Tip:
Highlight text to annotate it
X
โอซามุ เทซึกะ "ดอน แดรคคูล่า"
ครับ ผมเห็นผู้หญิงสวยๆผมก็น้ำลายไหล
หัวใจผมเต้น ผมก็เต้นไปด้วย
แน่นอนว่าทั้งครอบครัวนั้นมีบุคลิกที่แตกต่างกัน
ผมพร้อมแล้วครับ ผมมีสัดส่วนความฉลาด แดรกคูล่านั้นคือสัดส่วน
ผมชอบมนุษย์ทุกคน
ผมอยากจะเป็นเพื่อนของผมเอง
ปราสาทนาริมะนั้นคือสวรรค์
สุดแสนจะมีความสุขที่ได้อยู่ สวรรค์ของด๊อกเตอร์ดอน
ด๊อกเตอร์ดอน ดอน ดอน ดอน ด๊อกเตอร์ แดร๊คคูล่า
ด๊อกเตอร์ดอน ดอน ดอน ดอน ด๊อกเตอร์สวรรค์
ปราสาทนาริมะนั้นคือสวรรค์
สุดแสนจะมีความสุขที่ได้อยู่ สวรรค์ของด๊อกเตอร์ดอน
ด๊อกเตอร์ดอน ดอน ดอน ดอน ด๊อกเตอร์ แดร๊คคูล่า
ด๊อกเตอร์ดอน ดอน ดอน ดอน ด๊อกเตอร์สวรรค์ สรวงสวรรค์
"โจมตี! สัตว์ประหลาดเปลือยกาย"
บทภาพยนต์ : ทาคาโอะ โคยามะ
แดร๊กคูล่า...
เปลือกหอยนี่สวยจัง!
เปลือกมันเป็นสีชมพู น่ารักเหมือนกับเธอเลย
แหม พูดอะไรอย่างนั้น โนบุฮิโกะ
ขอโทษด้วยนะที่ผมทำให้คุณต้องโดดเรียนน่ะ
ผมอยากเห็นทะเลขึ้นมาน่ะ ก็เลย...
อ่อ ใช่...
ช๊อกโกล่า
อะไรหรอ?
- เพราะว่า... - อะไรล่ะ?
บางทีผมอาจจะต้องย้ายโรงเรียน
แต่มันก็ไม่มีอะไรหรอก แต่ว่าบางที
- เพราะว่างานของพ่อชั้นน่ะ - อ่อ ใช่
- งั้นเราไปกันนะ? - ได้
วิ่งไปบ้านกันเถอะ
โนบุฮิโกะ มีบ้านอยู่ตรงนั้นน่ะ
- ไปดูกันเถอะ - ได้เลย
ศูนย์วิจัยการกำจัดแวมไพร์
อะไรกัน? เกี่ยวอะไรกับแวมไพร์?
มันเปนศูนย์วิจัยการกำจัดแวมไพร์น่ะ
หมายถึงอะไรหรอ ทำลาย น่ะ?
คืองี้นะ...
ใครก็ตามที่สร้างความหวาดกลัวต่อสังคม
เหมือนกับแวมไพร์น่ะ ก็ทำให้พวกนั้นหายไปจากโลกซะ
อ๊ะ ไม่นะ...
ดูน่าสนใจนะ คิดว่าไงถ้าเราจะเข้าไปดูข้างในน่ะ?
วันนึงชั้นจะเข้าร่วมกับองค์กรนิยายวิทยาศาสตร์ล่ะ
คนที่ทำร้ายสังคมเหมือนแวมไพร์หรอ
ทำให้พวกเขาหายไปจากโลกนี้...
ช๊อกโกล่า เป็นอะไรไป?
ช๊อกโกล่า!
เธอมันงี่เง่า!
ช๊อกโกล่า!
สวัสดีครับ! เราเจอกันอีกแล้วนะครับ เป็นยังไงบ้างครับ?
ผมค้างคาวยาสุครับ จำชื่อผมได้แล้วใช่มั้ย?
ยังไงก็ตาม โนบุฮิโกะนั้นค่อนข้างจะงี่เง่าใช่มั้ย?
ช๊อกโกล่าเป็นลูกสาวของแวมไพร์
ถ้าคุณต้องพูดบางอย่างที่จะทำร้ายหัวใจคุณ
ยังไงก็ตาม ศูนย์วิจัยเพื่อการทำลายแวมไพร์นี่มันคืออะไรกัน?
