Tip:
Highlight text to annotate it
X
ตอนที่ 12พาร์ท 1
ลีแทอิค...ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ได้?
คุณคังฮวีคะ คือว่า...
ช่างเถอะ
ออกไปข้างนอกกันออกไปคุณกันข้างนอก
นี่
พูดมาซิ
ตั้งแต่เมื่อไหร่?นายมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
มันไม่ใช่เรื่องของนายฉันจะอยู่ที่ไหน ก็ไม่ใช่เรื่องของนาย
มันจะไม่ใช่เรื่องของฉันได้ยังไงในเมื่อมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับมันอ๊ก
นายทำแบบนี้ได้ยังไง?
นายไม่คิดจะปรึกษาฉันบ้างรึยังไง?นายมาอยู่กับมันอ๊กแบบนี้ได้ยังไง...
นี่นายพูดจริงหรอเนี่ย?
ว่าไงนะ?
แล้วทีนายล่ะ?
นายได้รับอนุญาตจากฉันรึเปล่า ตอนที่นายแอบเข้ามาซ่อนในบ้านของฉันน่ะ?
นั่นเป็นเพราะสถานการณ์มันบังคับ...
ฉันก็เหมือนกัน
ที่ฉันมาอยู่ที่นี่ก็เพราะว่าสถานการณ์มันบังคับอย่างช่วยไม่ได้
เป็นเพราะสถานการณ์แบบนั้น ที่นายและฉันต่างก็รู้กันดี
หลังจากที่ทนทุกข์ทรมานอยู่อย่างลำบากขนาดนั้นนายมีเหตุผลอะไรที่กลับไปทำงานร่วมกับแอลเจอีกครั้ง?
นายรู้ดีกว่าใครๆ ทั้งหมด วอนคังฮวี นาย...
มันเกิดอะไรขึ้นกันสมองของนายรึยังไง?
พวกเราไม่รู้หรอกนะว่า...ส่วนไหนของฉันกันแน่ที่ไม่ปกติน่ะ
นี่นายเสียสติไปแล้วใช่มั๊ย?
นายพูดแบบนั้นออกมาได้ยังไง?
ถ้านายมาอยู่ที่นี่เพราะนายไม่มีที่ไปล่ะก็ ฉันช่วยนายได้
เพราะฉะนั้น ออกมาจากมันอ๊กควันซะ
นี่ไม่ใช่ปัญหาของนายไปซะ
มันจะไม่ใช่ปัญหาของฉันได้ยังไง?
จนถึงตอนนี้ มันอ๊กต้องมาลำบากเพราะนายมากเกินพอแล้ว
ฉะนั้น ปล่อยเธอไปซะ
แล้วถ้าฉันไม่ยอมทำอย่างนั้นล่ะ?
แล้วนายมีเจตนาอะไรที่ทำแบบนี้ล่ะ?
นายมีเจตนาอะไร...
หรือว่า นาย... มันอ๊ก...
นายจริงใจรึเปล่า?
ทำไมล่ะ?
ถ้าฉันจริงใจจริงๆ...
นายจะแย่งไปอีกงั้นหรอ?
อะไรนะ?
ฉันไปแย่งอะไรนาย?นายพูดถึงเรื่องอะไรกันแน่?
พอเถอะหยุดได้แล้ว
พอเรื่องอะไร?
เมื่อกี้นายพูดถึงเรื่องอะไร?ฉันไปแย่งอะไร?
นี่ ลีแทอิค เฮ้ย
นี่ นายจะไม่หยุดใช่มั๊ย?
ไอ้บ้าหยาบคายนี่
ฉันไปแย่งอะไรมาจากนาย?
นี่ เราทำงานเข้ากันได้ดีเลย ว่ามั๊ย?
อืม
ไม่คิดถึงฉันบ้างรึยังไง?
รีบๆ ซ้อมให้เสร็จเลยนะ ฉันรออยู่
เซรยองหรอ?
นี่... นี่...
อะไรเนี่ย?นายคบกับจินเซรยองอยู่หรอ?
เรามาซ้อมกันอีกรอบดีกว่านะ
นี่ นี่ นี่
นี่มันอะไรกัน? บอกฉันมาก่อน
นายก็รู้ว่าฉันเก็บความลับเก่งนะฉันเก็บความลับได้เป็นอย่างดีเลย
นี่ ลีแทอิคนี่นายจะทำตัวเฉยเมยแบบนี้ระหว่างเราสองคนจริงๆ น่ะหรอ?
นายก็รู้ว่าฉันทนอยากรู้อยากเห็นไม่ได้นี่นา
ถ้าเพื่อนของนายตายเพราะความอยากรู้อยากเห็น นายจะไม่สนใจเลยหรือไง ห๊า?
ก็แค่...
เหตุการณ์มันเกิดขึ้นไปเองน่ะ
ว้าว
ถ้างั้นมันก็จริง ใช่มั๊ย?จริงๆ หรอเนี่ย? คบกับจินเซรยองเนี่ยนะ?
ยังไงๆ นายต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับนะถ้าเกิดที่บริษัทรู้เรื่องขึ้นมาล่ะก็
แน่นอนอยู่แล้ว
แต่ว่าแทอิค จินเซรยอง...
เธอสวยจริงๆ เลยนะ
เขาว่ากันว่า ลูกหมาที่เงียบๆ มัยจะลงมือก่อนเสมอ
ลีแทอิค ฉันมองนายผิดไปจริงๆ นะเนี่ย
มันไม่ใช่ลูกหมาซักหน่อย แต่เป็นแมวนะแม่ซุ่มไง
อ้าวหรอ? ไม่ใช่ลูกหมาหรอกหรอเนี่ย?
