Tip:
Highlight text to annotate it
X
แคลิฟอร์เนีย ปี 2002
ผมชื่อ บัน ชุนซากุ
ผมเป็นนักสืบเอกชนจากโตเกียว
ผมมาที่อเมริกาตามคำเชิญของชายคนนี้
ชายคนนี้
ได้พยายามหาข้อมูลจากองค์กรหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับอาวุธ
เขาตายแล้วนี่ เป็นไปได้ไง
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกันแน่
เขากำลังละลาย..ละลาย..เขาละลายหายไปแล้ว
นั่นใครน่ะ
นี่แน่ะ
บ้าจริง พวกมันกล้าดียังไงมาทำกับฉันแบบนี้ จำไว้เลยนะ
อะไรนี่..ฉันอยู่ไหนกัน
คุณจะไปไหนน่ะ
ยังไม่ได้จ่ายค่ารักษาพยาบาลเลยนะ
คุณยังไม่หายดีด้วยซ้ำ
คุณต้องการการพักผ่อนนะ
ผมช่วยคุณไว้ตอนที่เจอคุณบนถนน
นี่คือคลินิคของผม
คุณรักษาผมเหรอค..ค..ครับ
นี่เป็นใบเสร็จค่ารักษาพยาบาล
คุณเป็นหนี้ผมห้าล้านเยน
อาการเวียนหัวของผมหายดีแล้วล่ะ
นี่มันคลีนิคบ้าบออะไรกันเนี่ย
ห้าล้านเย็นนี่นะ...อ้ะ...โอ้ยย
ผมไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นหรอก
งั้นเหรอ ผมอุตส่าห์ช่วยชีวิตคุณนะ...
อย่างกับว่าฉันจะมีถึงห้าล้านเยนแน่ะ
คุณเป็นนักสืบใช่มั้ย
โดยการขอร้องของหัวหน้าโครงการก่อสร้างทางรถไฟใต้ทะเล มร. ไชล็อค
คุณมาที่นี่เพื่อสืบสวนอาชญากรรม
ผมเป็นหมอของ มร.ไชล็อค
คืนนั้น ขณะที่กำลังขับรถบนถนน..
ผมพบคุณเข้า
ตอนนั้นคุณกำลังบาดเจ็บสาหัส
มร. ไชล็อค หายไปต่อหน้าต่อหน้าผมเลยนะ
มันเป็นเรื่องร้ายแรง ผมต้องสืบสวนมันให้ได้
เรื่องนั้นยังรอได้
ที่สำคัญกว่าก็คือเงินห้าล้านเยนที่คุณเป็นหนี้ผมอยู่
ช่างหัวเงินห้าล้านเยนสิ
แต่คุณยังไม่ได้จ่ายเลยนะ
นี่ คุณหมอคะ มีเรื่องเกี่ยวกับ สถานี มารีน เอ็กซ์เพรส ค่ะ
ดูคนพวกนั้นสิ
วันนี้เป็นวันทดสอบเดินรถไฟค่ะ
ไอ้หมอนั่นไง
ไอ้คนที่ฉันเห็นคืนนั้น
คนที่ฉันเจอบนถนน
ปล่อยฉันออกไปนะ
นี่ เดี๋ยวนิ คุณยังต้องจ่ายค่ารักษาก่อนนะ
หมอนั่นขึ้นไปบนรถไฟที่จะทดลองเดินรถ
ฉันจะบังคับมันให้บอกฉันว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ไม่ได้ผลหรอกน่า
จำไม่ผิดแน่ มันต้องเป็นสมาชิกขององค์กรนั้นแน่
ผมจะไม่ปล่อยให้คุณอยู่คนเดียวจนกว่าผมจะได้ห้าล้านเยนแน่ ๆ
บ้าชะมัด
คุณพ่อขา สวยจังเลยค่ะ
หนูจะไปในทะเลได้ด้วยใช่มั้ยคะ
ใช่จ้ะ
คุณพ่อคะ
หนูจะเจอนางเงือกในทะเลหรือเปล่าคะ
นางเงือกเรอะ ลูกพูดอะไรน่ะ
พวกเขามีจริงนะคะ
ก็ในหนังสือที่คุณพ่อให้ยังบอกเลย
จ้ะ นั่นมันนิทานหลอกเด็กนะ
ไม่ใช่ซะหน่อย คุณพ่อต่างหากที่ไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรอยู่
คุณพ่อครีบ ท่าน้ำครับ
คุณพ่อครับ
เขายังทำได้ไม่ค่อยดีนัก ถึงแม้ว่าเขาจะขับมันก็เหอะ..
ใช่มั้ย อดัม
มันไม่ใช่การทดสอบครั้งแรกที่วางแผนไว้ใช่มั้ยครับ
ใช่แล้วล่ะร็อค
แต่วันนี้ ผมจะได้เป็นคนบังคับ เจ๋งไปเลยล่ะ
ไม่เห็นมีอะไรเจ๋ง น่าละอายเสียมากกว่า
ทำไมล่ะครับ
มันเป็นของที่ไม่ควรจะสร้างขึ้นด้วยซ้ำ
พื้นที่นี่เป็นพื้นที่ร่วมกันระหว่าง อเมริกา และ ญี่ปุ่น
พื้นที่สำหรับการจอดและสังเกต มารีน เอ็กซ์เพรส
ทั้งสองประเทศมีข่าวที่สำคัญมาก ๆ
ผมเสียใจที่จะประกาศข่าวร้ายให้ทราบ ..
ตอนนี้หัวหน้าโครงการก่อสร้างของที่นี่...
ซึ่งก็คือ สครูจ ไชล็อค ได้หายตัวไป และ...
...การทดสอบวันนี้ถึงต้องถูกเลื่อนออกไป
อย่างไรก็ตาม...เพื่อนนักวิศวกรรมของเขา..
มร. นาเซนคอพฟ์ จะปฏิบัติหน้าที่แทน
ถึงจนได้
ห๊า..นี่ ม..มัน อะไรเนี่ย
หุ่นพวกนี้...
เกิดเรื่องบ้าบออะไรที่นี่เนี่ย
ผู้โดยสารทั้งหมดเป็นแค่หุ่น
มันเป็นหุ่นจองลองน่ะ
หุ่นจำลอง..มันคืออะไร
ก็หุ่นที่ใช้แทนมนุษย์ไงล่ะ
เราใช้หุ่นพวกนี้ทดสอบแรงกระแทก
เฮอะ..งั้นเรอะ
ไอ้พวกขยะ ออกไปเลยไป
นี่มันที่นั่งสำหรับคนเฟ้ย
อีกเดี๋ยว มารีน เอ็กซ์เพรส ขบวนแรกจะออกตัวแล้วนะครับ
ร็อค ทุกอย่างเรียบร้อยดีมั้ย
วางใจผมได้ครับ
ผู้โดยสารโปรดทราบ ผมเป็นผู้ควบคุม มารีน เอ็กซ์เพรส
ร็อค นาเซนคอพฟ์
รถไฟขบวนนี้
..จะเดินทางจากท่าน้ำเมือง ลอสแองเจลีส อเมริกา
ไปยังเมืองโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น โดยใช้รางรถไฟความยาว 25,000 กม.
นอกจากนี้รถไฟให้ชมทิวทัศน์ด้านข้าง เพราะเป็นรถไฟด่วนพิเศษ
ซึ่งรวมถึงสถานีบนเกาะ มาร์เคอซัส แห่งโพลีสีเซีย
เกาะซามัว แห่งโพลีนีเซีย
และท้ายที่สุดคือเกาะโพนาเป แห่งโมโคนีเซีย
...ก่อนที่จะถึงเมืองโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
การเดินทางนี้จะใช้เวลาน้อยกว่า 40 ชม.
เราจะเดินทางที่ความเร็ว 900 กม./ชม.
ตอนนี้เรากำลังผ่านด้านใต้ของแคลิฟอร์เนีย...
..ที่ความลึก 2,000 ม. ใต้ระดับน้ำทะเล
บ้าจริง คนร้ายคนนั้น...
มันหายหัวไปไหนนะ
ในนี้รึเปล่านะ
เข้ามา
เครื่องดื่มครับท่าน
ผมรินน้ำผลไม้ให้นะครับ คุณหนู
เด็กคนนี้ไม่ดื่มหรอก
แล้วขนมล่ะครับ
เขาไม่ดื่มไม่กินอะไรทั้งสิ้น ออกไปได้แล้ว
มันทำให้เขาป่วยได้ง่าย ๆ นะครับ
คุณน่าจะดูแลเขาให้ดีกว่านี้หน่อยนะ
หยุดนะ...ออกไปเดี๋ยวนี้
เจ้าเด็กน้อยนั่นไม่ใช่มนุษย์นี่..
คุณพ่อขา ดูสิคะ
เกิดอะไรขึ้นกับเรือพวกนี้คะ
ทุกท่านครับ นี่คือสุสานเรือ
มีเรือที่อับปางอยู่ที่นี่ประมาณ 20 ลำ
...ซึ่งจะเห็นได้ว่ากำลังพักผ่อนอย่างสงบ
มันเป็นเครื่องช่วยเตือนความจำถึงความโชคร้ายเมื่อนานมาแล้ว
ภายในเรือเหล่านี้ก็คือคนที่สละชีพในสนามรบ
ดูนั่นสิ นั่นเป็นเรือพิฆาตของญี่ปุ่นนี่
มันเป็นเรือที่อับปางในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2
ทุกท่านครับ จริง ๆ แล้วโครงการทางวิศวกรรมใต้น้ำนี้...
..ได้ค้นพบและเก็บซากเรือพวกนี้จากทั่วโลก
แล้วคนบนเรือล่ะคะ จะเป็นยังไงกัน
พวกเขาจากไปกันหมดแล้วล่ะจ้ะ
แล้วรถไฟนี้จะ...
ไม่ต้องกังวลหรอกจ้ะ
เกิดอะไรขึ้น รายงานสิ
มีบางอย่างข้างหน้าเราห่างไปราว 200 กม.
