Tip:
Highlight text to annotate it
X
เมื่อวันที่ 9 มกราคม ปี 2007
โจชัว เบลล์ นักไวโอลินระดับโลก
เล่นให้ผู้ชมเต็มหอประชุม
กว่าพันคนฟัง ณ หอประชุม บอสตัน สเตท ซิมโฟนี ฮอลล์
บัตรที่นั่งแต่ละที่ล้วนมีราคา ไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยเหรียญสหรัฐ
เขาเคยชินกับโชว์ที่บัตรขายหมดทุกที่นั่ง
เค้ากำลังอยู่ในจุดสูงสุด ของอาชีพการงานและความมีชื่อเสียง
สามวันต่อมา
โจชัว เบลล์ เล่นดนตรีอีกครั้ง
แต่คราวนี้ไม่มีใครฟัง
อาจจะมีซักหกคนที่หยุดฟังสักครู่หนึ่ง
กับเด็กคนหนึ่งที่หยุดดูเป็นเวลานาน
ประหนึ่งว่าเขาเข้าใจ ว่ามีบางสิ่งที่พิเศษกำลังเกิดขึ้น
โจชัว พูดถึงประสบการณ์ครั้งนั้นว่า
“มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาด ที่ผู้คนไม่สนใจผม”
โจชัว เล่นไวโอลินที่สถานีรถไฟใต้ดิน
"ในหอประชุม ผมมักจะหงุดหงิด หากมีใครส่งเสียงกระแอมไอ
หรือมีเสียงโทรศัพท์ดัง
แต่ที่นี่ความคาดหวังของผมไม่เหลือเลย
ผมรู้สึกตื้นตันอย่างมาก เมื่อมีใครโยนเงินให้สักเหรียญหนึ่ง"
อะไรที่ทำให้แตกต่างล่ะ?
ดนตรีชนิดเดียวกัน
ไวโอลินตัวเดียวกัน
เล่นด้วยความตั้งใจเท่าๆกัน
แถมยังเล่นโดยคนคนเดียวกัน
ทำไมบางครั้งเราฟัง และบางครั้งก็ไม่ฟัง?
อริสโตเติล สามารถอธิบายได้
ว่าอะไรคือสิ่งที่โน้มน้าวผู้คนได้
เมื่อ 2300 ปีก่อน
อริสโตเติลเขียนหนังสือ ที่สำคัญเล่มที่สุดเกี่ยวกับแรงจูงใจ
ชื่อ “วาทศิลป์” (Rhetoric)
ศาสตร์แห่งการจูงใจ 3 ประการ:
โลกอส (Logos - ถ้อยคำ)
เอธอส (Ethos - ภาพลักษณ์)
พาธอส (Pathos - ความรู้สึกร่วม)
โลกอส (Logos) คือการที่ความคิด ฟังดูเป็นเหตุเป็นผลดีในมุมมองของผู้ฟัง
ซึ่งมักจะแตกต่างจากมุมมองของผู้พูด
เลยต้องมีความพยายาม
ทำให้ความคิดนั้น เกี่ยวเนื่องกับมุมมองของผู้คนทั่วไป
ตรงกับความเจ็บปวด และความยากลำบากของผู้ฟัง
ถ้อยคำที่มีเหตุผลก็เหมือนกับดนตรีชั้นดี
เพราะดนตรีชั้นดี ก็ถูกประพันธ์ขึ้นตามกฎของการประพันธ์ดนตรี
การโต้แย้งที่ดี ก็ต้องเป็นไปตามหลักตรรกะบางอย่าง
เพื่อให้มันฟังดูสมเหตุสมผลสำหรับผู้ชม
เอธอส (Ethos) ก็คือชื่อเสียง สิ่งที่คนรู้จักเกี่ยวกับคุณ
ความน่าเชื่อถือ คุณดูเป็นมืออาชีพหรือไม่
ไว้ใจได้ไหม มีแนวคิดที่ชัดเจนหรือเปล่า
ผู้ฟังรู้สึกว่า คุณสนใจความรู้สึกของพวกเขา พอๆกับที่คุณสนใจตัวเองหรือไม่
การใช้อำนาจคือความมั่นใจ บวกกับข้อความที่ตรงประเด็น
ด้วยการสื่อสารที่ชัดเจน เสียงดังฟังชัด
พาธอส (Pathos) คือการมีส่วนร่วมทางอารมณ์
เรื่องเล่า เป็นอุปกรณ์ที่มนุษย์ ใช้สร้างอารมณ์ร่วมได้ดีที่สุด
บางครั้งในระหว่างที่เราพูด ผู้ฟังอาจยังไม่พร้อม
ที่จะฟังเนื้อความต่างๆ
ผู้พูดจึงควรสร้างสภาพแวดล้อม ที่เหมาะสมกับสิ่งที่เขาต้องการสื่อสาร
อะไรที่เปลี่ยนไป?
ทำไมผู้คนเดินทางมาจากที่ไกลๆ เพื่อฟังเขาเล่นไวโอลินในคืนหนึ่ง
และไม่แม้แต่จะหยุดฟังในเช้าวันต่อมา
คำตอบคือ เขาขาด เอธอส (Ethos) และพาธอส Pathos
เอธอส (Ethos - ภาพลักษณ์)
สถานที่จัดคอนเสิร์ต ที่เป็นหอประชุมขนาดใหญ่
สร้างความน่าเชื่อถือให้กับการเล่นของ โจชัว
เราเชื่อในสถาบัน เราจึงเชื่อมั่นในโจชัว
สถานีรถไฟใต้ดินไม่ได้สร้างความน่าเชื่อถือ ในฐานะนักดนตรีให้กับเขา
ผู้คนจึงไม่คาดหวังที่จะได้เห็นงานศิลปะชั้นยอด
ดนตรีชั้นครู
หรือไอเดียที่ยอดเยี่ยม
ดังนั้นมันจึงไม่ได้สร้างความน่าเชื่อถือให้กับโจชัว
พาธอส (Pathos - ความรู้สึกร่วม)
หอประชุมถูกออกแบบมา เพื่อสร้างการมีส่วนร่วมทางอารมณ์
ระหว่างผู้ชมและศิลปินผู้แสดง
แต่สถานีรถไฟไม่ได้เป็นแบบนั้น
ความเคลื่อนไหว ความวุ่นวาย และความเครียด ไม่เอื้อต่อ
การเกิดอารมณ์ร่วมระหว่างผู้แสดงและผู้ชม
โลกอส (ถ้อยคำ)
เอธอส (ภาพลักษณ์)
พาธอส (ความรู้สึกร่วม)
แนวคิดเหล่านี้พึ่งพา และเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
นี่คือสิ่งที่ โจชัว เบลล์ ได้เรียนรู้
ในวันที่อากาศหนาววันหนึ่ง ในเดือนมกราคม ปี 2007
ถ้าคุณมีความคิดดีๆ
คุณจะสร้างความน่าเชื่อถือ และการมีส่วนร่วมให้มันอย่างไร?