- ผมดูหรือยังหรอครับ? มาดูกัน
ความสำเร็จยอดเยี่ยม!
เปิดประตูนะ ! เปิดเดี๋ยวนี้เจ้าวายร้าย!
นายน่ะโดนล้อมโดยชั้นแล้ว
ไม่มีใครอยู่ มาอีกทีสิ้นเดือนถ้าจะมาเก็บค่าเช่านะ
นี่
ค่าไฟ หรือ ค่าแก๊ส ล่ะ?
จดไว้ตอนสิ้นเดือนนะ กลับไปซะ
ตอนสิ้นเดือนชั้นจะหยุดงานสักพัก
ชั้นจะพักล่ะ นี่คนร้าย...
ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นไม่...
อ่าว! คุณเป็นใครกัน?
อย่ากลัวละกันถ้าชั้นจะบอกว่าชั้นเป็นใคร
บอกตอนที่ชั้นถามนั้นจะเป็นเรื่องจำเป็นนะ
แต่ว่าชั้นเกิดที่เอนชุ และชั้นอาศัยที่ ฮามามัซสึ
ตำรวจปราบปรามเจอกับซามุไร
หน่วยงานสืบค้นตำรวจที่ III นั่นคือชั้นเอง
ยอมแพ้และก็หยุดนะ!
- คุณนักสืบอย่าเสียเส้นนะครับ - ชั้นสบายดี!
คุณนักสืบ ถ้าคุณใช้กระสุนเยอะไปท่านนายพลผู้ตรวจการ...
ไร้สาระ!
ชั้นมาเป็นตำรวจก็เพื่อการนี้ ชั้นไม่ได้มาเล่นสนุกนะ
จะกิน โยกัน ได้ยังไงถ้าเขากลัวผู้ตรวจการน่ะ
- อย่าเข้ามายุ่งนะ - ขอตัวครับ
แล้วผมไปทำอะไรล่ะ
เงียบนะ ชั้นจะหยุดเอง
แล้วคุณจะเอาแต่ยิงโดยที่ไม่เปลี่ยนตลับกระสุนเลยหรอ?
อย่ามาซีเรียสนะ
นี่คือการแสดง และก็ปล่อยให้เป็นไปตามการแสดงสิ
นายน่ะทำอะไรกับเด็กผู้หญิงที่กำลังจะกลับบ้านใช่มั้ย?
- สารภาพมา - คุณไม่เห็นป้ายข้างนอกนั่นหรอ?
ป้ายนั่นหรอ?
รอแป๊บนึงนะ
หมายความว่ายังไงกัน ABCDE
มันอ่านว่า "ศูนย์วิจัยเพื่อการทำลายแวมไพร์" ครับ
นั่นมันภาษาเยอรมันหรอ?
มันเป็นภาษาการ์ตูนครับ
ผมคือศาสตราจารย์เฮลซิ่ง
และนี่เป็นห้องแลปสร้างผลิตภัณฑ์ต่อต้านแวมไพร์
เอาล่ะ ชั้นจะกลับไปทำบันทึกที่บ้าน
พาชั้นไปบ้านนะ
ชั้นจะไม่ให้อภัยที่ชั้นซ่อนอะไรประหลาดๆหรอกนะ
อะไรกัน? ผู้หญิงผ่าศพด้วยหรอ?
นี่มันตุ๊กตาปลอมน่ะ
จะต้องถูกสูบลมออกแล้วส่งไปตามบ้านแต่ละครอบครัว
เพื่ออะไรกัน?
แวมไพร์น่ะปรากฎตัวเมื่อเร็วๆนี้ในโตเกียว
คนหลายคนโดนดูดเลือดไป
คุณจะทำอย่างอื่นนอกจากหัวเราะได้มั้ยล่ะ?
มันเป็นโดยธรรมชาติน่ะ
ด้วยคำนินทาปลอมๆเกี่ยวกับแวมไพร์แล้วนายจะพยายามปกปิดคดีของตัวเองงั้นหรอ?