ยืนยันตำแหน่ง
มีกลุ่มพลังงานที่ระบุไม่ได้ มันเป็นอะไรกันนะ
ไม่มีทาง
ภูเขาไฟอิคาเซตต์ มันควรจะสงบแล้วนี่..
มันใกล้กับอุโมงค์ใต้ทะเลมากนะ
บ้าจริง
ภูเขาไฟ
ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ กรุณาอยุ่ในความสงบ
กรุณาคาดเข็มขัดประจำที่นั่ง
รถไฟเข้าใกล้ภูเขาไฟในอีก 1,000 ม. แล้ว
อะไรนะ เขาพูดจรีงป่าวเนี่ย
ช่วยฉันด้วย
ช่วยด้วย ห๊า
อ๊ากซ์ ช่วยฉันที
กรุณากลับไปที่ที่นั่งของคุณซะ
ที่นั่งฉันอยู่ไกลมากนะ
ถึงมันจะไกล ก็กรุณากลับไปที่นั่งของคุณด้วยครับ
ถ้าฉันกลับไปแล้วมันจะดียังไง
เราจะเคลียร์ภายใน 10 วินาที
บ้าจริง ที่มาขึ้นรถไฟนี่
หมุนไอ้นี่ไปรอบ ๆ เลยนะ
พาเรากลับไปอย่างปลอดภัยด้วยนะ
เอามันออกไปนะ ไอ้เศษเหล็ก
ไม่ต้องกังวลหรอกครับ
ท่อนี่เสริมความแข็งแกร่งเป็นพิเศษสำหรับเหตุการณ์แบบนี้ถึงแม้จะมีแรงกระแทกมันก็ซ่อมแซมตัวเองได้
ไม่เป็นไรแล้ว นายวางเขาลงได้แล้วล่ะ
ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ท่านสามารถปลดสายนิรภัยออกได้แล้ว
ภูเขาไฟลูกนั้นหลับอยู่ แต่...
มันเพิ่งจะประทุ
มารีน เอ็กซ์เพรส จะไม่ผ่านใกล้ภูเขาไฟลูกใดอีก
จากนี้ ขอให้ชมทิวทัศน์ของรูปร่างแบบต่าง ๆ ขอภูเขาใต้ทะเลครับ
ภูเขาพวกนี้เกิดขึ้นเช่นเดียวกับภูเขาบนพื้นดิน
ยอดเขาและหุบเขาพวกนั้น เทียบได้กับเทือกเขาแอลป์เชียวนะครับ
โดยพื้นฐาน พื้นใต้มหาสมุทรก็คล้าย ๆ กับพื้นบนโลกนั่นล่ะครับ
แน่นอนว่า ไม่มีต้นไม้ ใบหญ้า หรือแม่น้ำ
รินน้ำชาให้คุณผู้ชายคนนี้ด้วย
นายเป็นคนขับใช่มั้ย
ก็ไม่เชิงหรอกครับ แค่มาแทน
เข้าใจล่ะ ฉันเป็นนักสืบชาวญี่ปุ่น ชื่อบัน ชุนซากุ
ห๊า..โอ้ ขอบคุณนะ
คุณมาทำอะไรบนรถไฟนี้ครับ คุณนักสืบ
อื้ม..ไม่อยากทำให้นายตกใจหรอกนะ..แต่ว่า..
ความจริงก็คือ มีฆาตกรขึ้นมาบนรถไฟนี้
ฆาตกรหรือครับ..
ใช่ เขาฆ่าสครูจ ไชล็อค
แต่..หนังสือพิมพ์บอกว่าเขาหายตัวไป...
ไม่..เขาถูกฆ่า
แต่หลังจากนั้น ศพของไชล็อคก็หายไป
จริงหรือครับ
ใช่ ฉันเห็นฆาตกรขึ้นรถไฟมา..เพราะงั้น...
ฉันถึงมั่นใจว่าเขาวางแผนที่จะทำอะไรไม่ดีบนรถไฟนี้ด้วย
ไม่มีทาง
ทำไมจะไม่มีทาง
นั่งฆ่าพยายามที่จะกำจัดใครก็ตามที่รู้ความลับของ องค์กรลักลอบค้าอาวุธ
นั่นเป็นเป้าหมายของการขึ้นมาบนรถไฟนี้ไง
เขาอาจจะปล้นยึดรถไฟนี้ก้ได้
ไม่มีทาง..เรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้นแน่ ๆ
ฉันถึงบอกให้นายเอาเจ้าเครื่องนี้กลับไงเล่า
อย่าทุบสิครับ คุณจะทำไให้แผงหน้าปัดเสียนะครับ
กลับไปไม่ทันแล้วล่ะครับ การทดสอบเริ่มไปแล้ว
ถ้างั้นก็ปิดมันที่สถานีถัดไปสิ มีชีวิตหลายชีวิตต้องเสี่ยงนะ
ผมเข้าใจที่คุณกำลังพูดนะครับ
แต่ถึงแม้มันจะมีคดีเกิดขึ้น เราก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้แล้ว
ช่วยพาเขาออกไปข้างนอกด้วย
นี่ฟังนะ..ฉันบอกว่าให้ฟัง..นี่
แกทำอะไรเนี่ยไอ้เศษเหล็ก
ทุกท่านครับ กรุณามองออกไปนอกหน้าต่าง
ภูเขาที่รูปร่างคล้ายโต๊ะนี่เรียกว่า "กิวยอร์"
มันเป็นอนุสาวรีย์ของแผ่นดินแปซิฟิคที่มองเห็นได้จากทุกที่นะครับ
ยังไม่สามารถเข้าใจได้ว่ามันเกิดได้อย่างไร
หืม..กิวโยได นี่มันบ้าบออะไรกัน
กิวโยยยยยยได
ตายแล้วนี่ ถูกฆ่าซะด้วย
มีฆาตกรรมอีกคดีนึงแล้ว เมื่อกี้นี่เลย
นี่ไง ตรงนี้..
เกิดเหตุฆาตกรรมที่ไหนกัน
ตรงนี้ไง เขานอนตายอยู่ตรงนี้
ตรงนี้น่ะตรงไหน
เขาหายตัวไปเหมือนคราวก่อนไง
ตลกน่า อย่าทำให้ผมเสียเวลากับเรื่องไร้สาระอย่างนี้เลยครับ
ฉันเห็นจริง ๆ นะ มีสองตา มีหนนึ่งปาก..คนจริง ๆ นะ..ผู้ชายด้วยนะ
แล้วก็หน้าตาเป็นงี้น่ะ
ตรงนั้นใครน่ะ เธอเป็นใคร
ทำอะไรอยู่เหรอ
กำลังรอคุณพ่อน่ะครับ เขาไปที่ห้องเครื่อง
งั้นเหรอ
ฉันชื่อ มิลลี่...คุณพ่อบอกให้ฉันไปนอน..
แต่ฉันเบื่อเลยไม่อยากนอน
และฉันก็อ่านหนังสือที่เอามาด้วยแล้ว แล้วก็ไม่มีเพื่อนมาด้วยเลย..
นี่..เธอเป็นเพื่อนฉันได้มั้ยล่ะ เธอชื่ออะไร
ผมชื่ออดัม
ฉันชื่อ มิลเดรด เครดิต
เรียกฉันว่ามิลลี่ก็ได้นะ
เร็ว ๆ สิ
เธอควรจะจูบมือฉันนะ
ทำไมล่ะ
มันเป็นธรรมเนียมในการทักทายสุภาพสตรีน่ะสิ
เธอไม่รู้จักมารยาทเหรอ
เธอนี่แปลกจัง
ทำไมเหรอ
เธอดูเหมือนตุ๊กตาเลย เสียงเธอก็เหมือนไมโครโฟน
แปลกเหรอ
แต่ฉันไม่กังวลหรอก
มานี่สิ
ทะเลมันมืดเนอะ น่าเบื่อจังเลย
คิดว่าจะมีนางเงือกสวย ๆ ว่ายน้ำไปรอบ ๆ ซะอีก
นางเงือกเหรอ
ห๊า..เธอไม่รู้จักนางเงือกเหรอ
มันคืออะไรเหรอฮะ
พวกเขามาจากเรื่องของ ฮานส์ คริสเตียน แอนเดอร์เซน
แอ..แอนเดอร์เซนเหรอ
ว้าว..เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริง ๆ เหรอ
ขอโทษนะฮะ
รอตรงนี้ล่ะ ฉันจะไปเอาหนังสือมาแล้วจะอธิบายให้เธอฟัง
มาทำอะไรที่นี่น่ะ ออกไปจากนี่นะ
เอ้อ..หนูแค่จะมาเล่นกับอดัม
อย่าเข้าใกล้เด็กคนนี้อีก
นี่..อ่านซะสิ..อดัม
ขอบคุณฮะ
เอามาคืนตอนไหนก็ได้นะ
เด็กคนนั้นเป็นลูกสาวของรัฐมนตรีฯ เครดิต
อย่าพูดมากอีกนะ อดัม
ทำไมล่ะฮะ
ก็มีเหตุผลตั้งมากมาย
เจ้ามีงานสำคัญมากที่จะต้องทำนะ อดัม
อย่าลืมสิว่าเจ้าจะพูดคุยกับคนอื่น ๆ ไม่ได้
ให้ฉันดูหน้าหน่อยสิ
เส้นเสียงเธอหลวมนะ
คุณพ่อ
เยี่ยมไปเลยครับ มันอยู่ในสภาพดีมาก
มีบางอย่างที่ฉันจะต้องพูด
อะไรหรือครับพ่อ
ลูกเป็นลูกบุญธรรม ลูกจึงมีผิวขาว..แต่...
พ่อเป็นชาวเมารี จากโพลีนีเซีย
ตอนพ่อยังเด็ก ๆ ผมหลงใหลในวัฒนธรรมยุโรปเป็นอย่างมาก
พ่อละทิ้งบ้านเกิดและเข้าไปเรียนที่เยอรมนี
แต่คนที่ควรจะดูแลพ่อกลับมีอคติด้านสีผิว
พ่อต้องอดทน พ่อต้องทำงาน
แต่พ่อก็เดินทางไปอเมริกาเพื่อเรียนให้ได้
พ่อพบกับเพื่อนร่วมงานที่นั่น ชายที่ชื่อเครดิต
เขาเป็นพวกผิวขาวหัวรุนแรงจึงได้รังควานพ่อตลอด..