เป็นลูกหมาหรือลูกแมวแล้วจะยังไงล่ะ?ขอแค่ได้เป็นที่หนึ่งก็พอแล้ว
ติ๊งต๊องนะนาย
อะไรหรอ?ทำไมอยู่ๆ นายถึงเรียกให้ฉันออกมาล่ะ?
เธอจริงจังกับแทอิคจริงๆ รึเปล่า?
บอกฉันมาซิ เธอจริงใจรึเปล่า?
ฉันว่ามันไม่ใช่เรื่องของนายหรอกนะ
มันไม่ใช่เรื่องของฉันก็จริงอยู่ ที่เธอจะไปปั่นหัวใครก็ช่าง
แต่ไม่ใช่กับ ลีแทอิค
อะไร? ไร้สาระอะไรอีกล่ะ?ฉันไปปั่นหัวใครที่ไหนกัน?
เธอนี่เป็นตัวแม่เลยแหละฉันดูเธอออกนะ
ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
ถ้าเธอทำให้แทอิคต้องเจ็บปวดล่ะก็ฉันจะไม่ยอมทนอยู่เฉยๆ แน่
จำใส่ใจไว้ด้วยล่ะ
เลิกกันแทอิคซะ ถ้าเธออยากมีชีวิตอย่างที่เธอต้องการ
นี่เธอบ้าไปแล้วรึไง?
เธอนี่มันเหลือเชื่อจริงๆ เลยนะ
ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดทั้งนั้นลีแทอิค นายนั่นแหละที่เป็นคนผิด
นี่ ถ้าฉันเคยไปรู้สึกอะไรอย่างอื่นให้กับจินเซรยองล่ะก็ฉันคงไม่ใช่วอนคังฮวี แต่เป็นหมาน้อยคังฮวีไปนานแล้ว
ใครกันแน่ที่โดนยัยจิ้งจกนั่นหลอกใช้อารมณ์เสียเลยเรา...
ว่าแต่ ไอ้บ้าหยาบคายนั่นเป็นใครกันถึงกล้ามาสั่งให้ฉันไปนู้นมานี่ได้?
ที่นี่มันบ้านนายรึยังไง?
แล้วคุณคังฮวีล่ะคะ?
เขาไปแล้ว
หรือว่า นี่คุณไล่เขากลับไปหรอคะ?
ทำไมคุณถึงทำอย่างนั้นล่ะคะ? จริงๆ เลยนะคุณนี่ใจร้ายที่สุดเลย
ฉันไปทำอะไร?
ก็คิดดูซิคะ คุณเพิ่งไล่คนที่อุตส่าห์ตั้งใจมาหาถึงบ้านไปแบบนั้น
ฉันมีเรื่องบางอย่างที่ต้องคุยกับคุณคังฮวีด้วยน่ะซิ
กับวอนคังฮวีเนี่ยนะ?เรื่องอะไร?
คุณไม่จำเป็นต้องรู้หรอกค่ะ
คุณคังฮวีขึ้นรถไปรึยังนะเนี่ย?
นี่ เดี๋ยวก่อนซิ
จางมันเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ
โอ๊ะ ไว้ทีหลังนะคะ
นี่ เธอจะไปแบบนี้จริงๆ น่ะหรอ?
วอนคังฮวีหรือฉันที่สำคัญมากกว่ากัน?
คุณลีแทอิคคะ? นี่คุณป่วยหรือคะ?
นี่คุณไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะคะ จะมาพูดแบบนั้นได้ยังไงกันคะ?คุณนี่แปลกคนจริงๆ
แล้วใครกันล่ะ ที่พูดว่าชอบผู้ชายแปลกๆ คนนี้น่ะ
ฉันหรอคะ?ฉันพูดเมื่อไหร่กัน
"เมื่อไหร่น่ะหรอ"?ก็เมื่อคืนไง
นี่เธอจะอะไรไม่ได้เลยงั้นหรอ?
แม้แต่นิดเดียวหรอ?
ฉันจำได้ว่าฉันทานเค้กไป แล้วก็ดื่มไวน์แล้วฉันก็ดื่มไวน์ราสเบอร์รี่ไปอีกนิดหน่อย...
นิดหน่องั้นหรอ?
ฉันดื่มไปเยอะมากถึงอย่างนั้นก็เถอะ...
โอ๊ะ? ฉันได้ไปทำอะไรแปลกๆ หรือเปล่าคะ?
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราสองคนใช่มั๊ยคะ?เราไม่ได้แค่เมาแล้วก็เผลอหลับไปหรือคะ?
อะไรหรอคะ? คะ?
บอกฉันมาซิคะ
โอ๊ย จริงๆ เล้ยหลังจากมาทำให้ฉันสงสัยแบบนี้เนี่ยนะ
รู้งี้ฉันน่าจะออกไปตามคุณคังฮวีซะก็ดีหรอก
มันอ๊ก ไม่จำเป็นหรอกนะผมกลับมาแล้ว
คุณคังฮวี
อะไรกันเนี่ย?นายกลับมาทำไมอีกล่ะเนี่ย?
มันอ๊กครับ ผมหิวจังเลยหาอะไรให้ผมกินหน่อยซิครับ
ที่นี่เป็นร้านอาหรรึยังไง?ทำไมนายต้องมาขออาหารที่บ้านคนอื่นเขาด้วย?
บ้านคนอื่นหรอ?
นี่ ที่นี่เป็นบ้านของนายรึไง?นี่มันเป็นบ้านของมันอีกต่างหาก
นายเป็นใครกัน ถึงมาสั่งฉันได้น่ะ?
ว่าไงนะ?
เกิดเรื่องวุ่ยวายอะไรกัน?
