Tip:
Highlight text to annotate it
X
เหมือนกับเกราะเลย
เต็มไปด้วยแสง
ที่ส่องแสงอยู่บน
ทางเดิน
ดอกไม้ที่ร่วงหล่น
แม้แต่เด็กๆ
นั้นมารวมตัวกัน
เพื่อที่จะรอ
คนที่ไม่มีปีก
รักในรอยยิ้ม
รักในแสงทอ
จากความฝันของเธอ
ลอเรน!
รอก่อน รอเลน!
รอเดี๋ยว
เรากำลังอยู่ระหว่างการซ้อมหนักกันนะ
เราซ้อมไม่ได้ถ้านักร้องเดี่ยวไม่อยู่น่ะ
เราซ้อมไม่ได้ถ้านักร้องเดี่ยวไม่อยู่น่ะ
รอเลน!
ชั้นทำไม่ได้หรอกพี่ชาย!
ชั้นรู้สึกไม่ดีน่ะ!
ชั้นรู้สึกไม่ได้มากๆเลย
รอเลน มันอะไรกัน?
มือเธอมีอะไร?
ผ่านมา 50 ปีแล้ว
แต่เมื่อประเทศนี้ลำบาก จากความแห้งแล้งสาหัส
แต่เมื่อประเทศนี้ลำบาก จากความแห้งแล้งสาหัส
เขานำน้ำจากใต้ดินจำนวนมาก
เขานำน้ำมาจากใต้ดินจำนวนมาก
และเมืองของเราเป็นเมืองเดียวที่รอดจากภาวะนั้น
และเมืองของเราเป็นเมืองเดียวที่รอดจากภาวะนั้น
มันไม่ใช่อย่างเดียวนั้น พวกเรารอดมาได้ก็ต้องขอบคุณเขา
มันไม่ใช่อย่างเดียวนั้น พวกเรารอดมาได้ก็ต้องขอบคุณเขา
เมื่อตอนที่เรามีแผ่นดินไหวระดับ 7 เมื่อ 12 ปีที่ผ่านมา
เมื่อตอนที่เรามีแผ่นดินไหวระดับ 7 เมื่อ 12 ปีที่ผ่านมา
เมื่อตอนที่เรามีแผ่นดินไหวระดับ 7 เมื่อ 12 ปีที่ผ่านมา
ตอนนั้นเขาได้แผ่รากลงไปในพื้นดิน
ตอนนั้นเขาได้แผ่รากลงไปในพื้นดิน
ที่หมู่บ้านของเราตั้งอยู่มาเป็นเวลานาน
มีสิ่งเดียวที่เข้ามาในหมู่บ้านของเรา
นั้นคือเล้าไก่เล็กๆ
คุณก็เห็น นี่มันไม่ใช่ต้นไม้ธรรมดาๆ
มันมีจิตวิญญาณที่ยิ่งใหญ่
ที่ไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบกับพวกมนุษย์ได้!
ที่ไม่สามารถเอามาเปรียบเทียบกับพวกมนุษย์ได้!
แล้วคุณจะตัดต้นไม้แบบนี้ได้ยังไง!
คุณจะต้องถูกลงโทษ
แต่ว่า...คุณอัลมานด์
ในการที่จะให้ถนนจากในเมือง ตัดผ่านภูเขามา
เราจะต้องผ่านทางนี้อยู่แล้ว
ผมไม่เคยบอกว่าคุณสร้างถนนไม่ได้!
ผมแค่ต้องการให้คุณรักษาต้นไม้นี้ไว้เท่านั้น!
ต้นไม้นี้ถูกเรียกว่าเป็นต้นไม้ผู้ปกครองแต่ว่า
ต้นไม้นี้ถูกเรียกว่าเป็นต้นไม้ผู้ปกครองแต่ว่า
มันก็เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นต้นไม้ที่กินคนด้วย
ดูเชือกนกิ่งไม้พวกนั้นสิ
ดูเชือกนกิ่งไม้พวกนั้นสิ
ใช่แล้ว มันเป็นต้นไม่ที่คนหลายคนที่ไร้ซึ่งความหวัง
ใช่แล้ว มันเป็นต้นไม่ที่คนหลายคนที่ไร้ซึ่งความหวัง
มาทิ้งภาระของเขาไว้
มาทิ้งภาระของเขาไว้
คุณ
เคยเห็นหน้าของคน
ที่มาแขวนคอตัวเองที่นี่ไหม?
ไม่..ไม่
พวกเขานั้นยิ้มอย่างสงบสุข
ราวกับว่าพวกเขานั้นตายในอ้อมอกของแม่ในบ้านเกิดของพวกเขา
ราวกับว่าพวกเขานั้นตายในอ้อมอกของแม่ในบ้านเกิดของพวกเขา
นั่นคือต้นไม้นี่แหละ...ต้นไม้นี่...
แล้วคุณจะตัดต้นไม้แบบนี้ได้ยังไง? คุณจะต้องถูกลงโทษ
ผมเชื่อว่าจะต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น
มันมีพลังมากขนาดนั้นเลย
พ่อ
แม่
สบายดีมั้ย?
ผมอยู่ปีที่แล้วครับ
แต่ว่ารอเลนยังอยู่ปีหนึ่งอยู่เลยหลังจากเข้าอยู่ที่หอนี่
ผมรู้สึกกังวลเล็กน้อยตั้งแต่มีเรื่องหลายๆอย่างเกิดขึ้น
ผมรู้สึกกังวลเล็กน้อยตั้งแต่มีเรื่องหลายๆอย่างเกิดขึ้น
แต่ผมคิดว่าผมคงทำได้ดี
จนกว่าเทอมหน้าจะเริ่ม
มันคงจะมีนักเรียนใหม่มากมาย
คนที่จะสับสนมากกว่าลอเรนอีก
ยังไงก็ตาม วันนี้...
รอเลน...
ไม่
แต่ว่า ความอยากอาหารของลอเรนดูเหมือนว่าสบายดี
แต่ว่า ความอยากอาหารของลอเรนดูเหมือนว่าสบายดี
ลอเรน
กรุณาแจ้งความรุนแรงของอาการ และความสามารถที่คุณจะสามารถจ่ายให้ผมได้
กรุณาช่วยผมด้วย หมอครับ น้องชายของผม... น้องชายของผม เขากำลัง...
ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ!
มีโทรศัพท์จากใครมั้ยที่ต้องการจะพบชั้นน่ะ?
