั้ย
ทำไมหรอ ? เธออยากรู้หรอ ?
ก็มันเป็นงานของชมรมนี่ แล้วอีกอย่างรุ่นพี่ที่จบไปแล้วก็มาร่วมด้วย
ดังนั้นมันจะดีมากถ้าคนมางานนี้เยอะๆ
ฉันไม่สนใจงานแบบนี้หรอก งานที่คนมายังไม่รู้ความหมาย
อ้อ !
ทำไมเธอไม่ไปร่วมงานและสนุกเผื่อฉันด้วยละ?
มันควรจะเป็นแบบนั้นนะ
มีอะไรจะบอกฉันอีกรึเปล่า?
ห๊ะ ?
เอ่อ ...
ฉันแค่อยากรู้บางอย่างน่ะ
พวกเรากำลังพูดเรื่องงานเลี้ยงฉลองครบรอบ 10 ปี
อะไรหรอ?
อา คือ..
เธอตัดสินใจเลือกคณะที่จะเรียนหรือยัง?
เธอแปลกๆนะวันเนี้ย
ทำไมเธอถึงสนใจวิชาเอกของฉัน ?
ก็แค่ ...
ความจริงแล้วเธอก็เข้าได้ทุกคณะที่เธออยากจะเรียนใช่มั้ยละ
แล้ว...
แล้วก็
บางที
ฉันสงสัยว่าเธอจะเรียนตามซึงโจรึเปล่าน่ะ
ทำไมเธอถึงคิดอะไรอย่างนี้เนี่ย ?
ปัญญาอ่อนจริงๆเลย
แค่เพราะคนที่เธอชอบ มันไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องไปขึ้นเขาลงเหวกับเขาทุกที่นะ
ถึงฉันจะสนใจซึงโจ, แต่มันก็ไม่เกี่ยวกับวิชาเอกของเขานี่
ฉันน่ะ...
จะทำอย่างที่ฉันต้องการ
เพราะว่ามันเป็นชีวิตของฉัน
เธอไม่จำเป็นที่จะต้องตามติดเขาตลอดนี่
พี่สาวไปก่อนนะคะ
แล้วเจอกันจ๊ะ
จบอย่างนี้ทุกทีซิน่า !
ก็ดี...
มันเป็นความคิดที่ดีทีเดียว
ขอบคุณนะ
สนใจกับสิ่งที่เธอทำอยู่หน่อยสิ
ทำอะไร ?
จะไปก็ไป ถ้าจะนั่งก็นั่ง
จุนกู
พยายามอย่างเต็มที่เพื่อจะเป็นเชฟ
แล้วเฮราก็มีสิ่งที่อยากจะทำ
จูริกับมินอาก็เหมือนกัน
แม้แต่อึนโจ ก็เหมือนจะกังวลเรื่องอนาคตของตัวเอง
แต่เธอไม่มีอะไรเลย ? นั่นคือสิ่งที่อยากจะพูดใช่มั้ย ?
โอ๊ะ ?
อืม
ฉันอิจฉาเธอ
ความประมาทของเธอ
ฉัน ฉันก็มีนะ..
มีความฝัน
แต่...
อะไร ?
บางอย่างที่มีฉันอยู่ด้วยใช่มั้ย ?
ว่ามาซิ
ความฝันของเธอน่ะ
ฉันจะยอมรับฟังเธอ
ก็นาย...
ซึงโจเป็นหมอในเมืองเล็กๆ
และฉันก็เป็นพยาบาลคอยช่วยเหลือคุณ
นายป๊อปมากๆในโรงพยาบาล
มันไม่ใหญ่เท่าโรงพยาบาลในมหาลัย
ถึงอย่างนั้น , ฉันก็พยายามมากๆเพื่อที่จะช่วยนาย
อย่าง ปลอบเด็กๆที่ร้องไห้ หรือ อะไรอย่างอื่น
แต่...
มันก็มีปัญหาที่ว่า
ถ้านายบอกว่าอยากเป็นนักบิน ฉันก็จะเป็นแอร์
และถ้านายบอกว่าอยากเป็นโปรกอล์ฟ ฉันก็จะเป็นแคดดี้
สุดท้ายแล้ว...
ความฝันฉันมันก็ง่ายๆ
แล้วแต่ทุกอย่างจะเป็นไป
ฉัน....
แค่ตามเบ็กซึงโจ, ศุนย์กลางทุกอย่างของฉัน
นั่นน่ะทางออก
ไม่มีอะไรที่เป็นของฉันจริงๆ (หมายถึงความฝัน)
เธอพูดถูกเลย
แต่ถ้าฉันตัดสินใจเป็นหมอ
ฉันต้องคิดให้มากหน่อย
อย่างงั้นแล้ว?
ถึงแม้มันจะเป็นแค่ความฝัน..
