Tip:
Highlight text to annotate it
X
ขยับไหล่มาทางแม่หน่อยจ้ะ
หันมาอย่างนั้นแหละ
ลูกๆ รู้ดีว่าเมื่อไหร่ก็ตาม
ที่ชีวิตมีอะไรน่าตื่นเต้น เราจะถ่ายรูปเก็บไว้
ลูกๆ รู้ดีว่าเวลาที่แม่มีกล้อง อยู่ในมือ
พวกเขาแค่ต้องยิ้มและ ยอมถ่ายจะได้จบเรื่อง
ลูกบางคนก็เริ่มชอบแล้ว
ความจำฉันแย่มากและฉันเสียใจถ้า ไม่ได้จับภาพวันเวลาเหล่านั้นไว้
ก็เลยพยายามถ่ายรูป ทุกครั้งที่มีโอกาส
นั่นทำให้ฉันหันมาสนใจ การถ่ายภาพอย่างจริงจัง
ฉันเริ่มเขียนบล็อกเพื่อบันทึก เรื่องราวของครอบครัว
ส่วนใหญ่ฉันจะเขียนถึงชีวิต การเป็นแม่และความท้าทายต่างๆ
และสิ่งที่ผู้เป็นแม่ประสบพบเห็น
ฉันคิดว่าหลายคนมีหัวอกเดียวกัน
เรื่องที่คนแสดงความคิดเห็นมาก ที่สุดคือเรื่องทำนองนี้
"วันนี้เป็นวันที่แย่มากสำหรับฉัน อะไรๆ ก็ผิดพลาดไปหมด"
แล้วฉันก็เล่าทุกอย่าง ที่ไม่ได้ดังใจในวันนั้น
คนชอบอ่านเรื่องนั้นมาก
ราวกับหยุดเวลาไว้เพื่อฉัน
อาจจะมีหลายเรื่องที่ประดัง กันเข้ามา แต่ฉันตระหนักว่า
"สิ่งสำคัญที่สุด
คือไปนั่งเล่นกับลูกสาววัยสี่ขวบ
ถ่ายภาพเธอ หรือออกไปเดินเล่น กับลูกๆ ท่ามกลางสายฝน"
น่าจะเป็นวิธี "เพิ่มพลังให้ ตัวเอง" ได้ดีกว่าวิธีอื่น
หรือไม่ก็ได้นอนเต็มอิ่มสักคืน ก็จะดีมาก
วันที่ไม่ค่อยดีนักคือวันที่ฉัน ลืมงานเลี้ยงวันเกิดหรือนัดต่างๆ
แล้วฉันก็ทำอะไรไม่ทันเลย
ฉันลืมกระเป๋าไว้ในบ้าน
เรื่องปกติ เดี๋ยวฉันมา
ฉันมักจะลืมของเสมอ ทุกครั้งที่ออกนอกบ้าน
ทำให้ต้องจอดรถอีกรอบ แล้ววิ่งเข้าไปหยิบของในบ้าน
เหมือนกับเกมลองผิดลองถูก
เราต้องลองแล้วลองอีก แล้วถ้าไม่ได้ผล
ก็ต้องลองวิธีอื่น
ส่วนใหญ่ครึ่งต่อครึ่ง มักไม่ค่อยได้ผล
วันก่อนลูกชายโทรหาฉัน จากบ้านเพื่อนเขา
บอกให้ฉันดูดวงอาทิตย์ตกดินข้างนอก
เป็นเรื่องดีที่สุดที่ได้เห็นเขา รู้จักชื่นชมความงาม
โลกเราสวยงามมาก ยิ่งถ้าแสงสว่าง กำลังดีก็ยิ่งสวย
ฉันเป็นภรรยา
ฉันเป็นนักเขียนบล็อก
ฉันเชื่อว่าการปิดประตูดังๆ เวลาโกรธทำให้เรารู้สึกดีขึ้น
ฉันเป็นแม่ที่ทุ่มสุดตัว
ฉันเป็นช่างภาพ
ฉันชื่อชอว์นนี อาร์ย โพเธียร์ และฉันเป็นมอรมอน