บทที่ 07 - The Secret Garden โดย ฟรานเซส ฮอดจ์สัน Burnett - กุญแจสู่ การ์เด้น

บทที่ VII กุญแจสู่สวน สองวันหลังจากนี้เมื่อแมรี่เปิดตาของเธอเธอนั่งตรงเตียงทันที และเรียกให้มาร์ธา "ดูที่ Moor! ดูที่ Moor!" พายุฝนได้สิ้นสุดและหมอกเมฆสีเทาและได้รับการกวาดไปในเวลากลางคืน โดยลม ลมตัวเองได้หยุดและสดใส, สีฟ้าโค้งลึกสูงกว่า ที่เฉอะแฉะ ไม่เคย, แมรี่ไม่เคยฝันของท้องฟ้าดังนั้น สีน้ำเงิน ในประเทศอินเดียท้อ​​งฟ้าถูกความร้อนและที่เห็นได้ชัด; นี้คือสีฟ้าเย็นที่ลึกซึ่งเกือบจะลำบาก เพื่อประกายไฟเช่นน้ำของทะเลสาบที่ลึกบางส่วนที่น่ารักและที่นี่และมีสูง, สูงใน blueness โค้งลอยเมฆก้อนเล็ก ๆ ของหิมะสีขาวขนแกะ โลกที่กว้างไกลของมัวร์ของตัวเองเบา ๆ มองสีน้ำเงินแทนมืดมน สีม่วงดำหรือสีเทาอันยิ่งใหญ่น่าเบื่อ "Aye,"มาร์ธากล่าวด้วยรอยยิ้มร่าเริง "th พายุ'กว่าสำหรับบิต มันไม่เหมือนปีนี้ที่'th'นี้เวลา o มันจะไปปิดในเวลากลางคืนชอบมัน pretendin'มันไม่เคยได้รับที่นี่ไม่เคย หมายถึงการกลับมาอีก นั่นเป็นเพราะฤดูใบไม้ผลิที่'เกี่ยวกับวิธีการของมัน It'sa ทางยาวออก แต่มันที'." "ฉันคิดว่าบางทีมันก็ฝนตกหรือมองที่มืดในอังกฤษ"Mary กล่าวว่า "เอ๊ะ! ไม่มี!"มาร์ธากล่าวว่านั่งบนส้นเท้าของเธอในหมู่แปรงตะกั่วดำของเธอ "soart'th'Nowt o!" "สิ่งที่หมายความว่า?"แมรี่ถามอย่างจริงจัง ในประเทศอินเดียชาวพื้นเมืองที่พูดภาษาถิ่นที่แตกต่างกันเพียงไม่กี่คน เข้าใจดังนั้นเธอจึงไม่ประหลาดใจเมื่อมาร์ธาใช้คำที่เธอไม่เคยรู้ Martha หัวเราะเป็นเธอได้ทำในเช้าวันแรก "มีในขณะนี้"เธอกล่าว "ก็เคยพูดคุยในวงกว้างอีกครั้งเหมือนยอร์ค นาง Medlock กล่าวว่าฉันจะต้องไม่ th'Nowt o''soart'หมายถึง'nothin' - of - the - sort'"อย่างช้าๆและระมัดระวัง"แต่มันจะใช้เวลา ยาวเพื่อบอกว่ามัน สถานที่ sunniest th อร์คเชียร์ของ'บนแผ่นดินโลก เมื่อมันถูกแดดจัด ผมบอกเจ้า tha'd เช่น Moor th'หลังจากที่บิต เพียงแค่คุณรอจนกระทั่งคุณเห็นที่'สีทองบุปผา Gorse'TH TH'บุปผา o'' ไม้กวาด,'th'Heather flowerin', ระฆังสีม่วง,'ผีเสื้อหลายร้อย O' ผึ้ง flutterin''hummin''skylarks soarin'ขึ้น'Singin' คุณจะต้องการได้รับการออกเมื่อมันเป็นพระอาทิตย์ขึ้น'สดออกกับมันทุกวันไม่เช่น Dickon." "Could