ความฝันมันก็คงเป็นความฝันอยู่ดี
ถูกมั้ย?
นี่!
มันเป็นไปไม่ได้จริงๆหรอ ?
เธอคิดจริงๆหรอ
ว่าเธอจะเป็นพยาบาล ส่วนฉันก็เป็นหมอน่ะ ?
มันก็เป็นแค่เพียงความฝัน
มันยากที่จะทำตามความฝัน..
เธอต้องพยายามให้มากขึ้นแล้วล่ะ
โอเคนะ ?
พ่อ
นั่งลงสิ
วันนี้บางคนจากมหาวิทยาลัย...
อาจารย์หมอติดต่อมาหาพ่อ
อ๋อ ใช่แล้ว
มันเป็นเรื่องจริงเหรอ ที่ลูกจะเป็นหมอ?
ครับ
ผมวางแผนทุกอย่างไว้หมดแล้ว และจะเริ่มเรียนในเทอมหน้า
อะไรนะ?
ทำไมลูกตัดสินใจเอง โดยไม่ปรึกษาพ่อเลย?!
แกเคยสนใจที่พ่อพูดบ้างมั้ย?
พ่อดูโมโหมากๆเลย
ผมก็คิดถึงเรื่องบริษัทของพ่อเหมือนกันครับ
แต่ว่าเหมือนกับคุณพ่อ และพ่อของฮานิ..
ผมตัดสินใจแล้ว ที่จะเลือกทางเดินชีวิตของผมเอง..
ซึงโจ ลูกกำลังพูดอะไรอยู่
ความฝันของพ่อ ก็คือ ..
ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะเป็นหมอ
ไม่ว่าพ่อจะพูดยังไง มันก็ไม่มีประโยชน์
ผมจะไม่รับช่วงต่อจากบริษัทของพ่อ
ซึงโจ ทำไมลูกพูดแบบนี้?
พ่อ!
พ่อ!
ที่รักคะ!
พ่อ!
พ่อเกิดอะไรขึ้น พ่อเจ็บตรงไหน?
ที่รัก! ที่รักคะ หายใจเข้าลึกๆนะคะ!
พ่อครับ!
พวกเขาบอกว่ามันไม่เกี่ยวกับหัวใจ
ผลการตรวจก็ยังไม่ออกมา
มันมีอะไรผิดปกติรึเปล่า?
พวกเขาบอกว่ามันเป็นการอักเสบของลำคอ
ลำคออักเสบ?
ถ้าอย่างนั้นเขาน่าจะเจ็บที่คอและอก....
เขาต้องเครียดมากแน่ๆ
พักหลังมานี้บริษัทของเขาเหมือนจะมีปัญหา
งั้นเหรอ..
การทำงานของเขาถูกวิพากย์วิจารณ์อย่างแรง
เขาต้องนอนโรงพยาบาลนับจากวันนี้ไป..
ใช่แล้ว
ที่นี่มีหมอเก่งๆมากมาย
มันคงลำบากสำหรับคุณ
ไม่มีคนดูแลบริษัทแทนเขาเลย..
ปกติเขาจะเป็นคนที่ยิ้มอยู่เสมอ..ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้
คุณแม่คะ
คุณแม่
โอ้?
หนูต้องกลับก่อนนะคะ
เพราะว่าอึนโจอยู่ที่บ้านคนเดียว
อ่อจ้ะ ขอบใจมากนะจ๊ะ ฮานิ
คุณแม่ก็ต้องดูแลตัวเองด้วยนะคะ
เดี๋ยวคุณแม่จะล้มป่วยไปอีกคน
ฮานิ
ซึงโจ ลูกไปกับฮานิด้วยสิ
แม่โอเคมั้ยครับ?
แม่สบายดีจ๊ะ กลับบ้านเถอะลูก
ครับ
ง้น ผมจะมาใหม่พรุ่งนี้
นำเสนอโดยทีมงาน PKer@viki.com
พ่อนายจะดีขึ้นมั๊ย
มันน่าจะนานหน่อย เขาจะต้องเข้ารับการตรวจพรุ่งนี้
ฉันจะใช้โอกาสนี้หยุดพักซักหน่อย
ฉันคงต้องหยุดเรียนซักพักนึง
มันยากสำหรับทุกๆคน
ถ้าฉันช่วยแบ่งเบาได้ซักนิด
ฉันก็จะช่วย
รุ่นพี่ ไม่ไปกินข้าวเหรอ?
พวกเราจะไปแล้วนะ
พี่ก็ควรจะกินด้วยนะ
เฮรา
รุ่นพี่
คุณจะไม่มางานครบรอบ 10ปี ของชมรม
ฉันไม่เคยพูดว่าฉัจะไปนี่
อา นั่นสินะ
ฉันได้ยินมาว่าคนที่ไปร่วมงานก็มีแค่พี่กับกัปตันเท่านั้น
ดังนั้นปาร์ตี้ก็เลยล่มซะอย่างนั้น
ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้นแหละ
ฉันได้ยินมาว่าพี่ต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก
ฉันช่วยจ่ายให้นะ
รับมันไว้เถอะ
ขอบใจ
พี่กินนั่นแทนข้าวกลางวันเหรอ?
