Tip:
Highlight text to annotate it
X
Subtitle brought to you by Ancient Sword Team @ Viki
ตอนที่4
เจ้าจะต้องเป็นเพื่อนที่ดีของศิษย์พี่ตู๋ซูนะ อาเซียง
ข้าได้ยินจากศิษย์พี่ฟูฉู ว่าเจ้ากินแต่เนื้อย่าง
เจ้าหิวมั้ย?
ข้าก็ไม่ได้กินเนื้อมานานแล้ว
ตอนที่ข้ามาที่นี่ ข้าหิวมากเลย
เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง
ศิษย์พี่ตู๋ซู
ศาลาหลินเทียนเป็นที่อยู่ของนักพรตซีหยิน
ถ้าไม่ได้รับอนุญาต ศิษย์คนอื่นห้ามเข้ามาที่นี่
ออกไปซะ
ฮั่นหยูซี
เจ้าไม่ใช่ฮั่นหยูซีจริงๆหรอ
ข้าไม่ใช่
เย็นชาขนาดนี้ ขอให้เจ้าไม่ใช่ฮั่นหยูซีเลย
ฮั่นหยูซี เขาเป็นใคร
ศิษย์พี่รอง
ศิษย์พี่รอง
ศิษย์น้อง เจ้าเองหรอ
เจ้ามาทำอะไรอยู่ตรงนี้หน่ะ
ยังจะมายิ้มแปลกอีก ?
เจ้้าสบายดีรึเปล่า?
เจ้าไม่รู้จักข้าหรอ?
ศิษย์น้อง เสียงเจ้าไม่เหมือนเดิมนะ
วันนั้นที่เจ้าเข้าไปในถ้ำปีศาจ มันเกิดอะไรขึ้น
เจ้าลืมแล้วรึ?
เจ้า คือ กูฮั่วเหนี่ยว!
อย่าฆ่าข้า อะไรนะ?
ข้าได้ตัวคนที่เจ้าชอบมา ฟูฉู รึเจ้าจำไม่ได้?
ข้าต้องการพลังชีวิตเจ้า ข้าถึงจะรอด
พลังชีวิตข้าไม่ไม่บริสุทธิ์
ข้าขอหล่ะ ปล่อยข้าไปเถอะนะ
เจ้าจะให้ข้าช่วยอะไรก็ได้ ข้าขอหล่ะ ปล่อยข้าไปเถอะ
ข้าขอโทษ ข้าช่วยเจ้าได้จริงๆนะ
ช่วยข้า
ถ้าอย่างนั้น ข้าต้องการพลังชีวิตมนุษย์
เป็นคนดีจนวินาทีสุดท้ายเลยนะ
เดี๋ยวก่อนๆ พวกเขาเริ่มทุกอย่าง
คนที่ทำลายตบะ 100 ปีของเจ้า คือ ไป๋หลี่ตูซู โอหยางเส้ากง แล้ว ก็ เฟิ่งฉิงชุ
อย่าทำอะไรข้าเลย ถ้าอยากจะดูดพลัง ไปทำกับพวกนั้น!
ไป๋หลี่ตูซู
ใช่แล้ว ข้าจะบอกเจ้า
ไป๋หลี่ตูซู เป็น ลูกศิษย์ ของนักพรต ซีหยิ่น
เขามาตบะบริสุทธิ์
พลังชีวิตเขาอาจจะทำให้เจ้าได้เลื่อนขั้นก็ได้นะ
เจ้าไปดูดเขาแทนซิ
ไป๋หลีตู๋ซู
เจ้าเด็กนี่ มีผนึกป้องกัน
ทำยังไงดี
เส้ากง?
ทำไมเจ้าอยู่ที่นี่
ข้าเอายามาให้
ข้าไม่กินแล้ว
ข้าสบายดี
เจ้าคิดว่าหมออย่างข้าดูไม่ออกรึ?
หลายวันมานี้ เจ้าช่วยฝึกกระบี่ให้ข้า
เจ้าเหนื่อยมากขึ้นทุกวัน
เจ้าไม่คิดว่ามันน่าห่วงรึ?
ถึงแม้ว่า ข้าไม่แน่ใจว่าพิษที่อยู่ในตัวเจ้าคืออะไร
แต่ยานี้ ไม่เพียงจะช่วยถอนพิษปีศาจ
มันยังสามารถควบคุมพิษเดิมที่อยู่ในร่างเจ้าได้
ข้าใช้ความพยายามมากเลยนะกว่าจะทำได้
อย่าปฏิเสธมันเลย
เทียนหยงไม่มีสถานที่ทำยา
เจ้าได้ยานี้มาจากไหน
พวกหมอก็ต้องมีทางของเขาเอง
เอาหล่ะ รีบกินยาเข้า
เก็บของกินไปแล้ว
หิวใช่มั้ย?