ฉันได้ยินเสียงเอะอะโวยวายดังไปถึงข้างนอกนู้นเลยพวกเธอมาทะเลาะอะไรกันในโรงเรียนอันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้?
ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ คุณปู่ทะเลาะอะไรกันล่ะคะ
พวกเขาเสียงดังกันเป็นปกติอยู่แล้วน่ะค่ะใช่มั๊ย?
ผมต้องขอโทษด้วยนะครับต่อไปผมจะระมัดระวังให้มากกว่านี้นะครับ
แล้วนายเป็นใครล่ะ?
เอ่อ คุณปู่คะ เขาคือ...
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมชื่อวอนคังฮวีครับ
ผมเป็นเพื่อนของแทอิคน่ะครับ
แล้วผมกับมันอ๊กก็สนิทกันมากๆ ด้วยครับ
ผมมาทำธุระแถวๆ นี้ครับ
ก็เลยถือโอกาสแวะมาเยี่ยมเยียนเพื่อนซักหน่อยน่ะครับ
โอ๊ย เท้าฉันรองเท้าบ้าบออะไรใส่ขึ้นเขาก็ไม่ได้
โอ๊ะ คังฮวีลมอะไรหอบนายมาถึงที่นี่ล่ะเนี่ย? มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ละ?
พี่บอมซู ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยนะครับ
โอ้
นี่พวกคุณรู้จักกันหมดเลยหรอ?
ครับ...ใช่ครับ...
เขาหน้าไม่บูดบึ้งเหมือนคนแถวๆ นี้ดีนะ
ยิ้มของเจ้าเด็กหนุ่มคนนี้ช่างน่าประทับใจดีจริงๆ
ขอบคุณครับ ท่านผู้อาวุโส
นายทานข้าวมารึยังล่ะ?
ยังเลยครับ
มันอ๊ก รีบจัดโต๊ะเตรียมกับข้าวกับปลาซิ
นี่ค่ะ
ว้าว น่าทานมากเลยครับ
ผมจะทานแล้วนะครับ
ขอข้าวฉันด้วยซิ
ห๊า?
คุณลีแทอิค คุณทานไปแล้วนี่คะ
ฉันจะกินอีกก่อนหน้านี้ไม่เห็นมีไข่ดาวแบบนี้เลย
มัวทำอะไรอยู่ละ?รีบตักข้าวมาให้ฉันซิ
ข้าวหมดแล้วล่ะค่ะนี่ถ้วยสุดท้ายแล้ว
อะไรล่ะ?ก็นายกินไปแล้วนะ
-- นี่ งั้นมาแบ่งกันเลย-- นายกล้ามาแตะถ้วยข้าวฉันหรอ
ว่าไงนะ? ถ้วยข้าว "ของฉัน" หรอ?
ก็ใช่น่ะซิ
-- นี่มันเป็นถ้วยข้าวของฉันต่างหากล่ะ-- อย่ามาแตะของฉันนะ
นี่ เอามากินด้วยกันซิฉันก็มีปากเหมือนกันนะ ให้ฉันกินด้วยซิ
นี่ นี่ นายกินไปแล้วนะแล้วฉันก็หิวมากด้วย
-- ฝันไปซะเถอะ-- เอามานะ
โอ๊ย จะบ้าตาย หยุดได้แล้ว
วางถ้วยข้าวลงให้เร็วเลยนะ ทั้งสองเลย
พวกคุณไม่ใช่เด็กๆ แล้วนะคะจริงๆ เลยนะ ทำไมถึงทำตัวแบบนี้ล่ะคะ?
ฟังนะคะ ถ้าเกิดพวกคุณทะเลาะกันบนโต๊ะอาหารอีกครั้งล่ะก็
ฉันจะเก็บโต๊ะให้เกลี้ยงเลย พวกคุณสองคนจะได้ไม่ต้องทานทั้งคู่ เข้าใจมั๊ยคะ?
ทำไมมันอ๊กถึงได้น่ากลัวแบบนี้ล่ะ?
เธอตะคอกได้ตามใจเธอน่ะ เพราะที่นี่เป็นบ้านของเธอ
เข้าใจแล้ว...
ฉันเคยอาศัยบ้านของคนอื่นมาก่อนมันใช่ใช่เรื่องง่ายๆ เลยนะ
ก็จริงนะ
ถึงยังไงซะ พอมาคิดๆ ดูแล้วก็โล่งอก
ไอ้เจ้าของบ้านที่ฉันเคยไปอาศัยอยู่ด้วยน่ะนิสัยมันโคตรจะเสียเลย หยาบคายด้วยล่ะ
ฉันน่ะ ทรมานมากๆ เลย
ว่าไงนะ?
นี่
อีกแล้วหรอ?
พี่ครับ
พี่คังฮวีครับ
โอ๊ะ?
ซวยแล้ว
อะไรอีกล่ะ?
แล้วทำไมคังฮวี ไม่ขึ้นมาด้วยล่ะ?
พี่เขาไม่อยู่ที่นั่นครับ
ว่างไนะ?
เขาไม่อยู่หรอ?
ก่อนหน้านี้ เมื่อตอนเช้า พี่เขายังอยู่ที่นั่นอยู่เลยนะครับ
แล้วนายมัวทำบ้าอะไรอยู่
นายเป็นถึงผู้จัดการของเขา แต่นายไม่รู้ว่านักร้องของตัวเองอยู่บ้านรึเปล่างั้นหรอ?
นายไม่รู้ว่าเขาหายไปไหนนี่มันเข้าท่าแล้วหรือยังไง?
