Tip:
Highlight text to annotate it
X
อือ
ไฮซิน
คุณ บี๋
เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่ากะไรนะ
หูเหอฉันคงไม่ได้เฟือนไปหรอกนะ
คุณ บี๋
นี่เธอเรียกฉันอย่างที่คุณพ่อเธอเรียกฉันเชียวหรือ
จิตใจเธอนี่
เห็นทีจะไม่อยู่ส่วนเด็กแล้วแหละ
ฉันว่า
อ้าวมัวแค่ยื่นทึ่มเป็นเด็กโบราณแบบนั้นละ
ถอยออกไปรอข้างนอกก่อนซิ
สุภาพสตรีจะได้ลูบเนื้อลูบตัวตามสะดวกบ้าง
ช่างชอบดูซะจริงนะ
จะดูให้มันเป็นอะไรขึ้นมาฮะ
เด็กโง่
ผมไม่รู้จริงๆครับว่าตคุณบุญเลื่อนกำลังอยู่ในห้องน้ำ
เห็นคุณบุญเลื่อนถือหนังสือไปข้างบนผมก็นึกว่าหลับแล้ว
ผมก็เข้ามา
ขอประทานโทษครับผมขอโทษจริงๆ
ผมแค่จะเข้าห้องน้ำมาล้างเนื้อล้างตัวเท่านั้นนะครับ
แต่เธอก็ไม่ได้เสียใจอะไรไม่ใช่หรอ
ดีใจซะด้วยซ้ำนี่นา
เอาเถอะ
อย่าตีโพยตีพายไปเลย
ใหนๆเธอก็เห็นฉันเกือบหมดแล้ว
ก็มีอะไรอยากจะให้ช่วยทำซักอย่างอยู่เหมือนกัน
ล้างเนื้อล้างตัว
แล้วฟอกสบู่มือให้สะอาจด้วยนะ
เสร็จแล้วไปหาฉัน
ข้างบน อ้อ
ล้างเท้าให้สะอาดด้วยละ
หวงเนื้อหวงตัวแทนฉันหรอ
พ่อจัน
ช่วยเอาน้ำแข็งในโถนั่น
ลูบหลังให้ทีเถอะ
ร้อนอย่างนี้นะ
แหมถ้าอ่างอาบน้ำที่สั่งมา
ได้แล้วก็ดีซิ
จะลงไปนอนแช่น้ำเล่นให้ชุ่ม
เอาละพ่อจัน วันนี้พอก่อนขอบใจนะ
อันนี้ฝากให้คุณวาดด้วยนะ
ฝากความระลึกถึงไปด้วย
คุณจัน...คุณจัน
เกิดเรื่องแล้ว
สายสร้อยมันท้อง...ฉันดีกับแกทุกอย่างแต่ถ้าแกปล่อยตัวขนาดนี้
แกก็จะต้องออกไปจากบ้านนี้....คุณแก้ว
อย่างนั้นเราก็กลับบ้านเราเถอะอีสร้อย
ไป....คุณแก้ว....คุณแก้ว
คุณแก้ว ....กลับเถอะไม่ต้องไปอยู่แล้วบ้านนี้
มีโแกาสลองหัดถ่ายดูนะจัน...ครับ
จำไว้ว่าต้องมีแสงสว่างมากพอถึงจะถ่ายได้
จันสักพักตามมานะ
เฮ้ย...ร้อนจริงๆเลยวันนี้
ขออนุญาตครับ
ขออนุญาตอะไร
หน้าเธอร้อนเหม็นจะตาย
โถ...รู้ใหม
จะบอกอะไรให้
ฉันกำลังจะเลิกกับคุณพ่อเธออยู่แล้ว...เขา....ฉัน...