คิดถึงสีเขียว
สัปดาห์นึงยังไม่ผ่านไปตั้งแต่
เราได้รับโทรศัพท์
เมื่อตอนที่หมอและชั้นได้มาเยี่ยมที่ชานเมืองของลอนดอน
มันยากที่จะได้เห็น
ว่าหมอไปเร็วนัก
โดยที่ไม่มีการตรวจสอบก่อนเลย
เหตุผลของทั้งหมดนี่คือ
ในน้ำเสียงของโทรศัพท์นั่น
กรุณาช่วยด้วยครับ หมอ
เขาคือน้องชายของผม มีบางอย่างผิดปกติกับเขาครับ!
คุณไม่สามารถหนีไปได้
อย่างแรกคือฝ่ามือของเขา จากนั้นก็หน้าอก
และก็แผ่กระจายไปทั่วร่าง
เขาจะกลายเป็นต้นไม้แบบนี้!
ความรักแสงทอ
จากความฝันของคุณ
จากท้องถนน
ความรักของการเจริญเติบโต
หมอคะ ใครกันคือเด็กที่มี ต้นไม้โตขึ้นจากร่างกายของเขาน่ะ?
คุณคือแอนดรูวใช่มั้ย?
ครับ
- น้องชายเธออยู่ไหนล่ะ? - น้องชายผม
กลับไปที่ห้องแล้วครับ
เขาบอกว่าเขาง่วงนอน
ถ้างั้นพาชั้นไปที่นั่น ทุกอย่างเริ่มขึ้นหลังจากที่ชั้นได้พบเขา
มันคงจะยากหน่อยเพราะว่ามันมีนักเรียนหลายคนจ้องมองอยู่และ...
คำนินทามันจะแพร่ออกไป
คุณยังไม่ได้บอกครูอีกหรอคะ?
ผมบอกใครไม่ได้หรอกครับ...ไม่มีทาง
คุณคงจะเป็นห่วงเขามาก ในฐานะพี่ชายสินะคะ
ถ้างั้นก็พาเขามาที่โรงแรมพาร์ซิมอนที่ถนนปาล์มคืนนี้นะ
เราอยู่ที่นั่นล่ะ
ครับ ขอบคุณครับ
ครับ ขอบคุณครับ
เธอรู้จักชั้นได้ยังไง?
หมอคนที่เคยมาบ้านเรานั้นบอกเราไว้น่ะครับ
เขาบอกว่าคนคนนั้นสามารถที่จะ รักษาโรคอะไรก็ได้ทุกอย่าง
และผ่าตัดอะไรก็ได้...
เขาบอกเราว่าคนๆนั้นชื่อว่า แบล๊คแจ็ค
ผมเลยพยายามอย่างที่สุดที่จะหาเบอร์โทรศัพท์คุณมา
นี่ ลอเรน
ไม่
รู้สึกยังไงบ้าง?
นายเป็นใครกัน?
ชั้นเป็นเพื่อนของเธอ
ใครกันนะ?
เธอจะจำได้
โอ้ น้องชายของเธอดูดีนะ
หมอคะ นี่คือลอเรน
กรุณาดูแลเขาด้วยครับ
หมอหรอ? หมอ? เขาเป็นหมอหรอ?
ใช่แล้ว เขาคือหมอแบล๊คแจ็ค
เขาจะรักษาโรคของเธอได้แน่ๆ
ผมไม่ชอบฉีดยา
ผมไม่อยากเจ็บ
พิโนโกะ
ได้ค่ะ!
ถอดเสื้อผ้าออกแล้วนอนตรงนี้นะ
แล้วหมอก็จะตรวจเธอนะ
น้องชายของผม...กรุณาช่วยน้องผมด้วยครับ!
สำหรับค่ารักษา ตอนผมอายุ 21 ผมจะสามารถใช้
เงินกองทุนที่คุณตาทิ้งไว้ให้ผม แล้ว...
- เอากล้องกับที่หนีบมา! - ค่ะ!
- เอากล้องกับที่หนีบมา! - ค่ะ!
นี่ คุณกำลังทำอะไรน่ะ?
ถนนที่ไปน้ำตกคาซุระนั้นก็ปิดไปแล้ว
มันจะใช้เวลาประมาณเดือนนึงกว่าจะถึงที่นี่หรือเปล่า?
นี่ แล้วคุณจะทำอะไรต่อไป?
มันใช้ไม่ได้ใช่มั้ย?
ตอนที่ผมอายุ 13 ขวบพอดีนั้น ผมสามารถได้ยินเสียงของคุณได้
ถูกต้องแล้ว มีแค่คนที่ มีหัวใจบริสุทธิ์เท่านั้นจึงจะสามารถได้ยินเสียงคุณได้
ผมเริ่มขโมยของเมื่อตอนอายุ 16
และเข้าคุกครั้งแรกเมื่อตอนอายุ 18
ผมนั้นยังได้ฆ่าคน เพราะว่าเรื่องเล็กน้อยจนผมไม่สามารถจำได้แล้วว่าคืออะไร
ผมมันแย่ที่สุด
ผมเดินทางไปเรื่องมาทั้งชีวิต
และกลับมาที่นี่เมื่อตอนอายุ 60
ผมกลับมาที่นี่เพื่อที่จะมาฆ่าตัวตายที่กิ่งของคุณ
แต่ผมก็ยังมีชีวิตอยู่....
ช่างเป็นคนอะไรอย่างนี้....
เจ็บหรือเปล่า?