ผมขอโทษครับ
ฉันบอกนายแล้วใช่มั๊ย ว่าให้นายเตรียมพร้อมให้เต็มที่ก่อนที่จะไปทำงานที่เมืองจีนและจัดการเรื่องของคังฮวีให้เรียบร้อย
นายไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลยรึไง?
แล้วมันยืนเซ่ออยู่ทำไม?
รีบออกไปตามหาคังฮวีเดี๋ยวนี้เลย
ครับผม
เอะอะอะไรกันหรอคะ?
เธอเห็นคังฮวีออกไปบ้างรึเปล่า?
ฉันสงสัยอะไรบางอย่างน่ะค่ะ
วอนคังฮวี...
เขามีปัญหาอะไรเกี่ยวกับตาของเขารึเปล่าคะ?
นี่เธอพูดเรื่องอะไรของเธอ?
คือว่า...
มันค่อนข้างแปลกๆ ซักหน่อย
เหมือนกับว่า เขามองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเขาไม่เห็นเขาเดินชนนู้นชนนี่ตลอดเวลาด้วยล่ะค่ะ
แล้วคุณก็ดูเป็นห่วงเป็นใยวอนคังฮวีมากเป็นพิเศษซึ่งนั่นมันก็แปลกด้วยเหมือนกัน
หลังจากกลับมาจากถ่าบแบบที่เมืองจีนแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นหนังหรือละคร ก้เริ่มทำงานได้แล้วนะ
นี่ก็แปลกอีกแล้วล่ะค่ะ
เราพูดถึงวอนคังฮวีอยู่แท้ๆ
ทำไม่อยู่ๆ คุณถึงเปลี่ยนเรื่องมาพูดถึงเรื่องงานแทนล่ะคะ?
ดูเหมือนว่าเธอจะคิดถึงแต่เรื่องไร้สาระมากเกินไปแล้วล่ะมั้งเธอคงจะว่างงานมากเกินไปซินะ
เพราะว่าเธอเป็นดาราระดับอินเตอร์ฉันเลยปฏิบัติกับอย่างดีกับเธอมาตลอด
ฉันจ่ายค่าเซ็นสัญญากับเธอเป็นจำนาวนมหาศาลแถมยังยอมรับเงื่อนไขที่ไร้สาระของเธออีกด้วย
ตอนนี้ ฉันต้องการได้รับประโยชน์จากเธอคืนมาบ้างแล้วนะ
ฉันไม่ชอบอะไรก็ตาม ที่ทำให้ฉันขาดทุน
ดังนั้น เลิกกังวลเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ได้แล้ว
แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาทำงานของเธอไปซะ
ฉันจะกังวลเรื่องอะไรหรือไม่
มันก็เป็นเรื่องของฉัน
เขายิ่งอาการไม่ค่อยจะดีอยู่ด้วยเขาออกไปไหนของเขาตามลำพังกันนะ?
โอ๊ย โอ๊ย หัวฉัน
พี่เขาหายไปอยู่โลกไหนของเขากันนะเนี่ย?
สายที่ไม่ได้รับแบคโกดง
ข้อความแรกของคุณค่ะ
พี่อยู่ที่ไหนครับ?
ท่านประธานกำลังตามหาพี่อยู่รีบกลับมาเร็วๆ นะครับ
คุณต้องการปิดเครื่องใช่หรือไม่?ใช่...
นี่
อะไรกัน?นายยังไม่กลับอีกหรอเนี่ย?
นี่
เบาะนี่นุ่มกว่าที่เห็นอีกนะเนี่ย
ฉันขอนอนค้างที่นี่ด้วย ได้มั๊ย?
ว่าไงนะ?
รีบออกมาให้เร็วเลย ออกมาซะตอนที่ฉันยังอารมณ์ดีๆ อยู่นะ
โอย พอหนังท้องตึงหนังตาก็หย่อนซะแล้วซิ
นี่ วอนคังฮวีรีบออกมาเร็วๆ เลย
มันอีกทำอาหารอร่อยๆ ให้ฉันกิน
แถมยังมีเบาะนุ่มๆ ให้นอนอีก
ฉันน่าจะอยู่ที่นี่ด้วยซะเลย ดีมั๊ยล่ะ?
อะไรนะ?
นาย ตอนนี้...
ทำไมคุณสองคนถึงง๊องแง๊งกับแบบนี้อีกแล้วล่ะคะ?
มันอ๊ก ขอผมค้างคืนที่นี่ได้มั๊ย?
คะ?
ที่นี่หรอนะ?
ไม่ได้นะไม่ได้เด็ดขาด
รีบออกมาให้ไวเลย
ฉันไม่อยากออกนี่หน่า
ฉันทั้งหนาว ทั้งอิ่มแล้วก็ง่วงนอนแล้วด้วยฉันกลับบ้านไม่ไหวแล้วล่ะ
ฉันจะนอนที่นี่แหละ
เฮ้ย นี่ นี่ นี่
เฮ้ย อย่าทำแบบนี้ซิลองลากฉันออกมาซิ เฮ้ย
ก็ได้ๆ ฉันยอมออกก็ได้ก็ได้ๆ ฉันยอมออกก็ได้
ก็ได้
ถ้างั้น ฉัน...
ไปนอนที่ห้องมันอ๊กดีกว่า
มันอ๊ก ขอผมไปนอนด้วยได้มั๊ยล่ะครับ?
แค่คุณปูผ้าห่มไว้ข้างๆ เตียงคุณก็พอ
ผมจะนอนให้เงียบๆ ให้ เงียบที่สุด แล้วค่อยไปนะ
ว่าไงนะ?
คะ?
คิดๆ ดูแล้ว ที่ห้องของมันอ๊กคงน่านอนกว่าที่นี่เยอะเลย
ใช่มั๊ยล่ะครับ?