แต่ว่าสายตาของมูไรนั้นไม่ใช่รูน่ะ ดูพวกมันให้ดีๆ
โง่ชะมัดเลย
สายตาของนักสืบมูไรน่ะ มีแต่รูจริงๆแหละ
แวมไพร์มาอยู่ที่ญี่ปุ่นแล้ว
ถ้าคุณไม่หยุดมัน สาวญี่ปุ่นก็จะเป็นเหยื่อของพวกมันล่ะ
ดังนั้น ผมจึงคิดค้นนี่ขึ้นมา
เมื่อก่อนพวกเขาจะแขวนกระเทียมเพื่อไล่แวมไพร์
แต่มันไม่ได้ผลหรอก
ดังนั้นตุ๊กตาพวกนี้จะถูกอัดกระเทียมสกัดเข้าไป
เมื่อแวมไพร์มา
และกัดคอเข้า
ก็ไปเจาะรูเข้าที่คอและแก๊สนั่นก็จะคลุ้งห้อง
แวมไพร์ก็จะสำลักและเป็นลม
อะไรมันจะปลอดภัยกว่ากัน?
ถ้าอยากทำงานกับผม ผมจะต้องถามกระทรวงสาธารณสุข
ให้ผลิตตุ๊กตาพวกนี้จำนวนมากและส่งให้กับครอบครัวทุกครอบครัว
แก๊สกระเทียมนั่นมันโกหกทั้งเพ
ใส่แก๊สนอนหลับและตอนที่คนหลับ
ก็จะได้เข้าไปในบ้านพวกเขาเพื่อที่จะขโมยล่ะสิ
ดูถูกอะไรผมอย่างนี้นะ...
เลิกเถียงนะ ไปที่สถานีตำรวจกับผมเดี๋ยวนี้
คุณนี่ไม่เข้าใจอะไรเลยนะ
โอ้ สาวงามที่รัก เลือดอันหอมหวานและอ่อนโยน
แฟนของเปลวไฟในใจผม
และเติมเต็มผมด้วยความสุขเหมือนกับน้ำพุเทรวิเถิด
มาหาผมนะแล้วคืนนี้เราจะเป็นที่รักของกันและกัน
มาเดี๋ยวนี้
ดีมาก!
รอก่อน!
ดอน แดร๊กคูล่า!
เอาชั้นไปแทนผู้หญิงแปลกหน้าคนนั้นเถอะ!
อะ..อะ.. บลอนด้าที่น่าเกลียด
หลังจากที่ดูดเลือดชั้นไปแล้วทำไมไม่รับผิดชอบล่ะ?
ใจแข็งจังนะคะ!
คืนนี้ชั้นรุ่มร้อนมากเลย กัดคอชั้นสิ
อย่าออกมาตอนกลางคืนสิ! ตอนนี้ผมกำลังยุ่ง
ขอร้องเถอะคุณคอนเด
เลือดของเธอจะเป็นคนสุดท้ายที่ผมจะเอานะ
ยุ่งวุ่นวายอะไรอย่างนี้ กำลังได้อารมณ์เลย!
กัดสิคะ ท่านเค้าท์
เธอไม่ควรจะมาอยู่นี่นะ ผู้ชายคนนั้นเป็นของชั้น
ผมไม่ชอบผู้หญิงน่าเกลียดหรอกนะ!
ชั้นคิดว่าเลือดที่ไหลจากจมูกนั้น ตอนนี้ความดันเลือดชั้นสูงปรี๊ดเลยล่ะ
อย่าเอามาอีกนะ
ทำไมจะต้องเกิดแบบนี้ขึ้นทุกครั้งกับเราด้วยนะ?
ป่วยซะแล้วเรา
ท่านเค้าท์คะ!
ไม่นะ ท่านเค้าท์
ไม่น่าจะทำอย่างนี้กับแฟนสาวที่รักเลยนะคะ! ใจร้ายจัง!
ชั้นเตรียมตัวมาดีที่เตรียมนี่ไว้
แล้วผมก็จะส่งคุณไปที่แอฟริกาใต้
น่าจะเข้ากันได้ดีกับลิงกอริล่านะ
ตอนนี้ก็...สาวสวยจ๋า สาวสวย!
มันยกโทษให้ไม่ได้เลยนะนี่!
สถานฑูตบอกคุณเกี่ยวกับผมได้
หุบปากนะ หุบปากได้มั้ย?