ไม่ครับ
ยังมีรายงานเกี่ยวกับโรคประหลาด ที่เกิดขึ้นบนร่างกายมนุษย์
ในทันทีนั้น โรคเห็ดราที่งอกขึ้นมา
แห้ง เป็นผื่นแดง นั้นเกิดขึ้นไปทั่วทั้งร่างกาย
เพิ่มขึ้นและเพิ่มขนาดเริ่มเชื่อมต่อกัน
พวกมันแพร่ออกและสร้างตัวเป็นรูปแบบที่เหมือนกับเนื้องอกเห็ด
หรือบางอย่างที่ทำให้ผิวหนังนั้นหนาขึ้น เหมือนกับหนังของช้าง
ผิวหนังนั้นจะแห้งเป็นอย่างมาก และแสดงให้เห็นเหมือนกับเกล็ดปลาและมีอาการคัน
ผิวหนังนั้นจะแห้งเป็นอย่างมาก และแสดงให้เห็นเหมือนกับเกล็ดปลาและมีอาการคัน
แต่โรคพวกนั้นสามารถอธิบายได้ด้วยการแพทย์สมัยใหม่
บางอย่างนั้นเกิดจากไวรัส บางรายนั้นเกิดจากพิษของปรสิต
มันแตกต่างจากอาการแพ้
แต่สำหรับเด็กชายคนนี้ มันไม่มีอะไรเกี่ยวกับ อาการพวกนั้นเลย
เนื้อเยื่อตัวอย่างที่ผมเอามาาจากเด็กชายนั่น
มันเหมือนกับกาบต้นไม้ ต้นบีช
ชั้นชื่อพิโนโกะ
ชั้นเป็นผู้ช่วยและผู้จัดการของหมอผ่าตัดอัจฉริยะ หมอแบล๊คแจ็คล่ะ
ยินดีที่ได้รู้จักนะ
ชั้นไม่เคยได้ยินเรื่องของต้นไม้ที่งอกออกจากสิ่งมีชีวิตมาก่อนเลย
ชั้นไม่เคยได้ยินเรื่องของต้นไม้ที่งอกออกจากสิ่งมีชีวิตมาก่อนเลย
แล้ว คอร์ดิเซพ ล่ะ?
ผมได้ทำการศึกษาในห้องสมุดบ้างแล้ว ผมแค่กังวลกับเขามากเกินไป
คอร์ดิเซพ หรอ?
มันเป็นเห็ดชนิดหนึ่งที่เจริญเติบโต จากแมลงโบราณ
ชื่อทางวิทยาศาสตร์คือ คอร์ดเซพ ซิเนซิส
มันถูกใช้เป็นยาที่ประเทศจีนมาเป็นเวลานาน
แต่ว่า เห็ดนั้นเป็นเชื้อรา ง่ายกว่าพวกพืช
มันแน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่อะไรที่ซับซ้อนมากกว่ามอสหรือเฟิร์นจะเจริญเติบโตขึ้นบนสัตว์
มันแน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่อะไรที่ซับซ้อนมากกว่ามอสหรือเฟิร์นจะเจริญเติบโตขึ้นบนสัตว์
ผมจำเป็นจะต้องการทำการตรวจอย่างละเอียด ผมต้องการถึงพรุ่งนี้เพื่อที่จะจัดการสถานที่ที่มีเครื่องมือที่เหมาะสม
- ตกลงมั้ย ลอเรน? - ครับ...
บอกอาการให้ชั้นหน่อย
บางครั้ง มันก็หายใจลำบาก
นอกเหนือจากนั้น มันก็ไม่เจ็บอะไรเลย
ผมก็แค่ง่วงนอน ไม่ว่าผมจะนอนมากแค่ไหน ผมไม่สามารถตื่นได้
เธอฝันหรือเปล่า?
- พิโนโกะ เรียกแทกซี่มาหน่อย - โอเค
ผมจะพาทั้งสองคนไปส่งที่หอพักนะ
ขอบคุณครับ
- เรื่องกองทุนของเธอน่ะ.... - ครับ
- ชั้นไม่มีความสนใจเรื่องมรดกของคุณตาของเธอหรอกนะ - อะไรนะครับ?
เมื่อตอนที่เธอทั้งสองคนมีงานทำแล้ว เธอค่อยมาจ่ายชั้นจะกัน
เธอจะต้องจ่ายด้วยตัวเอง
ครับ!
ขอ เซนต์อันโด สก๊อต กับโซดาครับ
ปกติใช่มั้ยครับ ได้เลย
มีอะไรดีๆงั้นหรอ?
พวกชาวบ้านนั้นดีใจที่ถนนจากในเมืองจะผ่านมาทางนี้!
นายดีใจขนาดนั้นเลยหรอที่จะได้เข้าใกล้เมืองขนาดนั้นน่ะ?
ในเมืองน่ะมีโรงเรียนดีๆและโรงพยาบาลอยู่
ถ้ารถโดยสารผ่านมา มันจะใช้เวลาน้อยกว่าชั่วโมงนึงเพื่อที่จะมาที่นี่
เวลาเดินทางไปตามสันเขาอย่างที่เราเคทำมาตลอดน่ะ มันใช้เวลาเกือบครึ่งวันเพื่อที่จะไปถึงที่นั่นเลยนะ
นอกเหนือไปจากนั้น มันยังมีงานในเมืองอีก เราจะได้เลิกจนกันเสียที!
รู้มั้ย? พวกนายเอาแต่พูดกันแต่เรื่องว่าจะไปในเมือง
แต่พวกคนจากที่นู่นก็จะเริ่มเข้ามากันที่นี่
พวกคนที่ฉลาดมากๆและขี้โกงที่พวกนายไม่สามารถเอานะได้
พวกนายก็จะถูกพวกนั้นบดขยี้โดยพวกเขาทุกคน บ้านของพวกนายก็จะถูกยึด และที่ของพวกนาย...
แล้วหลังจากนั้นไม่นาน พวกนายก็จะได้แต่เสริฟอาหารให้พวกนั้น
ตาแก่ขี้เมาเอ้ย!
หยุดนะ อย่าไปยุ่ง
ไปกันเถอะ เราต้องตื่นกันแต่เช้านะพรุ่งนี้
ไปกันเถอะ เราต้องตื่นกันแต่เช้านะพรุ่งนี้
ไปกันเถอะ เราต้องตื่นกันแต่เช้านะพรุ่งนี้
นายไม่สนใจว่าต้นไม้จะต้องโดนโค่นลงเพื่อความร่ำรวยของตัวเองหรอ?
พวกงี่เง่าเอ้ย!
ยิง..เจ้าพวกนี้
คุณ อัลมาน
ผมขอโทษ แต่มันช่วยอะไรไม่ได้
อะไรนะ?
ผมหมายถึง ผมเห็นด้วยกับเรื่องที่คุณพูดครับ
ผมโทรประชุมเพื่อที่จะดูว่าถ้ามันจะมีทางไหนที่เราสามารถเปลี่ยนเส้นทางถนนโดยที่ไม่ต้องตัดต้นไม้ลง
แต่มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้
การเปลี่ยนแปลงแฝนการเมื่อมันเสร็จไปกว่า 80% แล้วนั้นมันแพงมากเลยครับ
ดังนั้น ผมเลยเสียใจที่พวกเขาปฏิเสธมัน
เข้าใจละ
อย่างน้อย คืนนี้ให้ผมเลี้ยงเครื่องดื่มคุณนะครับ
ครับ
ขอโทษนะ แค่มันมีโทรศัพท์ถึงุณน่ะ
ให้ผ่านได้เลย
หมอ...นั่นคือหมอแบล๊คแจ็คหรือเปล่า?