หุบปากแล้วก็หลับไปซะ
ถ้านายไม่อยากโดนเตะโด่งออกไปจากบ้านนี้กลางดึกน่ะ
คุณสองคนนอนด้วยกันได้แน่ๆ นะคะ?
ถ้ามันอึดอัดล่ะก็ ข้างในบ้าน...
ข้างในบ้านอะไร?
นี่เธอจะให้หมอนี่เข้าไปนอนในห้องเธอจริงๆ รึไง?
ไม่ใช่ค่ะ ฉันพูดถึงห้องคุณปู่...
ไม่ต้อง
เดี๋ยวเขาก็หลับแล้ว เธอกล้าดียังไง
ฉันจะจัดการเอง
รีบตรงดิ่งกลับห้องของเธอไปเลยแล้วก็นอนซะ
ไปให้พ้นเลย
แล้วทำไมเขาต้องมาโมโหใส่ฉันอีกแล้วล่ะเนี่ย?
คนอะไรนิสัยประหลาดชะมัดเลย
นายหลับแล้วหรอ?
ได้มาอยู่แบบนี้ ทำให้ฉันนึกถึงเมื่อก่อนเลยนะ
แต่ว่า...
เรื่องที่นายพูดก่อนหน้านี้...
นายบอกว่าฉันไปแย่งบางอย่างจากนายไป
ฉันว่านายเข้าใจอะไรผิดไปแล้วนะ
โอ๊ะ คุณจะกลับแล้วหรอคะ?
คุณน่าจะอยู่ทานอาหารเช้าด้วยกันก่อนนะคะทำไมรีบกลับล่ะคะ?
ผมควรไปได้แล้ว
คุณคงรู้สึกอึดอัดน่าดู เพราะอยู่ๆ ผมก็โผล่มา ใช่มั๊ยล่ะครับ?
ผมขอโทษนะครับ
ไม่เป็นไรค่ะไม่ต้องขอโทษหรอกนะคะ
ขอโทษนะครับ...
แอลเจไม่ได้ติดต่อมาหาคุณบ้างหรือครับ?
ติดต่อมาแล้วค่ะ
เขาอยากให้ฉันกลับไปทำงานด้วยน่ะค่ะ
คุณคังฮวีคะ
ฉัน... ไม่ชอบท่านประธานเลยนะคะฉันไม่ไว้ใจเขา
ฉะนั้นแล้ว เหตุผลอะไรก็ตามที่ทำให้คุณกลับไปหาเขาอีกนั้น
ฉันคงไม่สามารถเข้าใจได้
ไม่ว่าฉันจะพยายามคิดทบทวนเท่าไหร่ฉันก็ไม่เข้าใจจริงๆ ค่ะ
คุณจะไม่บอกฉันจริงๆ หรอคะ?
โดยธรรมชาติของผม...
การถูกตัดขาดจากเวทีนั้น
ผมไม่สามารถอยู่ได้ เพราะผมรู้สึกอึดอัดที่ต้องมาอยู่แบบคนธรรมดา
แล้วถ้าไม่ใช่แอลเจ ก็ไม่มีใครจะรับผมได้แล้วล่ะครับ
ตัวก่อปัญหาแบบผมเนี่ย
ถูกมั๊ยล่ะครับ?
แต่ยังไงก็ตาม
คุณคังฮวี เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ ก็เพราะท่านประธานเป็นคนเริ่มนะคะ
ฉันไม่สามารถไว้ใจท่านประธานได้หรอกค่ะ
คุณจะเชื่อใจเขาได้หรอคะ ว่าเขาจะไม่ทำแบบเดิมกับคุณอีกน่ะค่ะ
ผม... ต้องไปแล้วล่ะครับ
คุณคังฮวีคะ
อย่าทำแบบนี้เลยนะคะ แล้วออกมาจากที่นั่นเถอะค่ะ นะคะ
ผมยังบอกทุกอย่างกับคุณไม่ได้แต่ตอนนี้ผมต้องการแอลเจ
แล้วก็มันอ๊กด้วย
มันอ๊ก ผมหวังว่าคุณจะมาอยู่เคียงข้างผมนะครับ
ถ้าคุณยังให้คำตอบผมตอนนี้ไม่ได้ ก็ไม่เป็นไรหรอกนะครับ
ขอแค่...
ให้คุณคิดทบทวนให้ดีๆ อีกซักครั้งผมขอร้องคุณนะครับ มันอ๊ก
คุณคังฮวี
ผมไปนะครับ
แล้วผมจะรอคุณนะครับ อัปซาลา
อะไรเนี่ย?
นายไปค้างที่อื่นมางั้นหรอ?
อย่ามายุ่งกับฉัน
นายกำลังมีความรัก แล้วตอนนี้นายก็ไม่เกรงใจท่านประธานอีกแล้วหรอ?
ดูนายมั่นอกมั่นใจขึ้นนะหลังจากออกไปนอนค้างคืนนอกบ้านมาน่ะ
นายแสดงออกซะชัดเจนขนาดนั้นนายคิดว่าฉันมองไม่ออกรึยังไง?
ทำไมนายไม่เขียนไว้บนหน้าผากนายไว้เลยล่ะว่านายชอบยัยจอมเฉิ่มจางมันอ๊กน่ะ
หุบปากไปเลยนะ จินเซรยอง
ถ้าเธอเที่ยวไปโพนทะนาที่อื่นล่ะก็ ได้เจอดีแน่
ถึงแม้ฉันจะไม่พูด แต่นายคิดว่าคนอื่นเขาจะดูไม่ออกรึยังไง?