มันเริ่มแล้ว
ริดสีดวงมันทำผมเจ็บอีกแล้ว
ผมบอกให้คุณหุบปาก
ผมมีริดสีดวง กรุณาเอาผมไปที่ห้องน้ำด้วยเถอะ
หุบปาก! หุบปาก!
ที่สถานฑูตนั้นบอกคุณได้ด้วยว่าผมเป็นริดสีดวงน่ะ!
ผมทนต่อไปไม่ได้อีกแล้ว!
ที่นี่สถานฑูตเนเธอร์แลนด์หรือเปล่าครับ?
ชื่อหน่วยงาน งานวิจัยที่สามของตำรวจครับ
ผมต้องการยืนยันว่าศาตราจารย์เฮลซิ่งนั้นมาจากประเทศของคุณ
ทรมานจากโรคริดสีดวงหรอครับ
ยังไงนะครับ? โอเคครับ ขอบคุณ
มันเป็นความจริงที่คุณเป็นริดสีดวง พาไปที่ห้องน้ำหน่อย
เพราะว่ามันไม่มีเวลา มันสายเกินไปแล้วครับ
เราต้องเอารถไปล้างแล้วละครับ
ขณะที่นายอยู่เฉยๆนายทำลายทรัพย์สินราชการหรอ
อย่าตะโกนนะ มันทำให้ผมเจ็บมากขึ้น
ดอน แดร๊กคูล่า
ดอน แดร๊กคูล่า
อิกอร์ ขอเพิ่มอีกนะ
ผมชอบเวลาที่คุณกินได้เยอะๆนะครับ! แต่ว่าคุณหนู...
ช๊อกโกล่า เป็นอะไรไป? หนูร้องไห้หรอ? โดนครูดุมาหรอ?
เปล่าค่ะ
ใกล้ๆกับชายหาดนั้นมีสถาบันสำหรับกำจัดแวมไพร์น่ะค่ะ
สถาบันกำจัดแวมไพร์หรอ?
การกำจัดก็คือ การทำลายทุกอย่างที่ทำร้ายต่อสังคมใช่มั้ัยคะ?
มันไม่มีกฏหมายถ้ามันไม่เป็นประโยชน์ต่อสังคมนี่
หนูรู้สึกเศร้าน่ะค่ะ
มันจะต้องเป็นเฮลซิ่งแน่ๆ
ช๊อกโกล่าอย่าร้องไห้เลยนะ ถ้าหนูร้องพ่อก็จะเศร้าไปด้วย
แล้วเราจะทำยังไงกันละคะ?
พ่อของหนูจะไปฆ่ามันเดี๋ยวนี้เลย
พ่อจะไม่ให้ใครมาเล่นตลกกับเราหรอกนะ
ช๊อกโกล่าอย่ากังวลไป
- ช๊อกโกโตะ! - ด๊อกเตอร์ดอน!
เฮลซิ่ง ออกมาข้างนอกเดี๋ยวนี้นะ
นายทำร้ายจิตใจอันบอบบางของช๊อกโกล่า
เจ้าศาสตราจารย์กองอึ!
แปลกจัง
ถ้าเป็นเราก็ต้องโกรธแล้ว ใช่มั้ยละ?
ช๊อกโกล่า ดูเหมือนว่าจะไม่มี
เป็นยังไงบ้าง เฮลซิ่ง?
พ่อคะ
พวกนั้นดูดีจังนะ ดูมีเลือดฝาดดีด้วย
แถมยังโป๊อีกต่างหาก
ช๊อกโกล่า เรามาดูดเลือดจากสาวพวกนี้ดีกว่า
พ่อระวังนะคะ
ชั้นคือ เค้าท์แดร๊กคูล่า ชั้นต้องการเลือดของคุณและจะละมุนและเอร็ดอร่อยนั่น
เฮลซิ่งมันวางแผนไว้นี่
พ่อ ดูสิคะ!
บางที นายอาจจะเป็น มนุษย์ปลา
ใช่แล้ว
ชั้นเข้าใจว่านายอยู่อาศัยในแถบลุ่มน้ำอเมซอนนี่...
ไม่หรอก เราเป็นมนุษย์ปลาจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
มาจากเอเชียใต้หรอ?
แล้วทำไมถึงมาอยู่ในญี่ปุ่นได้ล่ะ?
เราเป็นผู้อพยพน่ะ...