ข้าเห็นว่าเจ้าไม่เข้าตอนกินข้าวเที่ยง
ข้ากล้วว่าเจ้าจะหิว
ข้าก็เลยเก็บไว้ให้เจ้า
อย่ากินเลยมันตกพื้นแล้ว ไม่เป็นไร
ขอบคุณศิษย์พี่
เทียนหยงกินอาหารแค่มื้อเดียว
ศิษย์น้อง เจ้าเข้ามาอยู่ที่นี่ก็ต้องอดอาหาร
พวกท่านขี้เหนียวจังเลย
ไม่ใช่อย่างนั้น พวกเราต้องฝึกสามธิ
ละเว้นจากเนื้อสัตตว์ และ ธัญพืช
ดังนั้น พวกเราจึงต้องอด พวกเราไม่นะ
ข้าจะแอบเก็บบางส่วนไว้ให้เจ้า
ข้าไม่อยากให้เจ้าอด
จริงนะ?
แน่นอน
ไม่มีอะไรที่ข้าทำไม่ได้ในเทียนหยง
ศิษย์พี่ ข้าขอถามเรื่องคนๆนึง?
เขาเป็นใคร
เขาชื่อว่า ฮั่นหยูซี
ฮั่นหยูซี
เทียนหยงมีศิษย์ตั้ง 700 กว่าคน
ไม่รวมคนงานทีนี่
ข้าจำไม่ได้
ฮั่นหยูซีนี่ เป็น หญิงรึชาย เขาเป็นอะไรกับเจ้า
เขาเป็นเพื่อนสมัยเด็กของข้า
ข้าได้ยินว่าเขาอยู่ที่นี่
เจ้าเลยอยากจะมาหาเขาใช่มั้ย
ไม่ใช่เขาๆ
ข้าบอกตรงๆนะ ข้ามาตามหาฮั่นหยูซี
เพราะพี่ชายข้า
พี่ชายเจ้า? แท้ๆหรอ
พี่ชายข้าหายไปนานมากแล้ว
ข้าต้องหาฮั่นหยูซีให้พบ
ก่อนข้าถึงจะเจอพี่ชาย
เจ้ามาตามหาพี่ชายใช่มั้ย
ไม่ต้องห่วง ข้าจะช่วยเอง
ข้าไปถามให้เจ้าเอง
จริงนะ
ขอบคุณศิษย์พี่
อ้อ ท่านอย่าบอกเรื่องนี้กับใครนะ
ถ้าพวกเขารู้ ข้าอาจจะไม่ได้เรียนกระบี่ที่นี่
และไล่ข้าออกจากเทียนหยง
ข้าเข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วง ข้าไม่บอกคนอื่นแน่
นี่ เป็นความลับของเรานะ
ขอบคุณศิษย์พี่
ข้าไปบอกอาจารย์?
ไม่ได้ๆ ถ้าปีศาจมันจนมุม
แล้วข้าหล่ะ
ข้าก็เสร้จด้วย
ฟูฉู
นางคงไม่กลายเป็นปีศาจจริงๆหรอกนะ
ข้าต้องไม่คิดอย่างนั้น
แต่
อะไรอีกหละ?
นายหญิง อย่าจ้องข้าเลย
ข้าขอร้องหล่ะ
ไปหาตู๋ซูๆ !
อย่าจับข้า
ไปหาตู๋ซูๆ !
เจ้าเห็นข้าเป็นผีหรอ
ตู๋ซู ทำไม เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า
นี่
เจ้าคือ ฟูฉู?
จะเป็นใครได้?
เจ้ายังไม่ตื่นนอนดีหรอ?
เจ้าจำเรื่องเมื่อคืนได้ไหม?
แน่นอน ก็นอนหลับไง
มันแปลกจริงๆ
เหมือนข้าไม่นอนหลับเลย
รู้สึกเหนื่อยยังไงไม่รู้ ข้าไปนะ
เกิดอะไรขึ้น?
ฉิงชู เมื่อคืนเจ้าไปส่งศิษย์พี่ฟูฉูที่ห้องใช่มั้ย
ทำไมท่านถามอย่างนี้
อย่าบอกนะว่าท่านชอบนาง
เจ้าคิดอะไรเนี่ย
ข้าเป็นหมอ เห็นศิษย์พี่ฟูฉูไม่ดูค่อยดี
ถ้าถึงได้ถามว่านนางได้พักผ่อนดีมั้ยเมื่อคืนนี้
พี่โหยาง ท่านสมกับเป็นหมอ
แค่มองดูนางท่านก็บอกได้เลยหรอว่านางไม่ได้นอน?