ท่านประธานก็รู้เรื่องนี้แล้วด้วย
ว่าไงนะ?
ท่านประธานเห็นมันก่อนหน้านี้แล้วล่ะนะ
โทรศัพท์โหลยโท่ยที่นายถือไปถือมาน่ะ
เขาออกไปตอนไหน และกลับมาเมื่อไหร่
ทุกๆ ชั่วโมง เขาทำอะไร
คอยอยู่ข้างๆ คังฮวีไว้อย่าให้ห่าง แล้วก็คอยจับตาดูเขาไว้ตลอด 24 ชม.
ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นมาเมื่อไหร่อีกล่ะก็นายถูกไล่ออกแน่
ออกไปได้แล้ว
เป็นอย่างนี้กันทุกคนเลยรึยังไงกันนะ
เฮ้อ ให้ตายซิ
เขาว่ากันว่า คนเราจะสำนึกถึงคุณค่าของคนๆ นั้นได้ ก็ต่อเมื่อคนเรานั้นได้สูญเสียคนๆ นั้นไปเลย
อืม นี่ฉันเอง
ว่าไงนะ?
นักลงทุนหรอ?
นี่เรื่องจริงใช่มั๊ย?
ใช่แล้วครับ พี่
เขาเป็นนักธุรกิจรุ่นพี่ที่ผมรู้จักดีเลยล่ะครับ
ผมก็แปลกใจอยู่นิดหน่อยเหมือนกัน
หลังจากที่ได้คุยกัน ผมก็เผลอหลุดปากไปว่า พี่กำลังเตรียมตัวทำอัลบั้มใหม่ให้กับแทอิค
หลังจากนั้นไม่กี่วันเขาก็โทรกลับมา
เขาต้องการช่วยเรื่องการลงทุน เรื่องค่าใช้จ่ายแล้วก็เรื่องการตลาดสำหรับการเตรียมอัลบั้มน่ะครับ
นี่ ลงทุนเรื่องการตลาดให้ด้วยหรอ?
ไม่มีกฏหมายไหนๆ สมควรลงโทษนายได้เลยนะเนี่ย
ว่าแต่ทำไมเขาถึงต้องการอยากจะช่วยขนาดนั้นล่ะ?
หรือว่าจะเป็นแฟนพันธ์แท้ของแทอิคนะ?
แล้วรุ่นพี่คนนั้นเขาเป็นใครกัน?
ฉันควรไปพบเขาซักหน่อย อย่างน้อยจะได้ให้เขาดูแผนการเตรียมการผลิตน่ะ
ไม่จำเป็นหรอกครับ
พี่ก้แค่ดำเนินตามแผนการที่วางไว้ได้เลยครับ
เขามอบอำนาจทุกอย่างให้ผมจัดการแทนแล้วล่ะครับ
ผมจะได้รับเงินลงทุนมาแล้วก็ส่งต่อให้พี่อีกทีนึง
นี่นายไม่ได้ล้อเล่นกับฉันใช่มั๊ยเนี่ย?
พี่ครับ ทำไมพี่ถึงพูดถึงเรื่องน่าผิดหวังอย่างนั้นได้ยังไงล่ะครับ?
พี่ไม่ไว้ใจผมรึยังไงกัน?
ฉันไว้ใจนายแต่บางอย่างมันฟังดูแปลกๆ น่ะ
เขาจะมาลงทุนด้วย โดยไม่เปิดเผยตัวตนได้ยังไง...มันฟังดูทะแม่งๆ ยังไงก็ไม่รู้น่ะซิ
เขาเป็นรุ่นพี่ที่ผมรู้จักดีนะครับ
เขาไว้ใจได้แน่นอนครับ
ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้นครับ
ก็ได้
ฉันควรจะไว้ใจคนบ้าง
นั่นคือสิ่งที่ฉันควรทำ
ยังไง ก็ขอบใจนายมากๆ นะ
แล้วฉันจะตอบแทนน้ำใจนายแน่นอน
พี่ครับผมได้รับมาจากพี่มามากแล้วนะครับ
พี่อยากดื่มโซจูหน่อยมั๊ยล่ะครับ?
เอาไว้ค่อยมาดื่มกันวันหลังดีกว่านะ
ฉันมีเรื่องที่ต้องทำอีกเยอะน่ะ
ที่นี่น่ะหรอ วูล์ฟเฮ้าส์น่ะ?
ใช่แล้วล่ะ เขามีสมญานามว่า "หมาป่าซังซูดง"เรียกสั้นว่า "ซังแด" ก็ได้นะ
เขาก็ไม่ดังอะไรมากหรอกนะ
แต่ความสามารถในการเป็นครูสอนฝึกร้องแล้วแต่งเพลงของเขายอดเยี่ยมที่สุดในเกาหลีเลยนะ
หมาป่าซังซูดง หรอคะ?
ชื่ออะไรกันเนี่ย?
ถ้าลองเขาได้กัดใครไปแล้วล่ะก็ เขาไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ น่ะซิ
นั่นแหละเหตุผลที่เขาถึงได้ฉายาว่า "หมาป่า" ไง"หมาป่าซังซูดง"
อ๋อ
ตอนนี้เรามีนักลงทุนรับปากว่าจะช่วยเหลือเราแล้วนะ
ตอนนี้ เราต้องเริ่มเอาจริงเอาจังกันได้แล้ว
แทอิค
ฉันขอบอกนายเผื่อๆ ไว้ซักหน่อยนะ
ซังแด เจ้าหมอนั่นน่ะ เขาอารมณ์ร้ายมากนะถึงแม้ว่าเขาจะดูแปลกหน่อยก็เถอะ
ช่วยอดทนหน่อยก็แล้วกันนะ
อย่าระเบิดอารมณ์แล้วก็เดินหนีออกมาล่ะ
เห็นผมเป็นเด็กๆ หรือไงกัน?