ไม่สิ มนุษย์ปลาอพยพ
แม่น้ำที่เราอยู่นั้นได้รับสารแปลกปลอมและเราก็ไม่สามารถอยู่ได้อีกต่อไป
เราไม่มีทางเลือกนอกจากจะหาพาหะตัวใหม่
เราไม่ได้รับการยอมรับจากที่ไหนเลย
เราท่องทะเลออกไปนานมาก
เรามาถึงญี่ปุ่นอย่างเหนื่อยอ่อน แล้วก็เห็นบ้านริมทะเลหลังนี้
และเราก็ซ่อนตัวอยู่ที่นี่
เราไม่รู้ว่าทำไมแต่ว่ามันมีผู้หญิงที่มีหนังอยู่เยอะมาก
เราเอาหนังพวกนั้นมาเพราะว่ามนุษย์กลัวเรา
และคนญี่ปุ่นก็จะได้ไม่สงสัยเรา
ชั้นรู้สึกเสียใจด้วยนะ
แต่ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอก พวกนายมันดูไม่เหมือนมนุษย์
ออ เราไม่ได้เป็นหรอก
ชั้นเข้าใจดีเลย
เรายังเป็นผู้อพยพอย่างผิดกฏหมาย
อะไรนะ?
จริงหรอ?
แล้วพวกคุณอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน?
การอยู่แบบปกตินั้นมันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
ญี่ปุ่นน่ะเป็นประเทศที่อยู่ยากสำหรับผู้ลี้ภัย
ในโลกนี้มันไม่มีที่จะให้พวกเราอยู่ได้โดยที่ไม่มีปัญหาหรอกนะ
กรุณาช่วยเราด้วย
ใช่แล้ว กรุณาเถอะ
เอาละ เงยหน้าขึ้นแล้วก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ชั้นเถอะ
จริงหรอครับ?
พ่อให้สัญญาอะไรโดยที่ไม่คิดอีกแล้วนะคะ
ช๊อกโกล่า ก็เราอยู่ในสถานการณ์เดียวกันนี่ พ่อรู้สึกเศร้าน่ะ
แน่ใจหรอกคะ? หนูไม่รู้เลยนะ...
สัญลักษณ์ของความปลาบปลื้มใจ!
ครับ!
ขอบคุณครับ!
- ขอบคุณครับ! - เอาอีก! เอาอีก!
เอาละ เอาล่ะ!
พ่อคะ
สัญลักษณ์แห่งการขอบคุณ สัญลักษณ์แห่งการขอบคุณ...
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ...
พ่ออยู่ในทะเล!
พ่ออยู่ในทะเลนะ!
อะไรนะ? ทะเลหรอ...
ปล่อยชั้นนะ!
ปล่อยชั้น!
อย่าห่วงไป นี่เป็นสัญลักษณ์แห่งความขอบคุณ
ปล่อยชั้นนะ! อ๊า! ไม่นะ! ไม่! ปล่อยชั้น! ปล่อยชั้น!
เราอยู่ในน้ำ ชั้นจะตายนะ
กลับไปเร็ว ชั้นไม่ชอบน้ำ
กลับมา กลับมา!
นี่เป็นสัญลักษณ์พิเศษแห่งความขอบคุณน่ะครับ
ช๊อกโกล่า ช่วยด้วย!
หนูไม่ได้บอกหรือไงล่ะ?
พ่อของชั้นจะตายนะถ้าเขาตกลงไปในน้ำน่ะ
เอาเขาขึ้นฝั่งเดี๋ยวนี้
หา? จริงหรอ?
หยุดการทำสัญลักษณ์เดี๋ยวนี้ ขอบคุณมาก
3 2 1!
พ่อเป็นอะไรมั้ยคะ?
ช๊อกโกล่า อะไรนะ?
นี่พ่อสัญญาโดยที่ไม่ได้คิดอีกแล้วใช่มั้ย?
นั่นทำไมหนูถึงค้านนัก
ขอโทษจ้ะ
หนูไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับพ่อเลยนะ
เอาสัญลักษณ์แห่งการขอบคุณของเราคืนมานะ
เอามันคืนมาให้เรา! เอาคืนมาให้เรา!
มันจะดีกว่ามั้ยถ้าไปขอความช่วยเหลือจากกระทรวงต่างประเทศ?
หรือกระทรวงสาธารณสุขดี?