นางกลับมาตอนเช้า
ข้าถามนางว่าไปทำอะไรมา นางก็ไม่ตอบข้า
ข้าคิดว่านางน่าจะคิดถึงศิษย์พี่ใหญ่
นางไม่ได้นอน นางเป็นโรคคิดถึง
โรคคิดถึง? เจ้าคิดได้ยังไง
นางไม่ได้นอนไม่พอ
อะไรนะ? ถูกปีศาจเข้าสิง?
คนที่ถูปีศาจเข้าสิง
พอกลางคืน ปีศาจจะควบคุมร่างคนๆนั้นไว้
แล้วก็ดูดพลังชีวิตของเขา
แต่เขาจะไม่ผิดปกติในเวลากลางวัน
เมื่อคืน ตอนที่ข้านำยาไปให้เจ้า
ข้าเห็นฟูฉูออกมาจากห้องเจ้า
นางมีท่าทีแปลกๆ
พอวันนี้ ข้าได้ยินนางคุยกับ หลิงต้วน
นางจำเรื่องราวเมื่อคืนไม่ได้
ข้าคิดว่านางอาจจะถูกปิศาจเข้าสิง
อาการนางเหมือนมาก
เทียนหยงเรามีเกราะป้องกันปีศาจ
มันไม่สามารถเข้ามาในนี้ได้
ถ้ามันไม่ได้มาจากข้างนอกหล่ะ
มันมาจากข้างในนี้?
ในเทียนหยงจะมีปีศาจได้ยังไง
ไม่ต้องคาดเดาแล้ว
เจ้าลืมปีศาจที่เราเจอแล้วหรอ
พวกเราฆ่ามันแล้วนี่?
ข้าคิดว่านางเข้าสิงฟูฉู เพื่อมาแก้แค้นก็เป็นได้
แล้วเราจะทำยังไง?
ข้าจะไปรายงานเจ้าสำนัก
ตู๋ซู อย่าเพิ่ง
ข้าได้แค่คาดเดา เราไม่มีหลักฐาน
ตอนนี้นางยังไม่แสดงอะไรออกมา พวกเราคอยดูนางไปก่อน
ต้องไม่ทำให้ศัตรูรู้ตัว
ทำไมเราไม่
ลองคืนนี้?
แสงอาทิตย์จะทำลายวิญญาณปีศาจ
นางจะต้องออกมาตอนกลางคืนแน่
พวกเราคอยจับตาดูนางไว้
ท่านรู้วิธีนี้ได้ยังไง?
ข้าเดินทางไปรักษาคนป่วยไปทั่ว
ข้าเคยพบเห็นมาหลายสิ่งหลายอย่าง
เจ้าคงได้รู้ได้เห็นมามาก
มันทำให้ข้าอิฉจา
ข้าอิจฉาเจ้ามากกว่า
เจ้าได้อยู่ในสถานที่สวยงาม เงียบสงบ
เจ้าสามารถมุ่งบำเพ็ญเพียรได้
ข้าจะบำเพ็ญเพียรเพื่ออะไร
ข้าไม่สามารถลงจากเขาไปปราบปีศาจเหมือนคนอื่นๆ
ข้าต้องอยู่ที่นี้เท่านั้น
ทำไมกัน
คำสั่งอาจารย์
ชีวิตนี้ ข้าอาจจะ
ไม่ได้ออกไปจากที่นี่
เจ้ารู้สึกหิวมากใช้มั้ย
คนที่เข้ามาใหม่ก็รู้สึกแบบนี้แหละ
เจ้าเรียนรู้การหายใจแล้วก็ปรับตัว พวกเรากินแค่วันละครั้ง
ค่อยๆปรับตัว เดียวก็ดีขึ้น
ใครให้ขนมเจ้ามา
ศิษย์พี่เจ้าหลิน ให้ข้ามา
เมื่อตอนที่ข้าฝึกกระบี่
ศิษย์พี่ใหญ่ก็เคยแอบเอาขนมให้ข้าเหมือนกัน
ท่านเลยทำพู่กระบี่ให้เขาใช่มั้ย?
พอเขากลับมา ข้าจะมอบให้เขา
ดูท่านจะชอบศิษย์พี่ใหญ่มาก เขาคงดูดีมากสินะ
เขาเป็นคนที่ดูดีที่สุดในโลกเลย
เจ้าเคยชอบใครบ้างมั้ย
ตอนที่ข้ายังเด็ก ข้ามีคนนึง
เขาชื่อ ฮั่นหยูซี
หยูซี?
ไหนเจ้าบอกว่าฮั่นหยูซีเป็นเพื่อนเจ้าไง
เจ้าหลิน มาแอบฟังข้าทำไม
ข้าไม่ได้ตั้งใจ
ข้าแค่จะมาบอกข่าวให้ศิษย์น้องก็เลยมาที่นี่
เหมือนว่ามีคนแอบรักศิษย์พี่ใหญ่ และรอจะมอบของให้เขา
ข้าสัญญา เจ้ามาทำอะไร
ที่นี่ไม่มีศิษย์ที่ชื่อ ฮั่นหยูซี
แต่ว่า
พี่เจี้ยนหยู มีคนงาน
ที่ชื่อ หยูซี
เร็ว รีบพาข้าที่ที่นั่น เร็วเข้า
เจ้าคือ หยูซี?