ไปด้วยกันเถอะ วันนี้ฉันเลี้ยงเอง
โอ้ ไม่เป็นไรหรอก ฉันชอบกินฮอทด็อกน่ะ
แล้วมันก็ทำมาจากเนื่อวัวด้วย
มันอร่อยมากเลยนะ แล้วก็อิ่มด้วย
จริงเหรอ?
งั้นฉันไปนะ
มันไม่ใช่โรคหัวใจ?
หมอไม่คิดว่ามันเป็นโรคหัวใจ
แต่ว่าถ้าเขายังทำงานหนักอยู่อย่างนี้
มันมีโอกาสสูงมากที่จะเป็นโรคหัวใจ
ถ้ามันเกิดขึ้นจริง โอกาสที่จะผ่าตัด..
มันต้องย้ายเส้นเลือดใหญ่จากด้านซ้ายไปยังด้านขวา
โอ้ คุณก็รู้ดีนิ
พวกเราต้องระวังเรื่องนี้มาก
ดังนั้นกับตัวคนไข้เราต้องรักษาเค้าด้วยยา
ครับ
มาแล้วเหรอลูก?
เขาเป็นใครครับ?
เขาเป็นผู้จัดการของบริษัทพ่อลูก
แม่ไม่รู้เหรอว่าห้ามพ่อทำงานหนัก?
เดี๋ยวอาการมันจะแย่ลง
มันเป็นเพราะว่าพ่อทำงานหนักเกินไป
เพราะงั้น
มันจะยากสำหรับพ่อที่จะหายโดยเร็ว
ลูกรู้มัย้ว่าถ้าพ่อไม่ทำงานแล้วบริษัทจะเป็นยังไง?
พ่อน่ะ ให้ความสำคัญกับงานมากเกินไป จนทำให้เขาเป็นแบบนี้
ท่านประธาน พ่อ!
ท่านประธาน!
ที่รัก เกิดอะไรขึ้น?
พ่อ!
ที่รัก!
ห้ามเยี่ยม
นั่นมันเป็นอันที่จบแล้ว
อีกไม่กี่วันเกมก็จะออกวางจำหน่าย
ตั้งแต่ที่พ่อล้มป่วย
คนพัฒนาเกมก็ลาออกไป
เขาได้ยินอย่างนั้น ทำให้อาการของพ่อยิ่งทรุด
พวกเราจะทำยังไงกันดี?
พ่อของลูกคงต้องนอนอยู่อย่างนั้น
แล้วบริษัทของเขาก็ไม่เข้าที่เข้าทาง
ผมจะไปที่นั่นเอง
ซึงโจ
ผมยังอายุน้อยและไม่มีประสบการณ์
แต่ผมจะดูแลบริษัทของพ่อจนกว่าอาการของพ่อจะดีขึ้น
ขอบใจมากนะ ซึงโจ
ซึงโจบอกว่าจะไปทำงานที่บริษัทเหรอ?
ใช่แล้วจ้า
พ่อของซึงโจมีความสุขมากเลยและอาการของเขาก็ยังคงที่ด้วย
เขาต้องดีขึ้นแน่ๆจ่ะ
อ่าดีจังเลย
แล้วก็ซึงโจก็กลับมาอยู่บ้านแล้วน้า
เขาทำทุกอย่างที่พ่อต้องการ แม่ว่านี่ต้องเป็นลางดีแน่ๆเลย
ฮานิ ฉันกำลังจะไปโรงพยาบาล
จะเป็นไรไหม๊ถ้าฉันจะทิ้งทุกอย่างไว้กับเธอ
คะ ไม่ต้องห่วงคะ
จ๊ะ งั้นฉันจะปล่อยทุกอย่างให้เธอนะ
ฮานิ นี่เป็นโอกาสของเธอแล้วที่จะไม่มีใครเข้ามาแทรก
พยายามเข้าละ คิดซะว่านี่เป็นการฮันนีมูนของหนู
อ่า คุณมาแล้วเหรอ?
ทุกคน นี่คือ ตัวแทนของท่านประธาน
กล่าวทักทายหน่อย
สวัสดีครับ
บริษัทเกมก็มีบรรยากาศแบบนี้แหละนะ..
อ้า..ครับ
มันก็ดีครับ
ทางนี้ครับ เชิญมาทางนี้
ลุกขึ้นเถอะ
เธอเคยเห็นเขายิ้มป่ะ ?
