Tip:
Highlight text to annotate it
X
เคยสงสัยมั้ยว่ามันอาจจะมีบางอย่าง ที่มีขนาดใหญ่มากๆ อยู่ข้างนอกนั่น
บางอย่างที่เรามองไม่เห็น? ใช่! มันมีจริงๆ เราเรียกว่าสสารมืด
สสารมืดกระจายตัวทั่วไปในอวกาศ ครอบคลุมทางช้างเผือกและกาแลคซี่อื่นๆ
มันมีปริมาณมากกว่าสสารที่เรามองเห็นในเอกภพถึงสี่เท่า ถึงแม้ว่าเราจะไม่เห็นมัน
หรือสังเกตมันได้ตรงๆก็ตาม!
ถ้าอย่างนั้นเรารู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ตรงนั้นล่ะ? นั่นเป็นเพราะว่าแรงโน้มถ่วงนั่นเอง กาแลคซี่ก็เหมือนม้าหมุนขนาดยักษ์
ซึ่งมีดวงดาววิ่งอยู่รอบๆ และเพื่อที่จะอยู่ได้ในม้าหมุน ดาวแต่ละดวงต้องยึดให้แน่นๆ
(และนั่นคือบทบาทของแรงโน้มถ่วง) ถ้าไม่อย่างนั้นมันก็จะหลุดลอยออกไปในอวกาศ
ปัญหาคือ แรงโน้มถ่วงจากดวงดาวที่เราเห็นไม่แรงพอ
ไม่แรงพอที่จะยึดกาแลคซี่ไว้ได้ แปลว่าดาวทุกดวงควรจะกำลังโดนเหวี่ยงออกจากม้าหมุน!!
แต่นั่นไม่ได้เกิดขึ้น มันเหมือนกับว่ามีเชือกที่เรามองไม่เห็น พยายามดึงดวงดาวไว้
นักฟิสิกส์เชื่อว่าเชือกนั้นคือแรงโน้มถ่วงจากสิ่งที่เรามองไม่เห็น ดังนั้นมันคือ สสารมืด
แล้วเรารู้ความเร็วของดาวแต่ละดวงในกาแลคซีได้ยังไง? ปรากฏการณ์ดอปเพลอร์ไงล่ะ
ซึ่งนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเสียงรถตำรวจมีความถี่ที่ต่ำลงเมื่อรถวิ่งผ่านไป ปรากฏการณ์นี้ก็เป็นจริงกับแสงเช่นกัน
นั่นคือวิธีที่เรดาห์รู้ความเร็วของเราได้ และนักดาราศาสตร์ก็สามารถรู้ความเร็วในการหมุนของกาแลคซีเช่นกัน
ดังนั้น เราใช้สิ่งที่เราเห็นเพื่อที่จะหาในสิ่งที่เรามองไม่เห็นนั่นเอง