มีอะไรผิดปกติหรือ แอนดริว?
น้องผม...น้องผมไม่ได้อยู่ที่นั่นครับ!
ผมตามหาทั่วโรงเรียนแล้วแต่เขาก็ห่ายไปแล้ว!
ผมไม่รู้เลยว่าเขาหายไปตอนไหน
ผมหลับลึกมาก
อ้อ หนีออกไปกลางดึกอย่างนี้น่ะหรอ?
กลับไปนอนเถอะ ผมตั้งใจว่า จะกลับมาในตอนเช้า
แน่นอน
ผมมันโชคไม่ดีเอาซะเลย
และรถบรรทุกของผมนั้นก็ไม่ดีขึ้นเลย
เพราะว่า ไม่ว่าชั้นจะห่วงเขามาแค่ไหน
หมอนั้นก็คงจะไม่รู้หรอก
ใครกัน? นั่นใคร?
ผม...ผมจะต้องไป
มากันผม
เธอต้องไปไหนหรอ?
ไกล..บางที่ที่ไกลมาก
โอเค เราไปกันได้หรือยัง?
ตอนนี้ดูสิ ผมได้เอาเมล็ดพืชให้คุณแล้วด้วย
ตอนนี้เราก็เป็นเพื่อนกันแล้วนะ
ว้าว
ลอเรน?
ลอเรน! เธออยู่ไหนน่ะ?
ลอเรน!
รอเลน!
เขารู้จักที่ไหนนอกเหนือจากที่โรงเรียนหรือเปล่า?
ลอเรนนั้นค่อนข้างขี้ขลาดน่ะครับ
เขามาอยู่ที่โรงเรียนประจำนี่ได้มาประมาณปีนึงแล้ว
แต่ว่าเขาไม่เคยออกไปไหนเลย
เขาไม่มีเพื่อนในชั้นเรียนด้วยซ้ำ
เขาพึ่งพาผมมาก
นะ
เขาได้ออกไปไหนแน่ๆ
ไม่นะ กระเป๋าเสื้อผ้าของลอเรนนั้นหายไป!
ชั้นในและเสื้อเชิ้ต เขาเอาแต่ของเขาไป
ชั้นในและเสื้อเชิ้ต เขาเอาแต่ของเขาไป
เราไม่เคยแม้แต่จะขึ้นรถเมย์ด้วยตนเอง!
ทางนี้หรอ?
อือหื้อ ทางนี้
ทำไมเราถึงต้องไปทางนี้ล่ะ?
ไม่รู้เหมือนกัน
แต่มันทางนี้
ทางนี้หรอ?
อืม
แล้วพ่อแม่ของพี่ชายเธอล่ะ?
พ่อแม่ของเธออยู่ที่ไหนกัน?
อ่อ ครับ สาธารณรัฐ ซาน เฟอร์นา ครับ
สาธารณรัฐ ซาน เฟอร์นา หรอ?
ครับ มันเป็นประเทศเล็กๆในตะวันออกกลาง
ครับ มันเป็นประเทศเล็กๆในอเมริกาใต้ พวกเขาอยู่ในหมู่บ้าน ลา เพอร์นา ในหุบเขาน่ะครับ
คุณพ่อเป็นคนจัดการความช่วยเหลือของ UN ในประเทศที่กำลังพัฒนา
เขาอยู่ที่หมู่บ้านนั้นมา 5 ปีที่ผ่านมา
ลอเรนอยู่ที่ ลา เพอร์นา จนกระทั่งปีที่แล้ว
เธอคิดว่าลอเรนกำลังมุ่งหน้าไปที่ไหนมั้ย?
ไม่มีทางหรอกครับ เขาไม่เคยบินคนเดียวมาก่อน
เขาไม่มีเงินสักบาท
นอกเหนือไปกว่านั้น...
นอกเหนือไปกว่านั้น เธยังไม่ได้บอก พ่อแม่ของเธอเกี่ยวกับอาการป่วยของลอเรน
ใช่มั้ย?
ยังไงก็ตาม เราควรจะตามหาแถวๆนี้อีกครั้ง
และเมื่อพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว
ค่อยไปดูตามสถานี แทกซี่ หรือว่าที่สนามบิน
ครับ
เธอไปนอนก่อนสักหน่อย
เธอกำลังอ่อนไหวมากตอนนี้
แต่ว่า...
เขาคือคนไข้ของชั้นที่หายไป
ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของชั้นเถอะ
ว้าว
สวยจัง....
ทำไมนะ ทำไมชั้นรู้สึกดีจัง?
ใช่แล้ว
ชั้นตามหาสิ่งนี้มาตลอด
พระอาทิตย์อุ่นๆ...
กลิ่นของแม่น้ำ...
นี่คือความสุข
ที่นี่ ผมสามารถรักษา
ที่นี่ หัวใจของผมเป็นสุข ผมไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว
ยินดีต้อนรับกลับครับ
คุณรู้หรือเปล่าว่าเพื่อนร่วมห้องของผมไปไหนน่ะ?
เธอไม่ได้อยู่ในห้องของเรา! เธอได้บอกหรือเปล่าว่าเธอจะไปไหนน่ะ?!
ผมเกรงว่าผมไม่ทราบครับ ท่าน
โถ่เอ้ย...แบร่!
นี่คุณครับ โทรศัพท์คุณกำลังดังน่ะ
ค่ะ สวัสดีค่ะ?
เธออยู่ไหนน่ะ? ทำอะไรอยู่?
ชั้นอยู่ไหน...? อะไรนะ ชั้นทำอะไรอยู่?
ลอเรน...! เธออยู่กับเขาหรือเปล่า?
ลอเรนหลับอยู่ ชั้นก็ง่วงเหมือนกัน เรากำลังโบกรถไปที่สนามบินอยู่
"สนามบิน" หรอ? กำลังจะไปไหนกัน? ฮัลโหล?
พิโนโกะ!
นี่! ฮัลโหล?