ฉันเคยได้รับมี"แมรี่ถามละห้อยมองผ่านหน้าต่างของเธอที่ ไกลออกสีฟ้า ก็เพื่อใหม่และมีขนาดใหญ่และยอดเยี่ยมและ เช่นสีฟ้า "ผมไม่ทราบว่า,"มาร์ธาตอบ "ท่าที่ไม่เคยใช้'ขาตั้งแต่ท่า'ท่าคือ เกิดดูเหมือนว่าถึงฉัน ท่าที่ไม่สามารถเดินห้ากิโลเมตร มันห้ากิโลเมตรถึงกระท่อมของเรา." "ผมควรจะต้องชอบที่จะเห็นกระท่อมของคุณ."Martha จ้องที่ช่วงเวลาที่เธออยากรู้ ก่อนที่เธอจะเอาแปรงขัดของเธอและเริ่มที่จะถูถูอีกครั้ง เธอคิดว่าใบหน้าที่ธรรมดาขนาดเล็กไม่ได้มีลักษณะที่ค่อนข้างเปรี้ยวเช่นในขณะนี้ ตามที่มันได้ทำในเช้าวันแรกที่เธอเห็นมัน มันดูเหมือนเป็นเพียงแค่เรื่องจุกจิกเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นซูซานแอนได้เมื่อเธอต้องการบางสิ่งบางอย่างมาก "ผมจะถามแม่ของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้"เธอกล่าว "เธอเป็นหนึ่ง o'พวกเขาเกือบตลอดเวลาที่เห็น วิธีที่จะทำสิ่งที่ มันเป็นวันของฉันออกมาในวันนี้'ฉัน Goin'บ้าน เอ๊ะ! ฉันดีใจที่ นางคิดว่าแม่ Medlock มาก O' บางทีเธออาจจะพูดกับเธอ." "ผมชอบคุณแม่ของคุณ"Mary กล่าวว่า "ฉันควรจะคิดท่า'ไม่,"มาร์ธาที่ตกลงกันไว้ ขัดออกไป "ผมไม่เคยเห็นเธอ"Mary กล่าวว่า "ไม่มีท่า'ไม่ได้"มาร์ธาตอบ เธอลุกขึ้นนั่งบนส้นเท้าของเธออีกครั้งและลูบปลายจมูกของเธอกับด้านหลังของเธอ มือเช่นถ้างงสักครู่ แต่เธอสิ้นสุดวันที่ค่อนข้างบวก "ดีเธอเหมาะสมที่'หนัก workin''goodnatured'สะอาดที่ไม่มีใคร ช่วย likin'เธอว่าพวกเขาต้องการเห็นเธอหรือไม่ เมื่อฉัน Goin'บ้านของเธอในวันที่ฉันออกฉันเพียงแค่กระโดดสำหรับความสุขเมื่อฉัน crossin' Moor.""ฉันชอบ Dickon,"เพิ่ม Mary "และฉันไม่เคยเห็นเขา." "ดี"มาร์ธาอย่างกล้าหาญกล่าวว่า"ผมได้บอกเจ้าที่ที่'นกมากชอบเขา'th' กระต่าย'แกะป่า'ม้า, สุนัขจิ้งจอก'th'ตัวเอง ผมสงสัยว่า"จ้องมองที่เธอ reflectively"สิ่งที่ Dickon จะคิดว่าของเจ้า" "เขาจะไม่ชอบฉัน"แมรี่กล่าวว่าในการแข็งวิธีการเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอเย็น "ไม่มีใครไม่." Martha มองสะท้อนแสงอีกครั้ง "อย่างไรท่า'เช่น thysel'?"