เจ้าแซ่อะไร?
แซ่อะไร?
ข้าชื่อหยูซี
เจ้าเคยได้รับบาดเจ็บที่หัวมั้ย?
ข้าเคย ตอนเด็กๆ
อายุเท่าไหร่
10 ขวบ
เจ้ารู้จักข้ามั้ย? ข้าคือชิงเส่ว
ข้าคือ เฟิ่งฉิงชู เจ้าลืมข้าแล้วหรอ?
เจ้าเป็นใคร
ชิงเส่ว เจ้าไม่เป็นไรนะ
ไม่มีทาง
นี่มันคืออะไรกันแน่
เจ้าแม่หนี่วา ใครก็ได้ช่วยข้าที
ฉิงชู
เจ้าไม่อยากรู้ว่าพี่เจ้าอยู่ที่ไหนแล้วหรอ
ข้าขอถามเจ้าครั้งสุดท้าย
เจ้าจำข้าได้มั้ย
ข้าคือเฟิ่งฉิงชู
ข้าบอกว่าไม่รู้จักไง ไม่รู้จัก ไม่รู้จัก
เจ้า
อย่าเสียงดังไป
คืนนี้ ข้าไม่อยากฆ่าข้าเจ้า
ข้าต้องให้เจ้าช่วย
โอหยางเส้ากงมียันต์อยู่อันนึง
ข้าต้องให้เจ้าขโมยมาให้ข้า
ถ้าเจ้าเอามาไม่ได้
ข้าจะ
กินเจ้าทีละนิด
ไม่ ไม่ ไม่ ข้าจะขโมย ข้าจะไป
ยันต์นั่นคืออะไร
เจ้าไม่ต้องใส่ใจ
เอาเป็นว่า เขาพกมันติดตัวตลอดเวลา
ข้าต้องการให้เจ้าขโมยมัน
ถ้าเจ้าขโมยไม่ได้
ไม่ ไม่ ไม่
ข้าขโมยได้แน่นอน
ข้าขอร้องเจ้า อย่ากินข้าเลย ได้โปรดเถอะ
ชิงเส่ว เจ้าอย่าคิดมากเลย
ผู้ชายเมื่อโตขึ้นเขาก็อาจจะเปลี่ยนไปบ้าง
เปลี่ยนไปมากหน่อยก็ต้องเข้าใจ
มานี่
นั่งลง กินน้ำก่อน ใจเย็นๆนะ
อะไรน่ะ
มันอยู่ที่นี่ได้ยังไง ศิษย์พี่ฟูฉูหล่ะ?
ฟูฉูเป็นลูกสาวของเจ้าสำนัก
นางจะไปหาพ่อนางก็ได้
ไม่มีทาง
เจ้านี่สำคัญกับนางมาก
นางต้องมีอะไรผิดปกติแน่
ศิษย์พี่รอง
นี่มันก็ดึกแล้ว ท่านมาทำอะไรที่ห้องข้า
ไม่มีอะไร
ข้าแค่จะมาหาเจ้า
เห็นว่าเจ้าไม่อยู่ ไม่เป็นไรแล้ว
ไว้คุยกันพรุ่งนี้นะ
ได้ ตอนนี้ข้าว่าง
ท่านอยากได้อะไร บอกมาได้เลย
อันที่จิง มันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร
เจ้าพักผ่อนก่อนเถอะ
ข้าไปหล่ะ
เส้ากง เส้ากง
ศิษย์พี่ฟูฉู หายไป มีใครเห็นนางบ้างไหม
เจ้าต้องถามเขาแล้วหล่ะ
ศิษย์พี่รอง
ศิษย์พี่ฟูฉูอยู่ที่ไหน
ข้าจะไปรู้หรอ
พวกเจ้าพูดเรื่องอะไรกัน
ท่านน่าจะรู้ดีว่าศิษย์พี่ฟูฉูอยู่ที่ไหน
รึเจ้าอยากให้ฟูฉูตกอยู่ในอันตรายจริงๆ?
ถ้าเจ้าไม่บอก รึ จะให้ข้าบังคับ
ไม่ต้อง
ข้าบอก ถ้าข้าบอก
กูฮั่วเหนียวจะทำร้ายข้า
นางบอกข้าว่า ถ้าข้าบอกคนอื่น นางจะฆ่าฟูฉู
ข้าเลยต้องทำตาม
ดังน้น ข้าถึงไม่บอกพวกเจ้า
พวกเจ้า
โอหยางเส้ากง กับ ไป๋หลีตู๋ซู พวกเขาล่วงหน้าไปก่อนแล้ว
ข้าให้พวกเขาไปเอายา
ตรงไปนี้แหละ
เดี๋ยวก่อน
นี่มันทางไปศาลาหลินเทียน
เจ้าโกหกข้าเพื่อที่จะหนีใช่มั้ย
เส้ากงหยุดเถอะ นี่ฟูฉูนะ
ฟูฉู ฟูฉู!