ผ่านไปสามสิบปี..พ่อได้รางวัลโนเบล
และเครดิตก็กลายเป็นรัฐมนตรีกระทรวงต่างประเทศของอเมริกา
นี่เป็นเรื่องของ รัฐมนตรี เครดิต เหรอครับ
น่าขำเสียจริง ตามคำสั่งศัตรูเก่าแก่ของฉันอย่างเครดิต...
พ่อต้องกลับมายังบ้านเกิด
และต้องทำให้บ้านเกิดแปดเปื้อนด้วยการ "พัฒนา"
แล้ว...
ด้วยอุโมงค์ใต้ทะเลนี้ บ้านของฉันก็จะต้องเปิดเป็นสถานที่ท่องเที่ยว
บรรยากาศของเรา ทรัพยากรของเราจะต้องแปดเปื้อนมลพิษ
แต่พ่อก็ไม่รู้แน่ชัดนี่ครับว่าจะเป็นงั้น
ประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาก็เหมือน ๆ กัน
จนกว่าจะไม่มีอะไรเหลือในน้ำของเรา..
วัฒนธรรมของคนที่นั่นก็จะถูกทำลาย
"การพัฒนา" คือการยึดครองอย่างไร้ความปรานี
เพราะงั้น ที่สถานีถัดไป ให้ทุก ๆ คนออกไปซะ
ร็อค ลูกก็ต้องไปเหมือนกัน
ทำไมครับ
รถไฟนี้จะไปไม่ถึงปลายทางหรอก
พ่อกำลังพูดอะไรอยู่ครับ
ฉันจะทำลายรถไฟนี้ด้วยมือฉันเอง
บ้าน่า
เครดิตจะจับฉันเข้าคุกแน่
เขายังไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นซะหน่อยนะครับ..แต่..
พ่อครับ ถ้าพ่อทำลายรถไฟนี้ เขาจะทำแบบนั้นแน่ ๆ
ห้องนี้..เป็นหัวใจของรถไฟ
ไม่มีอะไรจะเกิดขึ้นกับรถไฟทั้งนั้น..
รถไฟนี้จะปลอดภัย
ออกไปซะเถอะครับ
คุณพ่อครับ
ตอนนี้เรามาถึงสถานีแรกแล้วนะคะ ซึ่งก็คือเกาะมาร์เคอซัส
การหยุดพักของเราจะใช้เวลา 3 ชั่วโมงค่ะ
..ขอให้รู้สึกผ่อนคลายกับการพักผ่อนค่ะ
บ้าจริง..ไอ้หุ่นพวกนี้ขวางทางฉันอยู่ได้
ต้องมีใครสักคนรู้เรื่องฆาตกรนั่น
คุณพ่อผมไปไหนแล้วครับ
เขาอยู่กับท่าน รมต. ครับ
นายเอาเรื่องบ้า ๆ ไปเล่าให้ลูกชายนายฟังล่ะสิ
ฉันไม่ใช่คนไร้ศีลธรรมนะ ฉันก็ไม่ต้องการทำร้ายคนอเมริกัน
เวลาเพียงชั่วโมงมันก็ช้าเกินไปแล้วสำหรับเรื่องใหญ่ ๆ เครดิต
นายก็เข้าใจว่าฉันรู้สึกยังไง
เจ้าโพลีนีเชียนยโส
นี่เป็นคำเตือนครั้งสุดท้ายนะ
ไม่มีอะไรต้องคุยแล้ว
งั้นนายต้องถูกจับฐานกบฎ
นายเตรียมการณ์ไว้แล้วนี่...CIA พวกนี้
แต่หลังจากการทรยศนี้..ฉัน..
จะไม่ถูกจับ
ตามเขาไป
พ่อหนูอยู่ไหน
ทางนั้นค่ะ
คุณพ่อ
คุณพ่อครับ
เสียใจกับการสูญเสียของคุณด้วยนะคะ
หืม..
แต่ได้โปรดร่าเริงขึ้นด้วยนะคะ
ใครน่ะ
เธออยู่ไหน
เธอเป็นใครน่ะ
ทางนี้ค่ะ
นี่มันอะไร
หิ่งห้อยเหรอ
มีบางอย่างอยู่ในแสงนั่น...
ไม่ใช่ บางอย่าง สักหน่อย
งั้น..ภูตรึไง
เธอเป็นอะไรกันแน่
ข้าเป็นแค่ผู้หญิงคนนึงที่มาจากอดีต
อดีตเหรอ
งั้นก็เป็นผีน่ะสิ..
อาจจะดูคล้าย ๆ แบบนั้นสำหรับท่าน
เมื่อ 1 หมื่นปีที่แล้ว...
1 หมื่นปีที่แล้วน่ะเหรอ
กรุณาอย่าเข้ามาใกล้กว่านี้
สถานที่แห่งนี้เคยเป็นวังของข้า
แท่นหินเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของวัง
คุณพูดว่า..วังใช่มั้ย
ถ้างั้นคุณก็ต้องเป็น...
เคยมีกำแพงอยู่ตรงนี้
คุณเป็นพระราชินีหรืออะไรกันแน่
ของประเทศไหนกัน
อาณาจักรมู
อาณาจักรมู
ผมเคยได้ยินเรื่องนี้นะ แต่..
มันเคยมีอยู่จริง ๆ สินะ
ตำนานกล่าวไว้ว่าประเทศนั้นจมลงไปในทะเล...
มีคนรุกรานเรา
ผู้รุกรานรึ
เกิดอะไรขึ้น
ในตอนนั้น..
มีคนจากอีกโลกหนึ่งที่โผล่มาจากท้องฟ้า
คนพวกนั้นสอนประชาชนที่รักสงบของเราให้รู้จัก..
การฆ่า อาชญากรรม และการทรยศ
พวกเขาทำให้ประชาชนของข้าฯ กลายเป็นทาส
ร็อค แผนของท่านจะต้อง..
ทำลายประชาชนของประเทศนี้อย่างแน่นอน
คุณหมายความว่าพวกเราเป็นผู้รุกรานอย่างนั้นรึ
สำหรับผมแล้ว มารีนเอ็กซ์เพรสเป็นของดูต่างหน้าของคุณพ่อผม
ผมจะไม่มีทางให้ใครขวางทางอย่างแน่นอน
แต่ ดร.นาเซนคอพฟ์ ได้เตือนท่านไว้แล้วนี่นา
ไม่ว่าใครจะพุดยังไงก็ตาม..
ผมจะต้องเห็นมารีนเอ็กซ์เพรสประสบความสำเร็จให้ได้
ผมไม่ถอดใจกลางทางหรอก
เพื่อฉันและคุณพ่อ
ร็อค แล้วค่อยเจอกันใหม่อีกครั้งนะ
รอเดี๋ยวสิ มีเรื่องที่ผมอยากรู้
ราชินี...ที่นี่เคยเป็นวังรึ
จริงสิ..เขาบอกว่าเป็นอาณาตักรมู
เขายังไม่ตาย
อะไรนะ
รูม่านตายังมีปฏิกิริยาอยู่
หมายความว่าไง
อาจจะเป็นภาวะการหยุดหายใจ
เขาอาจจะกลายเป็นเจ้าชายนิทรา
คุณช่วยเขาได้มั้ย
ถ้ารถไฟยังหยุดอยู่แบบนี้ผมอาจจะผ่าตัดได้
แต่ถ้ารถไฟเคลื่อน ผมก็ทำอะไรไม่ได้
ถ้าคุณทำได้ ก็ได้โปรดช่วยเขาด้วยเถอะครับ
ผมมีข้อแม้
อย่างแรกต้องหยุดรถ 1 วันโดยไม่ขยับอะไรเลย
อย่างที่สอง..ต้องจ่ายค่ารักษา 100 ร้อยล้านเยน
หนึ่ง.ร้อย..ล้าน..เยน เรอะ...นั่นมันครึ่งล้านดอลลาร์เลยนะ
ใช่แล้วล่ะ
เขาต้องมีค่าสำหรับคุณมากทีเดียว
นี่นาย..
