Tip:
Highlight text to annotate it
X
ผมจำได้ว่าร้องไห้กลับบ้านมาเพราะถูกรังแกมากๆ ที่โรงเรียน วันหนึ่ง
ผมถูกล้อจริงๆถึง 12 ครั้ง และผมก็บอกกับตัวเองว่า ถ้ามีคนมาล้อผมอีกสักคนเดียว
จบเลย พอกันที ผมไม่เอาแล้ว ดังนั้น พอเรียนเสร็จในวันนั้น ผมก็นั่งรถเข็น
ของผมไปหน้าโรงเรียน หวังว่าจะ ไม่มีใครเห็นผม และมีเด็กหญิงคนหนึ่งอยู่ฝั่งตรงข้าม
สนามเด็กเล่นร้องตะโกนเรียกชื่อผม เฮ้ นิค! เยี่ยมไปเลย มาอีกเลย เธอเดินปรี่มาหาผม
แล้วสบตาผม และบอกว่า นิค ฉันแค่อยากบอกให้เธอรู้ว่า วันนี้เธอดู
ดีมากเลย และผมก็อึ้งไปเลย! นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการจริงๆเลย เธอไม่ได้รู้เลย
ว่าผมรู้สึกหดหู่แค่ไหน และเศร้ามาก และบางครั้งในชีวิตประจำวันคุณก็
ทำงาน เรียนหนังสือ มันไม่เกี่ยวกับคุณ หรือว่า คุณรู้สึกอย่างไร ลองมองต่างมุม
และดูซิว่าคุณสามารถให้กำลังใจคนอื่น รัก คนอื่น และสร้างแรงบันดาลใจพวกเขา