ฟูฉู ฟูฉู!
ทำไมเป็นข้าอีกแล้ว
ตูซู
ฟูฉู
เจ้าเป็นไรมั้ย
ข้าอยู่ที่ไหนเนี่ย
หลิงต้วน พวกเจ้าทำอะไรเขา
ข้าไม่ยอมไปหรอก
ท่าน กูฮั่เหนียวผู้ยิ่งใหญ่ ขอร้องหละ ออกมาเถอะ!
ข้าไม่ใช่เพศเดียวกับท่าน ท่านอยู่ก็ไม่สบายหรอ
หุบปาก
ถ้าเจ้าพูดอีก ข้าจะกินเจ้าซะ
ตูซู เส้ากง ช่วยข้าด้วย!
ช่วยข้าด้วย!
ศิษย์พี่ตูซู เราวางมือก่อนมั้ย?
ไม่ได้
พระอาทิตย์กำลังจะขึ้น
ถ้าเราถอยตอนนี้แล้วความพยายามของเราทั้งหมดจะสูญเปล่า
ฉิงชู จับเขาไว้
เปลี่ยน เพิ่มพลัง !
ช่วยข้าด้วย ข้าเจ็บเหลือเกิน!
หลิงต้วน เจ้าจะทำอะไรน่ะ
เจ้า กับ โอหยางหยางเส้ากง จงใจจะทำอย่างนี้ใช่มั้ย
ให้ข้าถูกปีศาจเข้าสิงแล้วก็ไม่ช่วยข้า
เจ้าพยายามกำจัดปีศาจทั้งที่มันอยู่ในตัวข้า
พวกเจ้าต้องการจะฆ่าข้า!
ได้ เจ้า 2คนทำร้ายศิษย์ร่วมสำนัก
คอยดูเถอะ เจ้าจะต้องถูกขับออกจากเทียนหยง
ศิษย์พี่รอง
ท่านเป็นคนปล่อยกูฮั่วเหนียวออกมาก่อน
และก็รู้ว่าศิษย์พี่ฟูฉูถูกปีศาจเข้าสิง
แต่ท่านไม่แจ้งให้เจ้าสำนักทราบ
แต่ท่านกลับโทษ ตูซู รึ?
ถ้าตูซูไม่ช่วยกำจัดวิญญาณปีศาจให้ท่าน
ท่านคงจะตายไปแล้ว!
ท่านเป็นคนปล่อย กูฮั่วเหนียว ?
หลิงต้วน ทำไมทำอย่างนั้น หรือเจ้าต้องการจะฆ่าข้า
ฟูฉู มันไม่ใช่อย่างนั้น
ข้าตั้งใจปล่อย กูฮั่วเหนียวก็จริง
แต่มันจับเจ้าไว้ ข้ากลัวว่าเจ้าจะบาดเจ็บ
ท่านกลัวเรื่องว่าที่แอบปล่อยปีศาจ
และใส่ร้ายตูซู จะถูกเปิดเผยออกมามากกว่า
ตูซู
เราไปรายงานเรื่องนี้ให้ท่านเจ้าสำนักตัดสินใจ
ไม่ ไม่ ไม่ ตูซู ขอร้องหล่ะ อย่าบอกท่านเจ้าสำนักนะ!
ข้าผิดไปแล้ว
ยังไงพวกเราก็โตมาด้วยกัน
อย่าเรียกข้าว่าตัวประหลาดอีก?
ขอให้เจ้าปฏิบัติต่อข้าเหมือนเป็นศิษย์ร่วมสำนักเดีนวกันจะได้มั้ย
ข้าผิดไปแล้ว ๆ
จากนี้ไปข้าจะไม่ด่าว่าเจ้า ข้าจะไม่สร้างความเดือนร้อนให้เจ้าอีก
ฟูฉู ฟูฉู
ถ้าพ่อเจ้ารู้เรื่องนี้ต้องไล่ข้าออกจาก เทียนหยงแน่
ข้าไม่อยากออกจากเทียนหยง
ข้ามาฝึกกระบี่ที่นี่ตั้งแต่ 6 ขวบ ที่นี่เปรียบเหมือนบ้านข้า
นะ ฟูฉู เจ้าก็รู้
พวกเราเหมือนคนในครอบครัว ข้าไม่กลัวทำร้ายเจ้าหรอก!