นี่ พิโนโกะ!
ฮัลโหล?
แม่
ที่รัก มีอะไรหรอคะ?
หืม? อะไรหรอ?
คุณได้ยินเสียงเรียกเมื่อกี้หรือเปล่า?
ไม่นี่
แม่!
แม่ครับ...
แอนดรูว!
ที่รัก!
แอนดรูว ค่ะ!
ลอเรนกลับมาหรือเปล่าครับ?
ลอเรน หรอ? มีอะไรเกิดขึ้นกับลอเรนหรอ?
แอนดรูว!
เราสามารถที่จะตามเขาไกลที่สุดได้แค่สนามบินนานาชาติ ซาน เฟอร์นา แค่นั้น
มันเป็นหลักฐานสำคัญที่บอกว่าลอเรนเข้าประเทศนี้มาเมื่อเช้านี้
คุณ...คุณเป็นใครกัน?
แบล๊คแจ็ค ครับ ลูกชายของคุณจ้างผมมา
ตอนนี้ก็ ไปทางไหนล่ะ...?
ทางนี้
ใช่แล้ว! คุณ-ชาย-ดา-รุ-มะ ใน คอ-ลี-เซียม
คุณ-ชาย-ยา-มา-ดะ กำลัง-ออก-ไป
คุณ-เบต-ตี้
อยู่-ใน-ห้อง-น้ำ
ดื่มเข้า
ดื่มตอนที่เธอมีความสุข ดื่มตอนที่เธอเศร้า
อัลมานด์...
ปล่อยชั้นอยู่คนเดียว
อัลมานด์...
หุบปาก!
อะไรกัน? เธอเป็นใคร?
ไม่มีทาง...
มันไม่มีทาง! ผมได้ยินคุณ!
อัลมานด์...
นี่มันเรื่องโกหก!
มันเป็นไปไม่ได้ที่ชั้นจะได้ยินนี่!
ผมมันคนสกปรก ไร้ค่า เป็นอาชญากร ได้ยินมั้ย? โจรสกปรกน่ะ!
ผมเมาด้วย
นั่นคงทำให้ผมได้ยินเสียงนั่น
ชั้นมีเรื่องจะขอร้อง อัลมานด์
ชั้นมีเรื่องจะขอร้อง อัลมานด์
นายออกไปทักทายเพื่อนของชั้นได้มั้ย?
คุณกำลังบอกว่าลอเรนกำลังป่วยหรอ?
ผมต้องขอโทษด้วยที่ผมไม่สามารถบอกรายละเอียดได้จนกระทั่งผมจะทำการตรวจอย่างละเอียด...
แต่ผมรู้ว่าร่างกายของลูกชายของคุณนั้นไม่ปกติ
การตรวจของผมแสดงให้เห็นว่ามันส่งผลกระทบต่อการทำงานของกระบังลมและปอด
มันเกือบจะ 80 กิโลเมตรจากที่นี่ไปที่สนามบิน
อย่างแรกสุดเลยคือ เราจะต้องหาเขาก่อน
ลอเรน!
รอก่อน ผมไปเอง
คุณอยู่บ้านไป รอเผื่อลอเรนจะกลับมา
เธอก็อยู่นี่ด้วยเหมือนกัน
ผมจะโทรหาเธอ
เอาเลยครับ
ฮัลโหล?พิโนโกะ!
"คุณได้เข้าถึงศูนย์ฝากข้อความของ--"
มันมีชั้นสองคน...
และเธอคนเดียว
ชั้นมองเห็นไม่ชัดแล้ว
โอ้ พระเจ้าช่วย!
ผมดีใจที่ได้ยินเสียงคุณอีกครั้ง!
เหมือนกับตอนที่ผมเป็นเด็กอีกครั้ง!
ทุกอย่างส่องประกาย เหมือนกับตอนนั้นเลย!
ทุกอย่างส่องประกาย เหมือนกับตอนนั้นเลย!
ร่างกายและวิญญาณที่อ่อนล้าของผมกลับมามีชีวิตอีกครั้ง!
วิญญาณของผมลุกโชน!
ผมดีใจจริงๆ! ดีใจมากๆ
รอเดี๋ยวสิ
นี่มันกลิ่นของน้ำ
อะไรนะ? คราวนี้ทางไหนล่ะ?
มันมหัศจรรย์...
ดินนี้ทั้งอุ่นและนุ่ม
ดินนี้ทั้งอุ่นและนุ่ม
มันอะไรกัน...เธอพูดเรื่องอะไรกัน?
ตรงนี้มันดีน่ะ ชั้นจะนอนตรงนี้แหละ
ชั้นจะปล่อยให้เวลาผ่านไปช้าๆ..
จากนั้นชั้นจะงอกราก แล้วชั้นก็จะกลายเป็นต้นไม้อ่อนที่นี่...
ดีจัง....
เธอทำไม่ได้นะ ลอเรน เธอทำไม่ได้! เธอทำอย่างนั้นไม่ได้!
ไม่นะ! ลอเรน ไม่! หยุดนะ! ใครก็ได้
ใช่ค่ะ นี่พิโนโกะเอง
เธออยู่ไหน? เธออยู่ที่ไหนตอนนี้? พิโนโกะ?!
แหม...คุณคิดว่าชั้นอยู่ไหนล่ะ?
งี่เง่า!
ระวังนะ!
เราใช้เครื่องมือในโรงพยาบาลวิทยาลัย ซาน เฟอร์นา เพื่อทำการตรวจสอบอย่างละเอียดบนตัวของลอเรนในวันนั้น
พ่อของลอเรนใช้เส้นสายของ UN เพื่อที่จะให้ทุกอย่างตามที่เราต้องการ
พ่อของลอเรนใช้เส้นสายของ UN เพื่อที่จะให้ทุกอย่างตามที่เราต้องการ
ในกรณีใดๆ หมอนั้นพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะช่วยลอเรน
ในกรณีใดๆ หมอนั้นพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะช่วยลอเรน
ผมถูกถามให้ทำมัน
ทำอะไรครับ?
อืม คือว่า ผมถูกถามให้มาพบกับเพื่อนบางคน...
คุณถูกถามให้มาจัดการกับนกหรอ?
ผมหมายถึง ผมต้องพาคุณไปที่ไหนที่หนึ่ง...
ไปที่ไหนกัน? ใครเป็นคนบอกคุณให้ทำอย่างนั้น?