อ๊ะ! เขาเหมือน ยุนซามา
มีคนบอกว่า ไอคิวเขาตั้ง 200 เชียวนะ
ไอกู..เขาคงไม่ไล่ฉันออก เพราะว่าฉันแก่ ใช่ไหม?
นายจะเป็นคนแรกเลยแหละ
นี่เป็นข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทของเรา แล้วก็มีข้อมูลของเกมใหม่ด้วย
กรุณาอ่านข้อมูลพวกนี้ว่าด้วย เราควรจะประชุมประมาณ 11 โมงหรือเปล่าครับ?
มันค่อนข้างเยอะนะครับ
อย่างนั้นเหรอครับ? งั้นเลื่อนประชุมให้เร็วขึ้นได้ไหมครับ?
ครับ. ได้ครับ..
อ่า ผู้จัดการครับ
ครับ?
เวลาเราอยู่ด้วยกัน พูดแบบกันเองเถอะครับ
ไม่ได้หรอกครับ. คุณเป็นตัวแทนของท่านประธาน
งั้น ผมไปนะครับ
ผู้จัดการครับ, เขาไม่ได้พูดเรื่องปลดคนออกใช่ไหมครับ?
เค้ามีแฟนรึยัง แล้วเคยเดทกับใครรึเปล่า ?
พวกเราจะถูกไล่ออกไม๊? เขาเป็นยังไงบ้าง?
นี่พวกนาย, อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่นนักเลย ตั้งใจทำงานของตัวเองให้ดีซะก่อนเถอะ
-ก็พวกเราอยากรู้นี่ ไปทำงานต่อได้แล้ว!
คุณได้ดูเอกสารทั้งหมดหรือยังครับ?
นี่เป็นข้อมูลที่เปรียบเทียบกับปีที่แล้วหรอครับ ?
อา ใช่แล้ว
ดูเหมือนว่าปีนี้กำไรของเราลดลงมากนะครับ
ผมคิดว่า มันเป็นผลกระทบจากการขยายตัวของตลาดเกมส์จากต่างชาติ
พูดให้ฟังง่ายก็คือ
สถานการณ์แบบนี้ พวกเราอยู่บนความเสี่ยง
อีกอย่าง เกมส์ที่เราควรจะวางสู่ตลาดก็พลาดโอกาสไปแล้ว
ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป พวกเราอาจจะเข้าสู่ภาวะวิกฤต
ในเวลาแบบนี้ แม้แต่การร่วมทุนก็อาจจะเป็นไปได้ยากครับ
ถ้าไม่มีแหล่งเงินทุน พวกเราอาจจะ...
อึนโจ , หิวมากมั้ย รออีกแป๊ปนึงนะ
สั่งอาหารมากินเถอะครับ
พูดอะไรน่ะ
ร้านอาหารพวกนั้นมีแคลลอรี่เยอะจะตาย
ทั้งน้ำมันทั้งเกลือ
เธอไม่รู้หรอกว่าเขาใส่อะไรบ้างน่ะ
ที่สำคัญนะ ใส่ผักนิดเดียวเองด้วย
อ๋า รู้แล้วน่าๆ เร็วๆเข้าสิ!
ไม่ต้องทำเป็นรู้ทุกอย่างหรอกน่า
ฉันรู้ดีเรื่องฝีมือทำอาหารของเธอ
โอย ทำไงดี ?
เธอจะทำยังไง ถ้าทั้งฉันและพี่ป่วยด้วยกันทั้งคู่เนี่ย!
ซึงโจมาแล้ว
ทำได้ดีใช่ม๊า
เหนื่อยมั้ย ?
เร็วๆเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ. อาบน้ำไหม?
เธอจะทำอะไรเนี่ย
ก็จะเอาเสื้อนอกออกไง
ทำไมต้องทำอย่างนั้นด้วย ?
พี่พูดอะไร เธอแค่กำลังแสดงเป็นเจ้าสาวอยู่
พูดอะไรน่ะ
คุณลุงอยูที่โรงพยาล
ฉันจะคิดเหลวไหลแบบนั้นได้ยังไง
เธอนั่นหล่ะ ตัวเหลวไหลเลย
รีบๆไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะนะ !
เมนูวันนี้คือ เผือกนึ่ง ปลาทูย่าง และหลนเต้าเจี้ยว
อึนโจ , กินสิ
อ่ะนี่
โอ้ ทำไมมันเค็มอย่างนี้เนี่ย, เธอใส่เกลือไปหมดขวดเลยรึเปล่า!
พี่,ไม่มีอะไรอร่อยเลย ผมว่าอย่ากินดีกว่า
เสียงนั่น..
เผือก
เผือกเสียงอย่างนี้หรอ ?
มันไม่สุก พี่!เร็วๆรีบคายออกมาสิ!
อย่าฝืนเลยน่า
พี่กลืนไปแล้ว, พี่เดี๋ยวก็ปวดท้องหรอก!