แต่นี่
เธอช่วยฉันเอาไว้ได้มาก
เธอเป็นหนุ่มแล้ว
เป็นผู้ใหญ่แล้วรู้ใหม
เธอต้องเป็นที่พึ่งให้ฉันนะ
รอนานใหม
นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว
มาซิ
ยังไงก็ต้องมา
จันสูบบุหรี่มาหรอ
ได้กลิ่นใช่ใหม
กลิ่นมันแรงออกอย่างเนี้ย
ขอโทษนะ
ขอโทษทำใม
แล้วแต่จันเถอะ
จันรู้อะไรดีๆกว่าเราตั้งเยอะ
จะกลับเลยหรอจัน
จะรีบไปใหนละ
เจอกันพรุ่งนี้นะ
ช่วยด้วย
เฮ้ยเปิด....ช่วยด้วย...ไอ้เคนมันจะทำฉัน
...ไอ้เคน...มึง...
คุณแก้วมาหาผมเอง
บอกมัดมือให้
ซิข่อยระยำคน....พอเถอะๆ
เข้าใจแล้ว
ฉิบหายกันคราวนี้เองเคนเอ๋ย
บ่เป็นหยังหรอกนาย
นายเชื่อข่อยคนเดียวก็พอแล้ว
แม่จ๋า....แม่จ๋า...หนูแย่แล้ว
ไอ้จันมันหรอกหนูมารังแก
ไอ้จันมันรังแกหนูละแม่...แม่จ๋า...ออกไปให้พ้นนะยังจะสลอนหน้าอีกหรอ ไอ้ผูร้ายเลวระยำคนเขามาช่วยฉันยังต่อยเอาๆอีกหรอ
ไงบักเคน
แม่ไม่ต้องมายุ่ง
ป่วยการ
แม่นาย ..แม่นาย
ไอ้จันไร
เลี้ยงเสียข้าวสุก
ฟังความข้างเดียวมันจะใช้ได้ที่ใหน
ถึงนางแก้วมันจะเป็นลูกของฉันก็เถอะ
ข้อเนี้ยนะ
คุณหลวงไม่ต้องมาย้ำหูว่าเป็นลูกของฉันก็ได้
ฉันนะรู้จักลูกของฉันนะดี
พูดก็พูดเถอะ
จะใครซะอีกละ
ก็คุณหลวงนั่นแหละ
ที่ให้ท้ายนางเด็กคนเนีย
สารพัดจะเสียเด็ก
จนจะไม่ใช่ลูกผู้ลูกคนซะแล้ว...นี่แม่อวดดียังไงมาว่าเขาอย่างนั้นนะ
อีแก้ว...นี่ๆอย่านะแม่วาดไม่เอาน่า
เด็กมันกำลังตกอกตกใจนะ
อย่าไปถือสามันเลย
ให้ข่อยรับเองก็ได้
บอกคุณหลวงเฆี่ยนข่อย2-3เท่าก็ได้
ข่อยยอม
ไม่มีทางหรอก
พนมมือ
สาบานนะ
ว่าจะไม่พูด
คุณจันคุณท่านเรียกพบที่เรือนใหญ่
สาบานแล้วนะ
จันนะ
มันยิ่งกว่าหลานยิ่งกว่าลูกของฉันซะอีกขอให้รู้เอาไว้
ส่วนลูกฉีนนะ
ก็ไม่มีแล้ว
มีแต่นางเด็กร้ายกาจเนี่ยที่คุณหลวงเอามายัดเยียดใส่ท้องฉัน
ฉันก็เบ่งออกมาให้แล้วไง
พอกันที
พูดจาเป็นบ้าไปได้
เลอะเทอะไปกันใหญ่แล้ว
เห็นทีฉันจะต้องขอย้ำหัวตะปูอย่างที่ว่าซะแล้วละ
ถึงยังไงแม่วาดก็ต้องไม่ลืมว่า
ฉันนะเป็นใหญ่อยู่ในบ้านหลังนี้
ถึงแม้ว่ามันจะเคยเป็นบ้านของคุณพี่เธิก็ตาม...นั่นไงคุณพ่อมันมาแล้ว
อย่าคะคุณหลวง
อย่าเพิ่งไปทำอะไรจันมัน
มึงมีอะไรจะแก้ตัว ฮะ
มึงทำลูกกูได้ลงคอนะไอ้จันไร
นี่ถ้าลูกแม่พุ่มไม่เข้าไปขวางไว้...มึงคง...