โอเค ตอนนี้ชั้นไปละ
นี่รู้หรือเปล่าว่ามันกี่โมงแล้ว?
สถานที่ราชการเค้าเปิดตอน 5 โมงนะคะ
ห้าโมงหรอ...
ทำไมถึงไม่เปิดตอนกลางคืนละ?
พวกรัฐบาลของญี่ปุ่นนี่แย่จังนะ
อย่าไปโทษคนอื่นเลยค่ะ แล้วตอนนี้พ่อทำอะไร?
ใช่แล้ว
คนแก่ไม่สามารถตกปลาได้
นายไม่สามารถอยู่ในญี่ปุ่นได้
ชั้นไม่ได้หมายความไม่ดีนะแต่ว่าออกไปจากที่นี่ตอนนี้เถอะ
แต่ว่านั่นมันไม่ใช่ที่เราสัญญากันไว้นี่
พ่อคะ มีใครบางคนค่ะ
ไปซ่อนตัวกันเถอะ มนุษย์ปลา!
ชั้นจะถามมันอีกครั้งว่าเราจะอยู่ที่ญี่ปุ่นได้หรือไม่
มันไม่มีประโยชน์หรอก
ถ้าชั้นทำไมได้ก็ไม่มีใครให้ชั้นทำได้หรอก
มันคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านายแล้วล่ะ
ทุกคน เข้าแถว
ทำตัวเหมือนมนุษย์ เราจะไปบอกสวัสดีน่ะ
เราพยายามจะถามแล้ว
ชั้นบอกแล้วว่ามันไม่มีประโยชน์หรอก
คุณจะปล่อยให้คนอยู่คนเดียวได้มั้ยเนี่ย?
แน่นอน เพื่อที่จะขอโทษที่ผมเอาตัวคุณไปใช่มั้ย?
หา? นั่นอะไรน่ะ?
เกิดอะไรขึ้นตรงนั้นน่ะ?
นั่นมันตุ๊กตาของชั้น พวกมันเคลื่อนไหวได้!
เร็วเข้าทุกคน คำนับมนุษย์นี่
สวัสดีค่ะตอนเช้าครับ
แต่นี่มันตอนกลางคืน...
สัตว์ประหลาดบุกแล้ว!
ชั้นต้องจับเป็นทุกตัว!
เราทำอะไรไม่ได้แล้ว รีบหนีกับเถอะ!
อยู่นิ่งๆนะ! ได้ยินมั้ย!
อยู่นิ่งๆ!
รอเดี๋ยว! รอเดี๋ยว!
เอาตุ๊กตาของชั้นคืนมานะ!
รอก่อน! กลับมานะ!
รอเดี๋ยว!
ชั้นรู้สึกดีจัง..
พ่อคะ...
พวกเขาไม่สามารถอยู่ที่ญี่ปุ่นได้
พวกเขาไม่มีบ้าน
ถ้ามันมีเวลาสักวันสองวัน...
แต่เราก็ยังอยู่ ไม่สามารถที่จะซ่อนตัวได้
มนุษย์ปลาที่น่าสงสาร...
ถ้าพวกเขาไปอเมซอน มันก็คงจะช่วยได้
หรือไปอยู่ที่ฮอลิวู๊ด ไปแสดงหนังผีซะ
ด้วยเสียงของ เคนจิ อุทซึมิ, ซาเอโกะ ชิมุระ และ คาเนตะ คิโมซึกิ
แดร๊กคูล่า!
ด๊อกเตอร์ ดอน ดอน ดอน ด๊อกเตอร์....
ดอน แดร๊กคูล่า
พ่อของชั้นนั้นเป็นแวมไพร์
เสื้อคลุมของเขานั้นดื่มด่ำไปด้วยรสชาติที่หอมหวาน ใช่มั้ย?
ฟันที่แหลมคมนั้นมันเทห์ใช่มั้ยละ?
เป็นที่หนึ่งในโลกนี้และจากนี้ต่อไป
เขาเป็นราชาแห่งราตรีและโด่งดัง
ดอน แดร๊กคูล่า ด๊อกเตอร์ ดีอกเตอร์ ดอน ดอน ดอน ดีอกเตอร์
ดอน แดร๊กคูล่า
เกลียดไม้กางเขนและกระเทียม
พ่อของชั้นนั้นเป็นแวมไพร์