เบ็กอึนโจ
อย่าบ่นเลยน่า
รีบๆกินเถอะ
กินหรอ ? กินอันไหนอ่ะ ?
เอาตะเกียบจิ้มดูว่าอันไหนสุก แล้วก็กินอันนั้นหล่ะ
แม้ว่าอาหารมื้อนี้จะไม่ได้เรื่อง
ซึงโจก็ไม่บ่นเลย แถมยังกินมันอีก
โอ๊ะ ฮานิ!
ฮานิหรอครับ ?
อะไรนะ? ข้าวกล่องหรอ
ทำไมถึงอยากจะทำข้าวกล่องล่ะ ?
อ๊า, ฮานิจะทำข้าวกล่อง?
มือนิ่มๆอย่างฮานิ จะทำของแบบนั้นได้ยังไง
อะไรของเธอเนี่ย! ฉันคุยโทรศัพท์อยู่นะ!
ออ โอเค
ข้าวกลางวันของซึงโจกับอึนโจ
ออ ไข่ม้วนหรอ ?
ไข่ม้วน ?
ทำไมไม่ทำอะไรที่มันง่ายๆล่ะลูก ?!
ฮานิของเรา จะทำข้าวกลางวันให้ซึงโจ ?
จะไปแล้วหรอ. นี่เอาผ้าเช็ดหน้าไปรึยัง ? แล้วกระเป๋าสตางค์ล่ะ ?
เอามาแล้ว
อ่ะ เอานี่ไปด้วย
มันคืออะไร ?
หมายความว่าไงเนี่ย? อาหารกลางวันค่ะ
ฉันจะไปกินที่ห้องอาหาร, ไม่ต้องหรอก
ไม่ได้นะ, อย่ากินของแบบนั้นเลย
ฉันตื่นตั้งแต่เช้า เพื่อเตรียมนี่เลยนะ
สำคัญที่ไข่ม้วน นายเปิดมาแล้วจะตกใจ
บ๊ายบายย
แล้วเจอกันนะ
ควรจะเรียกเขาว่า ที่รักด้วยสิ
พูดอะไรเนี่ย ?
คุณลุงป่วยอยู่นะ, คิดแบบนั้นเหลวไหลจริงๆ
"นกน้อย ฮานิ" ชื่อเล่นใหม่ของเธอ
ไปและ แล้วเจอกัน
แหม เด็กๆพูดจาน่ารักเป็นเหมือนกันนะเนี่ย
ตั้งใจเรียนนะ
ฮานิ!
โอ๊ะ
มากับฉันแป๊ปนึง
โอ๊ะ, ฉันมีเรียนนนะ..
แป๊ปเดียวน่า
จริงหรอที่พ่อซึงโจป่วยอ่ะ ?
เอ่อ.....
แต่ เธอไปเยี่ยมเขาไม่ได้นะ!
เขาต้องพักผ่อนมากๆ ห้ามรบกวน!
แล้วตอนนี้ซึงโจทำอะไร ?
ฉันเดาว่าซึงโจ ก็ถูกห้ามเยี่ยมด้วย, ใช่ไม๊?
เขาเข้าไปทำงานที่บริษัทคุณลุง
ถึงว่า ฉันไม่เจอเค้าเลย
ขอบใจนะ
ครับ ?
กำลังกินกลางวันหรอครับ ?
ครับ ทานด้วยกันมั้ย ?
อาๆ ไม่เป็นไร ทานเถอะ
นี่ข้าวกล่องนี่
แฟนทำมาให้ล่ะสิ ?
อา ครับ
งั้นเดี๋ยวผมมาใหม่ หลังจากมื้อกลางวันละกันนะ
ครับ
มาแล้ว , อาหารกลางวันบริการถึงที่
โอ๊ะ เฮ้ๆๆ!
อย่าเพิ่งกินๆ
บงจุนกู นายมาทำอะไร?
ฉันไม่ยอมให้นายกินอาหารที่ฮานิทำหรอก
อ่ะนี่ ของนาย..
กินนี่
ปลาไหลทอด
จากนี้ไป ฉันจะมาที่นี่ทุกวันเพื่อเอาข้ากล่องฮานิ
ถ้านายกิน ฉันไม่ปล่อยนายแน่. ฮานิทำข้าวกล่องนี่ให้ฉัน
แล้วแต่ละกัน, ขอบใจนะ
ไม่ได้ใส่พิษมาใช่มั้ย ?
ฉันไม่ทำอย่างนั้นหรอกน่า!
ฉันจะกินให้อร่อยเลย
กินปลาไหลให้หมดนะ อย่ากินทิ้งกินขว้าง
มาดูกันดีกว่า
อา ไม่เลวนี่
ดูสิ! หัวใจฮานิที่ให้เบ็กซึงโจ
หัวใจฉันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
แต่ยังไง, ฉันอยากลองกินข้าวกล่องที่ฮานิทำ
เอาหล่ะ..