เธอถาม, จริงๆค่อนข้างเป็นถ้าเธออยากรู้อยากเห็นที่จะรู้ว่า แมรี่ลังเลสักครู่และคิดว่ามันมากกว่า "ไม่ได้ที่ทั้งหมด -- จริงๆ"เธอตอบ "แต่ฉันไม่เคยคิดว่าก่อนที่จะ." Martha grinned เล็กน้อยเช่นถ้าที่ความทรงจำบางอย่างอบอุ่น "แม่บอกว่าให้ฉันอีกครั้ง"เธอกล่าว "เธอที่อ่างล้างของเธอ'ผมอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี'Talkin'ไม่ดีของพื้นบ้าน,'เธอ จะเปิดรอบกับฉัน says :'ท่า'หนุ่มจิ้งจอกท่า'! มีท่า'หมายถึง sayin'ท่า'ไม่ได้เช่นนี้'ท่า'ไม่ชอบที่หนึ่ง ท่าวิธีการที่ไม่ต้องการ thysel'?'มันทำให้ฉันหัวเราะ'มันนำฉันไปของฉัน ความรู้สึกในนาที." เธอกลับออกไปในสุราสูงทันทีที่เธอได้รับมารีย์อาหารเช้าของเธอ เธอจะเดินไปห้าไมล์ข้าม Moor ที่กระท่อมและเธอกำลังจะไป ช่วยแม่ของเธอกับการซักผ้าและทำเบเกอรี่ของสัปดาห์และเพลิดเพลินกับตัวเองอย่างทั่วถึง แมรี่รู้สึก lonelier กว่าเดิมเมื่อเธอรู้ว่าเธอก็ไม่อยู่ในบ้าน เธอเดินออกไปที่สวนเร็วที่สุดและสิ่งแรกที่เธอทำก็คือ เพื่อให้ทำงานได้รอบและรอบที่สวนดอกไม้น้ำพุสิบครั้ง เธอนับครั้งอย่างระมัดระวังและเมื่อเธอเสร็จเธอก็รู้สึกดีขึ้น สุรา แสงแดดที่ทำดูสถานที่ทั้งหมด ที่แตกต่างกัน ที่สูง, ลึก, สีฟ้าโค้งมากกว่า Misselthwaite เป็นมากกว่ามัวร์และ เธอเก็บไว้ยกใบหน้าของเธอและมองขึ้นไปก็พยายามที่จะจินตนาการว่ามันจะเป็น ชอบที่จะนอนลงบนหนึ่งในน้อยหิมะสีขาวเมฆและลอยเกี่ยวกับ เธอเข้าไปในสวนครัวเป็นครั้งแรกและพบว่าเบน Weatherstaff ทำงานที่นั่นด้วย สองชาวสวนอื่น ๆ การเปลี่ยนแปลงในสภาพอากาศที่ดูเหมือนจะได้ทำเขาดี เขาพูดกับเธอสอดคล้องของตัวเองของเขา "ทีฤดูใบไม้ผลิของ','"เขากล่าว "ไม่สามารถท่า'กลิ่นมันได้หรือไม่" แมรี่ sniffed และคิดว่าเธอจะสามารถ "ผมได้กลิ่นสิ่งที่ดีและสดใหม่และ ชุบน้ำหมาด ๆ "เธอกล่าว "นั่นคือแผ่นดินที่อุดมไปด้วย th'ดี"เขาตอบ ขุดออกไป "It's ในอารมณ์ขันเมฆินทร์'พร้อมที่จะเจริญเติบโตได้สิ่งที่ดี มันดีใจที่เมื่อเวลา Plantin'มา มันน่าเบื่อในช่วงฤดู​​หนาวที่'เมื่อมันมี nowt ที่จะทำ ใน th'สวนดอกไม้ออกมีสิ่งที่จะ stirrin'ลงมาด้านล่างใน th'มืด th'ของดวงอาทิตย์ warmin''em คุณจะเห็นบิต O'spikes stickin สีเขียว' แผ่นดินสีดำ'th'O หลังจากที่บิต." "สิ่งที่พวกเขาจะเป็นอย่างไร"แมรี่ถาม "Crocuses'snowdrops' daffydowndillys มีท่าไม่เคยเห็นพวกเขาหรือไม่" "เลขที่ ทุกอย่างจะร้อนและเปียกและสีเขียวหลังจากที่ฝนตกในอินเดีย"Mary กล่าวว่า "และฉันคิดว่าสิ่งที่จะเติบโตขึ้นในเวลากลางคืน.""