อืม คือ มันค่อนข้างที่ยากจะอธิบายน่ะครับ...
เห็นมั้ย ชั้นน่ะ...
คุณจะต้องพูดให้มันชัดเจนกว่านี้!
ลอเรนนั้นจะต้องได้รับการผ่าตัด ผมต้องการให้คุณเซ็นต์เอกสารยินยอมครับ
ก่อนอื่นเลย ดูนี่ครับ มีบางอย่างที่อธิบายไม่ได้กำลังเข้าแทรกแซงข้างในร่างกายของลอเรนอยู่ตอนนี้
ความจริงที่ว่าต้นอ่อนพวกนี้กำลังเจริญเติบโตจากร่างกายของเขานั้นมันทำให้ตกใจมาก...
แต่ว่ากระบวนการปรสิตในตัวมันเองนั้นน่าตกใจมาก
ในระยะสั้นๆ ที่ที่พวกต้นอ่อนพวกนี้และรากนั้นเชื่อมต่อโดยตรงกับระบบประสาทของเขา, เส้นเลือดแดง,
กระดูก, เนื้อ และอวัยวะต่างๆ พวกมันดูเหมือนว่าจะจัดการที่หลีกเลี่ยงพวกนั้น พวกปรสิตยังดำเนินการต่อ
ที่จะเจริญเติบโตโดยที่ไม่กระทบต่อเขา มันเป็นการผ่าตัดที่ยากระดับโลกที่มีใครเคยทำมาเลย
หมายความว่ายังไงครับ?
มันมีเรื่องที่อธิบายไม่ได้อยู่เบื้องหลังนี่
ผมเชื่อว่าต้นบีชนั้นครอบงำความรู้สึกนึกคิดและให้มีการเกาะอยู่กับ
ลอเรนด้วยหตุผลบางอย่าง
แต่ว่า ถ้าเราปล่อยให้มันเจริญเติบโตอยู่ภายในตัวเขา...
มันมีโอกาสสูงว่ามันจะดูดพลังของเขาและทำลายอวัยวะภายในของเขาอย่างมาก
หมอ...!
ผมต้องการคำอนุญาตของคุณที่จะทำการผ่าตัด
ผมจะทำการผ่าตัด
เธอทำอะไรน่ะ?
เธอจะไม่ช่วยชั้นหรอ? รีบเข้าแล้วเปลี่ยนชุดซะ
หมอ...
มีอะไรหรอ?
ชั้นมีต้นพวกนั้นอยู่บนตัวเหมือนกัน!
อะไรนะ?
ลอเรนเอาเมล็ดของเขามาปลูกที่ชั้นนะ!
คุณจะต้องผ่าตัดชั้นด้วย ในเวลาเดียวกัน!
ที่นี่หรอ?
มีอะไรตลกหรอ?
ใช่แล้ว เธอก็มีต้นอ่อน
แต่ว่าสบายใจได้เถอะ เธอน่ะมีเนื้อหนังปลอมนะ
เธอน่ะเหมือนตายไปแล้ว
เอาล่ะ เราต้องเริ่มแล้ว
เธอจะทำอะไรล่ะ?
ชั้นจะ...ชั้นจะไปเปลี่ยนชุดล่ะ!
นอกเหนือจากชั้น หมอและพยาบาล
แห่งโรงพยาบาลวิทยาลัยทั้งหมดนั้นช่วยเหลือในการผ่าตัดครั้งนี้
มันเริ่มต้นด้วยดี...
เหมือนทุกครั้ง การทำงานของมีดผ่าตัดของหมอ
นั้นราบลื่น โดยที่ไม่มีรอยแผลผ่าตัดที่เสียหายเลย
เขาจัดการกับสิ่งที่งอกออกมาจากร่างกายของลอเรน
บางครั้งก็บอบบาง บางครั้งก็รุนแรง
เร็วเข้าที่รัก...
นั่งลงและพักผ่อนซะหน่อยเถอะค่ะ
พ่อ...
ต้นบีช หรอ...
นั่นเป็นสิ่งที่หมอแบล๊คแจ็คพูดใช่มั้ย?
นั่นเป็นสิ่งที่หมอแบล๊คแจ็คพูดใช่มั้ย?
ไม่มีทาง...
มันเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ย อัลมานด์?
ผมไม่แน่ใจหรอกครับ...
ต้นไม้ตรงหุบเขานั่น...
มันคือต้นบีชใช่มั้ย?
นายเป็นคนพูดเรื่องคำสาปจากต้นไม้นั่น!
ที่ลูกชายชั้นเป็นแบบนี้ก็เพราะจากมันใช่มั้ย?
ผมไม่ทราบครับ
นายคิดว่ามันเป็นเรื่องน่ายินดีหรือยังไง?
ไอ้เลวเอ้ย...!
พ่อครับ หยุดนะ! หยุด!
คนที่ช่วยลอเรน และเดินข้ามผ่านป่ามา
ก็คืออัลมานด์นะครับ!
อัลมานด์นั้นเป็นคนดี
ผมไม่ได้รู้สึกยินดีเลยแม้แต่น้อย
ผมแค่กุเรื่องคำสาปนั่นขึ้นมาเอง
เขาไม่มีทางทำอะไรแบบนั้นหรอก...
ขอโทษที่รบกวนคุณ คุณ โจนส์ คุณหญิงโจนส์ แอนดรูว
คุณจะไปไหนครับ
อัลมานด์
หมู่บ้าน
หมู่บ้านเป็นที่เดียวที่เหลือสำหรับชั้นที่จะไปได้
- ความดันเลือด? -100/50
- ชีพจร? -96
ฉีดคาร์นิเจนเข้าไปช้าๆและดีคาดรอน
ฉีดคาร์นิเจนเข้าไปช้าๆและดีคาดรอน
กำลังฉีดค่ะหมอ
พิโนโกะ!
- คะ! - เราจะต้องเข้าไปและเอาเมล็ดมันออกมา
เมล็ดหรอ?
โครงของกระดูกไหปลาร้าขวานั้น ชั้นมองเห็นอะไรบางอย่างที่มันดูเหมือนเมล็ดน่ะ
รากมันดูเหมือนว่าจะแผ่ไปทั่วร่างกานจากตรงนั้น
ชั้นยังเห็นร่องรอยของกระดูกร้าวด้วย
มีด
มีด!