ไม่ต้องห่วงหรอกครับ
งั้นก็ดีแล้วก็แค่... ฉันพูดเผื่อๆ ไว้น่ะ
ขึ้นไปกันเถอะ
ไปซิ
ซังแด พี่มาแล้วนะ
โอ๊ะ พี่ครับ
ว้าว
ไม่ได้เจอกันนานขนาดไหนแล้วล่ะเนี่ย?
คนนี้น่ะหรอครับ คนที่พี่พูดถึงน่ะ?
โอ ใช่แล้วล่ะ
ทักทายกันหน่อยซิ
นี่คือนักแต่งเพลงระดับแถวหน้าของเกาหลี ซังแด
แล้วนี่ก็ นักร้องยอดนิยมระดับแถวหน้าของเอเชีย แทอิค
อืม ซังแด คือว่า...
ฉันอยากให้แทอิคมาเรียนร้องเพลงที่นี่น่ะ
ได้ใช่มั๊ย?
เพราะว่าพี่ขอร้อง ผมถึงบอกให้พี่มาแต่พี่ก็รู้จักผมดี ใช่มั๊ยล่ะครับ?
ไม่ว่าผมจะสอนเขาหรือไม่ก็ตาม ให้ผมฟังเขาร้องเพลงซะก่อนที่เราจะคุยกันต่อนะครับ
ร้องเพลงงั้นหรอ?
แล้วผมจะได้ตัดสินใจได้ว่าจะสอนดีคุณหรือไม่สอนคุณดีไงล่ะ
ถ้าผมจะสอน ผมจะได้รู้ขอบเขตว่าผมจำเป็นต้องสอนอะไรคุณบ้าง คุณคิดว่าไงล่ะ?
คุณไม่เคยได้ยินเพลงของผมมาบ้างเลยรึไง?
เพลงของคุณ ที่ครึ่งหนึ่งเป็นการสังเคราะห์เสียงน่ะหรอ?
ผมจะรู้จากการฟังเพลงพวกนั้นได้ยังไงล่ะ?
ให้ผมฟังเสียงของคุณแบบสดๆ ซิ
ถ้าคุณสงสัยในความสามารถในการร้องเพลงของผมมากล่ะก็ โชว์ความสามารถของคุณมาก่อนซิ
ผมก็ไม่รู้ว่าคุณมีความสามารถในการร้องเพลงขนาดไหนเหมือนกัน
แล้วผมจะได้รู้ว่าคุณเป็นครูแบบไหน
ผมจะได้ตัดสินใจถูกว่า จะเรียนกับคุณดีหรือไม่ดียังไงล่ะ
♬ความคิดที่มากมาย
♬ ความกังวลที่ล้นหลาม
♬ ฉันซ่อนตัวเองไว้อยู่ในนั้น
♬ ถึงแม้ว่าฉันอยากจะก้าวออกไปสู้โลกกว้าง
♬ ฉันต้องแสดงความฝันของฉันอย่างมั่นใจ
♬ สำหรับฉัน คนที่เก็บงำตังเองมาแสนนาน
♬ล่องลอยสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า แผ่ปีกทั้งของฉันออกไป
♬ฉันอยากโบยบิน
เป็นไงบ้างล่ะ?
ผมพอจะมีคุณสมบัติที่จะเป็นครูสอนคุณร้องเพลงได้บ้างมั๊ย?
ตอนนี้ ผมว่าถึงตาคุณแล้วล่ะนะ
อะไรหรอ?
คุณเกิดขาดความมั่นใจขึ้นมาหรือยังไง?
นี่ นี่ ซังแด ทำไมนายถึงทำแบบนี้ล่ะ?
ใจเย็นๆ กันหน่อยนะ
อ๋อ คุณคงไม่รู้จักเพลงนี้ใช่มั๊ย?
ถ้างั้น ลองเพลงอื่นก็แล้วกันนะ
ทำไมคุณถึงลดทุกคีย์ต่ำลงครึ่งเสียงล่ะ?
คุณเล่นทุกคีย์ต่ำลงครึ่งเสียง
ก็ระดับเสียงของคุณไม่ไต่ไม่ถึงนี่
ผมคิดดูอย่างถี่ถ้วนแล้วนะ
ผมก็เลยเล่นให้เหมาะสมกับระดับเสียงของคุณยังไงล่ะ
ถ้าคุณต้องการ ผมจะเล่นคีย์เดียวกับต้นฉบับให้ก็ได้นะ
แต่ว่า...
คุณสามารถร้องได้จริงๆ หรอ?
นี่ ซังแด
ผมก็คิดว่าเขาเป็นนักร้องหน้าใหม่เพราะพี่เป็นคนขอร้องผมมา
มันคงจะดีกว่านี้ ถ้าเขาเป็นนักร้องหน้าใหม่
เขาคงจะพยายามผลักดันดตัวเองให้มากที่สุดเพื่อที่จะได้มาเรียนร้องเพลง
แต่ว่า เขาร้องเพลงก็ไม่ได้เรื่อง ดีแต่ใช้รูปร่างหน้าตาของเขา เพราะเขาเป็นสตาร์
แถมยังทำท่าหยิ่งยโสอีกต่างหาก
ผมทนไม่ได้หรอกนะครับ
เฮ้ย
ทำไมล่ะ?ผมพูดอะไรผิดตรงไหนรึไง?