ให้เดินรถไฟเดี๋ยวนี้เลย นี่เป็นคำสั่ง
คุณหมอครับ ช่วยคุณพ่อผมด้วยนะครับ
คลื่นสมองของเขาอ่อนมาก
อย่าพูดอะไร กลับไปที่ห้องเครื่องตอนนี้
นายเป็นใครน่ะ
ไม่สำคัญหรอก..เดินไป
เอาล่ะ
เคลื่อนรถไฟนี่ซะ
อะไรนะ
ห้ามขยับ
บอกให้หุ่นยนต์ของแกทำซะสิ
บ้าไปแล้ว
เราอยู่ระหวังการผ่าตัดอยู่นะ
นายคิดว่าถ้ารถไฟขยับแล้วจะเกิดอะไรขึ้นล่ะ
การผ่าตัดจะหยุดชะงักน่ะสิ
เพราะงั้น.ลงมือเดี๋ยวนี้
บ้าที่สุด พวกแกเป็นใครกันน่ะ
ถ้านายไม่ทำ ฉันจะทำลายห้องควบคุมนี้ซะ
แล้วมันก็จะเป็นจุดจบของรถไฟ
ดิวอี้ สตาร์ทเครื่องยนต์
พวกแกเป็นใคร
อย่าถาม แค่ทำตามที่พวกเราบอกก็พอ
การเตรียมพร้อมสมบูรณ์
ไปกันได้
อย่านะ..การผ่าตัดของคุรพ่อ
ได้โปรดหยุดเเถอะ
ฉันจะพูดอีกครั้ง...สั่งให้ออกตัวเดี๋ยวนี้
ดิวอี้ เราจะเคลื่อนออกไป เริ่มออกตัวได้
อะไรกันเนี่ย มันกำลังเคลื่อนอยู่
คุณพ่อคะ มันเริ่มเคลื่อนแล้ว
หยุด หยุดรถไฟนะ
การผ่าตัดจะทำไม่ได้นะ
รถไฟกำลังออกตัว
รองนายกรัฐมนตรี เซมู ไม่สามารถรับผิดชอบได้
มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่
ซาซากิ ไปเช้คที่ห้องเครื่อง
ฉันหยุดตอนนี้ไม่ได้
ไม่งั้นมันก็จะสูญเปล่า
พระเจ้าช่วยผมด้วยเถอะครับ
ดะ..เดี๋ยวสิ ได้โปรด
เราไม่รู้เรื่องนะ เราแค่รับจ้างมา
ทำไมนายต้องทำให้รถไฟเคลื่อนด้วย
ระวัง
โง่ที่สุด
หมดจดเลยใช่มั้ยล่ะ
นี่เป็นเทคโนโลยีใหม่ล่าสุด
มันยังเป็นแค่ต้นแบบน่ะ
แต่ดูเหมือนมันจะใช้ได้ผลดีเวลาเผชิญหน้ากันจริง ๆ
ฉลามนี่ ถ้าเราไม่เร่งความเร็ว
มันจะคิดว่าเราเป็นศัตรุแล้วก็จะตามล่าเรา
หนวกหูน่า
ยังไม่อยากฆ่าแก แต่ต้องให้แกหุบปากซก่อน
อย่าฆ่าฉันนะ
ดะ ดะ ดะ ได้โปรด
หุบปาก
ตอนนี้ ถ้าเราจัดการเรื่องนาเซนคอพฟ์ได้ งานเราก็สำเร็จแล้ว
นั่นใครน่ะ
ฉ..ฉ...ฉลามเยอะแยะเลย
คุณพ่อคะ หนูกลัว
รถไฟนี่ปลอดภัยน่า
ไม่ต้องตกใจ
พ่อจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น..รอที่นี่นะจ๊ะ
ไม่เอา หนูจะไปด้วย
ทำตามที่พ่อบอก
คุณพ่อคะ กลับมาเถอะ
ขอบคุณสำหรับหนังสือนะครับ
ได้โปรดอยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนได้มั้ย
ดูนั่นสิ
พวกมันจ้องมาที่พวกเราใหญ่เลย
มันคืออะไรหรือครับ
ฉลามกินคนน่ะสิ
เธอไม่กลัวเลยเหรอ
ผมไม่รู้ว่าความกลัวคืออะไรหรอก
เพราะเธอเป็นเด็กผู้ชายน่ะเหรอ
เพราะผมไม่ใช่มนุษย์ต่างหาก
อะไรนะ
ผมเป็นหุ่นจำลอง
หุ่นจำลองคืออะไร
ตุ๊กตาที่สร้างขึ้นมาเพื่อทำการทดลอง
ตุ๊กตา หุ่นยนต์น่ะเหรอ
ผมถูกสร้างขึ้นมาโดย ดร.นาเซนคอพฟ์
เอ๊ะ..
ตอนที่เธอพูด ฉันคิดแค่ว่าเธอดูแปลก ๆ
แต่เธอจะเป็นเพื่อนฉันอยู่ใช่ไหม
ใช่มั้ย
มิลลี่ ผมมาบอกลาน่ะครับ
บอกลาเหรอ
เธอจะไปไหนล่ะ
อย่านะ อย่าไป
อยู่นี่นะ
ฉลามพวกนั้น มันกำลังขู่พวกเรานะ
อะไรกันวะเนี่ย
ฮะ..ฮะ...เฮ้ย
พวกมันจะทำลายท่อแล้วกินพวกเราแน่ ๆ เลย
หนีกันเถอะ เร่งความเร็วรถไฟซะ
นี่เจ้าหุ่นยนต์ เร่งความเร็วสิ
เร่งความเร็วซะ
หนีฉลามไปซะ
เกิดอะไรขึ้นน่ะ
แกไม่เข้าใจที่ฉันพูดเรอะ
ไม่มีประโยชน์หรอก
เหมือนว่ามันจะฟังคำสั่งจากไอ้เด็กนี่เท่านั้น
นี่ ได้โปรด ตื่นเถอะ
ตื่นเถอะ..ฉันบอกให้ตื่น
ไม่มีประโยชน์เลย มียาหรือน้ำอะไรมั้ย
นี่ น้ำอยู่ไหน
ไอ้โง่เอ๊ย
ฉันจะไปหาหมอเพื่อขอยา
อย่าไปนะ
ฉันจะไป
มิลลี่ อย่าร้องไห้สิ
ผมต้องไปแล้วนะ..
มิลลี่..ลาก่อน
อดัม อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวสิ
บ้าจริง
แกเป็นตัวอะไรกันวะเนี่ย
อดัม
ดิวอี้..ปิดม่านซะ
กำลังปิดม่าน
ดิวอี้..เร่งความเร็ว
800 กม./ชม.
ความเร็ว ที่ 800
แย่จริง ๆ
อดัม
เราปลอดภัยแล้ว ขอบใจนายมากนะ
ท้องนายเป็นไรมั้ย
แต่..คนที่จะซ่อมนายได้มีแค่คุณพ่อเท่านั้น
ใช่สิ..คุณพ่อ
เขาเป็นไงบ้างนะ
ฉันจะไปหาคุณหมอ
ร็อค ผมมาที่นี่เพราะคำสั่งของคุณพ่อ
อะไรนะ คุณพ่อส่งนายมาที่นี่เหรอ
ใช่ มันเป็นแผนตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว
แผนเหรอ
แผนอะไร
ผมถูกสร้างมาพร้อมกับรถไฟนี้
คุณก็รู้ใช่ไหมครับว่ามีห้องคอมพิวเตอร์ตรงนั้น
ผมเป็นส่วนหนึ่งของคอมพิวเตอร์นั่น
อะไรนะ
ผมถูกตั้งโปรแกรมมาให้ระเบิดรถไฟนี้โดยห้ามล้มเหลมเป็นอันขาด
โกหกน่า
ทันทีที่ผมมาที่นี่และเชื่อมโยงกับคอมพิวเตอร์
รถไฟนี้จะระเบิดภายใน 24 ชั่วโมง
ไม่มีทาง นายทำแบบนั้นไม่ได้นะ
นายเป็นหุ่นจำลองที่ถูกสร้างมาเป็นพิเศษ
เพื่อใช้เก็บข้อมูลการทดสอบเดินรถไฟนี้โดยเฉพาะต่างหาก
มัน..
ไม่ครับ ผิดแล้ว
คุณพ่อสร้างผมขึ้นมาในกรณีที่รถไฟมีการทำงานผิดปกติ
ผมช้าเกินไปแล้ว
รอเดี๋ยว
อย่าเข้าไปในนั้น
ลาก่อนครับพี่ชาย
รอก่อน ได้โปรด
อดัม มาคุยกันก่อน
ผมจะหยุดได้แค่สามนาทีที่สถานีถัดไป
ให้ทุกคนออกไปจากที่นี่
หลังจากนั้น ..มันก็จะระเบิด
แล้วผมก็หยุดอะไรไม่ได้อีก
อดัม
นี่..เปิดประตูนะ
อดัม
ดิวอี้ เปิดมันสิ
ดิวอี้
เกิดอะไรขึ้น
นายไม่ได้ยินฉันรึไง
แผงควบคุมพวกนี้..
มันควบคุมตัวเอง
สวิทช์ไม่ตอบสนอง
ฉันใช้ระบบแมนวลไม่ได้
เดี๋ยวสิ หยุดนะ
เข้าใจละ...
มันเคลื่อนไหวตามคำสั่งของอดัม
ห้องนี้ถูกยึดแล้ว
มันไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของมนุษย์อีกต่อไป
กรุณาออกไป
ถ้าคุณไม่ออกไป คุณจะต้องตาย
นายจะให้ฉันออกไปได้ยังไง
บ้าที่สุด
ล้อเล่นใช่มั้ย
มันเป็นความผิดของคู่หูฉันต่างหาก
ไม่ใช่ความผิดฉันซะหน่อย
ผมไม่เอาด้วยแล้วนะครับ เจ้านาย
ม..มันไม่ตลกนะครับ
ไม่ว่าแผนของคุณจะเป็นอะไร...
ไม่..
ไม่..เดี๋ยวสิ
ผมไม่รู้อะไรเลยนะครับ
ผมจะไม่ปากโป้ง
อย่านะครับเจ้านาย..
มร. เครดิต
ไม่มีประโยชน์
ผมรู้แผนการทั้งหมดของคุณแล้ว
คุณจะใช้มารีนเอ็กซ์เพรสนี้
เพื่อขนส่งอาวุธใช่มั้ย
อาวุธนี้เพิ่งจะได้รับการพัฒนาในอเมริกา
แต่คุณกลับแอบส่งขายในตลาดมืด
เพื่อลักลอบเข้าไปในทวีปเอเชีย
ใช้เส้นทางนี้เพื่อส่งไปให้ได้
นายมีหลักฐานอะไรล่ะ
หลักฐานอยู่นี่ไง
หลักฐานอะไร
หลักฐานอยู่นี่ไง
ผมได้ยินมาจากไชล็อคหมดแล้ว
ว่ามารีนเอ็กซ์เพรสจะถูกใช้เพื่อลักลอบขนอาวุธ
แต่ผมไม่รู้แน่ชัดว่าอาวุธถูกซ่อนไว้ที่ไหน
คิดไว้อยู่แล้วว่ามันอาจจะอยู่ในตัวหุ่นจำลองพวกนี้...