เหล่านี้จะไม่เติบโตขึ้นในคืน"กล่าวว่า Weatherstaff "Tha'll ต้องรอให้'em พวกเขาจะโผล่ขึ้นเล็กน้อยที่สูงขึ้นที่นี่, push' ออกขัดขวางมากขึ้นมีการ'ทำให้ผมไม่หยิกใบวันนี้'อีกว่า คุณดู'em." "ฉันไป"ตอบ Mary เร็ว ๆ นี้ที่เธอได้ยินทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบที่อ่อนนุ่ม เที่ยวบินของปีกอีกครั้งและเธอรู้ว่าในครั้งเดียวที่มี Robin มาอีกครั้ง เขาฮึกเหิมมากและมีชีวิตชีวาและ hopped เกี่ยวกับเพื่อให้ใกล้กับเท้าของเธอและใส่ของเขา หัวในด้านหนึ่งและมองไปที่เธอว่าเธอมีเลศนัยถามเบน Weatherstaff คำถาม "คุณคิดว่าเขาจำได้หรือไม่"เธอกล่าว "จำเจ้า!"Weatherstaff กล่าวอย่างไม่พอใจ "เขารู้ว่าตอกะหล่ำปลีทุกคนในวันที่'สวนให้คนเดียวที่'คน เขาไม่เคยเห็นหญิงสาวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่นี่ก่อนที่จะเป็น'ของเขางอเกี่ยวกับ findin'ออกทั้งหมดเกี่ยวกับการ เจ้า ท่าไม่จำเป็นต้องพยายามที่จะซ่อนอะไรจาก เขา." "เป็นสิ่งที่กวนลงมาด้านล่างในที่มืดในสวนซึ่งเขาอาศัยอยู่ที่?" แมรี่ถาม "สิ่งที่สวน?"Weatherstaff grunted, กลายเป็นโกรธอีกครั้ง "หนึ่งที่เก่าเพิ่มขึ้นต้นไม้ที่มี."เธอไม่สามารถช่วยถามเพราะเธอ อยากมากที่จะรู้ว่า "ดอกไม้ทั้งหมดที่มีการตายหรือการทำบาง พวกเขามาอีกครั้งในช่วงฤดู​​ร้อน? จะมีดอกกุหลาบที่เคยหรือไม่""ถามว่า"เบน Weatherstaff กล่าวว่า hunching ไหล่ของเขาที่มีต่อ Robin "เขาเพียงคนเดียวที่รู้ว่าเป็น ไม่มีใครได้เห็นภายในสิบปี'." สิบปีเป็นเวลานาน, แมรี่คิดว่า เธอได้รับการเกิดสิบปีที่ผ่านมา เธอเดินออกไปอย่างช้าๆคิด เธอก็เริ่มที่จะชอบสวนเช่นเดียวกับที่เธอได้เริ่มที่จะชอบ Robin และ Dickon และแม่ของมาร์ธา เธอเป็นจุดเริ่มต้นที่จะชอบ Martha, เกินไป ที่ดูเหมือนหลาย ๆ คนที่ดีที่จะชอบ -- เมื่อคุณไม่ได้ใช้ที่ชื่นชอบ เธอคิดว่าของ Robin เป็นหนึ่งในคนที่ เธอไปเดินของเธอที่อยู่นอกความยาวของผนังไม้เลื้อยที่ปกคลุมมากกว่าที่เธอได้เห็น Tree Tops; และครั้งที่สองเธอเดินขึ้นและลงที่น่าสนใจที่สุดและ สิ่งที่น่าตื่นเต้นเกิดขึ้นกับเธอและมันก็ผ่านทุกเบน Weatherstaff ของ Robin เธอได้ยินเจี๊ยบและ Twitter และเมื่อเธอมองที่เปลือยดอกไม้ที่เตียงของเธอ ด้านซ้ายมีเขาเกี่ยวกับการกระโดดและทำท่าจะถากถางสิ่งที่ออกมาจากแผ่นดิน ที่จะชักชวนเธอว่าเขาไม่ได้ตามเธอ แต่เธอก็รู้ว่าเขาตามเธอและแปลกใจที่เต็มไปเพื่อให้เธอมีความสุขที่ เธอเกือบสั่นเล็กน้อย "คุณจะจดจำฉัน!"