จันไรเอ๋ย
มึงมันไอ้ลูกหัวโจร...อย่านะคุณพี่....มึงไม่มีทางทิ้งกำพืดมึงได้หรอก
พอกันที
ฉันไม่มีแก่ใจจะเล่นละครให้มันอีกต่อไปแล้ว
รู้ไว้ซะด้วยนะ
มันทำตัวมันเอง
จะทำอย่างไรได้
นี่ฉันไม่จับมันเข้าคุกเข้าตะรางก็บุญของมันนักแล้ว
จะให้ฉันนั่งเล่นละครเป็นพ่อของมันอีกงั้นหรอ
ฉันไม่เอามันอีกต่อไปแล้ว
ไม่เอาแล้ว
สิ้นสุดกันที
ใจคอคุณหลวงนะ
จะใสส่งให้จันมันไปนอนที่ใหน
เด็กมันก็ไม่มีใครอีกแล้ว
เด็กหรอ
นี่มันโตพอที่ฉันจะคิดหึงมันได้แล้วนะ
ที่แม่วาดไปกอดหัวมันอย่างนั้นนะ
ฉันถามว่าคุณหลวงจะให้มันไปนอนอยู่ที่ใหน
ก็ช่างหัวมันซิ...หมามันยังไม่อดตายเลยนี่
หรือจะส่งมันไปอยู่กับไอ้เทือกเถาเหล่ากอ
ไอ้พ่อโจรของมัน....คุณหลวง......จัน...
บอกน้ามาตามตรงซิ
จันทำอย่างที่แก้วเขาว่าหรือเปล่า
บอกน้ามาซิ
ก็แล้วแต่จะเข้าใจกันเถอะครับ
นี่อย่ามาทำไขสือ
เจ้าเล่ห์นักนะมึง
มึงกับกูขาดกันวันนี้
มึงฟังไว้นะ
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
มึงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับบ้านนี้อีกแล้ว
ส่วนไอ้นามสกุลนะกู
ไม่ให้มึงใช้
มึงจะเป็นไอ้จันห่าเหวอะไรก็เชิญ....เดี๋ยว
ไอ้นามสกุลนะผมไม่เห็นจะแปลก
จะห่าเหวอะไรก้ได้
แต่ที่นี่
บ้านแม่ผม
ถึงจะยังไงผมก็เป็นลูกแม่ผม
แล้วทำใมผมถึงจะอยู่บ้านของแม่ผมไม่ได้
เสียใจด้วยนะ
มึงอยู่ไม่ได้.
ก็เพราะว่ากูไม่ให้มึงอยู่
กูนี่แหละเป็นคนเฉดหัวมึงออกไปขากบ้านของกู
มึงได้ยินใหม
กูพูดว่าบ้านของกู
มึงอยากรู้ละซิว่าทำใม
มึงก็ต้องรู้ไว้ซะก่อนว่า
ไอ้คนอย่างมึงเนี่ยมันเกิดขึ้นมาได้อย่างไง...ไอ้คนอย่างมึงนะมันเป็นลูกหัวโจร....อย่าคุณหลวง...
ฉันจะบอกจันมันเอง
เออ...ก็ดี
มันจะได้รู้จักกะลาหัวมันซะบ้างแล้วจัดแจงให้มันออกไปจากบ้านของฉันซะด้วย
เราไปกันเถอะลูก......
เดี๋ยวไอ้จัน
มึงยังไปไม่ได้
กูยังไม่ได้ชำระโทษมึง
มึงอย่านึกว่าจะลอยนวลไปได้ง่ายๆ
ไอ้ห่า....
มึงลืมแล้วหรือไง
กูไม่เกี่ยวข้องอะไรกับมึงอีกแล้ว
ไอ้จันไร
อย่าคุณหลวง
จันไปลูก....มึงออกไปจากบ้านกูเดี๋ยวนี้นะ
ไม่งั้นกูจะยิงมึงให้ดิ้นเป็นหมาเลย
มึงไป......ขอร้อง.....ไปซิลูกไป...