กินกันดีกว่า
ฮานิ, ฉันจะกินให้อร่อยเลย
โอฮานิ, จริงๆแล้วเธอไม่ชอบเบ็กซึงโจใช่ไหมเนี่ย
เธอทำอาหารแบบนี้ให้เขาหรอเนี่ย?!
ยังไงก็ตาม ฮานิเป็นคนทำ ดังนั้นฉันต้องกิน
โอ..อย่าคิดถึงมันสิ ฉันต้องกินได้ๆ
นำเสนอโดยทีมงาน PKer@viki.com
นายมาทำอะไรดึกๆ แล้วไม่เปิดไฟอ่ะ ?
ฉันกำลังใช้ความคิดน่ะ
มีอะไรหรอ ?
มีอะไรไม่สบายใจหรอ ?
ฉันช่วยได้นะ....
หรืออาจจะไม่ได้, ใช่มั้ย ?
งั้น ฉันไปนอนก่อนนะ
พ่อไม่ดีขึ้นเลย
ห๊ะ ?
เขาต้องผ่าตัด (ศัลยกรรมหัวใจ)
ผ่าตัดหัวใจ ?
ถ้าเป็นอย่างงั้น..
ผ่าตัดใหญ่น่ะสิ
ฉันอาจจะต้องทำงานทีบริษัทของพ่อต่อไปเรื่อยๆ
มันมากเกินกว่าที่พ่อจะรับมือได้
แล้ว,
เรื่องเรียนหมอของนายล่ะ ?
มันไม่มีเหตุผลที่ฉันจะต้องเรียน
มีสิ
ครั้งแรกไม่ใช่หรอ
ที่นายมีสิ่งที่อยากจะทำ, ความฝันของนายน่ะ
มันไม่เชิงเป็นความฝันหรอก อาจจะเป็นแค่ความรู้สึกที่อยากจะทำ
แต่ถ้าฉันได้ทำมันจริงๆแล้ว...
ฉันไม่รู้ว่าจะเป็นไงต่อ
แล้วที่ทำงานสนุกมั้ย ?
ไม่เลย
งั้น, เราควรจะทำอะไรอ่ะ? นายเป็นคนบอกวันจบการศึกษาเองว่าเราควรใช้ชีวิตให้สนุกสนาน
นายสัญญากับทุกๆคนแล้วนะ
ฉันไม่เคยสนใจบริษัทแม้แต่น้อย
แต่ถ้าฉันทำงานที่นั่น, พ่อจะมีความสุข
อย่างน้อย, มันก็เป็นอีกครึ่งของชีวิต(ที่สัญญาว่าจะทำให้คนอื่นมีความสุขน่ะ)
ฉันไม่ได้สนใจมันก็จริง แต่..
ถ้าคนอื่นมีความสุข...
เธอจะทำยังไง ?
จะทำอะไรดี ?
จริงเหรอ? เบ็กซึงโจน่ะนะ?
เห็นว่าเขาจะพักการเรียน ตอนนี้อยู่สำนักบริการนักศึกษาแล้วนะ
ดูเหมือนว่าเบ็กซึงโจกำลังวางแผนรับช่วงกิจการของพ่อเขานะ
อย่างที่คาดไว้เลย ฉันคิดว่าถ้าเป็นเบ็กซึงโจแล้ว
ทำไมเขาถึงจะไม่ทำแบบนั้นล่ะ?
ดูเหมือนว่าสถานการณ์ของพ่อเขาจะไม่ค่อยดีนะ
เธอรู้เรื่องนั้นได้ยังไง
โอ๊ะ โอ!
นี่มันเรื่องน่าประหลาดใจนักหรือไง?
มันเป็นอะไรที่เธอน่าจะคิดออกนะ ถ้าหากว่าเธอจะใส่ใจมันสักหน่อย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่า ตอนนี้เบ็กซึงโจกำลังรู้สึกอย่างไร
ฉันเห็นว่า เขาลาเรียนไปแล้วนะ
ฉันเข้าใจ
อะไรนะ?
เธอรู้อะไรเกี่ยวกับเบ็กซึงโจอย่างนั้นเหรอ?
ฉันกำลังคิดว่าฉันจะช่วยเขาอย่างไร เพราะงั้น ฉันถึงได้พูดออกมาไง
แล้วเธอจะทำอะไรได้..
โอ ฮา นิ
ตอนนี้เธอช่วยเขาได้อย่างไร ในเมื่อเขากำลังอยู่ในช่วงเวลาที่ยากลำบากแบบนี้?
คอยตามเขาไปทุกที่ แล้วก็เข้าไปขวางทางเขาเหรอ?