ถ้าคุณอยากเรียนร้องเพลงจริงๆ ล่ะก็
ค่อยกลับมาใหม่หลังจากที่ปรับทัศนคติให้ถูกต้องในการเรียนรู้ซะก่อนะ
คุณรู้สึกว่าตัวเองด้วยกว่ารึไง?
เพราะว่าผมเป็นสตาร์งั้นหรอ?
ว่าไงนะ?
ตอนนี้คุณมองผมแบบนี้
"ถึงแม่ว่าฉันจะมีความสามารถ แต่ฉันก็เป็นสตาร์ไม่ได้"
"แต่กับคนที่ใช้การสังเคราะห์เสียงเข้าช่วย กลับได้เป็นนักร้องและสตาร์"
จากสายแบบนั้นของคุณ
ถ้าคนๆ หนึ่งมีรูปร่างหน้าตาที่ดูดีคุณคิดว่าอยู่ๆ เขาก็ได้เป็นสตาร์โดยอัตโนมัติเลยรึยังไง?
ถึงแม้ว่า คนที่มีความพรสวรรค์พวกเขาก็ไม่สามารถจะเป็นสตาร์ได้
ในโลกธุรกิจนี้...
การแสดงรูปลักษณ์ที่ประชาชนชื่นชอบ
แล้วก็ซ่อนในสิ่งที่พวกเขาไม่ชอบเอาไว้
หัวเราะถ้าคุณชอบแล้วก็หัวเราะถึงแม้ว่าคุณไม่ชอบก็ตาม
เพื่อที่ป้องปกหน้าที่การงานของผม
ผมก็ต้องทำให้ดีที่สุดเหมือนกัน
ดังนั้น...
อย่ามาพูดพล่อยๆ เหมือนคุณรู้จักผมดีนักเลย
พล่ามจบรึยังล่ะ?
นี่ๆ ซังแด
ทำไมล่ะ?ผมพูดอะไรผิดตรงไหนรึไง?
ใจเย็นๆ หน่อยซิคะ คุณแทอิค
คุณลีแทอิคคะ
ฉันต้องขอโทษด้วยนะ
ไว้เจอกันคราวหน้าก็แล้วกัน
นายก็เหมือนกัน...
นายก็ทำไม่ถูกเหมือนกันนะ
อย่าดูถูกแทอิค
เขา...
จะต้องกลับมาอย่างแน่นอน
คอยดูต่อไปก็แล้วกัน
Subtitles by The Maid of Full House 2 Team @ viki.com
เขาจะเป็นอะไรมั๊ยคะ?
จะให้ทำยังไงได้ล่ะ?
มันเป็นสิ่งที่เขาจะต้องเผชิญแล้วก็ต้องเอาชนะมันให้ได้
ฉันกังวลเรื่องนิสัยของคุณลีแทอิคน่ะค่ะ เขาอาจจะยอมแพ้แล้วก็ทิ้งทุกอย่างไป
แทอิค เจ้าหมอนั่นน่ะ เขามีความมุ่งมั่นกว่าที่เขาแสดงออกอีกนะ
เขาไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ หรอกนะอย่ากังวลมากเกินไปเลย
ฉันมีธุระที่อื่นต่ออีกน่ะ
เธอรีบขึ้นบ้านไปได้แล้วล่ะ
ค่ะ
ขับรถดีๆ นะคะ
เจ้าหมาป่าซังซูดง หรือหมาบ้าอะไรนั่นน่ะ
เขาหน้าตาอย่างกับปลาแอนโชวี่ตากแห้ง
ขนาดฉันยังร้องเพลงได้ดีเลย
เขาทำตัวสูงส่งและบ้าอำนาจขนาดนั้นได้ยังไงกัน?
ถ้าเขาเจ๋งขนาดนั้นจริงๆเขาคงจะได้เป็นนักร้องไปแล้วล่ะค่ะ
จริงมั๊ยล่ะคะ?
เขาจะพูดอะไรมา ก็ไม่เห็นจะต้องใส่ใจเลยนี่คะ
ก็เห็นชัดๆ อยู่แล้ว ที่เขาทำท่าทำทางใส่คุณแบบนั้น เพราะว่าเขาอิจฉาคุณนะคะ
อ้อ ว่าแต่...
คุณรู้ได้ยังไงล่ะคะว่า เขาเล่นต่ำกว่าครึ่งคีย์น่ะค่ะ?
คุณลีแทอิคคะ หรือว่า...มันเรียกว่าอะไรนะ?
โอ๊ะ คุณมีเพอร์เฟคพิชใช่มั๊ยล่ะคะ?(Perfect Pitch คือความสามาถในการแยกเสียงดนตรี ตัวโน๊ต และจังหวะได้)
ส่งมาซิ
ตัวอย่างตอนต่อไป
1 - 2 - 3!
มันมีเงื่อนไขอยู่หนึ่งข้อ
พี่จะขอให้ผมไปค้นห้องท่านประธานหรอครับ?
ฉันเจอแล้ว
ฉันสามารถทำทุกอย่างที่นายต้องการ
ถ้านายอยากได้ฟูลเฮ้าส์คืนฉันก็จะทำเพื่อนาย
คนที่คอยอยู่เคียงข้างฉัน
คือคนที่ควรค่าแก่การที่จะได้รับการปกป้อง
- ไปกันเถอะ- โอ๊ย
- พี่ครับ- รีบไปกันเถอะครับ
ตอนนี้ฉันชดใช้หนี้ที่ติดไว้หมดแล้วใช่มั๊ยคะ?
ตอนนี้ฉันกำลังจะบ้าตายเพราะพวกไร้ประโยชน์อยู่แล้ว
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับวอนคังฮวี
ก็ไม่สำคัญเลยใช่มั๊ย?
วอนคังฮวีกำลังจะตาบอด