แม่นาย...แม่นายข่อย
จัน...จันต้องไปอยู่กับคุณตาที่พิจิตรนะ
ไปอยู่ซักระยะหนึง
เอาไว้เรื่องสงบๆแล้วค่อยกลับมา
ผมเป็นลูกใครน้าวาด
พ่อผมเป็นใคร....จัน...
ถึงเวลาต้องรู้ซักทีแล้วซินะ
น้าต้องขอโทษด้วย
ที่ไม่เคยเล่าให้จันฟัง
เรื่องมันไม่ธรรมดาธรรมดาอย่างที่จันถามหรอก
เรื่องมันระยำอับปรียิ่งนัก
ตอนนั้นนะ
แม่ของจันอายุได้ซัก18
แม่ของจันเดินทางไปพิจิคร...ไปเยี่ยมญาติๆเหมือนที่เคยๆ
แม่ของจันเป็นคนสวย
ความงามของเธอ
จึงเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆที่พบเห็น
เหตุร้ายที่ไม่มีใครคาดคิดก็เลยเกิดขึ้น...ตอนนั้นน้าเองนะ
ก็มีที่รักที่หมายอยู่แล้ว
แต่ยังต้องปกปิดกันอยู่
เพราะฐานะเขาก็ไม่ค่อยดี
และค่อนข้างจะติดนักเลงซักหน่อย
เขาชื่อจอม
จอมพาพวกอีก2คนไปดักฉุดแม่ของจัน
แล้วพาไปไกล
กว่าตำรวจจะตามไปพบ
ก็ตั้งครึ่งค่อนเดือน
คุณๆคงจะพอเดาเรื่องออกแล้วใช่ใม..ใช่..
ก็อย่างที่คุณนึกนั่นแหละ
พอกลับมากรุงเทพ
แม่ผมก็ตั้งท้อง
เพื่อจะพรางเรื่องราวเท่าที่จะทำได้
คุณตาจึงต้องเป็นธุระสรรหาคู่สมรสมาให้มารดาผม
จะว่าไปแล้ว
ก็หาบิดามาให้ผมนั่นแหละ
แล้วก็ไปได้คุณหลวงท่านนี้มา
หลังจากที่น้าวาดช่วยไปส่งผมไปอยู่กับคุณตาที่พิจิตร
ผมจึงได้มีโอกาสไปสืบหาพ่อที่แท้จริงของผม
แต่คุณเชื่อใหม
หลังจากผมไปอยู่ที่นั่นได้ซัก4-5ปี
ก็มีเหตุทำให้น้าวาดต้องไปตามคนดีของน้าวาด
กลับมาช่วยแก้ปัญหาร้ายแรงบางเรื่อง
การแต่งงานก็จะทำกันวันอาทิตย์เนีย
พิธีการก็ไม่มีอะไรมาก
ก็เหมือนที่คนๆอื่นเขาทำกัน
พิธีทางศาสนาก็ไม่ต้องมีให้มันยุ่งยาก
ไม่ต้องไปกวนพระสงฆ์องค์เจ้า
ไอ้ส่วนเรื่องห้องหออะไรนะ
คุณบี๋เขาจัดไว้ให้ที่เรือนของเขา
เรื่องบ้านนะก็จะจัดการซะให้เรียบร้อยในวันนั้น
ใหนๆนายอำเภอเขาจะมาจัดการจดทะเบียนให้อยู่แล้วนี่
เป็นอันว่าตกลงตามนี้......ไป
เดี๋ยวเราไปหาซื้อเข้าซื้อของเตรียมตัวกัน
คุณตากับน้าวาดไปก่อนเถอะครับ
ผมขออนุญาตอยู่ตามลำพังกับคุณหลวงซักครู่
คุณหลวงก็รู้อยู่แล้วว่าผมจะพูดอะไร
มาหาอะไรรึ
คนบ้าจองเอามองเอา
เหมือนไม่เคยเห็นคน
ก็คุณแปลกไปมากนี่นา
ผม
กำลังนึกชม....อย่า..