ร้องครวญคราง,
แล้วก็บอกเขาว่า ไม่เป็นไร แล้วทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง
คอยปลอบใจเขาอย่างนั้นเหรอ?
ก็ได้
อย่างน้อย เธอก็ควรจะทำแบบนั้น
เพราะว่านั่นมันเป็นแค่สิ่งเดียวที่โอฮานิจะทำให้กับเบ็กซึงโจได้
ฉันไปล่ะ
ในโลกของศตวรรษที่ 21 การเล่นเกมแบบสองมิติ มันออกจะน่าเบื่อนิดหน่อย
แต่ถ้าจะเล่นเก่มที่แตกต่างออกไป ผมหมายความว่า มันก็ไม่ได้มีเกมดีๆ มากมายนัก
และเมื่อเราทำมันออกมาได้ไม่ค่อยน่าตื่นเต้นนัก
เราจะใช้กลยุทธนี้เปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาส
ผมว่าถ้าเราทำเกมส์ที่ทุกคนสามารถเข้าถึงได้ ใช้กราฟฟิคที่ดึงดูดใจ และเป็นแบบ 3 มิติก็น่าจะดีนะครับ
ผมได้ยินมาว่าคุณมีไอคิวตั้ง 200, คุณนี่อิัจฉริยะจริงๆ
ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกครับ
คุณแค่ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากความคิดของคุณอย่างเต็มที่
สมองอาจจะเฉื่อยชาไปบ้าง เพียงเพราะว่าคุณไม่ค่อยได้ใช้มัน
ตอนนี้ พวกเรามาช่วยกันตั้งชื่อเกมส์ใหม่กันดีไหมครับ?
รัสตี้...
Rusty...
Rusty?
Rusty?
เยี่ยมเลยครับ
เห็นไม๊, พวกนายเห็นไม๊
ว้าวมันเยี่ยมมาก
เพิ่มทักษะ แอคชั่น และ คอมโบ
นั่นหล่ะ. ส่วนสำคัญที่สุดของตัวละครหลัก
ตรงนี้หล่ะ ที่จะทำให้สนุกขึ้น
คุณแม่ค่ะ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ?
จะเกิดอะไรขึ้นหล่ะจ๊ะ? ไม่มีอะไรหรอก
แม่แค่กลับมาเก็บเสื้อผ้าจ๊ะ
อ่า หนูคิดว่า...
ฮานิ ขอบใจนะจ๊ะ ที่ช่วยมาเติมเต็มความสุขในบ้านนี้
ไม่เป็นไรค่ะ
มันเป็นสิ่งที่หนูต้องทำอยู่แล้ว
ถึงอย่างนั้นก็เถอะ แม่รู้สึกเบาใจมากเลยนะ
ซึงโจดูแลบริษัทของพ่อ
ส่วนหนูก็ดูแลที่บ้าน
ฉันรู้สึกผ่อนคลายลงบ้าง
ซึงโจไปทำงานตั้งแต่เช้า แล้วก็เอางานกลับมาทำดึกๆที่บ้านด้วย
งั้นหรอ
เขาต้องลำบากแย่เลย
ฮานิล่ะ, หนูโอเคมั้ย ?
หนูต้องไปโรงเรียน ยังต้องทำงานบ้านด้วย
แน่นอนค่ะ หนูทำได้อยู่แล้ว
อา , แต่แม่คะ
อะไร? มีอะไรจะบอกหรอจ๊ะ?
หนูอยากจะขอความเห็นจากแม่หน่อยน่ะค่ะ
อะไรจ๊ะ ?
สายแล้ว, ฉันสายแน่เลย
เธอจะไปไหนน่ะ ?
ซึงโจ วันนี้นายไปส่งฉันได้มั้ย ?
จะไปไหนล่ะ ?
ที่เดียวกับนายน่ะแหละ
ที่เดียวกัน ?
ไม่มีทาง! เธอ...
ฉันได้รับอนุญาติให้ไปทำงานพาร์ทไทม์ที่บริษัทคุณลุงแล้ว
ฝากตัวด้วยนะ
โอฮานิ นี่คุณคิม
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อโอฮานิ นะคะ
โอ้ สวัสดีจ๊ะ!
ทุกคน, เธอเป็นพนักงานใหม่ของเรา แนะนำตัวสิๆ
สวัสดีค่ะ ฉัน โอฮานิจะตั้งใจทำงานค่ะ!