ขณะการทดสอบกำลังดำเนิน
นายก็ขนส่งอาวุธเป็นหมื่น ๆ ไปพร้อมกับหุ่นพวกนี้
ใครก็ตามที่รู้เห็นการสมรู่ร่วมคิด
นายก็จะใช้นักฆ่าของนายไปกำจัดซะ
ถูกต้อง
แต่ว่านะ...คุณนักสืบ
คุณใช้อาวุธนั่นไม่เป็น..ใช่มั้ยล่ะ
ผมจะแสดงให้ดูเอง
ดูดี ๆ ล่ะ
คุณพ่อคะ
คุณพ่อคะ หยุดเถอะค่ะ
ได้โปรดอย่ายิงนะคะ
คุณพ่อคะ
อย่านะมิลลี่ มันอันตราย
มิลลี่ ออกไป
ไม่นะ คุณพ่อ อย่ายิงใครนะคะ
มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่
อย่าเข้ามายุ่งดีกว่า
คุณพ่อไม่ใช่คนร้ายนี่คะ
คุณพ่อเป็นคนดี ใช่มั้ยคะ
คุณพ่อไม่ใช่ฆาตกร ใช่มั้ยคะ
เพราะงั้น อย่ายิงใครนะคะ
ถ้าคุณพ่อยิง หนูจะหนีไปให้ไกล ๆ เลย
เงียบน่า
แบบนี้ดีแล้วใช่มั้ย มิลลี่
คุณพ่อ
ทำไมพ่อต้องพาลูกมาด้วยนะ
ในที่ที่มันเลวร้ายอย่างนี้
ดีแล้วล่ะที่คุณพ่อลูกสาวมาด้วย
ผมจะได้ไม่อยากพรากลูกพรากพ่อ
นายวางแผนจะทำอะไรกับฉัน
มันจบแล้ว
ผมจะส่งคุณต่อในสถานีถัดไป
แย่แล้วทุกคน
เรามีปัญหาใหญ่ คอมพิวเตอร์ถูกยึดไปแล้วครับ
เราไม่สามารถควบคุมรถไฟนี้ได้อีก
อะไรนะ ไม่สามารถควบคุมคอมพิวเตอร์ได้เหรอ
คุณพ่อบอกว่าให้ทำลายรถไฟนี้ซะ
คนที่ทำหน้าที่นี้คืออดัม
ไม่จริงซะหน่อย
อดัมไม่ใช่เด็กไม่ดีนะ
นั่นเพราะอดัมทำตามคำสั่งของคุณพ่อเท่านั้นครับ
เขาเป็นหุ่นยนต์ใช่มั้ย
ถ้าเราทำลายเขาซะ ก็...
ไม่ได้ครับ
เราไม่สามารถเข้าไปในห้องคอมพิวเตอร์ได้เลย
งั้นสิ่งเดียวที่จะช่วยหยุดอดัมได้ก็คือ...
การผ่าตัดของ ดร.สาเซนคอพฟ์ต้องสำเร็จ
ถูกต้องครับ
แล้วการผ่าตัดเป็นไงบ้าง
ผมไม่ทราบครับ
เจ้าหมอคนนั้นเรียกตั้งร้อยล้านเยน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาต้องเร่งมือ
เราจะถึงสถานีที่สองเร็ว ๆ นี้แล้ว
มันคือเกาะซามัว
ในระหว่างสามนาทีที่หยุดพัก ระบบกำจัดของจะทำงาน เราอาศัยระบบนี้ในการถอนอดัมออกจากระบบได้
ฮัลโหล ฮัลโหล
มารีนเอ็กซ์เพรส เรียก สถานีซามัว
ไม่ดีเลย
ฉันติดต่อสถานีซามัวไม่ได้
การรบกวนคลื่นสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้า
ยังไง
ฉันก็ไม่แน่ใจ
ทุกคน รถไฟขบวนนี้เป็นอันตราย
กรุณาออกไปด้วยครับ
มิลลี่ ออกไปจากที่นี่
พ่อมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ
ไม่เอาค่ะ หนูจะอยู่กับคุณพ่อ
มิลลี่ เข้าใจหน่อยสิ
เป็นเด็กดีนะ ฟังที่พ่อพูด แล้วก็ออกไปจากที่นี่
ไม่เอาค่ะ
หนูไม่อยากถูกทิ้งไว้คนเดียว
ผมจะไปแล้วนะ
โอ้ย เจ็บจัง
บ้าจริง นี่มันไม่ใช่ทางออกนี่
เย้ย..นี่มันห้องน้ำนี่นา
บ้าจริง มันเปิดไม่ออก
นี่ปล่อยฉันออกไปนะ
มีใครอยู่มั้ย ปล่อยฉันออกไปนะ
ออกไปซะ
คุณหมอครับ
ฉันกำลังผ่าตัดอยู่ ห้ามเข้ามาในนี้เด็ดขาด
คุณหมอครับ มันสำคัญมาก
คุณกับศาสตราจารย์ต้องออกไปจากที่นี่
งี่เง่า
อยากให้เขาตายรึไง
แต่รถไฟนี้อยู่นอกเหนือการควบคุมของผมแล้วนะครับ
แล้วมันก็กำลังจะระเบิด
ฉันไม่สน
ฉันสนใจแต่การผ่าตัดนี้เท่านั้น
ฉันได้รับหน้าที่ให้ช่วยเหลือผู้ชายคนนี้
อย่างอื่นก็ไม่สำคัญแล้ว
และฉันก็ไม่ควรจะวอกแวก
ระวังกระแสไฟฟ้านะ
นี่เป็นชุดฉนวนกันไฟฟ้า เราไม่เป็นไรหรอก
โอค พวกนายไปทางซ้าย
อย่าทำพลาดล่ะ
เราถูกขัง
คุณเปิดไม่ได้เหรอ
ไม่ได้น่ะสิ
โธ่เว้ย
มันปิดแน่นเลย
แล้วทางโน้นล่ะ
ปิดเหมือนกัน
เจาะประตู
เร็วเข้า
มันมีแรงดูดแม่เหล็กมหาศาลเลย
เกิดอะไรขึ้น
อุปกรณ์เราติดหนึบเลยครับ
เราใช้เครื่องมืออะไรไม่ได้เลย
มันติดหนึบจริง ๆ
รอก่อน..
ฉันจะเจาะรูด้วยอาวุธในนี้ล่ะ
เดี๋ยวเซ่
เดี๋ยว
หยุดนะ
หยุด
เดี๋ยว
บ้าบอที่สุด..
พวกคุณช้าไปแล้ว
ถึงแม้ผมจะหวังดี แต่พวกคุณก็ไม่ออกไป
ตอนนี้ผมจะไม่หยุดอีกต่อไป
ไม่มีทางหนีอีกต่อไป
ผมจะระเบิดรถไฟนี้อีกใน 12 ชั่วโมง
ช่วยผมด้วย
อีก 12 ชั่วโมง เราจะอยู่เหนือร่องลึกก้นสมุทรมาเรียน่า
บริเวณนั้นลึกประมาณ 10,000 เมตร แล้วก็ลึกที่สุดในโลก
ถ้ามันระเบิดที่นั่น ทุกอย่างก็จะหายวับ
บริเวณนั้นยังเป็นบริเวณที่ทำการก่อสร้างยากที่สุดอีกด้วย
การช่วยเหลือใด ๆเรียกได้ว่าเป็นไปไม่ได้เลย
คุณเรียกพวกช่างซ่อมมาไม่ได้เหรอะ
ผมเป็นคนนำพวกเขามาที่นี่แต่...
พวกนายหนวกหูชะมัด หุบปากน่า
อธิบายให้ฉันฟังซิ
ญี่ปุ่นทุ่มทั้งเงินและการดำเนินการเพื่อแผนการนี้
ใครจะเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้ ห๊า
อะไรนะ
นายรับสินบนทั้ง ๆ ที่เป็นข้าราชการระดับสูง
อะไรนะ
ฉันไม่รู้เรื่องนั้นนะ
ไอ้เลวเอ๊ย ฉันจะฟ้องร้องแกให้ได้
หยุดเถียงกันได้แล้วล่ะครับ
คุณหมอครับ
การผ่าตัดเสร็จแล้วเรอะ
เป็นไงบ้าง
ช่วยศาสตราจารย์ได้มั้ย
มะ..มันไม่สำเร็จเหรอ
ให้ฉันพักผ่อนสักหน่อยเถอะ
เอ้ย..นี่
คุณหมอครับ มันเป็นไง บอกเราหน่อยสิ
ฉันสัญญาแล้วไงว่าจะช่วยชีวิตเขาให้ได้
คุณช่วยเขาได้ใช่เรอะ
พระเจ้าทรงเมตตา
งั้นเขาก็ไม่เป็นไรแล้วสิ
ถ้างั้น ให้เขาหยุดรถไฟนี้ทันทีเลยสิ
รอหน่อยสิ เพิ่งผ่าตัดเสร็จน่ะ
ยาสลบยังออกฤทธิ์อยู่
เขาจะฟื้นเมื่อไหร่
อืม...อีกสักครึ่งวันล่ะมั้ง
ไม่ตลกเลยนะ
อีกครึ่งวันรถไฟนี้ก็จะระเบิดแล้ว
นายเสียงดังเกินไปแล้วนะ เงียบ ๆ หน่อยสิ
การรอคอยและการนอนทำให้เรามีความสุข..จริงมั้ย
ไอ้หมอบ้านั่นเป็นหมอที่มีค่าตัวร้อยล้านเยนเรอะ
ถ้างั้นก็ช่วยไม่ได้
เราต้องใช้อาวุธ..
ลุกไปที่ห้องควบคุมแล้วก็ทำลายคอมพิวเตอร์ซะ
มร.เครดิต
เราต้องใช้อาวุธของคุณนะ
นะ..นั่นอะไรน่ะ
น้ำไงเล่า
พอมีน้ำ..
หนีไป..หนี..
ทุกคนหนีไป...มันมีกระแสไฟ
มร.มารุคุบิ อย่าทำแบบนั้นนะครับ
อย่าห้ามฉัน
มันเกินไปแล้ว ฆ่าตัวตายชัด ๆ
อีกนาทีเดียวเราจะถึงสถานีโพนาเป
ถ้าเราไม่หนีออกไปจากตรงนั้น ก็ไม่มีทางอื่นแล้ว
ฉันจะออกไป
เราเดินทางด้วยความเร็ว 1,000 กม./ชม. นะ
มันจะช้าลงตอนถึงสถานี
โง่จริง ถ้านายกระโดดออกไปก็ตายแหง๋แก๋
ถ้านายขวางทางฉัน ฉันจะยิง
โอ้ นั่นไงสถานีโพนาเป
ทุกคน..ลาก่อนนะ
รีบปิดมันเร็ว
ทำลายกระจกห้องสังเกตการณ์อย่งนั้นมันบ้าชัด ๆ
น่าสมเพชจริง ๆ
ฉันว่าเขาสติแตกไปแล้วล่ะ
เหมือนกับว่าเราอยุ่บนถนนสู่นรกเลยนะ..