การผ่าตัดนั้นขยายไปยังชั่วโมงที่ห้า
เมื่อเมือง ซาน เฟอร์น่า นั้นปกคลุมไปด้วยดวงดาว
มันก็จบลง
หมอ...
การผ่าตัดนั้นเป็นการประสบความสำเร็จครั้งใหญ่! ทำได้ดีมากสำหรับทุกคนที่ช่วยเหลือ!
ผมบอกไม่ได้เต็มปากว่าผมได้นำสิ่งแปลกปลอมออกจากร่างกายของเขาทั้งหมดแล้ว
ถ้าการพักฟื้นของเขาเป็นไปได้ด้วยดี ก็เอาผ้าพันแผลออกได้ในสิบวัน
ยังไงก็ตาม คุณโจนส์....
นี่คือเมล็ดที่ก่อปัญหาทั้งหมด
จากสิ่งที่ผมเห็นนั้น มันเข้าไปในร่างกายของเขาเมื่อ 2 ปีมาแล้ว เมื่อตอนที่กระดูกไหปลาร้าของเขาหัก
ผมเชื่อว่าลอเรนนั้นอยู่ใกล้ๆมัน
เมื่อตอนที่เกิดอุบัติเหตุขึ้น
ต้นบีชนั้น
ผมต้องการให้คุณเล่าเรื่องอุบัติเหตุมาโดยละเอียดครับ
คุณคิดว่า...
นั่นคือตอนที่เมล็ดเข้ามาในตัวเขางั้นหรอ?
2 ปีก่อนในฤดูหนาว
ลา เพอร์น่า นั้นถูกโจมตีจากลมหนาว
วันนั้นเริ่มต้นอย่างแจ่มใส
แต่ว่าตอนกลางวันถูกพายุหิมะพัดกระหน่ำ
ลอเรนกำลังเล่นกับเพื่อนอยู่และก็หายไป
ตามที่เพื่อนของเขาบอก คนที่กลับมาบ้านก่อน...
เขาถุกแยกออกไปในพายุในหุบเขา
เขาถุกแยกออกไปในพายุในหุบเขา
คนทั้งหมู่บ้านตามหาเขา
เขาถุกพบสามวันให้หลัง กระดูกไหปลาร้าของเขาหักจากการตกลงมาจากหน้าผา แล้วเราก็พบลอเรน
ที่เดินไม่ได้ ในช่องของต้นไม้ มันปกป้องเขาจากลมหนาวและหิมะ
มันคือต้นบีชต้นนั้น
ต้นไม้ที่คนในหมู่บ้านเรียกว่า ผู้ปกปักรักษา
หรือต้นไม้กินคน!
เมื่อใดที่พวกเขาไถสันเขาทามาระแล้ว ทุกอย่างจะจบ
พวกเขาจะข้ามสันเขามาและมาถึงนี่ในหนึ่งสัปดาห์
เราจะต้องตัดสินใจ ถ้ามันเป็นจุดจบของคุณ มันก็เป็นจุดจบของเราเหมือนกัน
ตอนนี้ผมได้ยินเสียงคุณอีกแล้ว ผมไม่เสียใจอะไรอีกแล้ว
เมื่อตอนนั้น ตอนที่ผมกลับมาเพื่อจบทุกอย่าง...
ตอนที่ผมแขวนคอตัวเองที่กิ่งไม้ของคุณ...คุณตั้งใจทำให้มันหัก
และช่วยชีวิตผมไว้ ใช่มั้ย?
แต่ว่าตอนนี้
อย่าทำอย่างนั้นเลย สหาย
เราไม่อยากเห็นความโศกเศร้าไปมากกว่านี้แล้ว
ผมสร้างกฏมาเพื่อที่จะทำตอนที่มันกำลังดีๆ
ดื่มตอนที่คุณมีความสุข
ดื่มตอนที่คุณเศร้า
ไม่แปลกใจเลยว่าต้นไม้สามารถควบคุมความรู้สึกนึกคิดได้
มนุษย์อยู่ได้มากที่สุดก็ประมาณ 100 ปี
แต่ต้นไม้สามารถอยู่ได้เป็นล้านปี
ด้วยตรรกศาสตร์ของมันและสมอง...
คนนั้นคิดเอาเองว่ามันไม่มีอะไรในธรรมชาติที่พวกเขาไม่เข้าใจ
อย่างไรก็ตาม! ผมไม่เชื่อ
เรื่องใดๆจนกว่าผมจะได้เห็นด้วยตาของตัวเอง
และรู้สึกมันด้วยร่างกายของผมเอง!
ถ้าคุณมีมันแล้ว กรุณาแสดงให้ผมดูด้วยเดี๋ยวนี้!
แสดงความรู้สึกของคุณออกมา
แสดงให้เห็นถึงพลังประหลาดนั่น!
คุณไม่สามารถบังคับให้มันทำเรื่องอย่างนั้น!
เฉพาะคนที่เหมาะสมเท่านั้นถึงจะได้เห็นถึงพลังนั่น!
มันเป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์ที่ไม่หัวใจบริสุทธิ์ที่จะได้เห็นมัน!
คุณอาจจะพูดได้ว่าผมมีมิตรภาพในอดีตกับมันมา
ถึงแม้ว่าอายุของผม มันก็ยังเลือกที่จะคุยกับผมเป็นบางครั้ง
คนทั่วไปไม่สามารถทำได้ และแน่นอน คนอย่างคุณไม่สามารถที่จะทำได้เลย แบล๊คแจ็ค!
ผมรู้เกี่ยวกับคุณ! คุณทำให้ตัวเองสกปรกด้วยการรับเงินใต้โต๊ะ ใช่มั้ยล่ะ?
ทำไมถึงไม่ปล่อยให้ผมตายตามที่ผมต้องการนะ?
ผมไม่อยากอยู่เพื่อที่จะเห็นคนพวกนั้นตัดต้นไม้นี่!
ผมไม่อยากอยู่เพื่อที่จะเห็นคนพวกนั้นตัดต้นไม้นี่!
งั้นคุณก็สามารถลองอีกทีตอนที่ผมไปแล้วก็ได้
งั้นคุณก็สามารถลองอีกทีตอนที่ผมไปแล้วก็ได้
ทุกคนนั้นเป็นอิสระที่จะฆ่าตัวตาย หากผมไม่ได้มอง
ทุกคนนั้นเป็นอิสระที่จะฆ่าตัวตาย หากผมไม่ได้มอง
คา-เม-ลี-ออน
เปลี่ยน-สี-ของ-มัน
อา-มา-ดี-อุส
โม-สาร์ท
พิโนโกะ!