อ่า ปรบมือๆๆ
ถ้าทุกคนให้โอกาส ฉันจะตั้งใจทำงานให้เต็มที่ค่ะ, ฝากตัวด้วยนะค๊ะ
คนที่จะร่วมลงทุนกับเรา, ท่านประธาน ยุน กำลังรออยู่ครับ
เบ๊กซูชางพูดเสมอว่าเขาภูมใจในตัวลูกชายมาก, แต่ตอนนี้ผมเห็นแล้วว่าทั้งหมดเป็นเรื่องจริง
ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกครับ. คุณกรุณาผมมากกว่า
อืม, แล้วอาการพ่อของเธอเป็นยังไงบ้าง
พ่ออาการดีขึ้นแล้วครับ
พวกเราคิดว่า นี่เป็นโอกาสดีที่พ่อจะได้พักผ่อนบ้าง
ฉันคิดว่า ฉันน่าจะมีส่วนช่วยเขาได้บ้าง
ครับ ถ้าคุณจะกรุณา
ดี
ท่านประธานยุนครับ นี่คือเอกสารรายละเอียดของเกมส์ที่เรากำลังทำอยู่
โอ้, ผมได้อ่านแล้ว
เกมส์ชื่อ" Rusty" ใช่ไหม?
ครับ
เป็นเกมส์ที่มีไอเดียที่ใหม่มาก
ขอบคุณครับ
มีทายาทอย่างคุณ ผมมั่นใจว่า เบ็ก ซู ชาง คงจะเบาใจได้
เธอจะต้องขยายบริษัทให้ใหญ่ขึ้นกว่านี้ได้แน่ๆ
เราจะต้องผ่านอุปสรรคนี้ให้ได้ก่อน แล้วค่อยคิดเรื่องขยายบริษัทครับ
ขอโทษที่ให้รอนานค่ะ, รับกาแฟใช่ไหมค๊ะ?
โอ๊ะ จริงสิ เธออายุเท่าไหร่น่ะ ซึงโจ
20 ครับ
โอ้ ยังเด็กอยู่เลยนี่
แล้วมีแฟนรึยังล่ะ ?
ออ ยังไม่มีครับ
ทำไมล่ะ? เหมือนเธอจะป๊อปมากนี่นา
ใช่ค่ะท่านประธาน เบ็กซึงโจเป็นที่นิยมมากๆ
โอ
แต่เขาก็ไม่ให้ความสนใจอะไร เขาชอบที่จะอ่านหนังสือ แล้วก็ฟังเพลงน่ะค่ะ
เขาเล่นเทนนิสเก่ง แล้วก็ยังชนะมาหลายแมตช์ แล้วนะคะ
เขามีไอคิว 200 แล้วก็ยังทำอาหารได้เหมือนที่เชฟทำด้วย
เพอร์เฟกทุกๆด้านเลยล่ะค่ะ
ว้าว น่าชื่นชมจริงๆ
คุณโอฮานิครับ...
คะ
คุณควรจะออกไปข้างนอกรึเปล่าครับ ?
อ๋อค่ะ ท่านประธานเบกซึงโจ
คุณก็มาหรอครับ ?
อ่อครับ
คุณพอจะมีเวลาซักนิดนึงมั้ยครับ ?
ดูเหมือนว่าการพบกับประธานยุนจะได้ผลนะครับ
ลูกน้องของเขามา
แล้วก็สอบถามเกี่ยวกับเงินทุนที่พวกเราจะต้องใช้สำหรับเกมใหม่
คุณคิดว่าเขาจะช่วยสนับสนุนเราหรอครับ ?
แต่ว่า...
ท่านประธานดูเหมือนจะชอบคุณมาก
เมื่อวานเขาโทรมาชมคุณเยอะมาก
ท่านประธานมีหลานสาว เขาถามผมมาว่า คุณสามารถที่จะไปพบกับเธอได้มั้ย
คุณกำลังพูดถึงเรื่องเดทใช่มั้ย ?
ออ ใช่
ท่านพูดว่า คงจะดีมากถ้าหลานสาวของท่านได้แต่งงานกับคุณ แทนที่จะเป็นคนอื่น
บริษัทของพวกเราต้องการความช่วยเหลือจากท่านประธานยุนนะครับ
ผมค่อนข้างลำบากใจกับข้อเรียกร้องนี้
ผมควรจะตอบเขาไปว่ายังไงครับ ?
อ้าว กลับมาเร็วจัง
หา?
ของพวกนั้นน่ะ
ขอบใจนะ
วันนี้เรามาทำบลูโกกิกันเถอะ
ทุกวันนี้นายดูเหนื่อยมากๆ เลย ดังนั้นฉันต้องเอาใจใส่เธอหน่อย
แล้วทุกอย่างที่ทำให้เธอลำบากมันก็จะผ่านพ้นไป
ขอบคุณ
ขอบคุณนะ
โอ มาแล้วหรอ เบ๊กซึงโจ
สวัสดี เบ๊กซึงโจ
นำเสนอโดยทีมงาน PKer@viki.com
ถ้าคุณจะต้องเลือกใครสักคนเป็นลูกเขย..
คุณจะเลือกใคร?
แต่ดูเหมือนว่า เบ็กซึงโจยังไม่ได้คิดถึงมันให้ถี่ถ้วน