อีกหกชั่วโมง เราจะตายบนรถไฟนี้ใช่มั้ย
เราจะปล่อยให้มันระเบิดไม่ได้
ความฮึกเหิมแบบนั้นมันไร้ประโยชน์แล้วล่ะตอนนี้
มันเลี่ยงไม่ได้แล้ว
คุณหมอครับ เกิดอะไรขึ้น
ศาสตราจารย์ได้สติแล้ว
จริงเรอะ
คุณพ่อ
ผมเองครับ คุณพ่อ
ทำได้ดีนี่
ผมขอร้องล่ะครับคุณพ่อ..
รถไฟนี้จะระเบิดในอีกหกชั่วโมง
มีแต่คุณพ่อเท่านั้นที่หยุดมันได้
ผมบอกทีเถอะครับ ว่าทำยังไงถึงจะหยุดมันได้
คุณลุงคะ อดัมควคุมทุกอย่างแล้วตอนนี้
ร็อค นั่นลูกเรอะ
ทุกคนยังอยู่บนรถไฟ..
ครับ..ไม่มีใครออกไปเลย
ทำไมล่ะ
พ่อบอกลูกให้พาผู้โดยสารทุกคนออกไปจากรถไฟแล้วนี่..
นาเซนคอพฟ์ ได้โปรดช่วยชีวิตทุกคนด้วยเถอะ
ฉันขอร้องล่ะ
ร็อค..ฟังดี ๆ นะ
มีทางลับเข้าไปที่ห้องควบคุมจากด้านบน
ไปตามหลังจาก จากบนเพดาน ไปยัง ยูนิต 9
ถ้าลูกทำลายแผงวงจรนั้นได้
ก็จะตัดการเชื่อมต่อของคอมพิวเตอร์ได้ ลูกจะสามารถควบคุมแบบแมนวลได้
ยูนิต 9 จะเป็นกล่องสีชมพู อยู่ด้านขวาของเข็มทิศวงแหวน
นี่มันอะไรกัน..
สวิชท์ไม่ทำงาน..
ถ้างั้น..ฉันควรจะใช้การควบคุมแบบแมนวล
ไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย
มันใช้การไม่ได้
ฉันควรจะทำไงดี
บ้าจริงอดัม
เขาปิดการควบคุมทุกอย่าง
เราต้องโน้มน้าวอดัม
พาพ่อไปที่คอมพิวเตอร์สิ
ไม่ได้นะ ถ้าเราเคลื่อนย้ายคุร คุณจะตาย
ถ้าเราไม่หยุดรถไฟนี้ เราทุกคนก็จะต้องตายเหมือนกันล่ะน่า
คุณจะหมดสติก่อนจะถึงห้องควบคุมซะอีก
พ่อจ๋า...พ่อจ๋า...
แล้วผมควรจะทำยังไงเล่า
ถึงแม้จะมีโอกาสล้มเหลวถึง 99% ..
นายก็จะต้องใช้อีก 1% ที่เหลือนั้นสิ
หนูจะไปด้วย
หนูสนิทกับอดัมนะ
หนูมั่นใจว่าเขาต้องหยุดถ้าหนูขอร้อง
เชอะ..หมอนั่นเป็นหุ่นยนต์นะ
คิดเรอะว่าน้ำตานั่นจะใช้กับหุ่นยนต์ได้น่ะ
อดัมฟังคำสั่งของฉันเท่านั้น
เขาไม่เชื่อฟังคนอื่นหรอก
อดัม..
อดัม..นี่ฉันเองนะ มิลลี่
ได้โปรดเถอะ ฟังฉันหน่อยนะ
ถ้ารถไฟนี้ระเบิด ฉันจะตายด้วยนะ
หนูมาที่นี่ทำไมกันน่ะ
ไปอยู่กับทุกคนซะ
หนูจะคุยกับอดัม
เสียเวลาเปล่า
เธอเกะกะอยู่นะ ช่วยออกไปซะเถอะ
แต่ฉันเป็นเพื่อนอดัมนะ
ดูนี่ดิ น้ำตามิลลี่ทำฉันซะเปียกโชกเลย
ฉันว่าฉันพอจะเข้าใจนะ..แต่นี่มัน...
ไม่น่า...
ไม่อยากจะเชื่อ...
มันเป็นน้ำธรรมดานี่
เป็นไปได้ไง
อดัม ฉันชอบเธอนะ
เธอสุภาพแล้วก็ใจดีมาก
ฉันอยากจะเจอเธออีกครั้ง
บ้าจริง
แผงวงจรยุ่งเหยิงไปหมด
ฉันต้องใช้เวลาครึ่งวันถึงจะซ่อมได้
ปัดโธ่เว้ย
เหลือเวลาอีก 9 นาที 30 วินาที
ฉันเชื่อว่ามิลลี่เป็นหุ่นยนต์
เธอพยายามไปโน้มน้าวอดัม..แต่..
ทั้งสองคนเป็นหุ่นยนต์ มิลลี่จะเข้าถึงอดัมได้หรือเปล่า
มิลลี่เป็นหุ่นยนต์เรอะ
งี่เง่าสิ้นดี
นี่เป็นกระเป๋าของ รมต.เครดิต
ข้างในเป็นแปลนการออกแบบมิลลี่
ไม่อยากจะเชื่อเลย
ฉันเจอมิลลี่เมื่อสามปีก่อน แม่หนูนั่นดูเหมือนคนมากจริง ๆ ..
อดัม
นั่นนายจริง ๆ เรอะ
นายออกมาแล้ว
เราปลอดภัยแล้ว
มิลลี่เธอทำได้ เธอทำได้
นี่มันอะไรน่ะ
ดูนั่นดิ
แปลกจริง
ท่อหายไปแล้ว...ไม่สิทะเลต่างหากที่หายไป
เกิดอะไรขึ้นน่ะ
เราวิ่งอยุ่บนอะไรกันแน่
ผมก็อยากรู้เหมือนกันล่ะ
บางทีมันอาจจะระเบิดแล้วก็ได้
เรากำลังจะได้ขึ้นสวรรค์ใช่มั้ย
งั้นล่ะมั้ง...
ไม่ตลกนะ
ฉันยังไม่รู้สึกเลยว่าตายแล้ว
มันอะไรกันเนี่ย
เราอยู่ที่ไหนกัน
คนนั้นคือ..
สวัสดีพ่อหนุ่ม
อาณาจักรมูยินดีต้อนรับพวกเจ้าทุกคน
คุณเป็นใคร
เข้ามาได้ยังไง
ข้าคือสมุหนายกดอนดรา
และยินดีจะจัดการที่อยู่ให้พวกท่านทุกคน
กรุณาออกไปด้านนอกด้วยครับ
จะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเราอีกเนี่ย
พวกนี้เป็นมนุษย์รึเปล่า
พวกนี้มาจากอาณาจักรมู
อาณาจักรมูเรอะ
เป็นไปไม่ได้
นี่เป็นราชวัง
ฉันไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้เลย
ตามคำสั่งของท่านขอรับ
ในที่สุดพวกเจ้าก็มา...เจ้าพวกงี่เง่าช่างเห็นใจคนอื่น
มีอะไร
ก้มลงคำนับข้าสิตอนข้าพูดกับเจ้าน่ะ
คำนับสิ
ดอนดรา
แกมันงี่เง่า แกไม่ได้สอนคนพวกนี้ให้ทำตัวให้เหมาะสมเรอะ
ก้มหัวสิ..
อย่างงี้ไง...ด้วยความเคารพด้วย
ฉันคือเจ้าชาย ชารากู
ฉันเป็นเด็กศักดิ์สิทธิ์ตามคำทำนาย
ฉันมาจากดาวคริปโตริปตัน
หมอนี่อ้างว่ามาจากดาวอื่น
ไอ้คนงี่เง่า
ครั้งหน้าจะไม่ใช่แค่หมวกแล้วนะ
ฉันรู้ว่าแกต้องการจะถามอะไร
ฉันมาที่นี่ทำไม แล้วฏ้มายังไง ใช่มั้ยล่ะ
วิธีการเดินทางน่ะ..
ฉันจะบอกแกก็ได้
ก็แค่เดินทางผ่านมิติอื่นมา
เข้าไปยังอีกมิตินึง..งั้นเรอะ
ที่นี่มันห่างจากโลกของพวกแกถึง 1 หมื่นปี
ยังไงซะ..
แค่ข้ามมิติมา..ก็มาถึงที่นี่จนได้
และพวกแกแค่ต้องมีเครื่องมือเท่านั้น
ผมไม่เข้าใจที่คุณพูดเท่าไหร่นักหรอก แต่..
แกดูเป็นพวกชนชั้นแรงงาน ไม่จำเป็นต้องเข้าใจอะไรพวกนี้หรอก
พาพวกนี้ไปที่ห้องสิ
พวกนายทำไรน่ะ
ผ่อนคลายซะตอนที่ยังทำได้นะ
ฉันควรจะเก็บปากเก็บคำไว้นะ..
ถึงงั้นก็เหอะ เจ้าเด้กหุ่นยนต์นั้นไม่เห็นทำอะไรดีเลย
หุบปากได้แล้วน่า
ไม่สำคัยแล้วล่ะว่าอดัมกับมิลลี่เป็นหุ่นยนต์รึเปล่า
อย่าไปยุ่งกับพวกเขาจะได้มั้ย
มีบางอย่างกำลังมา
คุณ..