เธอร้อง "คุณ! คุณจะสวยกว่าสิ่งอื่นใดในโลก!" เธอ chirped และพูดคุยและ coaxed และเขา hopped และ flirted หางของเขาและ twittered มันก็เป็นถ้าเขาพูดถึง เสื้อกั๊กสีแดงของเขาเป็นเหมือนผ้าซาตินและเขาป่องเต้านมเล็ก ๆ ของเขาออกมาและถูกปรับเพื่อให้ และเพื่อให้ที่ยิ่งใหญ่และสวยว่ามันเป็นจริงๆเป็นหากเขาแสดงให้เธอ ที่สำคัญและเป็นเหมือนคนเป็นมนุษย์ Robin อาจจะ รักแมรี่ลืมว่าเธอเคยขัดในชีวิตของเธอเมื่อตอนที่เขาอนุญาตให้เธอไป วาดใกล้ชิดและใกล้ชิดกับเขาและโค้งลงและพูดคุยและพยายามที่จะทำให้บางสิ่งบางอย่าง เช่นเสียงนก Oh! ที่จะคิดว่าเขาจริงควรปล่อยให้เธอมาเป็นที่อยู่ใกล้กับเขาเป็นที่! เขารู้ว่าไม่มีอะไรในโลกที่จะทำให้เธอใส่ออกมือของเธอที่มีต่อเขาหรือเขาตกใจ ในทางที่น้อยที่สุดอย่างน้อย เขารู้ว่ามันเพราะเขาเป็นคนจริง -- เพียง nicer กว่าคนอื่น ๆ ใน โลก เธอมีความสุขมากที่เธอแทบจะไม่กล้าที่จะ หายใจ ดอกไม้ที่เตียงก็ไม่ได้เปลือยมาก มันก็เปลือยของดอกไม้เนื่องจากพืชยืนต้นที่ได้รับการลดลงสำหรับ ส่วนที่เหลือในช่วงฤดู​​หนาวของพวกเขา แต่มีไม้พุ่มสูงและคนที่ต่ำที่เพิ่มขึ้นรวมกันที่ ด้านหลังของเตียงและเป็น Robin hopped เกี่ยวกับการภายใต้พวกเขาเธอเห็นเขากระโดดมากกว่ากองเล็ก ๆ ของการเปิดสดใหม่ขึ้น โลก เขาหยุดที่มันจะมองหาหนอน แผ่นดินที่ได้รับการเปิดขึ้นเพราะสุนัขที่ได้รับการพยายามที่จะขุดตุ่นและเขาได้ มีรอยขีดข่วนค่อนข้างเป็นหลุมลึก แมรี่มองไปที่มันไม่ทราบจริงๆว่าทำไมหลุมอยู่ที่นั่นและเป็นเธอดูเธอ เห็นสิ่งที่ถูกฝังในเกือบดินที่เพิ่งเปิด มันเป็นสิ่งที่ชอบแหวนของเหล็กเป็นสนิมหรือทองเหลืองและเมื่อ Robin ที่บินขึ้นลง ต้นไม้ที่ใกล้เคียงเธอใส่ออกมือของเธอและหยิบแหวนขึ้น มันเป็นมากกว่าแหวนอย่างไรก็ตามมันเป็นคีย์เก่าที่ดูราวกับว่ามันได้รับ ฝังอยู่เป็นเวลานาน รักแมรี่ลุกขึ้นยืนและมองไปที่มันด้วยใบหน้าตกใจเกือบเป็นจะแขวน จากนิ้วของเธอ "บางทีจะได้รับการฝังสำหรับสิบปี" เธอกล่าวว่าในกระซิบ "บางทีมันอาจเป็นกุญแจสำคัญในสวนที่"