ถ้ามันไม่ได้อยู่ในร่างเจ้า ข้าต้องบอกกับอาจารย์แน่นอน
ข้ากลัวว่ามันจะทำอันตรายเจ้าจริงๆนะ
ฟูฉู บอกกับตูซู ทีนะ
บอกเขาให้ปล่อยข้าไปเถอะ
ขอให้เค้าละเว้นให้ข้า นะ ฟูฉู!
ตูซู ถ้าศิษยืพี่รองถูกไล่ออกจากสำนักด้วนเรื่องนี้
มันจะทำให้ศิษย์ของเทียนหยงดูไม่ดีไปด้วย
ส่วน หลิงต้วนก็ถูกปีศาจเข้าสิง
นั่นก็ถือว่าเป็นการตักเตือนแล้ว
พวกเราโตมาด้วยกัน
เจ้าปล่อยเค้าไปสักครั้งเถอะนะ
ครั้งนี้ไม่มีคนบาดเจ็บ
ถือว่าแล้วไปก็แล้วกัน
เจ้าจะว่าอะไรมั้ย
ข้าแล้วแต่ เส้ากง
เมื่อทุกคนว่าอย่างนั้น ข้าก็ไม่ขัด
ข้าคิดว่า หลังจากที่ศิษย์พี่รองได้บทเรียนนี้แล้ว
ทำนจะไม่ทำเรื่องยุ่งยากให้กับตูซูอีก
ไม่ ไม่ ไม่ทำแน่นอน
ข้าไม่ทำอย่างนี้อีกแน่นอน
ไปกันเถอะ
เจ้าเด็กใหม่บังอาจสั่งสอนข้า ค่อยดูเถอะ
ถ้าข้าไม่ไล่เจ้าออกจากเทียนหยง
ข้าไม่ขอเป็นคนอีก
เจ้าจะลงจากเขา?
เจ้ารู้ทางอื่นที่จะออกจากเขามั้ย
หรือทางอื่นที่จะลงจากเขาได้?
เทียนหยงห้ามไม่ให้ศิษย์ลงจากเขาก่อนได้รับอนุญาต
เจ้าเพิ่งจะเข้ามาใหม่ ถ้าถูกพบเข้า
เจ้าจะถูกไล่ออกจากเทียนหยง
ข้ารู้ แต่ข้าต้องลงไปให้ได้
เจ้าไม่ต้องการทำตามปรารถนาหลังจากที่เจ้าพยายามอย่างหนักกว่าจะเข้ามาในเทียนหยงได้แล้วรึ?
มีอะไรสำคัญมากงั้นรึ?
ตูซู ข้าไม่อยากปิดบังเจ้า
ความปรารถนาของข้าคือ
ให้คนรักของข้าฟื้นคืนมา
ข้ามาที่เทียนหยงก็เพื่อนาง
นางคือแรงบันดาลใจเพื่อให้ข้ามีชีวิตอยู่
นางมีความหมายต่อชีวิตข้ามาก
พรุ่งนี้จะครบรอบวันตายของนาง
ข้าต้องการลงไปเซ่นไหว้นาง
ข้าได้ข่าวจากพี่เจี้ยนลู
คนที่ชื่อ หยูซี นะ
เขาได้ส่งไปให้คนที่ชื่อ หลิวเอ่อ ที่หมู่บ้านด้านล่าง
นั่นมันเมื่อ 8 ปีที่แล้วนะ
ฉิงชู่ เจ้าตามหาเขาเพราะพี่ชายเจ้ารึ?
เจ้าเด็กปากมากนั่น
ข้าแค่พูดอะไรนิดหน่อย เขาก็หลุดปากออกมาหมดเลย
ที่จริงแล้ว เจ้าบอกว่า เจ้ามาที่นี่เพื่อเรียนวิชากระบี่
มันก็แค่ข้ออ้างใช่มั้ย?
ศิษย์พี่ ข้าขอโทษ
ไม่เป็นไร เจ้ามาตามหาคนและหาเรื่องคนอื่นที่เทียนหยง?
ถ้าไม่ ข้าจะช่วยเจ้าสืบข่าวเอง
ขอบคุณ ศิษย์พี่
ขอบคุณอะไรกัน พวกเราเป็นศิษย์พี่ ศิษย์น้องกันนะ
อันที่จริงข้าก็อยู่ที่เทียนหยงมานานแล้ว
มีแต่ศิษย์พี่น้องผู้ชายทั้งนั้น ไม่มีผู้หญิงไว้คุยด้วยเลย
เจ้ามาก็ดีแล้ว ข้ามีความสุขมากๆ
เจ้ายังอยากจะตามหา ฮั่นหยู่ซีอยู่มั้ย?
ข้าไม่แน่ใจ
ข้าอยากจะลงจากเขาไปถาม หลีเอ่อ
เจ้าไปไม่ได้นะ
เทียนหยงเรามีกฏ
ห้ามลงจากเขา หากไม่ได้รับอนุญาต
แล้วจะทำยังไง?