คะ? คะ?
คะ? คะ?
- ไปกันเถอะ - ค่ะ ค่ะ ค่ะ!
การพักฟื้นหลังการผ่าตัดของลอเรนเป็นไปได้ด้วยดี
เร็วๆนี้เราก็จะกลับไปที่หมู่บ้านของเรา
เพื่อที่จะรอเอาผ้าพันแผลออก
หมอ การเป็นหมอ
ไปที่ต้นไม้นั่นในวันต่อมา
ตรวจสอบมันอย่างรอบคอบ
ตรวจสอบมันอย่างรอบคอบ
พิโนโกะ!
กำลังมา!
ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพยายามหาอะไร
แต่ว่าคนอย่างคุณไม่สามารถที่จะเข้าใจความจริงของต้นไม้หรอก
โอ้ ตรงนั้น
ยังไม่ได้แขวนคอตัวเองอีกหรอครับ?
ยังเลยครับ
ทุกชีวิตนั้นมีค่า
ผมได้ให้เหตุผลกับเรื่องที่ผมทำแล้ว
ถ้างั้นคุณก็หุบปากไปซะ!
ยังไงก็ตาม นี่มันเป็นต้นไม้ที่มหัศจรรย์มาก
เริ่มจาก คัสคุต้า จาพอนิค้า มันมีต้นไม้ปรสิตมากกว่า 10 ชนิดด้วยกัน
มากกว่า 70 ถ้าคุณนับพวกมอส
ต้นไม้นี่น่าจะมีอายุอย่างน้อย 3500 ปี
คุณกำลังตกหลุมรักมัน!
แต่ว่าท้ายที่สุด ต้นไม้ก็คือต้นไม้
ผมไม่เชื่อว่ามันมีพลังที่จะเป็นปรสิตในร่างคนได้...
นี่เจ้างั่ง! นายควรที่จะเรียนรู้มากกว่านี้นะ!
...หรือมีความรู้สึกนึกคิด
และจากนั้น วันสุดท้ายก้ได้มาถึง
เอาล่ะ ลอเรน เราจะมาเปิดผ้าพันแผลกันนะ?
โอเค!
ไม่ มันเป็นไปไม่ได้!
อัลมานด์!
ผมน่ะ เคยสู้ต่อต้านพวกทหารของ UN ในสงครามอย่างดีเลย!
มาเลย! ผมท้าให้คุณตัดเพื่อนของผมลง!
ตราบใดที่ผมยังหายใจ ผมจะไม่ยอมให้คุณทำแบบนั้นเด็ดขาด!
อัลมานด์...หยุดเถอะ ผมขอร้องล่ะ!
ไม่นะ อย่าเข้ามาใกล้กว่านี้!
ถ้าเข้ามาใกล้กว่านี้ผมจะเผาคุณให้เกรียมเลย!
ระวัง!
ตอนนี้ผมจำได้แล้ว ใช่แล้ว
ใช่แล้ว ผมจำคำสัญญาได้!
สัญญาหรอ? ให้กับใคร? เรื่องอะไร?
ลอเรน!
ใช่แล้ว ตอนนั้น..เราทำสัญญากัน!
เธอจะไปไหน?
ในคืนพายุหิมะนั่น...ผมสัญญาไว้
ลอเรน
เธอจะปลอดภัยจากหิมะนี่หลายวันเลยในที่ที่เธออยู่นี่
แต่ว่า...ผมหิว...
กินเมล็ดที่เธอเห็นนี่ซะ
พวกสัตว์ในภูเขามันเอามาเก็บไว้สำหรับหน้าหนาวน่ะ
พวกมันอร่อยนะ อร่อยมาก!
ขอบคุณครับ!
เธอกำลังจะไปลอนดอนใช่มั้ย?
ผมกำลังจะไปเรียนมัธยมครับ
ผมตั้งใจว่าจะเข้าร่วมวงประสานเสียงด้วย
เสียงของเธอมันไพเราะมาก
ชั้นฟังเสียงของเธอตลอดที่มันพัดมากับสายลม
ถ้างั้นผมจะร้องเพลงให้คุณฟังครั้งหน้าตอนผมกลับมาบ้านนะ!
มันคงจะดีมากเลย!
- ชั้นจะรอนะ - นั่นคือคำสัญญาล่ะ!
คำสัญญา ใช่แล้ว
ในที่สุดเธอก็มา
เพราะว่าจุดจบของชั้นใกล้เข้ามาแล้ว ชั้นอยากจะได้ยินเสียงเพลงของเธอ
ด้วยใจของผม
ผมจะร้องเพลงครับ
เต็มไปด้วยแสง
ที่ส่องแสงอยู่บน
ทางเดิน
ดอกไม้ที่ร่วงหล่น
แม้แต่เด็กๆ
นั้นมารวมกัน
มารอพวกที่ไม่มีปีก
ความรักของรอยยิ้ม
ความรักต่อแสงทอ
จากความฝันของคุณ
รักการเจริญเติบโต
คุณกำลังทิ้งพวกเราหรอ?!
สวัสดี ลอเรน เป็นยังไงบ้าง?
อ่อ ดีครับ! พี่ชายของเธอก็สบายดีงั้นหรอ!
แล้ว พวกเขาก็ทำถนนผ่านสันเขาเสร็จแล้วหรอ? แล้วตอนนี้รถโดยสารก็ผ่านเข้ามาแล้ว?
จริงหรอ? วงประสานเสียงของเธอชนะเงินสดในการแข่งขันของประเทศอังกฤษหรอ?
ดีจังนะ!
ยังไงก็ตามเถอะ คุณลุงอัลมานด์เป็นยังไงบ้าง?
เขายังดื่มและเตร็ดเตร่ไปเรื่อยอยู่อีกหรอ? ชั้นว่าแล้ว!
อ่อ แล้วเค้าก็ร้องไห้กับตัวเองเป็นบางครั้งหรอ?
ชั้นว่าเค้าคงหมดหวังแล้ว
เอาล่ะ พอแค่นั้นก่อน...
แบล๊คแจ็ค...
ชั้นอยู่มา 4500 ปี
และตอนนี้ ชีวิตของชั้นก็เริ่มต้นขึ้นใหม่...