อย่าทำเป็นพูดดี
ถึงอย่างไรก็อย่านึกว่าได้แอ้ม.....ลามก
ทำตัวอุบาท
แล้วมีหน้ามาคิดลามกใส่คนอื่นอีก
ทำตัวให้แม่เดือดเนื้อร้อนใจเพราะความอับอายขายขี้หน้ามันก็เลวระยำแล้ว
นี่ยังอุบาทเข้าไปอีก...ทำใม...
ไอ้คน2ขาไม่มีหางไม่มีแล้วหรือไงถึงได้.....แก
ไม่ต้องเป็นทุกข์ไปหรอก
เพราะเห็นกับแม่ของคุณ
เห็นแก่เด็กทีมันจะเกิดขึ้นมา
ผมจะช่วยคุณรักษาความลับไว้ให้
แต่ขออย่างเดียว
อย่านึกว่าผมทำไปเพราะเกิดใจดีกับคุณขึ้นมาละ
หรือหวังจะได้แอ้มคุณ
ไอ้คนระยำ
จันกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่
ผมเพิ่งทราบข่าวของไฮซินว่า
หลังจากที่ผมหายไปซักเกือบปี
เธอก็ล้มป่วยเป็นโรคไทฟอยด์
ป่วยอยู่ไม่กี่วัน
เธอก็ตาย
ที่ห้องของเธอนี่เอง
และหลังจากนั้นไม่นาน
ป๋าของเธอก็ย้ายออกไป
ส่วนจะย้ายไปใหน
ไม่มีใครรู้
ความสุขที่ผมตั้งใจจะระเลียดเข้าไปหา
กับกลายเป็นความทุกข์โศกอันร้ายกาจที่รอท่าอยู่โดยไม่รู้ตัว
คุณบี๋วานให้มาบอก
เย็นนี้ทานข้าวด้วยกัน
ใหนเธอบอกว่ามีเรื่องจะคุยกับฉันก่อนแต่งงานไงละ...ออ....
มีซิ...มีเยอะแยะ
นั่งก่อนซิ
นั่งก่อนซิ
เรื่องที่จะพูดมันมีมากมายหลายอย่างด้วยกัน
แต่เอาเรื่องนี้ก่อน
มีใครรู้บ้าง
คุณบุญเลื่อนทราบหรือเปล่าเรื่องนั้น....เรื่องนั้น...
เรื่องใหน...ฮึ..ก็ได้
เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน
คุณบุญเลื่อนทราบอย่างที่ผมรู้ใหมว่าคุณแก้ว
ท้องกับใคร
ผมถามว่าคุณบุญเลื่อนทราบหรือเปล่า
ส่ายหน้าแปลว่าอะไร...คุณบี๋รู้ใหม..
คุณบี๋ไม่รู้
คุณจำเอาไว้นะ
เรื่องนี้คุณต้องเก็บเอาไว้เป็นความลับ
ห้ามให้ใครรู้เป็นอันขาด
โดยเฉพาะน้าวาด
กับคุณบี๋
ถ้าผมจับได้ว่าเรื่องนี้มันรั่วออกไปเพราะคุณ
ผมสัญญาไว้ด้วย2มือเปล่าๆของผม
จะฆ่าคุณซะ...จำใส่หัวคุณไว้ด้วย...ไอ้สัตว์จันมึงอวดดียังไงหะ
จะพูดเป็นครั้งสุดท้ายนะ
ก่อนจะได้ชื่อเป็นผัวคุณ
จะไม่ยอมให้คุณมาทำปากร้าย
ทำระยำกับผมอีก
และถ้าขืนคุณทำอีก
คุณจะต้องเจ็บ
เจ็บอย่างที่คุณไม่มีวันจะลืม
ถ้าขืนทำเรื่องอับปรีศรีกบาล
ที่ทำเอาไว้มันรั่วไหลออกไป
ให้แม่ดีๆอย่างน้าวาดต้องอกแตกตายละก็ผมจะฆ่าคุณซะจำใส่หัวคุณไว้ด้วย
ได้ยินใหม
เอาละเป็นอันว่า
บ้านหลังนี้เป็นของนายจันดาราเรียบร้อยแล้ว
บ้านหลังนี้เป็นของนายจันดาราเรียบร้อยแล้ว