ข้ามีวิธี
เจ้าหลิง ทำไมเจ้ามาแอบฟังอยู่นี่?
ใครกันที่บอกให้ข้ามาหาเจ้าได้ทุกเวลา ฉิงชู่ เจ้าได้ยินอย่างนั้นใช่มั้ย?
ศิษย์พี่ ท่านว่ามีทางอะไรนะ?
พรุ่งนี้ศิษย์พี่รองได้รับอนุญาตให้ลงเขา ข้าจะตามเค้าลงเขาไปซื้อหมึกกับกระดาษ
ถึงเวลานั้น ข้าจะไปช่วย
ขอบคุณศิษย์พี่
สมควรแล้ว ข้าก็แค่ดูแลศิษย์น้องเท่านั้น
ข้าเห็นว่าเจ้าทำให้แต่ชิงเส่วคนเดียว
น่าไม่อาย
ทางลงเขาอยู่ทางนี่ ถ้าเจ้าไม่อยากผ่านด้านหน้า
แล้วถูกพวกเค้าตรวจพบ
ขอบคุณสำหรับคำเตือน ข้าจะระวัง
ทำไมเจ้ายังดื้อดึงอยู่ได้
เจ้าไม่สนว่าจะถูกไล่ออกจากเทียนหยงเลยรึ?
ข้าเพียงแต่ดื้อดึงให้กับคนที่ห่วงใย
ตูซูเจ้าไม่เข้าใจหรอก
ถึงข้าจะถูกไล่ออกจากเทียนหยง ข้าก็จะไป
เจ้าไม่ต้องมาห่วงข้า
อย่าหาโอกาสให้หลิงต้วนมาทำร้ายเจ้าได้
ข้าไปแล้ว ลาก่อน
เดี๋ยวก่อน
ตามข้ามา
เจ้าจะนำทางข้าลงลงเขารึ?
จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนมาเห็นเข้า?
ข้ารู้ทางลัด
ไม่มีใครหาเจอ
ซุนฝาง?
ชื่อคนรักของเจ้า?
ปีนั้น ข้ากับ ซุนฝาง ได้แยกจากกัน
ที่ในมหาสมุทร
ดังนั้น ไม่ว่าข้าจจะรำลึกถึงนางเมื่อไหร่ ข้าก็จะหาแหล่งน้ำ
และเซ่นไหว้นาง
ข้าหวังว่าแม่นี้จะไหลออกไป
จนถึงวันที่
มันนำความคิดของข้าที่มีต่อนาง
ไหลไปยังมหาสมุทร
ใครจะรู้ว่าหลิวเอ่อ ตายไปหลายปีแล้ว
ข้าไม่ต้องคิดมากนะ อย่างน้อยเจ้าก็หาหยูซีพบ
แต่ข้าไม่คิดอย่างนั้น ถ้าเขาคือ หยูซีจริงๆ
ชื่อก็ใช่ อายุก็ใช่ และ เวลาก็ตรงกันด้วย
ถ้าเขาไม่ใช่แล้วจะเป็นใครได้?
ทำไมพวกเค้าถึงลงจากเขา?
จะต้องแอบลงมาแน่
ช่างกล้านัก
กลับกันเถอะ ข้าจะไปฟ้องศิษย์พี่หลิงต้วน
เดี๋ยวก่อน
พวกข้าอาจจะมีเหตุผลที่ต้องลงมาก็ได้
อย่าบอกศิษย์พี่รองเลยนะ
ได้ ทำตามเจ้าพูดล่ะกัน
ทำไมสร้อยข้อมือเจ้าเรืองแสงได้?
พี่ใหญ่ พี่ใหญ่?
พี่่ใหญ่ อะไรกัน?
หยูซึ
เจ้าเป็นอะไร?
เจ้ารู้สึกไม่ค่อยดีรึ?
ไม่ ข้าคิดถึงเรื่องบางอย่างในอดีต
ข้าคิดถึงแม่ข้า
แต่จำมันไม่ได้
เจ้าจำเรื่องราวสมัยเด็กไม่ได้เลยรึ?
ข้าจำได้แต่เรื่องที่เกิดหลังจากข้าอยู่ที่เทียนหยง
อาจารย์และศิษย์พี่ไม่เคยพูดถึงมันให้ข้าฟัง
ข้ามารู้ที่หลัง
ครอบครัวข้าไม่อยู่แล้ว
อาจารย์เจ้ากับศิษย์พี่เจ้าไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเจ้า
พวกเค้าอาจจะกลัวเจ้าเจ็บปวดที่ต้องเสียคนใกล้ชิดไป
คนที่มีประสบการณ์นี้เท่านั้นถึงจะรู้
ความเจ็บปวดแบบนี้
ทำให้คนๆนึงแทบจะหมดความหวัง
เส้ากง
เจ้าคงมีประสบการณ์อย่างนี้มาหลายครั้งแล้วซินะ
เจ้าถึงอยากเป็นหมอ
เพื่อบรรเทาความทุกข์ให้กับมนุษย์ ถูกมั้ย?