ร็อค..พบกันอีกครั้งแล้วสินะ
นายรู้จักแม่สาวนี่ด้วยรึ
เธอเป็นราชินีแห่งอาณาจักรมูน่ะ
ราชินีเหรอ ดูเธอจะมีสง่าราศีเหมือนกันนะ
งั้น คุณก็เป็นคนจริง ๆ สิ
นี่เป็นประเทสของฉัน
แล้วเจ้าคนที่ชื่อเจ้าชายชารากุ นั่นล่ะ
เขาเป็นผู้รุกราน
งั้นรึ
เขามาที่นี่พร้อมกับสมุหนายกดอนดรา
เขาบอกว่าเขามาจากดวงดาวหรืออะไรสักอย่าง...
ใช่แล้ว วันนึง พวกเขามากจากเรือที่อยู่บนท้องฟ้า
พวกเขาอ้างว่าเป็นผู้จัดการดินแดน
แล้วนำวัฒนธรรมและเทคโนโลยีมากมายมาสู่เรา
พวกเขาสัญญาว่าจะนำความรุ่งโรจน์มาสู่พวกเรา
ประชาชนของข้าไม่รู้หนังสือ หรือการสร้างเรือ ดังนั้น..
เพราะคิดว่าจะทำให้ชีวิตพวกเราดีขึ้น
ข้าจึงตอบตกลงพวกเขา
จริง ๆ แล้วพวกเขามีพลังเวทมนต์มากมาย
ตอนที่เราเห้นความมหัศจรรย์ต่าง ๆ
เราก็เข้ากันได้ดี
แต่ในไม่ช้า ผู้จัดการดินแดนกลับเริ่มครอบครองเราอย่างไร้ความปรานี
โดยมีสมุหนายกคอยเคียงข้าง
ชารากุโจมตีเกาะต่าง ๆ
แล้วก็ใช้พวกเราเป็นทาส
และหากเราไม่เชื่อฟัง
เขาก็ไม่ลังเลที่จะทำลายเกาะทั้งหลาย
ตอนนี้..ชารากุต้องการรวบรวมสมบัติจากใต้ท้องทะเล
และเพื่อสิ่งนี้ เขาจำเป็นต้องใช้ยานพาหนะที่เดินทางไปยังใต้ทะเลได้
ยานพาหนะที่เดินทางไปใต้ทะเลได้งั้นรึ
จริงรึ
ถ้างั้นเจ้าชายนั่นฏ้ต้องการมารีนเอ็กซ์เพรส..
ใช่แล้ว เข้าใจแล้ว
เขาต้องการให้เราช่วย
ถ้าเขาทำแบบนั้นจริง ๆ
ทะเลจะถูกทำลายโดยสิ้นเชิง
ใช่ เราต้องหยุดไอ้หมอนั่นให้ได้
ยังไงล่ะ
ตราบใดที่เราไม่ยอมมอบมารีน เอ็กซ์เพรสให้ไอ้หมอนั๋นมันก็ไม่เป็นไรแล้ว
พวกเราจะไม่ละทิ้งพวกคุณไปเช่นนี้แน่
เราจะช่วยคุณ
และสู้กับเจ้าชายนั่นให้ได้
อวดดีจริง ๆ เลย
ไอ้โง่เอ้ย
นำตัวราชินีมาที่นี่
ล้อเล่นรึเปล่า
เสียใจนะ ฉันไม่เอาด้วยหรอก
ฉันก้ไม่เอา
เหมือนกัน
ก็ได้ ถ้าพวกคุณอยากจะหนี ก็หนีไปเหมือนคนขี้ขลาดละกัน
ผมจะอยู่ที่นี่และปกป้องประเทศนี้กับราชินี
บ้าจริง..
พระองค์..ทำไมทำเช่นนั่นล่ะพะย่ะค่ะ
ข้าอุตส่าห์คงตำแหน่งราชินีไว้ให้ท่าน
และข้าก็รักท่านยิ่งนัก
ทำไมท่านต้องหักหลังข้าด้วยรึ
ออกไปนะ
ข้าไม่อยากแม้แต่จะเห็นหน้าเจ้า
ฮ่า ๆ ..งั้นเรอะ
แต่ข้าขอสั่ง
ชะตากรรมของประเทศเจ้าอยุ่ในมือของข้านะ..
และไอ้หมอนั่น เจ้าร็อคน่ะ คนที่สาบานจะจงรักภักดีต่อท่าน
จะต้องตายในคืนนี้..
จะให้มันตายยังไงดีนะ..
ข้าจะรอดู
เจ้าผู้รุกราน
พ่อบอกลูกแล้วไงว่าถ้ามารีนเอ็กซ์เพรสไม่ถูกทำลายจะมีแต่เรื่องร้าย ๆ เกิดขึ้น
มนุษยชาติทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อาณาจักรมูนี่ก็กำลังทำผิดพลาดอย่างที่เราทำ แล้วก็กำลังทำลายตัวเองอยู่
คุณหมอครับ คิดว่าผมจะออกไปได้เมื่อไหร่
อย่างเร็วก็พรุ่งนี้ครับเราถึงจะเคลื่อนย้ายคุณได้
อดัม..
ครับ
พรุ่งนี้หลังจากที่ฉันออกไปได้ก็ให้ทำลายรถไฟนี้เลยนะ
จะทำยังไงก็แล้วแต่เจ้าล่ะ
ร็อค มีความคิดเห็นอะไรมั้ย
ไม่ครับ
แต่ ผมผิดหวังมาก
ระหว่างสงคราม กองทัพญี่ปุ่น..
ใช้นักโทษสงครามสร้างสะพานข้ามแม่น้ำแคว
แต่หลังจากที่มันเสร็จ นักโทษก็ระเบิดมันทันที
มนุษย์มักจะทำสิ่งที่ไร้ประดยชน์แบบนี้ล่ะ
จะให้ดีอย่าไปคิดถึงมันเลย
ผมจะมอบปืนให้กับทุกคน
เราจำเป็นต้องใช้มันคืนนี้
คุณหมอ ผมไม่เห็นราชินีเลย
มีแต่เจ้าชาย
เขาอาจะไม่อยากให้พระองค์เห็นเราตอนถูกฆ่าล่ะมั้ง
ฉันสงสัยว่าตอนที่เขาถอดเขี้ยงเล็บ
พวกนั้นก็อาจจะบุกเข้าหาเราพร้อมกับดาบพวกนั้น
ผมว่ามันไม่เป็นงั้นหรอก
เจ้าชายมันไม่โง่หรอก
เขารู้ว่าเขาฆ่าเราได้ง่าย ๆ
เพราะงั้นอาจจะไม่ใช่ดาบ
ผมว่าเราต้องเผชิญหน้ากับความตายกับเขาตามลำพังมากกว่า
มันมันลูกดอกนี่
งานเลี้ยงจบตรงนี้ล่ะ แต่พระจันทร์ยังลอยสูงอยู่
ท่านผู้มีเกียรติ กรุณาพักผ่อนหย่อนใจที่ชายหาด
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
แปลกจริง..
ไอ้เจ้าชายนั่นเกิดกลัวขึ้นมารึไง
ฉันนั่งไม่ติดเก้าอี้เลยทีเดียว
นั่นสินะ..
เงียบดีจัง..ว่ามั้ย
แน่นอน
ยังไม่อยากเชื่อเลยว่านี่คืออาณาจักมูเมื่อ 1 หมื่นปีก่อน
คุณหมอ คุณมาทำอะไรที่นี่
แกะสลักอะไรบางอย่างน่ะ
หืม..ชื่อย่อของผมน่ะ
ทำไมล่ะ
ไม่มีเหตุผลอะไรพิเศษหรอก แค่อยากจะสลักไว้น่ะ
ค่ารักษาจำนวนห้าล้านเยนของคุณน่ะ..
จากนี่ไปอีก 1 หมื่นปี จะต้องมีใครเห็นอย่างแน่นอน
ยังไม่เลิกคิดเรื่องเงินห้าล้านเยนอีกเรอะ
ฉันเป็นพวกกัดไม่ปล่อยน่ะ
เสียงอะไรน่ะ
แผ่นดินไหวเรอะ
เหมือนกับของหนัก ๆ กำลังหล่นลงมา
มีบางอย่างกำลังมาทางนี้
นั่นไง
หนีไป
มันทำงั้นได้ไงน่ะ
ลงโทษพวกมันด้วยการย้ายหินด้วยพลังของข้า
ขยี้มันให้เหมือนกับแมลงสาบ
น่าสมเพชจริง ๆ
ขอโทษครับ แต่ราชินีช่วยพวกมันหนีไปยังป้อมปราการของพระองค์แล้ว
อะไรนะ
ไอ้หัวขี้เลื่อย
ทำไมไม่ทำอะไรสักอย่างเล่า
นำตัวราชินีมาให้ข้าเดี๋ยวนี้
สั่งให้ราชินีมา ทันที!!
ขอรับ ขอรับ
ใส่ใจต่อคำแนะนำของกระหม่อมหน่อยเถิด พระองค์
ข้าจะไม่ฟังคำพูดจากคนที่ขายชาติให้กับผู้รุกรานหรอก
กลุ่มของร็อคหนีเข้ามายังปราการของท่านนะ
หมายความว่าร็อคยังปลอดภัยใช่มั้ย
ปลอดภัยเรอะ อีกไม่นานหรอก
เจ้าชายชารากุสั่งให้กองทัพ 1000 นายบุกเข้าป้อมปราการนี้แล้ว
มีแค่ท่านเท่านั้นล่ะที่จะห้ามได้ องค์ราชินี
ท่านควรจะนำตัวร็อคคืนแต่โดยดีนะพะย่ะค่ะ
ฉันจะหยุดกองทัพเอง
ไม่งั้นร็อคและคนอื่น ๆ จะต้องตาย
ถ้างั้น พระองค์ อย่าเสียเวลาอยู่เลยพะย่ะค่ะ
คิดดูดี ๆ นะพะย่ะค่ะ
ดอนดรา..ข้า...