ข้าไม่ได้ดีอย่างที่เจ้าคิด
ครอบครัวข้าตายเมื่อตอนที่ข้ายังเด็ก
ข้าไม่มีที่พึ่ง
ข้าคิดข้ากล้วที่จะยอมจำนนต่อโชคชะตา
ดังนั้น ข้าเลยออกเดินทางไปย้งที่ต่างๆ
ข้ามีประสบการณ์ชีวิตที่แสนลำบาก
รวมทุกอารมณ์ของมนุษย์
และข้าก็ได้พบว่าโลกนี้
มันช่างสวยงาม และ ได้พบผู้หญิง
นางคือ องค์หญิง เพ้งไหล ซุน ฝาง
ความรัก มันคือสิ่งล่อใจใช่มั้ย?
มันสามารถทำให้คนเงียบงัน?
มันคือมุมนึงที่ซ่อนอยู่ในหัวใจ?
ฉันไม่สามารถพูดออกไปดังอย่างไม่ตั้งใจ
พื้นที่ปกคลุมด้วยหิมะมีหมาป่าเต็มไปหมด
ไม่กล้าโทษความเหินห่างของเธอ
กลัวว่าดอกไม้จะลอยออกไป
กลัวว่าฝนจะตก
กลัวว่าจะมีใครสักคนที่รอผมอยู่
รักใครศักคน มันผิดด้วยหรือ
เพียงเพราะเราต่างกัน
ข้าพบว่าเวลานั้นข้าเหมือนกับปีศาจจากขุมนรก
ข้าฆ่าหมาป่าทั้งหมด
ถ้ามือเหล่านั้น
ไม่สามารถยึดเธอไว้ให้แน่น
คุณชาย
ฉันจะขอโอบกอดช่วงเวลานั่น
รักใครศักคน มันผิดด้วยหรือ
ไม่สามารถอยู่กับเธอตลอดไป
ข้าไม่คิดว่านางจะไม่กลัวข้า
นางยังเป็นห่วงอาการบาดเจ็บของข้าอีก
นางตามข้าเข้ามาในถ้ำ
ข้าเหมือนเป็นคนป่า
นางไม่สนใจว่าข้าเคยเป็นอะไรมาก่อน
พวกเราท่องเที่ยวไปด้วยกัน
พวกเราหาไม้มาทำพิณ
นางพาข้าไป
ด้านหลัง เมือง เพ้งไหล
มันคือมุมนึงที่ซ่อนอยู่ในหัวใจ?
ฉันไม่สามารถพูดออกไปดังอย่างไม่ตั้งใจ
ไม่กล้าที่จะจับมันเบา ๆ
เวลานั้น
มันเป็นช่วงที่ข้ามีความสุขที่สุดในชีวิต
ข้าคิดว่าข้าจะอยู่กับนางตลอดไป
แต่่ข้าล้มป่วย
ข้าไม่ต้องการใก้ซุนฝางเป็นห่วงข้า
ดังนั้นข้าเลยจากเพ้งไหลมา
และหาวิธีที่จะรักษาตัวเอง >>>
พวกเราผิดด้วยหรือ
เพียงต้องการเส้นทางที่แตกต่างกันในทางแยก
ถ้ามือเหล่านี้
ไม่สามารถเหนี่ยวรั้งมือของเธอไว้
หลังจากนั้น
เมื่อข้าหายป่วย
มันเหมือนไม่เคยเกิดขึ้นกับข้า
เพ้งไหล ถูกทำลาย และหายไป
ผู้คนบนเกาะนั้น
ไม่มีใครรอดชีวิต
ซุนฝาง
ซุนฝาง
จากนั้นมา
ข้าก้ไม่พบซุนฝางอีกเลย
มาจนได้
เมื่อไม่กี่วันมานี้ ข้ารู้สึกว่าเจ้า
วนเวียนอยู่แถวนี้
ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะใจร้อนขนาดนี้
บอกมา เจ้าเป็นใคร?
นี่เสียงอะไร ระฆังเตือนภัย
มีคนบุกเข้าเทียนหยง
เร็วเข้า
ตูซู เจ้ารีบหนีไปก่อน
ทำไมเจ้าอยู่ที่นี่?
ข้า
ข้า โอหยางเส้ากง เป็นศิษย์ใหม่
ข้าให้ศิษย์พี่ตูซูลงเขามากับข้า มันไม่ใช่ความผิดของเค้า
เจ้าเป็นใคร?