ข้าตัดสินใจแล้ว จ้าจะสละบัลลังก์
หมายความว่าท่านจะสละบัลลังก์ให้ข้างั้นรึ
ยอดไปเลย
เจ้าพอใจรึไม่ล่ะ
ไม่จำเป็นจะต้องทำขนาดนั้นเลยพะย่ะค่ะ
ราชินีหลับอยู่
ห้ามเปิดประตูเด็ดขาด
ขอรับ
พวกเขามากันแล้ว
มีประมาณสักพันคน..ไม่สิ..สองพันคนได้..กองทัพขนาดใหญ่เลยล่ะ
เพราะงี้ฉันถึงบอกว่าไม่อยากมีส่วนกับการต่อสู้..
เรามีกันกี่คนล่ะ คุณทหาร
สักห้าสิบคนได้มั้ง
ไม่มีโอกาสที่จะชนะได้เลยด้วยซ้ำ
แต่..เพื่อองค์ราชินี
พระองค์
ในที่สุดท่านก็เห็นควรต้องสู้
ดูแลตัวเองด้วยนะครับ
ท่านเองก็เหมือนกัน
พลังของผมไม่มีจำกัด
เดิมทีทหารพวกนั้นอยู่ใต้บังคับบัญชาข้า
ทำไมพวกเขาถึงได้ยินดีเปลี่ยนข้างเช่นนี้ก็ไม่รู้สินะ
เราจะต้องสู้ไม่ใช่รึ
ศัตรูที่แท้จริงของเราคือผู้รุกรานเท่านั้น ความสงบจะกลับคืนมาแน่นอนหากเขาพ่ายแพ้
อย่างกับนิทานปรัมปราเลย
พวกนั้นหยุดแล้ว
งั้นลุยเลย
อย่าผลีผลาม มันนอกวิถีนะ
มิลลี่ ผมต้องไปตอนนี้แล้วล่ะ
ไปทำอะไรหรอ
เป็นคำสั่งของคุณพ่อ
ผมต้องช่วยเขาทำลายรถไฟ
เธอจะไม่ตายใช่มั้ย
ผมก็ไม่รู้
ไม่นะ ไม่นะ เธอต้องไม่ตาย
กลับมานะ
ถ้าทำได้ ผมจะกลับมา
แต่ถ้าผมไม่กลับมา ก็ไม่ต้องเศร้านะ
ผมถูกสร้างมาเพื่องานนี้
ไม่ใช่ซะหน่อย
ฉันอยากเป็นภรรยาของเธอ ฉันจะไปด้วย
ฉันก็เป็นหุ่นยนต์เหมือนกัน ฉันช่วยเธอได้นะ
มิลลี่ เธอไม่ใช่หุ่นยนต์
ฉันเป็นสิ
พ่อฉันบอก ว่าเธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงธรรมดา
ไม่จริง
ผมต้องไปแล้ว
มิลลี่ ดูแลตัวเองด้วยนะ
ฉันจะไปด้วย
มิลลี่ เธอเป็นมนุษย์ ผมบอกแล้วไง
เลือดเธอเป็นสีแดง
ขอให้มีชีวิตยืนยาวและมีความสุข และมีลูกน่ารัก ๆ หลายคนเลยนะ
ลาก่อน
อดัม
อดัม
อย่าตายนะ
ผมอาจจะไม่ได้มีโอกาสเจอคุณอีก
ร็อค..รักษาชีวิตไว้นะ
เตรียมพร้อมโจมตี
เริ่มยิงได้
เจ้าชายชารากุ แกอยู่นั่นรึเปล่า
ถ้าอยู่ ช่วยตอบมาด้วย
การต่อสู้นี้มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย
สู้กันแบบลูกผู้ชายดีกว่า
ดวลกันด้วยอาวุธ..แบบตัวต่อตัว
นี่มันเรื่องอะไร ไสหัวออกมา
เจ้าคนขี้ขลาด ออกมานะ
ชารากุ
นั่นเป็นนกเรอะ
เรือบินเรอะ
ไม่ใช่อ้ะ นั่นมันสิงโตวิเศษต่างหาก
เขาอยู่นั่นไง
หลีกไปนะ
ปัดโธ่
เป็นแค่ตุ๊กตารึนี่
ร็อค แกจับได้แล้วรึ
มันเป็นลำโพง ข้าต่อมันมาจากที่ซ่อนของข้า
ไม่มีประโยชน์ที่จะแข็งขืนกับข้าหรอก ข้าจะแสดงให้ดู
นี่ล่ะค่ะพลังอำนาจของข้า
ไม่ว่าแกจะดิ้นรนยังไง ก็ไม่มีทางหนีแล้ว
เจ้านายขอรับ
เจ้านี่มีข้อมูลสำคัญมาแจ้งขอรับ
มันมาจากป้อมปราการของราชินี
ฝ่าพระบาท กระผมมีเงื่อนไขบางอย่างก่อนที่จะพูดนะขอรับ
ถ้าคุณส่งผมกลับโลกของผม
ผมจะบอกข้อมูลที่มีประโยชน์บางอย่างให้
ข้อตกลงงั้นรึ ว่ามา
ไม่มีทางซะหรอก
ตัดหัวมัน
เดี๋ยว เดี๋ยว
รถไฟจะระเบิดเร็ว ๆ นี้ล่ะ
ใครก็ได้ ส่งไอ้หมอนี้กลับไปมิติของมันซะ
เจ้าหุ่นยนต์อดัมนั่นข้ามทะเลไปช่วย ดร.นาเซนคอพฟ์
และหลังจากนั้น มารีนเอ็กซ์เพรส..จะระเบิดเป็นจุล
ไม่ได้โกหกนะ แล้วมันก็จะเกิดขึ้นเร็ว ๆ นี้ด้วย
อะไรนะ
ส่งฉันกลับไปตอนนี้เลย
อย่างที่ข้าเคยทำน่ะเรอะ
เอาเลย..
ฉันไม่ได้มาจากนี่นะ มันมหาสมุทรนี่นา
ที่ที่ฉันอยากไปมัน..
อยู่นั่นไง ทางนั้น
ฆ่ามันซะ
ช่วยข้าด้วย
อดัม มันสายไปแล้ว
เร็ว ๆ เข้า รีบไปที่ห้องควบคุม ไม่ต้องห่วงฉัน
อดัม
มิลลี่..แผลก่อนหน้านี้มันเหมือนกับว่าเธอเป็นหุ่นยนต์..
หนูเป็นไซบอร์กล่ะสิ
แต่หนูเป็นเด็กดีมากนะ
หนูเป็นคนจริง ๆ หรือคะ
ฉันคิดว่างั้น ถ้าหนูไม่ว่าอะไร ก็มาเป็นน้องสาวของฉันเถอะนะ
ดีใจจัง
ฉันจะกลับดีล่ะ
พวกเขาจะทำยังไงกัน
ก็อาจจะขึ้นอยู่กับร็อค
เขาจะแต่งงานกับราชินีแล้วก็มีความสุขตลอดไปเรอะ
ดูเหมือนพวกเขารักกันนะ
แล้วนายล่ะ
ผมรึ..
ผมอยากอยู่คนเดียว ..ผมจะอยู่ที่นี่
นอกจากนั้น...ยังมีคนเจ็บมากมายที่ต้องดูแล
ในที่สุดนายก็ต้องรักษาฟรีจนได้
แน่นอนล่ะ..ถ้าฉันได้เงิน ฉันจะกลับไป
แล้วเงินห้าล้านเยนเล่า
ถ้าฉันกลับไป...
ฉันจะไปเอา
ส่งฉันกลับไปที่สถานีไหนก็ได้บนเกาะ
ดูแลตัวเองด้วยนะ คุณนักสืบ
แต่ประวัติศาสตร์บอกว่าอาณาจักรมูจะต้องเสื่อมสลายในที่สุด
แล้วมันจะเหลืออะไร
ผมก็จะสร้างประวัติศาสตร์ใหม่
เมื่อคุณกลับไปแล้ว บอกทุกคนด้วยนะครับ
ว่าอย่าทำลายมหาสมุทร และทรัพยากรในทะเล
แน่นอน
นี่..คุณไปทำอะไรตรงนั้นน่ะ
โอ้ย แย่จริง.งมีคนถูกพัดอยู่ตรงนี้ด้วย
เขาไม่ได้เป็นคนในเกาะนี่
ผมชื่อ บัน ชุนซากุ
นายหนวดจากญี่ปุ่น
ผมไม่ใช่นักท่องเที่ยว
ผมเพิ่งมาจากอาณาจักรมู
ไม่รู้จักอาณาจักรมูเรอะ มันเมื่อ 1 หมื่นปีก่อนไง
มารีน เอ็กซ์เพรส พัง
เราเดินทางไปที่อาณาจักรมู ด้วยรถไฟ
มันเป็นการเดินทางข้ามเวลา ไม่เข้าใจเรอะไง
มารีน เอ็กซ์เพรสเรอะ
มันถูกทำลาย แล้วคนในนั้นก็ตายหมด
คุณเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว แล้วก็ถูกพัดมาเกยชายฝั่ง
ไม่นะ ผมไม่ได้ถูกพัดมาเคยชายฝั่ง
อาณาจักร มู น่ะ...
นี่ไง
ฉันเห็นไอ้พวกนี้ที่อาณาจักรมู
มันไม่ผิดแน่
รูปสลักพวกนี้กระจัดกระจายทั่วเกาะล่ะครับ
คุณเจออะไรมาเยอะ..คุณต้องสับสนแน่ ๆ เลย
คือว่าอาณาจักรมูน่ะ ...เป็นเพียงแค่ตำนานนะครับ
มารีนเอ็กซ์เพรสกับผู้โดยสารทั้งหมดน่ะ
จมลงไป 1 หมื่นเมตรใกล้ชายฝั่งญี่ปุ่นนะครับ
แผนการก่อสร้างทั้งหมดเลยถูกถอนออก
เข้าใจล่ะ
การเดินทางไปอาณาจักรมูของฉัน อาจจะเป็นแค่ความฝันบ้า ๆ
ซากพวกนี้ทำให้ฉันคิดอะไรแปลก ๆ
ทุกคนตายหมด
และฉันก็รอดมาคนเดียว
อะไรกันเนี่ย..